Διακοπές!

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Η Μαργαρίτα Πανουσοπούλου στη νέα ταινία του Βασίλη Βαφέα!

Οκτώ χρόνια μετά τις «Γυναικείες Συνομωσίες», την ταινία που στάθηκε η αφορμή ώστε να επιστρέψει η ίδια από τη Βρετανία στην Ελλάδα, η Μαργαρίτα Πανουσοπούλου συνεργάζεται ξανά με τον Βασίλη Βαφέα.
Αυτή τη φορά θα τη δούμε στο «Ρισάλτο», την ολοκαίνουρια ταινία του καταξιωμένου σκηνοθέτη, η οποία θα κάνει επίσημη πρεμιέρα στις 3 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Ideal και από τις 13 του ίδιου μήνα θα παίζεται στις σκοτεινές αίθουσες όλης της Ελλάδας.
Το ίδιο χαρισματική, ταλαντούχα, όμορφη με τότε και- σίγουρα- πιο ώριμη από ποτέ, η Μαργαρίτα θα ενσαρκώσει έναν… κόντρα ρόλο, αυτόν της «κακιάς». Όπως έχει δηλώσει η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της (tospito.net/ Ευάννα Βενάρδου): «Βρίσκομαι στη ζωή του ήρωα για να τον διαβάλω. Βέβαια, οι ταινίες του Βασίλη έχουν πάντα έντονο το κωμικό στοιχείο. Στην ταινία υποτίθεται πως έχει γίνει πραξικόπημα (άλλοι το λένε επανάσταση…) και ο ήρωας πρέπει να αποφασίσει: θα παραμείνει βολεμένος με την εξουσία ή πιστός στην ιδεολογία του, άρα κυνηγημένος; Η γυναίκα που ενσαρκώνω πάντως ανήκει στο στρατόπεδο των χαφιέδων- πραξικοπηματιών».
11703055 10206104829472828 686981357757529664 n
Η υπόθεση
Το φιλμ, τη σκηνοθεσία αλλά και το σενάριο του οποίου υπογράφει ο Βασίλης Βαφέας, είναι γυρισμένο σε γειτονιές της Αθήνας: από το Πέραμα και τη Δραπετσώνα, μέχρι το Παλαιό Φάληρο και τη Ν. Σμύρνη.
Εκεί βρίσκουμε τον κεντρικό ήρωα, τον Άρη (Νίκος Πουρσανίδης), έναν νεαρό σκηνοθέτη. Ο ίδιος επιχειρεί να ισορροπήσει την οικογενειακή του ζωή και τον περίγυρό του, που βάλλεται από τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, με τον απατηλά αστραφτερό κόσμο του θεάματος.
Το κυνήγι της πολυπόθητης ισορροπίας θα ταυτιστεί με την ερωτική αναζήτηση, η οποία όμως θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια δύσβατα. Τα πράγματα θα γίνουν πιο εφιαλτικά, με την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας. Τι ρόλο θα παίξει, άραγε, η βοηθός του σκηνοθέτη, η Μάρω (Μαργαρίτα Πανουσοπούλου), μια γυναίκα με σκοτεινά κίνητρα που έχει βάλει σκοπό να τον διαβάλλει και να τον χειραγωγήσει; Η συνέχεια στη μεγάλη οθόνη…
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο κρατά ο Νίκος Πουρσανίδης. Μαζί τους οι: Αμαλία Αρσένη, Ρίτα Αντωνοπούλου, Μαρία Κατσανδρή, Τάκης Παπαματθαίου, Θανάσης Κουρλαμπάς, Σταύρος Μερμήγκης, Πάνος Βίτσικας κ.ά.
1
Νίκος Πουρσανίδης, Μαργαρίτα Πανουσοπούλου
 
1.
Θανάσης Κουρλαμπάς, Νίκος Πουρσανίδης, Μαργαρίτα Πανουσοπούλου
Κλείστε θέση!
Το «Ρισάλτο» θα κάνει την επίσημη πρεμιέρα του τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Ideal (Πανεπιστημίου 46, είσοδος μόνο με προσκλήσεις) και από την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου θα παίζεται στις σκοτεινές αίθουσες όλης της Ελλάδας.
Μπορείτε να δείτε το επίσημο τρέιλερ της ταινίας κάνοντας κλικ εδώ
8
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΝΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ- ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στη Αίγινα και είναι κόρη της ηθοποιού Μπέτυς Λιβανού και του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου. Σπούδασε θέατρο στην Αγγλία και στη Δραματική σχολή Italia Conti Academy of Theatre and Dramatic Arts. Μετά την αποφοίτησή της, εργάστηκε στην Βρετανία ως ηθοποιός στο θέατρο, όπου περιόδευσε σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο καταλήγοντας στο Riverside Studios του Λονδίνου υποδυόμενη την Βιόλα στην 12η Νύχτα (Ο. Σαίξπηρ) και την Ιζαμπέλλα στα Ανεμοδαρμένα Ύψη (Ε. Μπρόντε).
Η πρώτη της συνεργασία στην Ελλάδα ήταν με τον Βασίλη Βαφέα στις «Γυναικείες Συνωμοσίες» (48ο Φεστιβάλ Θεσ/νικης). Τη θαυμάσαμε στο τηλεοπτικό σήριαλ, «Το Νησί», στο ρόλο της Καλλιόπης και σε θεατρικές παραστάσεις, όπως «Η ζήλεια σε 3 φαξ», «Η Πληγή», «Ιππόλυτος», “Rock n Roll”, “Romantic Fools” κ.ά.
Εκτός από την υποκριτική, έχει ένα ακόμη μεγάλο πάθος, το tango. Tο 2011, άλλωστε, η αγάπη της για το tango την οδήγησε στην Αργεντινή. Πέντε χρόνια μετά, έπειτα από πολλές συμμετοχές σε φεστιβάλ και άφθονες milongas, η Μαργαρίτα συνδιοργανώνει το Todos Tango Festival, το ετήσιο Διεθνές Φεστιβάλ Tango στην Κέρκυρα, ενώ διδάσκει tango στο Studio Χορού Baile De Barrio.

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Άρης Πουλιανός: Μια ζωή αφιερωμένη στην επιστήμη και στον αγώνα

Στον "Δρόμο της Αριστεράς" του Σαββάτου (17/9) έγραψα ένα σύντομο κείμενο για έναν σημαντικό άνθρωπο... Αξίζει να διαβάσετε τη βιογραφία του...




Άρης Πουλιανός: Ήθελε να ’ναι ελεύθερος, «σκοτώστε» τον!  

Για τον ανθρωπολόγο Άρη Πουλιανό είχε γράψει σε παλιότερο φύλλο της εφημερίδας ένα εξαιρετικό κείμενο το αείμνηστος τεχνοκριτικός Κώστας Σταυρόπουλος. Το θυμήθηκα πολλές φορές βυθισμένος στην ανάγνωση του βιβλίου της Δάφνης Πουλιανού «Άρης Πουλιανός – Ανατροπές από τη ζωή και το έργο του».
Μια απίστευτη ζωή αγώνα, γνώσης, έρευνας και προσφοράς που φυσικά δημιούργησε πολλούς εχθρούς, οι οποίοι ακόμη και σήμερα, στα 92 του χρόνια μοιάζει να τον φοβούνται και να τον έχουν υπό διωγμό.
Ένα κατεστημένο με ρίζες σε όλο το φάσμα της εξουσίας και των κομμάτων τα έχει βάλει κατά καιρούς μαζί του. Και η τελευταία πράξη μέχρι στιγμής είναι η εκδίωξη του από το Σπήλαιο των Πετραλώνων για το οποίο έχει δουλέψει μια ζωή κάτω από δύσκολες συνθήκες καταφέρνοντας όχι μόνο να αποκαλύψει σημαντικά επιστημονικά και ιστορικά στοιχεία, αλλά και να το αναδείξει κάνοντάς το γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Δεν γράφω αυτές τις γραμμές ωστόσο για να μιλήσω για το επιστημονικό του έργο, αλλά για την ίδια την ιστορία της ζωής του, τόσο πυκνή σε γεγονότα που μοιάζει απίστευτη.
Ένα παιδί που γεννήθηκε στην Ικαρία, βρέθηκε στην Αθήνα για να τελειώσει το Γυμνάσιο, από μαθητής άρχισε να αγωνίζεται, έφυγε κρυφά για το νησί στην περίοδο της Κατοχής, πολέμησε στις γραμμές του ΕΛΑΣ, βρέθηκε πρόσφυγας στην Παλαιστίνη κι από εκεί στις ΗΠΑ -όπου ζούσε ο πατέρας του – για σπουδές. Κι εκεί όμως, παράλληλα με τις σπουδές του ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση, έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υπήρξε εκ των ιδρυτών της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης. Τελειώνοντας τις σπουδές στη βιολογία, βρίσκει τις πόρτες κλειστές όταν θέλει να συνεχίσει στην ιατρική. Παράλληλα, συγκλονισμένος από τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού αποφασίζει να επιστρέψει στην Ελλάδα και να πολεμήσει. Η φυγή από τις ΗΠΑ είναι κι αυτή μυθιστορηματική: Καταφέρνει να βρεθεί με μια ομάδα οργανωμένων μελών του Κόμματος στο νεότευκτο αντιτορπιλικό Strathadam το οποίο οι ΗΠΑ προορίζουν για το Ισραήλ που μόλις είχε δημιουργηθεί σαν κράτος.
Σκοπός να καταλάβουν το πλοίο και να το οδηγήσουν στην Πρέβεζα εφόσον ελευθερωνόταν από τον Δημοκρατικό Στρατό ώστε να γίνει μέρος ενός στόλου…
Τα σχέδια δεν ολοκληρώνονται, ωστόσο ο Άρης μέσω Γαλλίας καταφέρνει να φθάσει στο Γράμμο όπου εκτελεί χρέη γιατρού πολεμώντας παράλληλα ως μέλος μοίρας πυροβολικού…   
Ακολουθεί η ήττα, το μακρύ ταξίδι προς τη Σοβιετική Ένωση και την Τασκένδη…
Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1963 και αρχίζει τις συστηματικές εργασίες ενώ το έργο του γίνεται γνωστό διεθνώς.



Με τη δικτατορία θα βρεθεί εξόριστος στη Γυάρο και στη συνέχεια στη Λέρο. Κάτω από την πίεση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας θα ελευθερωθεί, αλλά θα παραμείνει άνεργος…
Οι περιπέτειές του δεν θα τελειώσουν με τη μεταπολίτευση, με αποκορύφωμα τα όσα έχουν συμβεί στο σπήλαιο των Πετραλώνων…
Διαβάζοντας σκεφτόμουν πόσο η χώρα αυτή βρίσκει τον τρόπο να τιμωρεί τους άξιους ανθρώπους, αλλά και πόσο κουράγιο χρειάζεται για να συνεχίζεις τη μάχη. Να μη το βάζεις κάτω…
Και φυσικά αναρωτιέμαι. Πόσοι απ’ όλους εμάς θα άφηναν την ασφάλεια μιας πανεπιστημιακής καριέρας και να πάνε να πολεμήσουν στα βουνά χωρίς να τους υποχρεώσει κανείς;
Εβδομήντα χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού, αξίζει ο καθένας να βάλει το ερώτημα στον εαυτό του…


Πληροφορίες και στοιχεία μπορείτε να βρείτε και στην ιστοσελίδα της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος ( http://www.aee.gr/ )