Καλοκαίρι στο Πόρτο Ράφτη και επιτέλους λίγος ζωτικός χρόνος. Τώρα καταλαβαίνω ακόμη περισσότερο το βάρος του χειμώνα. Πρέπει να βουτήξεις πολλές φορές στη θάλασσα για να το διώξεις από πάνω σου...
Μαζί με τα ξερά κάηκαν και τα χλωρά -όπως στη ψησταριά που έχουμε στην αυλή και την ανάβουμε τακτικότατα ψήνοντας κρέατα, ψάρια και λαχανικά. Μαζί με την επαγγελαμτική χρήση του διαδικτύου, θέλω να πω, εγκατέλειψα κι αυτά που έκαναν κέφι, όπως τούτο εδώ το blog. Ελπίζω να σας αποζημιώσω με τα νέα σχέδια που έχω στο μυαλό μου.
Προς το παρόν τα νέα είναι ότι το "Ημερολόγιο (2)" κυκλοφορεί στις 5 Σεπτεμβρίου με τον
τίτλο : "Όποιος αγαπάει (εκ) παιδεύει - Από τα πρώτα βήματα μέχρι και το σχολείο" πάντα από τις εκδόσεις "Κριτική". Όμως ετοιμάζονται και άλλα. Και πολλά ταξίδια ανά την Ελλάδα...
Μέχρι τότε παιχνίδι, κολύμπι, κουβέντα, διάβασμα, μεζεδάκια και ανάλογα με το κέφι κρασάκι (παγωμένο λευκό ή και -παρεξηγημένη- ρετσίνα), ουζάκι (Μυτιλήνης ή Τυρνάβου), μπύρα (Μύθος, Άμστελ ή Άλφα) ή τσίπουρο (Θεσσαλίας).
Η απέραντη θάλασσα που αλλάζει συνεχώς χρώματα και διαθέσεις.
Απέναντι η νότια Εύβοια και η Άνδρος. Καράβια και ψαροκάικα που περνούν...
Ο χρόνος που δεν στον κλέβουν για λίγες μέρες.
Σουξέ του καλοκαιριού "Ο μπαρμπά Μπρίλιος", το Mamma Mia, το "Ψαράκι" των Νάμα και κάμποσα ακόμη...
Καλές βουτιές!
6 σχόλια:
Στην υγειά σου από τη Μήθυμνα όπου τώρα βρίσκομαι παρέα με το Λευτέρη Παπαδόπουλο. Εκείνος με ουίσκυ κι εγώ με ούζο Μυτιλήνης διπλής αποστάξεως με φυλακισμένο στο μπουκάλι τη θαλασσινή αύρα, την αρμύρα και το γλυκάνισο! Άντε και καλό καλοκαίρι. Κι αν βρεις χρόνο πες μας τη γνώμη σου για το θέμα του Blog "Ο Θεός στο καφενείο"
A......Πρέπει να συμπεριλάβεις στο ρεπερτόριό σου και το "τρεχαντηράκι"
Εκ στόματος Αιγαιοπελαγιτ-
Καλές διακοπές..
Πώς είναι οι στίχοι στο τρεχαντηράκι;
Ελπίζω να μεταφερθούμε κάποια στιγμή και στη Μήθυμνα (ίσως του χρόνου). Εγώ θα ακολουθήσω στο ουζάκι.
Στη Μυτηλήνη θα φτάσω τα ξημερώματα της 2ας Αυγούστου από τη Χίο...
Με ένα τρεχαντηράκι...
Ένα τρεχαντηράκι, ένα τρεχαντηράκι, ένα τρεχαντηράκι, βοριάς το πόδησε, κιένα μελαχροινάκι . τζόγια μου αμάν το κατευόδοσε, κι ένα μελαχροινάκι, τζόγια μου αμάν, το κατευώδοσε.
Θάλασσα μη θυμώνεις, θάλασσα μη θυμώνεις, θάλασσα μη θυμώνεις , μην κλανεις κύμματα, στον πάγαπώ να στείλω, τζόγια μου αμάν τα χαιρετίσματα, στον πάγαπώ να στείλω τζόγια μου αμάν τα χαιρετίσματα..
Έλα να αγαπηθούμε, έλα να αγαπηθούμε, έλα να αγαπηθούμε σαν τα άγρια πουλιά , που κάνουν την φωλιά τους, τζόγια μου αμάν, απάνω στα κλαδία, που κάνουν την φωλιά τους τζόγια μου αμάν, απάνω στα κλαδιά.
Τα δίχτυα θα πουλήσω, τα δίχτυα θα πουλήσω, τα δίχτυα θα πουλήσω και τη βαρκούλα μου, κι όλα θα στα χαρίσω, τζόγια μου αμάν, μελαχροινούλα μου, κιόλα θα στα χαρίσω τζόγια μου αμάν, μελαχροινούλα μου....
Αν θες περισσότερα άφησε σειμέιωμα στο blogg μου
Ευχαριστώ για τους στίχους. Καλές βόλτες, βουτιές και γεύματα με φίλους.
Κώστα φρόντησε να το ακούσεις τραγουδησμένο. Φυσικά είναι παραδοσιακό από τα παράλια της Ιωνίας..Η αρμονία της θάλασσας συνδιαλέγεται με τους ήχους της ψυχής
και την κίνηση των ανέμων..
Δημοσίευση σχολίου