Λέω να μπω κι εγώ στο κλίμα της μέρας, αντιγράφοντας από το νέο βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς "Τα τρία επίπεδα της ζωής" (Μεταίχμιο)
"...Ζούμε στην επιφάνεια, στη γη, κι όμως -γι' αυτό- οι βλέψεις μας είναι υψιπετείς. Ενώ σερνόμαστε στο έδαφος, απλώνουμε καμιά φορά το χέρι ψηλά, φτάνοντας μέχρι τους θεούς. Μερικοί πετούν στον ουρανό με την τέχνη, άλλοι με τη θρησκεία. Οι περισσότεροι με τον έρωτα. Όταν όμως πετάς ψηλά μπορεί αν τσακιστείς. Λίγες είναι οι ομαλές προσγειώσεις. Μπορεί να βρεθείς να σκας στο έδαφος με ορμή που τσακίζει κόκαλα ή να σε παρασύρει ο σιδηρόδρομος σε ράγες ξένης χώρας. Κάθε ερωτική ιστορία είναι εν δυνάμει μια ιστορία ψυχικής οδύνης. Κι αν όχι στην αρχή, τότε αργότερα. Κι αν όχι για τον ένα, τότε για τον άλλο. Μερικές φορές και για τους δύο.
Γιατί λοιπόν προσβλέπουμε μονίμως στον έρωτα; Διότι ο έρωτας είναι το σημείο συνάντησης της αλήθεια με τη μαγεία..."
Ο Τζούλιαν Μπαρνς έχει αφιερώσει το βιβλίο στη σύζυγό του Πατ Κάβανα, με την οποία υπήρξαν παντρεμένοι σχεδόν 30 χρόνια. Μέχρι το θάνατό της το 2008...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου