Φώτης ο Φερέγγυος

Όλοι αυτοί οι πολεοδόμοι, φιλόσοφοι, οικονομολόγοι,, καθηγητές κ.λ.π. που γράφουν, συζητούν, αγορεύουν σε συνέδρια και σε σεμινάρια για την βαρβαρότητα των πόλεων, τη μαζοποίηση, την αλλοτρίωση, το αδιέξοδο του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού, από προοδευτική πάντα σκοπιά, αριστερή και συνήθως άκρως ριζοσπαστική-πόσο βολεμένοι οι ίδιοι σε θέσεις, με γερούς μισθούς και επιμίσθια, με παροχές και ταξίδια, πόσο δεμένοι οι ίδιοι με το σύστημα που καταριούνται και, υποτίθεται, αγωνίζονται για την ανατροπή του, πόσο βέβαιοι τελικά πως τίποτα ευτυχώς δεν κινδυνεύει ν’ αλλάξει, τουλάχιστο στο αμέσως προσεχές μέλλον.

«Με προκαλούν» είπες.

Μανόλη Αναγνωστάκη «Το περιθώριο ’68-’69»,
Εκδόσεις «Πλειάς», 1979.

-----------------------------------------------------------

Φώτης ο Φερέγγυος: Μια ιστορία α-φερεγγυότητας

"Είμαι πολύ φερέγγυος/ μέινε μαζί μου έγκυος"
Λε-Πα (λίγο πριν αναλάβει το υπουργέιο Πολιτισμού)

Έχοντας μακρύ παρελθόν στην Ανανεωτική Αριστερά, πολλούς από εκείνους που σήμερα μετέχουν στο μόρφωμα της ΔΗΜΑΡ (ΡΗΜΑΔ' την λέω εγώ) τους γνωρίζω από την καλή και την ανάποδη... Πρόκειται -στην πλειονότητά τους- για μια ομάδα ανθρώπων που από το 1974 μέχρι σήμερα καταστρέφουν ό,τι πάει να χτιστεί στο χώρο της Αριστεράς.... Θα χρειαζόταν ολόκληρη πραγματεία για να μιλήσουμε για όλες αυτές τις δεκαετίες....
Πώς κατάφεραν να δώσουν ζωή στο αποστεωμένο ΚΚΕ, πως το άφησαν να κυριαρχεί στο χώρο της Αριστεράς, πως βρέθηκαν πάντα δεκανίκι της εξουσίας σε όλες τις κρίσιμες στιγμές...
Ακόμη και ο τρόπος που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μόλις εξελέγησαν βουλευτές, ο τρόπος που προσπάθησαν να διαλύσουν μια από τις πιο δυνατές αντιπολιτευτικές φωνές την ώρα που η Ελλάδα ζούσε το δράμα των Μνημονίων...
Αυτά τα αφερέγγυα πρόσωπα, αυτο- βαφτίστηκαν "Υπεύθυνη Αριστερά"...
Όλα αυτά τα χρόνια, τα ΜΜΕ πάντα τους χάιδευαν. Τους παρουσίαζαν ως τους σοβαρούς, τους γνώστες, τους υπεύθυνους...
Οι ίδιοι κατάφεραν να κυριαρχήσουν σε χώρους όπως τα Πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, η Δημόσια Διοίκηση. Δέθηκαν τόσο στενά με το υπάρχον σύστημα εξουσίας που ούτε στο όνειρό τοςυ δεν θα ήθελαν να το ανατρέψουν...
Ήμουν απολύτως σίγουρος για τον ρόλο που ετοιμάζονταν να παίξουν στο μετεκλογικό τοπίο. Φρόντιζαν βεβαίως να το κρύβουν και έτσι κατάφεραν να υφαρπάσουν αρκετές χιλιάδες ψήφους...
Συνέχισαν το παιχνίδι και μετεκλογικά. Βλέποντας το αντιμνημονιακό μήνυμα του ελληνικού λαού, βρέθηκαν σε αδιέξοδο...
Μέχρι που πληροφορήθηκαν τις νέες δημοσκοπήσεις: Ο μεγάλος τους εχθρός ο ΣΥΡΙΖΑ, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις ετοιμάζονται να κυβερνήσουν. Η εμπιστοσύνη που τους έδειξε μερίδα των ψηφοφόρων αρχίζει να εξαερώνεται...
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...
Δεν ξέρω τι θα πράξουν τελικά, αλλά το δέλεαρ των υπουργικών θώκων είναι γι' αυτούς ακαταμάχητο... Δεν τους νοιάζει που μας εμφανίζουν ως "οικουμενική" μια Κυβέρνηση που θα εκφράζει λίγο πάνω από το 1/3 του ελληνικού λαού. Αρκεί για δυο χρονάκι να γευθούν την αγπαημένη τους εξουσία.
Ο Φώτης Κουβέλης μιλά για "Κυβέρνηση με φερέγγυα πρόσωπα". Υπάρχει ένα ... προβληματάκι: Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να εξαιρέσει τον εαυτό του...

ΥΓ. Μεταφέρω την εμπειρία φίλου από Δημόσιο Οργανισμό, όπου και επί ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ, λύνουν και δένουν διευθυντικά στελέχη του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου... Μέσα σε όλα τα "κόλπα", πρώτοι σε μισθούς και επιμίσθια. Πρώτοι σε παροχές... Σκληροί και ανάλγητοι με τους υφισταμένους τους... Οι φερέγγυοι!!!