Διακοπές!

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Η Ρεματιά και η... Πριγκίπισσα!

Θέλησα να μη χαλάσω τη ροή του "Ταξιδιού στην Κωνσταντινούπολη" κι έτσι δεν έγραψα για κάποιες πολύ όμορφες στιγμές που έζησα αυτές τις μέρες. Η πρώτη ήταν τη Κυριακή στο Χαλάνδρι, στο Θέατρο της Ρεματιάς.
Εκεί πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου για το Καράβι για τη Γάζα. Ομιλητές οι Χαλανδραίοι Γιώργος Λιερός και Δήμητρα Κυρίλλου καθώς και ο Βαγγέλης Πισσίας. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα της Στάσης.
Να πω μόνο ότι η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Τρεις δεκαετίες τώρα που δραστηριοποιούμαστε στο Χαλάνδρι, νομίζω πως ήταν η εκδήλωση- συζήτηση με τη μεγαλύτερη συμμετοχή. Εντυπωσιακή ήταν η για πρώτη φορά συμμετοχή δεκάδων νέων παιδιών σε τέτοιου είδους εκδήλωση... Όλοι νιώσαμε έντονη τη ζεστασιά που μπορεί να βρει κανείς στον κοινό αγώνα και στη κοινή αγωνία...
Η βροχερή μέρα με την υγρασία, δεν πτόησε κανένα και μας έδωσε δυνάμεις να συνεχίσουμε...



Η Στεφανία Βελδεμίρη ζωγραφισμένη από μαθητή της

Αφήνω τη Ρεματιά και πηγαίνω στην προχθεσινή μέρα. Γυρνώντας στο σπίτι μετά τη δουλειά, βρήκα να με περιμένει ένα μεγάλο πακέτο. Αποστολέας η Στεφανία Βελδεμίρη...
Τι έκπληξη να μου έχει ετοιμάσει πάλι;
Έκοψα με αγωνία την κόκκινη κλωστή που έδενε τη συσκευασία και έμεινα... άφωνος! Μπροστά μου είχα ένα από τα ομορφότερα δώρα που μου έχουν κάνει ποτέ... Το "Κόκκινο Παραμύθι" δερματόδετο, χειροποίητο... Το ένα από τα δυο αντίτυπα που έφτιαξε η Στεφανία... Ανοίγοντας το, με περίμεναν κι άλλες εκπλήξεις. Μερικές από τις πρωτότυπες ζωγραφιές του παραμυθιού...
Τι να πει κανείς για τη Στεφανία; Τα λόγια νομίζω είναι φτωχά για ένα τόσο γεναιόδωρο άνθρωπο. Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους...






Αν δεν έχετε διαβάσει ακόμη το Παραμύθι, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

1 σχόλιο:

Στυλιάνα Γκαλινίκη είπε...

Η Στεφανία είναι ανεξάντλητη. Ε'ιναι η ίδια πηγή έμπνευσης για όλους μας. Και την αγαπάμε πολύ.