Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη -Πρώτο μέρος

Το ταξίδι μας στην Κωνσταντινούπολη με ξεναγό (κείμενο -φωτογραφίες) τη Μαίρη Νταφλούκα, συνεχίζεται. Το άρωμα της Πόλης είναι παρόν!


...Η συνέχεια...

...Για μένα δεν αξίζει να μπείτε στο Μπλε Τζαμί γιατί δεν έχει τίποτα άξιο προσοχής μέσα, αλλά αξίζει να κάνετε μια στάση 10 λεπτών, να ξεκουραστείτε στα παγκάκια γύρω από το σιντριβάνι και να βγάλετε φωτογραφίες.


Στη συνέχεια πάμε στη Βασιλική Κινστέρνα μόλις 10 μέτρα από την Αγιά Σοφιά. Το εισιτήριο 10 λίρες, προσοχή στο πάτωμα, γλιστράει επικίνδυνα!


336 κολόνες των 8 μέτρων η καθεμία, με χαρακτηριστικό τις δύο κολόνες που στηρίζονται οι βάσεις τους σε κεφάλια Μέδουσας, που με τη σειρά τους θέλουν να δείξουν ότι εκεί ήταν ο χώρος του βωμού προς τιμή των νυμφών των υδάτων.


Στη συνέχεια ανηφορίζουμε τον δρόμο, δεξιά και αριστερά έχει διάφορα μαγαζάκια με κεμπάπ και εκλεκτές λιχουδιές. Φτάνουμε σε σταυροδρόμι και επιλέγουμε τον δρόμο που θα μας πάει στο Kapalıçarşı ή αλλιώς Grand Bazaar που κατασκευάστηκε από τον Μωάμεθ τον Β’ λίγο μετά την άλωση.

Για να περιπλανηθείτε θέλετε σίγουρα ένα 2ωρο με 3ωρο ανάλογα και πόση ώρα θα κάνετε στάσεις στα χιλιάδες μαγαζάκια(4.400!)
Να είστε αποφασιστικοί αν δε θέλετε να αγοράσετε και σας πιέζουν. Καλή αγορά είναι τα διάφορα σκουλαρίκια για τις γυναίκες σε πολύ καλές τιμές (με 1,5 μέχρι και 5 λίρες), μαντήλια για το λαιμό και πανέμορφα φανάρια! Όρεξη να’ χετε!

Μετά, στην προσπάθειά μας να πάμε στην Αιγυπτιακή Αγορά-Αγορά των Μπαχαρικών χαθήκαμε σε άλλο παζάρι, που έμοιαζε με λαϊκή αλλά είδαμε καταπληκτικές ενδυμασίες για όσους από εσάς έχουν παιδάκια και δεν ξέρουν τι να τους βάλουν στα πάρτυ! Δεν ξέρω ποια ήταν η χρήση των φορεμάτων-κουστουμιών πάντως εμάς μας παρέπεμψαν σε αποκριάτικο χορό του σχολείου. Στους χώρους των αγορών να είστε λίγο περισσότερο προσεχτικοί με τις τσάντες σας.
Για το βραδάκι, δειπνήσαμε σε ένα εστιατόριο πολύ κοντά στην περιοχή του Sultanahmet με adana kempap κοτόπουλου αν θυμάμαι καλά, λίγο καυτερό, για όσους αντέχει το στομάχι τους!
Τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε με περιήγηση στο αρχαιολογικό μουσείο. Να σταματήσω εδώ και να προτείνω σε όσους έρχονται για 1η φορά στη Κωνσταντινούπολη, να προτιμήσουν να μείνουν σε ξενοδοχεία στην περιοχή του Sultanahmet γιατί είναι πολύ κοντά σε όλα τα αξιοθέατα και το βράδυ αξίζει να γυρίσει κανείς την περιοχή, είναι πανέμορφη!


Το αρχαιολογικό έχει είσοδο 10 λίρες και θέλει συνολικά αρκετό χρόνο γύρω στις 3 ώρες. Εμείς λόγω του ότι έπρεπε να προλάβουμε να δούμε και άλλα γυρίσαμε μόνο το κεντρικό κτίριο το οποίο περιλαμβάνει μια αξιοπρόσεχτη συλλογή από σαρκοφάγους, συλλογές Θράκης, Βιθυνίας και Βυζαντίου. Ακόμα στον χώρο βρίσκεται το μουσείο Αρχαία Ανατολής.

Αν έχετε χρόνο, επισκεφτείτε το (χρόνος περιήγησης 35 λεπτά)
Στη συνέχεια ανηφορίσαμε προς το παλάτι ΤοπΚαπί (Topkapi Sarayi). Ήταν η κύρια κατοικία του Μωάμεθ του Β΄ το οποίο αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως κυβερνητικό κέντρο. Τον 16ο αιώνα που η κυβέρνηση μεταφέρθηκε στην Υψηλή Πύλη ο σουλτάνος εγκατέλειψε το ΤοπΚαπί και εγκαταστάθηκε το παλάτι Dolmabahçe, το οποίο αν σας περισσέψει χρόνος μπορείτε να επισκεφτείτε.

Το Τοπκαπί έχει την πιο ωραία πανοραμική θέα του Βοσπόρου, φωτογραφηθείτε!
Θα μπείτε στις αίθουσες με τις αυτοκρατορικές φορεσιές (αρέσανε πολύ στη συνταξιδιώτισσά μου) και στο θησαυροφυλάκιο. Στη Τρίτη αίθουσα αξίζει να σταματήσετε και να χαζέψετε το Διαμάντι του Κουταλά, 86 καρατίων το οποίο φημολογείται ότι ανακαλύφθηκε τον 17ο αιώνα σε σκουπίδια! Χρόνος περιήγησης 2 ώρες, είσοδος 20 λίρες.
Στη συνέχεια αφού μαγευτήκαμε από τη χλιδή του παλατιού, είχαμε κανονίσει να πάμε στην πλατεία Ταξίμ! Αφού διερευνητικά ρωτήσαμε πόσο κάνει το ταξί, το οποίο ήταν απέξω από το παλάτι, μας είδε τουρίστες και μας είπε 38 λίρες! Μην πιαστείτε κορόιδα, η απόσταση είναι 10 λεπτά και σίγουρα όχι για 38 λίρες! Προτιμήστε τα μέσα συγκοινωνίας. Θα σας πω ποια διαδρομή να ακολουθήσετε: Πάμε στη στάση Gulhane, εκεί θα βγάλετε από τια μικρά κουβούκλια μάρκες σαν του λούνα Παρκ, φροντίστε να βγάλετε αρκετές ώστε να μην βγάζετε συνέχεια. 1.5 λίρα κοστίζουν και είναι ο μόνος τρόπος για να μπαίνετε σε τραμ, μετρό και τούνελ. Μπαίνετε στο τραμ και κατεβαίνετε στη στάση Kabatas. Εκεί απέξω είναι το μετρο-τούνελ (funicular λέγεται) το οποίο και θα πάρετε για να πάτε στην πλατεία Ταξίμ. Συνολικός χρόνος 12 λεπτάκια, τίποτα!

Η Ταξίμ περιτριγυρίζεται από πολλούς δρόμους , εσείς και εμείς πήραμε τον δρόμο Istaklal. Είναι ένας πολύβουος και πολυσύχναστος δρόμος που έχει πολλά μαγαζιά, καφετέριες, εστιατόρια και μαγειρεία. Θα σας πρότεινα να φάτε στα μαγειρεία καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού σας, καθώς εκεί με μόνο 4 λίρες μπορείτε να φάτε τα παραδοσιακά πιάτα των Τούρκων, πολύ φτηνά και σε μεγάλες ποσότητες. Φάτε manti, τα τούρκικα ραβιόλια και αν αντέχετε πιείτε και ayran (ρόφημα γιαουρτιού-ξινόγαλα). Όλοι σχεδόν οι Τούρκοι συνοδεύουν το φαγητό τους με ayran,προσωπικά δεν αντέχω το γάλα.
Ακόμη αξίζει να κάνετε στάση στο Saray, το περίφημο ζαχαροπλαστείο με τους λιγωτικούς μπακλαβάδες!

Μετά πήραμε το μετρό από την πλατεία Ταξίμ και κατεβήκαμε στη στάση Sisli όπου εκεί βρίσκεται το 3ο μεγαλύτερο στον κόσμο πολυκατάστημα, το Tzevahir, αυτό για όσους θέλουν να κάνουν ψώνια και αντέχουν τα ποδαράκια τους.
Αφού οι μπαταρίες είχαν αποφορτιστεί και λόγω του ότι το ξενοδοχείο μας, μας ταλαιπώρησε με τα δωμάτια, παρ’ολαυτά οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πεντακάθαρο και είχε ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ πρωινό (ο φίλος μας ο Vural μου τόνιζε κάθε πρωί: Oh Maria, too much food, too much food, καθώς γέμιζα 3 πιάτα. Μην βιαστείτε να με επικρίνετε, το πρωινό είναι η βάση όλης της διατροφής και έπρεπε να παίρνω δυνάμεις για το απίστευτο περπάτημα που ρίξαμε όλες αυτές τις μέρες). Μας κάνανε δώρο λοιπόν ένα τζακούζι και σάουνα στο ξενοδοχείο Safir (Sapphire)-εξίσου καλό ξενοδοχείο, αδερφάκι του δικού μας. Η εμπειρία άξιζε μετά από τόσο ποδαρόδρομο, τι να σας λέω, βασίλισσες!
Την επόμενη μέρα, το πρόγραμμά μας έλεγε Πριγκιποννήσια. Αν μείνετε στην περιοχή του Sultanahmet θα πάρετε πάλι το τραμ από το Gulhane και θα κατέβετε στη στάση Kabatas. Εκεί στα 5 μέτρα θα δείτε τον σταθμό από τον οποίο φεύγουν τα καραβάκια για τα Πριγκιποννήσια με μόλις 1,5 λίρα. Η διαδρομή με το αργό είναι 1μιση ώρα το οποίο σας προτείνω να προτιμήσετε από το γρήγορο(1 ώρα-δεν έχει μεγάλη διαφορά).

Ώρες αναχώρησης: 06.50, 8.45, 10.40, 12.00, 14.00, 16.30 και ώρες επιστροφής από την Πρίγκηπο για Kabatas 12.40, 15.00, 17.20, 18.15, 20.00. Εμείς είχαμε τη τύχη να γνωριστούμε με τον κο Λαιμόπουλο, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας της Πριγκήπου ο οποίος μας διηγήθηκε τις ιστορίες του και τις ιστορίες της Ελληνικής Κοινότητας.
Τον ευχαριστούμε πολύ για την ‘’ξενάγηση’’ και τη σύντομη συντροφιά! Συνήθως ο περισσότερος κόσμος κατεβαίνει στην Büyükada (Πρίγκηπος).
Από εκεί θα κατευθυνθείτε κατευθείαν στις άμαξες για να κάνετε τον σύντομο γύρο (35 λεπτά)-40 λίρες.

Αξίζει η διαδρομή και ως εναλλακτική πρόταση μπορείτε να νοικιάσετε με 5 λίρες ένα ποδήλατο και να κάνετε τον γύρο του νησιού! Μην ξεγελαστείτε και φάτε στα εστιατόρια δίπλα στη θάλασσα, είναι πανάκριβα και το φαϊ τους δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Προτιμήστε πάλι τα μαγειρεία.

Στην επιστροφή μας στο ξενοδοχείο είχαμε αποφασίσει να πάμε σε ΧΑΜΑΜ.
Δεν πρέπει για κανένα λόγο να χάσετε αυτή την εμπειρία. Σε όποιο χαμάμ έχετε πάει δε συγκρίνεται με τίποτα με το παραδοσιακό τούρκικο χαμάμ. Θα σας προτείνω το Cemberlitas hamam το οποίο βρίσκεται ακριβώς από τη στάση του τραμ Cemberlitas και το οποίο χρονολογείται γύρω στο 1584. Έχει δύο ξεχωριστά κτίρια για άντρες και γυναίκες, η τιμή του απλού είναι 55 λίρες, για τους Έλληνες, και μόνο, 45 λίρες, ενώ αν θέλετε και έλαια και διάφορα άλλα, το μπάντζετ ανεβαίνει στις 95 λίρες. Δυστυχώς δεν έχω καμία φωτογραφία από το Hamam, η ζέστη θα κατέστρεφε κάθε κύτταρο της ολοκαίνουριας φωτογραφικής μου μηχανής γι αυτό και προτίμησα να την αφήσω στο ξενοδοχείο και να παραδοθώ απόλυτα στις περιποιήσεις .Δε θα σας αποκαλύψω τα όσα βιώσαμε, το μόνο που έχω να πω είναι ότι μετά το χαμάμ, νιώθεις το δέρμα σου μωρουδίσιο, οπωσδήποτε να πάρετε το μαγιό σας και να αφήσετε στην άκρη αναστολές και ντροπές αλλιώς δε θα το απολαύσετε!(1 με 1μιση ώρα η παραμονή μας εκεί). Στη συνέχεια δειπνήσαμε σε εκείνη την περιοχή, ναι ναι πάλι σε μαγειρείο, με 12 λίρες ένα τεράάααστιο πιάτο φαγητού και με θέα το Μπλε Τζαμί και την πανσέληνο! Νύχτες μαγικές, ονειρεμένες!

Βέβαια δε θα αναφερθώ στα κωμικοτραγικά της βραδιάς, θα το αφήσω μυστικό μεταξύ εμού και της συνταξιδιώτισσάς μου, το σίγουρο όμως είναι ότι οι κάτοικοι της περιοχής και περιχώρων θα μας θυμούνται για πάντα!


...Συνεχίζεται!