Bertolt Brecht Deutschland (1933)
''Αφήστε τους άλλους να μιλούν για τη ντροπή τους,
Εγώ μιλώ για τη δικιά μου.''
Ω Γερμανία, χλωμή μητέρα!
Πώς στέκεις μολυσμένη
Στον κόσμο ανάμεσα.
Πεσμένη μες στους λεκιασμένους
Ξεχωρίζεις.
Από τους γιους σου ο πιο φτωχός
Κείτεται σκοτωμένος.
Όταν μεγάλωσε η πείνα του
Οι άλλοι γιοί σου
Σηκώσανε το χέρι ενάντιά του.
Έτσι ακούστηκε.
Με τα χέρια τους έτσι σηκωμένα
Σηκωμένα ενάντια στον αδερφό τους
Σε γυροφέρνουνε γεμάτοι θράσος τώρα
Και σου γελούν κατάμουτρα.
Αυτό το ξέρουν όλοι.
Μέσα στο σπίτι σου
Ό,τ’ είναι ψέμα βρυχιέται δυνατά.
Μα η αλήθεια
Πρέπει να σιγήσει.
Έτσι είναι;
Γιατί σ’ εγκωμιάζουν ένα γύρω οι τύραννοι, ενώ
Για τους τυραγνισμένους είσαι ένοχη;
Οι ξεζουμισμένοι
Σε δείχνουν με το δάχτυλο, μα
Οι εκμεταλλευτές παινεύουνε το σύστημα
Που επινοήθηκε στο σπίτι σου!
Κι όλοι απόκοντα σε βλέπουν
Να κρύβεις τον ποδόγυρο της φούστας σου, που’ χει ματώσει
Απ’ το αίμα του
Καλύτερού σου γιου.
Όποιος τα λόγια ακούει που αντηχούν στο σπίτι σου,
ξεσπά σε γέλια
Μ’ αυτός που σ’ αντικρίζει, αρπάζει το μαχαίρι
Όπως θα το’κανε στη θωριά μιας λησταρχίνας.
Ω Γερμανία, χλωμή μητέρα!
Πώς τα κατάφεραν οι γιοι σου κι έτσι σε κάνανε
Που στους λαούς ανάμεσα να στέκεις
Σαν τον περίγελο ή τον τρόμο!
απόδοση: δημήτρης νικηφόρου
Πώς στέκεις μολυσμένη
Στον κόσμο ανάμεσα.
Πεσμένη μες στους λεκιασμένους
Ξεχωρίζεις.
Από τους γιους σου ο πιο φτωχός
Κείτεται σκοτωμένος.
Όταν μεγάλωσε η πείνα του
Οι άλλοι γιοί σου
Σηκώσανε το χέρι ενάντιά του.
Έτσι ακούστηκε.
Με τα χέρια τους έτσι σηκωμένα
Σηκωμένα ενάντια στον αδερφό τους
Σε γυροφέρνουνε γεμάτοι θράσος τώρα
Και σου γελούν κατάμουτρα.
Αυτό το ξέρουν όλοι.
Μέσα στο σπίτι σου
Ό,τ’ είναι ψέμα βρυχιέται δυνατά.
Μα η αλήθεια
Πρέπει να σιγήσει.
Έτσι είναι;
Γιατί σ’ εγκωμιάζουν ένα γύρω οι τύραννοι, ενώ
Για τους τυραγνισμένους είσαι ένοχη;
Οι ξεζουμισμένοι
Σε δείχνουν με το δάχτυλο, μα
Οι εκμεταλλευτές παινεύουνε το σύστημα
Που επινοήθηκε στο σπίτι σου!
Κι όλοι απόκοντα σε βλέπουν
Να κρύβεις τον ποδόγυρο της φούστας σου, που’ χει ματώσει
Απ’ το αίμα του
Καλύτερού σου γιου.
Όποιος τα λόγια ακούει που αντηχούν στο σπίτι σου,
ξεσπά σε γέλια
Μ’ αυτός που σ’ αντικρίζει, αρπάζει το μαχαίρι
Όπως θα το’κανε στη θωριά μιας λησταρχίνας.
Ω Γερμανία, χλωμή μητέρα!
Πώς τα κατάφεραν οι γιοι σου κι έτσι σε κάνανε
Που στους λαούς ανάμεσα να στέκεις
Σαν τον περίγελο ή τον τρόμο!
απόδοση: δημήτρης νικηφόρου
Το ποίημα του Μπρεχτ ενέπενευσε την Helma Sanders-Brahms, που γύρισε την ταινία "Γερμανία, χλωμή μητέρα". (Deutschland bleiche Mutter) το 1980. Ένα εκπληκτικό κινηματογραφικό έπος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου