Διακοπές!

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Πως βρήκαμε το θησαυρό: Μια απίστευτη, αλλά αληθινή ιστορία!

Φωτογραφία τραβηγμένη τη μέρα που ανακαλύψαμε τον θησαυρό, από το Πανόραμα

Γράφοντας ένα βιβλίο, φτιάχνοντας ιστορίες με τα παιδιά, τρέχοντας από δω κι από κει, πότε για πράγματα όμορφα και δημιουργικά, πότε για να μπορέσω να επιβιώσω σ΄αυτά τα δύσκολα χρόνια...
Με ενδιαφέρουν τόσα πολλά πράγματα και στο τέλος χάνω τη μπάλα. Θέλω να σταθώ κάπου και να τα δω από απόσταση...
Κι ο χρόνος κυλάει. Ο χρόνος περνά. Ή μάλλον εμείς περνάμε -όπως γράφει κι ο Καζαντζάκης στον Καπετάν -Μιχάλη...

Η θεραπεία μου είναι η θάλασσα. Έτσι φορτίζομαι και ταυτόχρονα απο- φορτίζομαι.
Κολυμπάω και μέσα στο νερό φτιάχνω διαλόγους με αληθινά ή με φανταστικά πρόσωπα, λύνω προβλήματα, βάζω στόχους, γράφω ολόκληρες σελίδες στο μυαλό μου, τραγουδάω. Καθαρίζω το βλέμμα μου. Ακούω.

Την Κυριακή που ο καιρός χάλασε απότομα και βγάλαμε τα φούτερ από τη ντουλάπα,θύμωσα που δεν θα μπορύσα να απολαύσω τις χάρες του νερού. Ωστ΄σο πήγαμε βόλτα στη θάλασσα. Φουρτουνιασμένη και άγρια. Χειμωνιάτικη και όχι φθινοπωρινή...

Με ένα μικρό μέρος της παρέας των παιδιών είπαμε να κάνουμε εξερεύνηση στη μεριά της Κορώνης που κάποτε ήταν το οχυρό του Πτολεμαίου. να πάμε και προς τη μεριά της σπηλιάς απ' όπου στην Κατοχή έφευγαν με καϊκια και υποβρύχια όσοι ήθελαν να συνεχίσουν τον αγώνα στη Μέση Ανατολή...

Αρχίσαμε να περνάμε ωραία. Έλεγα ιστορίες στα παιδιά και ανακαλύπταμε ίχνη που μας βεβαίωναν ότι κάποτε εκεί ήταν ένα χωριό, ένα φρούριο ή μια πόλη. Πέτρες και χαλάσματα που μαρτυρούν ανθρώπινη παρουσία...
Και τ΄τοε η κόρη μου πήρε ένα μονοπάτι. Την ακολουθήσαμε και φτάσαμε στο τέλος στην είσοδο μιας σπηλιάς, που έχει αρκετές διακλαδώσεις. Εκεί κρύβονταν τότε στην Κατοχή.

Τα υπόλοιπα μοιάζουν βγαλμένα από σελίδες βιβλίου -είναι όμως αληθινά.

Ο μικρός μου γιος είδε στο βάθος της σπηλιάς κάτι:
-Ένα κασόνι, φώναξε και στην αρχή δεν τον πιστέψαμε.
Μετά πλησιάσαμε κι εμείς. 'Ηταν πραγματικά ένα παλιό κιβώτιο σκεπασμένο με μια μεγάλη πέτρα.
Στην αρχή δεν το αγγίξαμε. Μετά είπα στα παιδιά να πάνε λίγο πιο πίσω, σήκωσα την πέτρα και πήρα το κιβώτιο στα χέρια μου. Έμοιαζε παλιό και είχε επάνω κάτι σύμβολα.
Καθώς το κρατούσα ήμουνα σίγουρος πως είχε κάτι μέσα.

Προσπάθησα να προσγειωθώ. Σκέφτηκα πως είναι μια φάρσα και κάποιος έχει βάλει πέτρες...

Όταν όμως ανοίξαμε το παλιό ξύλινο κιβώτιο μαζί με τα παιδιά, έμεινα άναυδος. Φαινόταν να έχουμε ανακαλύψει θησαυρό. 

Τα παιδιά σκέφτηκαν ότι μπορεί να το είχα κάνει εγώ.
Εγώ πάλι είχα τρελαθεί!
Ψάχνοντας ανάμεσα στα διάφορα αντικείμενα βρήκαμε ένα πλαστικοποιημένο χαρτί.
Έτσι μάθαμε ότι αυτός ο κρυμμένςο θησαυρός είναι ένα παιχνίδι που παίζεται διεθνώς και οι άνθρωποι κρύβουν ή ψάχνουν "θησαυρούς" χρησιμοποιώντας GPS. Το παιχνίδι αυτό λέγεται
geocatching
Το να βρεις τυχαία το "θησαυρό" αγγίζει βέβαιώς τα όρια του απίθανου.
Σύμφωνα με τους όρους του παιχνιδιού, μποείς να πάρεις κάποιο από τα αντικείμενα του κουτιού, αρκεί να αφήσεις ένα άλλο.
Αφήσαμε μια "αρχαία" πέτρα, αλλά δεν πήραμε τίποτα. Στο σημειωματάριο που υπάρχει γράψαμε τα ονόματά μας και την ημερομηνία (28/9/2014) που ανακαλύψαμε το "θησαυρό". Το κιβώτιο είχε τοποθετηθεί το 2011 κι οι τελευταίοι που το βρήκαν ήταν τον Ιούλιο...
Το αφήσαμε στη θέση που το βρήκαμε και φύγαμε μαγεμένοι...

Η μέρα που έμοιαζε μουντή γέμισε χρώματα, χαμόγελα, ζεστές κουβέντες. Τα παιδιά, γεμάτα έξαψη, μιλούσαν κι έκαναν σχέδια. Ήταν σα να είχαμε βρει θησαυρό στ' αλήθεια...



Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Ζωντανεύοντας μέσα στα βιβλία- μια συζήτηση για τα ζώα στη λογοτεχνία



Τριήμερο εκδηλώσεων των Φίλων ζώων Χαλανδρίου

"Ζωντανεύοντας μέσα στα βιβλία- μια συζήτηση για τα ζώα στη λογοτεχνία"

Οι Φίλοι των Ζώων Χαλανδρίου σας καλούν την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου στις 7.30 το απόγευμα στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου (Δαναΐδων και Αντιγόνης) σε μια συζήτηση με θέμα τα ζώα στη λογοτεχνία.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του εορτασμού της Ημέρας των Ζώων (4 Οκτωβρίου) 

Θα μιλήσουν μαζί μας οι:
Ειρήνη Αϊβαλιώτου, συγγραφέας του βιβλίου "Τη νύχτα που με ακολούθησε" (Άνεμος)
Αργυρώ Μουντάκη, συγγραφέας του βιβλίου "Το Υπναρούδι και η Ελεάννα σε φανταστικές περιπέτειες" (Πατάκης)
Νικόλας Περδικάρης συγγραφέας του βιβλίου "Ο σκύλος με το λουλούδι στο στόμα" (Ροδακιό)

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Κώστας Στοφόρος

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Χαλανδρίου ένα πρωτότυπο μπαζάρ το Σάββατο 4 Οκτωβρίου από το πρωί μέχρι το …βράδυ, με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις
Την Κυριακή στο πλαίσιο της 15ης διανομής τροφίμων της πρωτοβουλίας «Μαζί να τα Φάμε» στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου (Οδυσσέα Ανδρούτσου & Ζαλόγγου -Πολύδροσο) σε συνεργασία με την «Παραμυθοκουζίνα» θα φτιάξουμε και θα ζωγραφίσουμε παραμύθια για τα ζώα μαζί με τα παιδιά στις 11.30 το πρωί.


Μια Σαΐτα στην Έκθεση της Καβάλας!



Μια πτήση με προορισμό τα γράμματα μόλις ξεκίνησε!

Η Σαΐτα ξεκίνησε την πτήση της στην Kavala expo 2014 με προορισμό τα γράμματα τα οποία συνθέτουν λέξεις και οδηγούν σε λογοτεχνικά έργα που απελευθερώνονται ακουμπώντας στα πολύχρωμα φτερά της. Από σήμερα και μέχρι την Τετάρτη 1 Οκτωβρίου, σας περιμένουμε για να σας ταξιδέψουμε στην ανοικτή λογοτεχνία και στις ψηφιακές σελίδες των βιβλίων μας!
Οι πρώτοι "επιβάτες" ξεφύλλισαν σε οθόνες smartphones διάφορα έργα μας, κυρίως συλλογές διηγημάτων και παραμύθια, μέσω των εφαρμογών Android που έχει αναπτύξει ο Αντώνης Πανώρης, Μηχανικός Βιομηχανικού Αυτοματισμού και Δημιουργός του Automon, ρώτησαν για τον τρόπο λειτουργίας της Σαΐτας και πήραν αναμνηστικούς σελιδοδείκτες για τους ίδιους αλλά και τους φίλους τους.

Θα χαρούμε να σας έχουμε στην πτήση μας!


Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Φθινοπώριασε: Ώρα για παστουρμά!



Τέλος του χειμώνα είχα ανέβει στη Θεσσαλονίκη και πήγα στην αγορά να ψωνίσω μεζέδες για να πιούμε τα σχετικά μας.
Ανάμεσα στα μεζεδάκια και καθ' υπόδειξιν του υπαλλήλου γνωστού καταστήαμτος της Θεσσαλονίκης πήρα παστουρμά του Μιράν
"Θα με θυμηθείς!" μου είπε...

Φυσικά δεν του εξήγησα ότι έχω δοκιμάσει και στην Αθήνα. Πάντως τον ...θυμήθηκα πίνοντας το κρασάκι μου!

Και να που τώρα, μια καλή φίλη μου στέλνει νέα και ...ετοιμάζομαι!

"...Αέρας ανανέωσης πνέει μέσα από τα εργαστήρια παραγωγής των προϊόντων ΜΙΡΑΝ. Βρίσκεται πλέον στις προθήκες το νέο προϊόν ΜΙΡΑΝ, ο παστουρμάς που παρασκευάζεται από φρέσκο βουβαλίσιο κρέας σε συνεργασία με τον Μπόρα από την Κερκίνη Σερρών.

Ένα ακόμα προϊόν δίπλα στον δυσεύρετο παστουρμά καμήλας, τον πρόβειο παστουρμά, τον μοσχαρίσιο. Δίπλα στην μεγάλη επίτευξη της παραγωγής «άοσμου» παστουρμά. Δίπλα στο παραδοσιακό, πασίγνωστο  σουτζούκι, το μπατόν σουτζούκι, το Καισαριώτικο, καυτερό σουτζούκι, αλλά και  τα εκλεκτά βοδινά  λουκάνικα καθώς και το πλεκτό.
Επίσης στο πλαίσιο των νέων προγραμμάτων ΜΙΡΑΝ γίνεται  η προώθηση της συνεργασίας μικρών παντοπωλείων μέσα από γιορτές γευσιγνωσίας σε κάθε πόλη!

Αλλαντοπωλείο ΜΙΡΑΝ
Εδώ στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης, στην οδό Ευριπίδου 45, από τα μέσα Οκτωβρίου συνεχίζονται οι καθιερωμένες πλέον γευσιγνωσίες μικρών παραγωγών!
ΝΕΑ είδηση 1. Γνωστοί μάγειροι θα μαγειρεύουν επί τόπου στο παστουρματζίδικο, αλλά και γνωστοί διατροφολόγοι θα κάνουν σεμινάρια ως προς την ωφελιμότητα των προϊόντων ΜΙΡΑΝ.
ΝΕΑ είδηση 2. Οι φίλοι που επισκέπτονται το αλλαντοπωλείο θα έχουν τη δυνατότητα να έχουν συμμετοχή σε διαγωνισμούς που θα χαρίζουν πλούσια δώρα.
ΝΕΑ είδηση 3. Από 1ης Νοεμβρίου 2014 μια νέα εποχή θα ξεκινήσει στο αλλαντοπωλείο ΜΙΡΑΝ, με εκπλήξεις!

Μιράν, Ευριπίδου 45, Αθήνα, τηλ.: 210 3217187 και www.miran.gr

Υπεύθυνη Τύπου Νέλλη Σπηλιοπούλου, τηλ.: 6936 780290

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Ένα εξαιρετικό και κατατοπιστικό κείμενο για το τελικό ν

Δημοσιεύτηκε στο  https://www.facebook.com/Glossologia

Κοινή νέα ελληνική, 2014: το τελικό ν

 Το σημείωμα αυτό γράφτηκε ύστερα από ερώτηση μερικών φοιτητών που προσπαθούσαν να καταλάβουν πώς θα γίνει να κοκκινίζουν λιγότερο τα γραπτά τους. Με ρώτησαν λοιπόν πότε είναι υποχρεωτικό να  το γράφουμε επιτέλους αυτό το ρημάδι το «τελικό»* ν και πότε είναι λάθος; Η αλήθεια είναι ότι η μεγαλύτερη δυσκολία με τους κανόνες για τη χρήση του -ν είναι η χαλαρότητά τους: σχεδόν κανένας δεν τους ακολουθεί πιστά, πολλοί εφαρμόζουν δικούς τους κανόνες, άλλοι (όπως εγώ!) δεν εφαρμόζουν τον ίδιο κανόνα σε όλες τις περιπτώσεις.

Οι λόγοι που γίνεται αυτό είναι πολλοί και ο πιο σημαντικός απ’ όλους είναι αυτός που ποτέ δεν κατάλαβαν οι παραδοσιακοί φιλόλογοι: η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός και αλλάζει συνεχώς. Σε κάθε στιγμή της ιστορίας της μπορεί να συνυπάρχουν στοιχεία από προηγούμενες φάσεις, αυτά που τα λέμε αρχαϊκά, και άλλα που βρίσκονται στην αρχή της διαμόρφωσής τους, που τα ονομάζομε νεωτεριστικά και δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν. Γι’ αυτό και ο τίτλος αυτού του σημειώματος είναι έχει συγκεκριμένη χρονική αναφορά, την κοινή νέα ελληνική των αρχών του 21ου αιώνα: η περιγραφή που θα δώσουμε δεν ίσχυε στις παλιότερες μορφές της γλώσσας και προφανώς δεν θα ισχύει για τις επόμενες, αφού πρόκειται για φαινόμενο που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη. Να δεις πώς το έλεγε εκείνος ο... ο… πώς-τον-λεν… ο Saussure, εκείνος που τον λένε «πατέρα της γλωσσολογίας»; Α, ναι, έλεγε ότι η γραμματική είναι σαν το σκάκι, για να καταγράψει κανείς τις θέσεις που έχουν τα πιόνια σε μια συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει τις προηγούμενες φάσεις της παρτίδας. Έλεγε κι άλλα ο Saussure, ότι τα στοιχεία της γλώσσας βρίσκονται σε αλληλεξάρτηση, ότι κανένα από αυτά δεν λειτουργεί αυτόνομα… Τι μας νοιάζει εμάς, θα μου πείτε, εμείς αυτό που θέλουμε είναι να μάθουμε πότε πρέπει να βάζουμε -ν και πότε όχι. Μας νοιάζει γιατί, όπως θα δείτε στη συνέχεια, το τελικό ν είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για να καταλάβουμε τι σημαίνουν στην πράξη όλα τα παραπάνω. Για παράδειγμα, το -ν του αρσενικού άρθρου τον δεν ακολουθεί τους ίδιους κανόνες με το -ν του θηλυκού άρθρου την. Αυτό βέβαια ακούγεται παράλογο και μπερδεύει πολλούς χρήστες, είναι όμως πιο απλό απ’ ό,τι φαίνεται αν σκεφτούμε ότι αρσενικό άρθρο διατηρεί το -ν για να ξεχωρίζει από το ουδέτερο (να η αλληλεξάρτηση των στοιχείων!), ενώ το θηλυκό μπορεί να το αποβάλλει γιατί δεν κινδυνεύει από τέτοια σύγχυση. Αφού το καταλάβουμε αυτό, μπορούμε να αποδεχτούμε την ιδέα ότι θα μελετήσουμε χωριστά το -ν των αρσενικών και των θηλυκών άρθρων και αντωνυμιών.

Έχοντας κατά νου αυτές τις διευκρινίσεις, μπορούμε να δούμε τι ισχύει σε κάθε περίπτωση.

Άρθρα και αντωνυμίες
Τα αρσενικά τον, στον, αυτόν και έναν διατηρούν πάντοτε το τελικό ν. Μερικοί κλασικοί φιλόλογοι θα σας πουν ίσως ότι δεν πρέπει να λέμε έναν, γιατί η αρχαία του κλίση δεν είχε -ν στην αιτιατική. Αν νομίζετε ότι αξίζει τον κόπο να τους απαντήσετε, θυμίστε τους ότι σήμερα μιλάμε νέα ελληνικά, όχι αρχαία, και ότι οι κλίσεις της γλώσσας μας έχουν αλλάξει εδώ και μερικές χιλιετίες. Άλλο να ξέρουμε την ιστορία της γλώσσας κι άλλο να εφαρμόζουμε κανόνες του 500 π.Χ.!
Παρόλο που τα περισσότερα βιβλία γραμματικής δεν είναι σαφή ως προς αυτό, μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι ο κανόνας επεκτείνεται και στις αντωνυμίες αρσενικού γένους: ποιος, άλλος, εκείνος, όποιος, κάποιος, κανένας, τέτοιος, όσος, τόσος… γράφονται με -ν στην αιτιατική. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι ότι, αν τηρήσουμε τον κανόνα, η γραφή μπορεί να μην ανταποκρίνεται στην προφορά: λέμε μάλλον «θα φύγω με τον άλλο» παρά «θα φύγω με τον άλλον». Έτσι, εμφανίζονται πάντα χρήστες που παραβιάζουν τον κανόνα, άλλοτε από άποψη και άλλοτε απλώς επειδή γράφουν όπως μιλούν: αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός και αλλάζει συνεχώς.
Ας δούμε τώρα τι γίνεται με τα θηλυκά: την, στην, αυτήν. Αυτά διατηρούν το τελικό ν όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν, από τα σύμφωνα π, τ, κ, ξ, ψ ή από τα συμπλέγματα συμφώνων μπ,  ντ,  γκ. Για όσους ξέρουν φωνητική μπορούμε να το διατυπώσουμε πολύ πιο απλά: το -ν διατηρείται μπροστά από τα κλειστά σύμφωνα.

Μόρια
Η πιο απλή περίπτωση είναι το σαν που διατηρεί πάντοτε το -ν, ενώ για τα δεν και μην η γραμματική προτείνει τον κανόνα που ισχύει και για το θηλυκό άρθρο: διατήρηση του -ν μόνο μπροστά από τα κλειστά σύμφωνα. Εδώ όμως εμφανίζονται εξαιρέσεις, αλλά και πρακτικά προβλήματα.
α) Το μην χάνει το -ν μπροστά από οποιονδήποτε ονοματικό τύπο (ουσιαστικό, επίθετο, μετοχή) ανεξάρτητα από το ποιο είναι το πρώτο του γράμμα, π.χ. η μη τήρηση των κανόνων, οι μη επιλέξιμες δαπάνες.
Προσοχή! Η λεγόμενη «μετοχή σε -όντας» δεν ακολουθεί τον κανόνα αυτό, σε άλλη ευκαιρία θα εξηγήσουμε το γιατί. Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι να ξέρουμε ότι το -ν διατηρείται ή απαλείφεται ακολουθώντας τον ίδιο κανόνα με το θηλυκό άρθρο: μην μπορώντας, μη θέλοντας.
β) Το δεν έχει την τάση να διατηρεί το -ν, ακόμα και κατά παράβαση του κανόνα, ο οποίος τελικά τηρείται όλο και πιο σπάνια.  Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς παρουσιάζει το θέμα κάποιος που, χωρίς να είναι γλωσσολόγος, ασχολείται καθημερινά και σε επαγγελματική βάση με θέματα γλώσσας:
«… ο εν λόγω κανόνας έχει αποδυναμωθεί στη συνείδηση των περισσοτέρων. Η σαφώς κρατούσα τάση όσον αφορά τη γραφή της λέξης αυτής είναι να γράφεται πάντοτε με νι, ανεξάρτητα από το αρχικό γράμμα της λέξης που ακολουθεί. Η πρακτική αυτή είναι λογική και συνιστάται η τήρησή της από όλους τους συναδέλφους, αφού δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης του αρνητικού μορίου δεν με τον σύνδεσμο δε, κίνδυνος που για τα νομικά ιδίως έγγραφα είναι ανεπίτρεπτος, ακόμη και αν είναι οριακός» (http://publications.europa.eu/code/el/el-4100400el.htm).

Άλλες λέξεις
Αρκετές λέξεις προφέρονται και γράφονται άλλοτε με και άλλοτε χωρίς τελικό ν. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εύκολο να διαπιστώσουμε ότι το -ν αποτελεί δείκτη επισημότητας και/ή λογιότητας, επομένως η διατήρησή του συνιστάται αν θέλουμε να δώσουμε τέτοιο ύφος στο λόγο. Θα σας δώσω εδώ μόνο μερικά παραδείγματα, με την υπόσχεση να επανέλθω σε διεξοδικότερη παρουσίαση:
  • μόνο(ν) όπως το χρησιμοποίησα στην προηγούμενη πρόταση,
  • πρώτο(ν)δεύτερο(ν)τρίτο(ν)… όταν πρόκειται για απαρίθμηση,
  • δυνατό(ν) σε φράσεις όπως αν είναι δυνατό(ν), κατά το δυνατό(ν)…  Προσοχή όμως, το αντίθετο δεν ισχύει, από την εποχή της γιαγιάς μου έχω να ακούσω άνθρωπο να λέει αδύνατον.

Αν ύστερα από όλα τα παραπάνω τη χρειάζεστε, σας έχω εδώ και μία σύνοψη των κανόνων της σχολικής γραμματικής.

1. Τα αρσενικά τον, στον, αυτόν, έναν…  διατηρούν πάντοτε το -ν.
  • Το ίδιο και το σαν.
2. Τα θηλυκά την, στην, αυτήν διατηρούν το -ν πριν από φωνήεν και πριν από π, τ, κ, μπ,  ντ,  γκ,  τσ,  τζ,  ξ, ψ.
  • Το ίδιο και τα μην και δεν.

Μαριάννα Κατσογιάννου

(*) Βάζω το «τελικό» σε εισαγωγικά για να δηλώσω ότι θεωρώ το χαρακτηρισμό ανακριβή και ελαφρώς παραπλανητικό. Ασφαλώς το θέμα δεν είναι της παρούσης, δεσμεύομαι πάντως να εξηγήσω κάποια στιγμή γιατί το -ν που μας απασχολεί δεν είναι τελικό.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Μαγικές στιγμές με τον Καζαντζάκη

Πριν από λίγες μέρες, απαυδισμένος από ανούσια βιβλία που ξεκινούσα για αν τα αφήσω μετά από μερικές σελίδες, αποφάσισα να (ξανα) διαβάσω μετά από πολλά -πολλά χρόνια τον "Καπετάν Μιχάλη" του Καζαντζάκη.
Ήταν σα να άνοιξα μια πόρτα μαγική. Είχα ξεχάσει αυτή την κατπαληκτική γλώσσα, αυτόν τον κόσμο που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου...
Όμως ξαφνικά άρχισαν να συμβάινουν διάφορες συμπτώσεις... Κορυφαίο, σχεδόν απίστευτο όμως είανια υτό που έγινε με μια φωτογραφία.
Διαβάζοντας θυμήθηκα ότι μια φορά -πριν από πέντε χρόνια- που είχα ταξιδέψει στο Ηράκλειο, είχα πάει στον Τάφο του Καζαντζάκη κι εκεί είχα δει ένα μικρό κεράκι κι ένα δαχτυλίδι. Αποφάσισα -μετά από χρόνια να δω και πάλι την ανάρτηση.
Και τότε συνέβη το απίστευτο. Σε μαι από τις φωτογραφίες που είχαμε τραβήξει (με τον εντεκάχρονο τότε) γιο μου, φαίνεται δίπλα στην είσοδο ενός πολύ ωραίου μεζεδάδικου της αγοράς με το όνομα "Σαράντα αυγά", να κάθεται μια κοπέλα.
Μόνο που αυτή η κοπέλα είναι η συγγραφέας Πόπη Γκερούση που γνώρισα τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν ξαναβρέθηκα στο Ηράκλειο! Και τότε βεβαίως μου ήταν παντελώς άγνωστη -όπως κι εγώ σε εκείνη...
Όταν διάβαζα το "Ψυχή σαν θάλασσα" δεν φανταζόμουνα ότι με τη συγγραφέα του είχαν διασταυρωθεί κάποτε οι δρόμοι μας. Κι όταν πιο είχαμε γνωριστεί και είχα διαβάσει και το κατπαληκτικό "Τα νησιά και ο έρωτας", που να φανταζόμουν την έκπληξη που επεφύλασσε μαι φωτογραφία...


Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Κεν Λόουτς για τη Σκωτία






Ό,τι πιο εύστοχο έχω διαβάσει για το σημερινό δημοψήφισμα στη Σκωτία, η αποκλειστική δήλωση του Κεν Λόουτς στην "Εποχή"

«Για μερικές ώρες, οι Σκωτσέζοι ελέγχουν το μέλλον τους. Μπορούν να επιλέξουν να διατηρήσουν αυτόν τον έλεγχο ή να τον επιστρέψουν πίσω σε ένα κράτος που ελέγχεται από τη βρετανική κυρίαρχη τάξη.

Η ανεξαρτησία δεν θα λύσει προβλήματα, αλλά θα δώσει στους Σκωτσέζους τη δύναμη για να εκκινήσουν τη δημιουργία μιας πιο εύλογης, πιο δίκαιης, πιο βιώσιμης κοινωνίας.

Όταν οι Σαντινίστας στη Νικαράγουα έδιωξαν το δικτάτορα και ξεκίνησαν να χτίζουν νοσοκομεία, σχολεία και να μεταφέρουν εργοστάσια σε δημόσιο έλεγχο, οι ΗΠΑ αντιτάχθηκαν. Ήταν η "απειλή του καλού παραδείγματος". Εάν η Σκωτία ανεξαρτητοποιηθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο, εμείς στην Αγγλία θα αντιμετωπίσουμε μια πλειοψηφία Συντηρητικών. Αν, όμως, μια ανεξάρτητη Σκωτία αποδειχτεί επιτυχής, μπορεί να αποτελέσει για εμάς την απειλή ενός καλού παραδείγματος και να δείξει ότι μια προοδευτική κυβέρνηση μπορεί να βελτιώσει τώρα τις ζωές των πολιτών και να διαγράψει το μέλλον βιώσιμο.

Μια σκωτσέζικη κυβέρνηση που θα αναπαράξει σε μια πιο ήπια εκδοχή τις πολιτικές της αγγλικής κυβέρνησης, θα είναι μια χαμένη ευκαιρία. Μια  σκωτσέζικη κυβέρνηση που θα προτάξει τα συμφέροντα του λαού, μπορεί να μας ωφελήσει όλους μετακινώντας το κέντρο της πολιτικής αριστερότερα.»

υ.γ Εποχής: Διαβάστε την Κυριακή περισσότερα από τον Κεν Λόουτς για τη Σκωτία και τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Με το "Πέρα των Ελλήνων" στον Ιανό


Την Πέμπτη, 25 Σεπτεμβρίου, στις 8 το βράδυ, στον Ιανό θα έχω τη μεγάλη χαρά να συμπαρουσιάσω το βιβλίο της Ιώς Τσοκώνα, "Το Πέρα των Ελλήνων". Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσουμε όλοι 

Στη συζήτηση που θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Νίκος Θρασυβούλου, θα μιλήσει και ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η ηθοποιός Δώρα Στυλλιανέση.

Πληροφορίες: Ιανός, Σταδίου 24, 210 -3217917

Έγραφα πριν το καλοκαίρι στο Δρόμο:



"Αρχίζοντας να διαβάζω το Πέρα των Ελλήνων το μοναδικό οδοιπορικό στην Κωνσταντινούπολη του χθες και του σήμερα από την Ιώ Τσοκώνα (Eκδ. Μεταίχμιο) βρέθηκα από τις πρώτες σελίδες σαν να συνομιλώ με κάποια παλιά γνώριμη.
Ίσως είναι η εξαιρετική μεταφραστική δουλειά της που είχε προηγηθεί με τα βιβλία της Περιχάν Μαγκντέν, αλλά μάλλον είναι περισσότερο οι κοινές διαδρομές, η ψύχραιμη ματιά, η αγάπη για τον τόπο της.
Χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις η συγγραφέας δεν διστάζει να θέσει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Γεννημένη το 1964, 11 χρόνια μετά τα περίφημα Σεπτεμβριανά, δεν έζησε τη φρίκη εκείνων των ημερών, αλλά τα σημάδια είναι παντού στην Πόλη. Και η συγγραφέας δεν τα προσπερνά.
Πέρα από τις προσωπικές αναμνήσεις μάς ταξιδεύει σε όλο αυτό το πολύχρωμο παζλ που συνθέτει μια από τις γοητευτικότερες πόλεις του κόσμου. Τα σχολεία, οι σύλλογοι, οι ναοί, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, οι ομάδες, οι στοές, οι δρόμοι, οι πλατείες…
Ένα βιβλίο-πολύτιμος οδηγός για να γνωρίσουμε την πόλη του σήμερα. Ένα βιβλίο που θα ήθελε ο καθένας από εμάς να υπάρχει για τον τόπο του. Για να γνωρίζεις, να θυμάσαι, να ανακαλύπτεις. Και όπως όλα τα καλά βιβλία δεν σε οδηγεί στο να κλείσεις το κεφάλαιο «Πόλη» αλλά να το ανοίξεις.
Είναι σαν το πρελούδιο μιας έρευνας που θα θελήσεις να κάνεις όταν φτάσεις στην τελευταία σελίδα. Είναι αδύνατον να προσπεράσεις αυτό το ταξίδι αδιάφορος. Από τα παραμύθια της γιαγιάς ώς τη Ματωμένη Πρωτομαγιά και από τους θρύλους του ποδοσφαίρου ώς τον ελληνικό Τύπο της Πόλης, είναι μια ζώσα ιστορία που αναδεικνύει και τις σημερινές προσπάθειες που γίνονται να ζωντανέψει η φλόγα.
Ένα βιβλίο που μιλάει στην καρδιά και στο μυαλό… Αξίζει να μπείτε στον κόσμο του!
ΥΓ. Και ως προς την επικαιρότητα των ημερών: Για να αλλάξεις την πόλη σου πρέπει να τη γνωρίσεις. Ας το κάνουμε κι εμείς με τη μέθοδο της κυρίας Τσοκώνα..."



Στην ιστοσελίδα του Ifeelkid μπορείτε να ακούσετε και την εκπομπή που είχαμε κάνει με την κυρία Τσοκώνα

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Πολιτικές ζωής και θανάτου

Τώρα που κόβουν κι άλλες εξετάσεις του ΕΟΠΠΥ, πέρα από τη δράση μας, αξίζει αν ενημερωθούμε όλοι για το τι συμβαίνει σε συνθήκες κρίσης στην υγεία.
Παραθέτω την βιβλιοπαρουσιάση που έκανα τον Ιούλιο στο "Δρόμο" 12/7:






ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Μια αποκαλυπτική μελέτη για τις ολέθριες επιπτώσεις της κρίσης στην Υγεία
του Κώστα Στοφόρου

Το βιβλίο Πολιτικές ζωής και θανάτου-πώς η κρίση επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία (Eκδόσεις Ψυχογιός) είναι μια μελέτη με αναλυτικά στοιχεία των Ντέιβιντ Στάκλερ, ειδικού στα οικονομικά της Υγείας και λέκτορα του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και του επιδημιολόγου Σαντζέι Μπάσου, καθηγητή Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Κεντρικός πυρήνας του σκεπτικού των δυο σημαντικών επιστημόνων είναι ότι δεν είναι η ίδια η οικονομική κρίση που επηρεάζει -συχνά με καταστροφικές συνέπειες- τη δημόσια Υγεία, αλλά ο τρόπος με την οποία τη διαχειρίζεται η εκάστοτε κυβέρνηση. Επίσης, αποδεικνύουν με αναλυτικά στοιχεία ότι οι περικοπές στις δαπάνες Υγείας και πρόνοιας όχι μόνο δεν οδηγούν στην ανάπτυξη, αλλά αντιθέτως οδηγούν στην επιδείνωση και την επιμήκυνση της κρίσης!
Μετά την ανάγνωση του συγκλονιστικού αυτού βιβλίου, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πια ότι δεν γνωρίζει τις ολέθριες επιπτώσεις που έχει η διαχείριση της κρίσης στις ανθρώπινες ζωές. Μιλάμε, πραγματικά, για πολιτικές που οδηγούν στη ζωή και πολιτικές που οδηγούν στο θάνατο. Παράδειγμα, η τραγική κατάσταση που βίωσε η Ρωσία κατά τη μετάβαση στον καπιταλισμό: Τα ποσοστά θανάτου στους άντρες ηλικίας 25-39 ετών, αυξήθηκαν κατά 90%. Το διπλό χτύπημα της απώλειας της εργασίας και της διάλυσης των δικτύων κοινωνικής ασφάλειας αποδείχθηκε καταστροφικό. Οι χώρες όπως η Ρωσία που εφάρμοσαν μαζικές ιδιωτικοποιήσεις βίωσαν αύξηση στα ποσοστά θανάτου κατά 18% από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής και μετά.
Οι συγγραφείς, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, ανακάλυψαν ακόμη ότι «οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις οδήγησαν σε αύξηση των αυτοκτονιών μεταξύ των ανδρών κατά 5% στους 100.000, των καρδιακών νοσημάτων κατά 21% στους 100.000 και των θανάτων που σχετίζονται με την κατανάλωση οινοπνεύματος κατά 41% στους 100.000. Συνολικά οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις σχετίζονταν με σημαντική μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 2 χρόνια»…

Από το New Deal στην Ισλανδία και στην Ελλάδα
Το βιβλίο ξεκινά από το μεγάλο κραχ στις ΗΠΑ και τον τρόπο που το αντιμετώπισε -τουλάχιστον στο επίπεδο της πολιτικής για τις κοινωνικές δαπάνες- η Νέα Συμφωνία το περίφημο New Deal του Ρούζβελτ. Συνέβη το εξής παράδοξο: Η κρίση αντί να οδηγήσει σε επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του πληθυσμού, σε μείωση του προσδόκιμου της ζωής και σε εμφάνιση επιδημιών, οδήγησε αντιθέτως σε βελτίωση της υγείας του πληθυσμού!
Κι αυτό γιατί ακολουθήθηκε η αντίθετη πολιτική από αυτήν που πρεσβεύει σήμερα το ΔΝΤ και ακολουθούν πιστά οι εν Ελλάδι εκπρόσωποι του: Αντί να γίνουν περικοπές των κοινωνικών δαπανών, αυτές αυξήθηκαν. Υπολογίστηκε ότι «τα 100 δολάρια κατά κεφαλήν που ξοδεύονταν από τη Νέα Συμφωνία συνδέονταν κατά μέσο όρο με μια μείωση της τάξεως των 18 θανάτων σε νεογνά στις 1.000 γέννες». Παράλληλα, οι αυτοκτονίες μειώνονταν κατά 4 στα 100.000 άτομα (εν μέσω οδυνηρής κρίσης), μειώνονταν κατά 16 στους 100.000 οι θάνατοι από πνευμονία κ.ά.
Και όλα αυτά με 100 δολάρια κατά κεφαλή…
Ας κάνουμε τις συγκρίσεις μας με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα όπου έχουμε δραματική αύξηση των αυτοκτονιών, της παιδικής θνησιμότητας και έξαρση των επιδημιών…
Έχει ενδιαφέρον, διαβάζοντας κανείς το κεφάλαιο για την κρίση, να δει τα συγκριτικά στοιχεία μεταξύ των πολιτειών των ΗΠΑ που ακολούθησαν τις δυο διαφορετικές πολιτικές: της αύξησης των κοινωνικών δαπανών ή της περικοπής τους (από όσους αρνήθηκαν να εφαρμόσουν το New Deal). Αυτή τη φορά οι αριθμοί τα λένε όλα! Και το μέγεθος του «δείγματος» της έρευνας είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν κατά κανένα τρόπο να αμφισβητηθούν τα ευρήματά της.
Τα καταστροφικά αποτελέσματα της λιτότητας γίνονται ολοφάνερα όταν συγκρίνονται οι διαφορετικοί δρόμοι που ακολούθησαν Ισλανδία και Ελλάδα. Η μεν πρώτη αυξάνοντας τις κοινωνικές δαπάνες εν μέσω κρίσης και η δεύτερη προχωρώντας σε τεράστιες περικοπές. Κάθε επιχείρημα περί «ανάπτυξης» καταρρέει μπροστά σε όσα δείχνει η πραγματικότητα…
Ενώ η Ισλανδία βλέπει όντως το «φως στο τούνελ» που λέει και ο Ομπάμα στο μονταρισμένο βίντεο της Ν.Δ., η Ελλάδα τείνει προς χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπως η Ταϊλάνδη που βίωσε μια απίστευτη αύξηση των επιδημιών και έξαρση της εξάπλωσης του HIV. Οι -υποτίθεται- εξαφανισμένες ελονοσία και φυματίωση επιστρέφουν για να σκορπίσουν την αρρώστια και το θάνατο.
Η βρεφική θνησιμότητα ανεβαίνει και θυμίζει αυτές που παλιά λέγαμε «τριτοκοσμικές» χώρες. Δεν είναι τυχαίο πως το ΔΝΤ-IMF στα αγγλικά, αποκαλείται Infant Mortality Found, με ισχυρή δόση μαύρου χιούμορ…

Επίλογος
Στις Πολιτικές ζωής και θανάτου, γίνεται εκτεταμένη αναφορά και στα έργα και τις ημέρες του υπουργείου Υγείας, αλλά και στην υπόθεση της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών από τους Λοβέρδο & σια…
Αναφέρεται ρητά ότι «η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ανέστειλαν την ελληνική δημοκρατία», επιβάλλοντας προγράμματα ριζικής λιτότητας που οδηγούν σε αδιέξοδο.
Οι συγγραφείς, κλείνοντας αυτό το πολύτιμο βιβλίο-εργαλείο, σημειώνουν: «Η θεμελιώδης πηγή πλούτου μιας κοινωνίας είναι ο ίδιος της ο λαός. Η επένδυση στην Υγεία του αποτελεί σοφή επιλογή σε καλούς καιρούς και επιτακτική ανάγκη σε δύσκολους»…
Νομίζω δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε άλλο.

Ποιές εξετάσεις "κόβει" ο ΕΟΠΠΥ

Ανακοίνωση του "Παρατύπως"

«Νυστέρι» της κυβέρνησης σε βασικές εξετάσεις του ΕΟΠΥΥ!

 Διαλύουν τη δημόσια υγεία, μας κάνουν… πελάτες των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων
Κυβέρνηση, υπουργείο «Υγείας» και ΕΟΠΥΥ προχωρούν ακάθεκτοι στο έργο διάλυσης της δημόσιας δωρεάν υγείας, όχι μόνο για τους χιλιάδες ανασφάλιστους αλλά και τους ασφαλισμένους των ταμείων. Ήδη από τις 8 Σεπτεμβρίου, όπως ανακοινώθηκε, τίθενται σε ισχύ οι πρώτες περικοπές σε πολύ βασικές διαγνωστικές εξετάσεις κάλυψης ΕΟΠΥΥ, όπως τεστ ΠΑΠ, μαγνητικές τομογραφίες και εξετάσεις πρόληψης καρκίνου, που πλέον θα συνταγογραφούνται από τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ με πολύ «αυστηρά» κριτήρια. Τα κριτήρια αυτά βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με την υγεία μας, αλλά με την «εξοικονόμηση» χρημάτων, που βέβαια θα διοχετευθούν στην τρύπα του χρέους.
Από την ιατρική της πρόληψης έχουμε εισέλθει για τα καλά στην ιατρική του… κομπογιαννιτισμού των μνημονίων που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις μαζί με την τρόικα των ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ.
Όλα γίνονται, όπως λέει η ανακοίνωση του ΕΟΠΥΥ, στο όνομα της «αποδοτικότερης αξιοποίηση των πόρων που διατίθενται ανά κατηγορία παρόχων»...Μόνο που αυτοί οι πόροι έχουν πετσοκοφτεί, αφού όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία, το ποσοστό της κρατικής επιχορήγησης από 0,6% του ΑΕΠ συρρικνώθηκε κι άλλο πέφτοντας στο 0,4%, δηλαδή κατά 500 εκατ. ευρώ λιγότερα.
Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ο ΕΟΠΥΥ μάς καλούν να …καταλάβουμε ότι «η εποχή των ανοιχτών ανεξέλεγκτων προϋπολογισμών στην υγεία έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί» και ότι τα ελλείμματα στα ταμεία δημιούργησαν οι… «ανεξέλεγκτες συνταγογραφήσεις και μάλιστα σε αριθμούς ιλιγγιώδεις».
Συγκεκριμένα, και σύμφωνα με τις νέες συνταγογραφικές οδηγίες:
-          Το τεστ Παπανικολάου δεν δικαιολογείται σε γυναίκες μικρότερες των 21 ετών και σε γυναίκες άνω των 65 ετών, ενώ ενδείκνυται έλεγχος κάθε τριετία. Έως σήμερα, όλες οι γυναίκες από την έναρξη της σεξουαλικής τους ζωής μπορούσαν να κάνουν τεστ και να αποζημιωθούν από τον ΕΟΠΥΥ.
-          Η μαστογραφία δικαιολογείται σε γυναίκες άνω των 40 ετών μια φορά το χρόνο και για όσο δεν πάσχουν από βαρέα και χρόνια νοσήματα.
-          Η εξέταση για καρκίνο του προστάτη δεν θα δικαιολογείται πλέον σε άνδρες κάτω των 40 ετών και άνω των 75 και σε όσους έχουν βαριές συνυπάχουσες νόσους. Θα δικαιολογείται σε άνδρες άνω των 50 ετών, σε άνδρες μεταξύ 45 και 50 ετών εφόσον έχουν πατέρα ή αδελφό που έχει προσβληθεί από καρκίνο του προστάτη σε ηλικία κάτω των 65 ετών και σε άνδρες 40 με 45 ετών, εφόσον έχουν πολλαπλούς συγγενείς που έχουν προσβληθεί από καρκίνο του προστάτη σε ηλικία κάτω των 65 ετών.
-          Πρώτη εξέταση σε κάθε περίπτωση χρόνιας αυχεναλγίας ακόμη και με ιστορικό κακοήθειας ή προηγηθείσας χειρουργικής επέμβασης είναι η κλασσική ακτινογραφία και όχι η μαγνητική.
Για κάθε αναγκαία εξέταση για την υγεία μας, που δε θα μας τη συνταγογραφούν στον ΕΟΠΥΥ, θα καλούμαστε να την πληρώνουμε από την τσέπη μας, παρά τις εισφορές που καταβάλλουμε, παρά το αγγελιόσημο που ενισχύει τα ταμεία των εργαζόμενων στα ΜΜΕ.
Αφού μετέτρεψαν τον ΕΟΠΥΥ από πάροχο υπηρεσιών υγείας σε πελάτη των μεγάλων διαγνωστικών κέντρων, τώρα μετατρέπουν και τους ασφαλισμένους απευθείας σε πελάτες των ιδιωτικών επιχειρήσεων στο χώρο της υγείας, προωθώντας (και) από την «πίσω πόρτα» την ιδιωτικοποίηση της υγείας και της ασφάλισης.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν την άθλια συγκυβέρνηση. Πρέπει μέσα από τους συλλογικούς, ενωτικούς αγώνες και τα σωματεία μας να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, για να ζήσουμε τη ζωή που μας ανήκει και όχι την επιβίωση που μας πετάνε σαν ξεροκόμματο!