Διακοπές!

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη: Η συνέχεια και το τέλος

Σήμερα ολοκληρώνεται το οδοιπορικό με τα κείμενα και τις φωτογραφίες της Μαίρης Νταφλούκα στην Πόλη. Διαβάστε το πιο νόστιμο κομμάτι!

...Τη τελευταία μέρα άφησα το καλύτερο για μένα, τη βόλτα στο Ortaköy (προάστιο στην περιοχή Beşiktaş)στο αιγυπτιακό παζάρι και στον Βόσπορο. Θέλαμε να είναι κάπως πιο ξεκούραστη μέρα καθώς τις προηγούμενες η αλήθεια είναι ότι περπατήσαμε πολύ, η Gülşah δεν πίστευε ότι κάναμε όλα αυτά μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα!
Για να πάμε στο Ortaköy μπορούμε να πάρουμε το τραμ πάλι και να κατέβουμε στη στάση Kabatas και από εκεί να πάρουμε ένα ταξί, θα κοστίσει 7 λίρες το πολύ. Αλλιώς υπάρχουν τα αστικά λεωφορεία που πάνε προς αυτή την κατεύθυνση (1.5 λίρα).
Η μέρα άρχισε με τη βόλτα μας στο αγαπημένο μου Ortaköy. Τι να πρωτοπώ για αυτό το μέρος. Προσδίδει μια απίστευτη αύρα ηρεμίας και γαλήνης.

Για το τρίωρο που μείναμε εκεί, ήμουν σε κατάσταση nirvana. Καλύτερη μέρα είναι η Κυριακή, καθώς έχει τις λαϊκές αγορές με τους πλανόδιους πωλητές, με τα χειροποίητα κοσμήματα και γεμίζει με Τούρκους που έρχονται να πιουν τον καφέ τους και να χαζέψουν τα καραβάκια που πάνε στον Βόσπορο. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι τους έχω πρήξει με αυτό το μέρος για μένα είναι από τις περιοχές που ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ πρέπει να πάτε!


Θα φάτε οπωσδήποτε kubir, τη γεμιστή πατάτα και θα κάτσετε στην πλατεία İskele Meydanı...

...χαζεύoντας το τέμενος από τα πιο όμορφα στην Πόλη, με φόντο τη γέφυρα του Βοσπόρου, την έκτη μακρύτερη κρεμαστή γέφυρα του κόσμου. Μόνο μην πλησιάσετε πολύ κοντά στην προκυμαία, τα καραβάκια φέρνουν κύμα, και μάλλον θα κάνετε ένα δεύτερο μπάνιο (αφήστε που τρεις δύστυχοι τουρίστες που δεν ξέρανε, βραχήκανε, μαζί με τη φωτογραφική τους… )
Χωρίς να θέλω να εγκαταλείψω το μέρος, έπρεπε να πάμε στο Αιγυπτιακό παζάρι. Πήραμε το αστικό λεωφορείο, μας άφησε στο Kabatas, από εκεί πάλι πήραμε το τραμ και κατεβήκαμε στη στάση Eminönü

Πήγαμε λοιπόν στο αιγυπτιακό παζάρι. Τι να σας λέω, τι μυρωδιές, τι γεύσεις! Μπαχαρικά παντού, πύργοι από παστέλια και λουκούμια.


Χάνεις το μυαλό σου, μπορείς να πάρεις πολλά μικρά δωράκια όπως κομπολόι, μπρίκια παραδοσιακά και φυσικά ΓΛΥΚΑ! Χρόνος περιήγησης 1 ώρα αν πάτε νωρίς το πρωί, αλλιώς αργότερα που γεμίζει με κόσμο, 2 ωρίτσες.


Περιμένοντας να ανοίξουν οι πύλες για το καράβι, κάναμε και μια βόλτα στη γέφυρα του Γαλατά όπου ψαράδες κάθονται με τις ώρες και περιμένουν υπομονετικά να τσιμπήσουν τα ψάρια, αλλά και στα εστιατόρια θαλασσινών και ψαριών ακριβώς κάτω από τη γέφυρα.

Αν και δεν δοκιμάσαμε, αξίζει να δοκιμάσετε τα ΄΄βρώμικα΄΄ με ψάρι, μύδια τηγανητά και ότι άλλο τραβάει η όρεξή σας


Από το Eminönü λοιπόν φεύγουν καραβάκια για 5ωρες κρουαζιέρες εμείς προτιμήσαμε να πάρουμε αυτό των δύο ωρών (15 λίρες) το οποίο φεύγει από εκεί 14.30.
Το ταξίδι ήταν μαγικό, κάτω από τους ήχους παραδοσιακής τούρκικης μουσικής, χαζέψαμε τα γυαλιά, σπίτια χτισμένα ως θερινές κατοικίες, πάνω στο νερό κυριολεκτικά στα τέλη του 17 ου αιώνα, όπου έμεναν πασάδες και εξέχουσες προσωπικότητες της Κωνσταντινούπολης. Βέβαια θα πάρει το μάτι σας και πιο σύγχρονα όπου μένουν οι πιο πλούσιοι κάτοικοι.
Το πλοιάριο φτάνει μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και από γυρνάει πίσω περνώντας πάλι κάτω από την επιβλητική γέφυρα του Βοσπόρου. Στον γυρισμό βλέπουμε το κάστρο της Ευρώπης (φίλος είπε «σαν τον πύργο τον Λευκό είναι!»)το οποίο χτίστηκε το 1452 από τον Μωάμεθ τον Πορθητή ως πρώτο βήμα κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης (ο ίδιος ο σουλτάνος ανέλαβε την ευθύνη των τειχών).

Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο προμηθευτήκαμε μαγειρευτό φαί και χαλαρώσαμε καθώς το βράδυ πήγαμε σε ένα εστιατόριο όπου τις πίτες τις έφτιαχνε επιτόπου μία κυρία και όλοι καθόντουσαν σε αναπαυτικές μαξιλάρες, τοπ ατραξιόν της περιοχής, όπου το φαγητό καθυστέρησε αλλά ήταν καλό σχετικά ( το όνομα μου διαφεύγει).


Κάναμε μία τελευταία βόλτα στην περιοχή, με αρκετά μελαγχολική διάθεση αλλά με την σιγουριά ότι κάποια στιγμή θα’ μαστε πάλι σε αυτή τη μαγική πόλη!


ΧΡΗΣΙΜΑ INFOS-(http://www.cemberlitashamami.com.tr/hamam_english.htm) για το χαμάμ
Ξενοδοχεία στην περιοχή Sultanahmet:
http://www.hotelmaywood.com/
http://www.hotelsapphire.com/
-Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε kebab και Lahmacun(λεπτή ζύμη με ψιλοκομμένο κιμά, μαϊντανό και κρεμμύδι). Είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που φτιάχνονται στην Ελλάδα.
-Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε λουκούμια και τούρκικο τσάι μήλου που προσφέρεται μετά από κάθε γεύμα για καλή χώνεψη. Κάτι ξέρουν οι Τούρκοι!
-Στις στάσεις μετρό, τραμ μη διστάσετε να ρωτήσετε πληροφορίες, οι Τούρκοι είναι πολύ εξυπηρετικοί και φιλικοί. Εμείς μιλήσαμε με πάρα πολύ κόσμο, προσφέρθηκαν να μας εξυπηρετήσουν και να συνεννοηθούν στα γκισέ εισιτηρίων στο Kabatas και κάναμε φίλους όπως η Gülşah!
-Συμβουλές για κοπέλες που πάνε μόνες τους. Εκτός του ότι είναι πολύ εξυπηρετικοί και φιλικοί, οι Τούρκοι είναι και πολύ ερωτύλοι! Όλοι, μα όλοι κάνανε καμάκι στο δρόμο, Chicas español μας φωνάζανε! Το καλύτερο είναι να χαμογελάτε ευγενικά και να προχωράτε ακάθεκτες στην πορεία σας, αλλιώς δύσκολα θα ξεμπερδέψετε! Όχι πολύ έξαλλα ρούχα, το καλύτερο είναι να μην προκαλείτε!
-http://www.turkishfoodandrecipes.com/2008/12/stuffed-baked-potato-kumpir.html για το kumbir
-Μπορείτε να δοκιμάσετε το παραδοσιακό παγωτό με τη μαστίχα, του οποίου θα δείτε τους πωλητές του στον δρόμο, αλλά και να μη τους δείτε θα τους ακούσετε, αφού κάθε 2 λεπτά χτυπάνε ένα εκκωφαντικό καμπανάκι, ελπίζοντας ότι κάποιος θα σταματήσει να αγοράσει τη λιχουδιά!
-Αν σας περισσέψει χρόνος και καίγεστε τόσο πολύ, πάτε στο Πατριαρχείο, αλλά δεν αξίζει και είναι μακριά από την πόλη, πληρώνοντας το ταξί αδρά, καθώς δεν υπάρχει άλλο μέσο μεταφοράς πέρα από τα αστικά λεωφορεία τα οποία συνήθως μπλοκάρουν στην κίνηση.


Σας αφήνω να διαβάσετε το οδοιπορικό μου με αυτά τα κομμάτια, απίστευτη μουσική από τους Tea Party, με όμορφες φωτογραφίες!
http://www.youtube.com/watch?v=JCye7v79Tz0
http://www.youtube.com/watch?v=Epo-m185jeo
now i see a light
i figure it's shining from above
i think they've finally come
the halcyon days

and i'll be with you soon... (Θα επιστρέψω!)


Ευχαριστώ τη Μαίρη Νταφλούκα για τις στιγμές που θέλησε με χαρά να μοιραστεί μαζί μας, καθώς και την -πολυτάλαντη καθώς μαθαίνω- συνταξιδιώτισσα της, Κυριακή Κιουπρούλη!

Δεν υπάρχουν σχόλια: