Το μυρμήγκι Ένα παραμύθι. ή όχι.

Αγνοώ την προέλευση. Μου το έστειλε φίλος και το θεωρώ άκρως διδακτικό και επίκαιρο:

Το μυρμήγκι
Ένα παραμύθι. ή όχι.
Κάθε μέρα, ένα μικρό μυρμήγκι πήγαινε στη δουλειά του πολύ νωρίς και ξεκίναγε αμέσως να δουλεύει
Ήταν πολύ παραγωγικό και χαρούμενο
Το αφεντικό, το λιοντάρι, παραξενεύτηκε που το μυρμήγκι δούλευε χωρίς εποπτεία, και σκέφτηκε.
Αν το μυρμήγκι είναι τόσο παραγωγικό χωρίς εποπτεία, δεν θα ήταν ακόμη πιο παραγωγικό αν είχε κάποιον να τον επιβλέπει;
Έτσι προσέλαβε μια κατσαρίδα, η οποία είχε μεγάλη πείρα σε αυτή τη θέση και μάλιστα έγραφε καταπληκτικές αναφορές
Η πρώτη απόφαση που πήρε η κατσαρίδα ήταν η δημιουργία ενός συστήματος ελέγχου της προσέλευσης των εργαζομένων
Επίσης χρειαζόταν έναν υπάλληλο για να τη βοηθάει στη συγγραφή και δακτυλογράφηση των αναφορών της
Γι' αυτό προσέλαβε μια αράχνη για να τη βοηθάει με τις αναφορές και για να απαντάει στα τηλεφωνήματα
Το λιοντάρι ήταν πάρα πολύ ευχαριστημένο από τις αναφορές της κατσαρίδας, και τις ζήτησε να δημιουργήσει γραφήματα που να δείχνουν το ρυθμό και τις τάσεις παραγωγής, ώστε να τα τις χρησιμοποιήσει στις συναντήσεις του Διοικητικού Συμβουλίου.
Έτσι η κατσαρίδα έπρεπε να αγοράσει έναν νέο ηλεκτρονικό υπολογιστή και εκτυπωτή laser
.και γι' αυτό προσέλαβε μια μύγα για να διευθύνει το τμήμα της τεχνολογίας (ΙΤ)
Το μυρμήγκι που ήταν τόσο παραγωγικό και ήρεμο, μισούσε την πληθώρα της γραφειοκρατίας και των συναντήσεων που έτρωγαν τον περισσότερο από το χρόνο του.
Το λιοντάρι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να ορίσει κάποιον υπεύθυνο στο τμήμα που εργαζόταν το μυρμήγκι.
Η θέση δόθηκε στον τζίτζικα, η πρώτη απόφαση του οποίου ήταν να αγοράσει καινούργια μοκέτα και καινούργια εργονομική πολυθρόνα για το γραφείο του.
Ο νέος υπεύθυνος του τμήματος, χρειάζονταν επίσης έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και έναν βοηθό, τον οποίο έφερε από την προηγούμενη θέση του, για να τον βοηθήσει να δημιουργήσει ένα πλάνο εργασίας, στρατηγικού ελέγχου του προϋπολογισμού και βελτιστοποίησης του τμήματος.
Το τμήμα στο οποίο δούλευε το μυρμήγκι ήταν τώρα ένα θλιμμένο μέρος, όπου κανένας δεν γελούσε πια και όλοι ήταν αναστατωμένοι.
Τότε ο τζίτζικας έπεισε το αφεντικό, το λιοντάρι, ότι ήταν απολύτως απαραίτητο να γίνει μια έρευνα για το εργασιακό περιβάλλον του τμήματος
Κάνοντας μια επισκόπηση των αναφορών σχετικά με το τμήμα στο οποίο δούλευε το μυρμήγκι, το λιοντάρι παρατήρησε ότι η παραγωγικότητα είχε πέσει σε σχέση με παλιότερα.
Έτσι προσέλαβε την κουκουβάγια, μια επιφανής και πεφωτισμένη σύμβουλος, για να κάνει λογιστικό έλεγχο και να προτείνει λύσεις
Η κουκουβάγια πέρασε τρεις μήνες στο τμήμα και κατέληξε με μια αναφορά πολλών τόμων που κατέληγε στο εξής: το τμήμα έχει υπερβολικό αριθμό προσωπικού
Μαντέψτε ποιον απέλυσε πρώτο το λιοντάρι.
Το μυρμήγκι φυσικά, γιατί «παρουσίαζε έλλειψη κινήτρων και είχε αρνητική συμπεριφορά»
Σημείωση
Οι χαρακτήρες του παραμυθιού είναι φανταστικοί και ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικά πρόσωπα.

Οποιαδήποτε ομοιότητα είναι απλή σύμπτωση...
Τέλος

Κι ένα διδακτικό τραγουδάκι για την Κυβέρνηση...

Η Ελλάδα του Γιωργάκη σε μια φωτογραφία

Βλέπω τη φωτογραφία της οχτάχρονης Μελίνας στην αγκαλιά του πατέρα της και ανατριχιάζω. Σκέφτομαι πως κι εγώ βρέθηκα με το γιο μου πριν από λίγο καιρό στο Σύνταγμα. Θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς...
Η οχτάχρονη Μελίνα είναι προφανώς ο... εχθρός. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν από μικρά να ζουν χωρίς βιβλία, χωρίς δασκάλους... Να μάθουν να μη διαμαρτύρονται γιατί θα παταχθούν!
Τα παιδιά για τα οποία κόπτεται αυτή η άθλια ομάδα των δωσιλόγων που κυβερνούν τον τόπο χωρίς καμία πολιτική νομιμοποίηση...

Η φωτογραφία αυτή περιγράφει ανάγλυφα αυτό που ζούμε. Την ανελέητη επίθεση σε μας, στα παιδιά μας και στα δικαιώματά μας...

ΥΓ Ο ξετσίπωτος Παπουτσής τι έχει να πει;

Και οι τυφλοί στο στόχαστρο!

Στη χώρα μας αναβιώνει ο Καιάδας! Συνταξιούχοι, ΑΜΕΑ, κάθε είδους ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι στο στόχαστρο. Κάθε θεσμός πρόνοιας διαλύεται.

Οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών προχώρησαν σε κατάληψη. Μέσα στη γενική σιωπή αξίζει να τους ακούσουμε:

"Η κατάσταση για το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, το μοναδικό πανελλαδικό δημόσιο κέντρο για τυφλούς, έφτασε στο απροχώρητο:
• Οι μισοί εργαζόμενοί του, που αν και συμβασιούχοι εδώ και δέκα χρόνια καλύπτουν πάγιες και μόνιμες ανάγκες του, έχουν να πληρωθούν πάνω από 8 μήνες.
• Οι άλλοι μισοί, μόνιμοι, εργαζόμενοι αποδεκατίζονται λόγω συνταξιοδότησης, που συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
• Η κρατική χρηματοδότηση... δεν επαρκεί για την κάλυψη των λειτουργικών του αναγκών, ειδικά μετά την επιφόρτισή του και με τα χρέη της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης, που πρόσφατα εντάχθηκε στο ΚΕΑΤ.
• Το ειδικό τυπογραφείο για τυφλούς που λειτουργεί στο ΚΕΑΤ από την ίδρυσή του εφοδιάζοντας τους τυφλούς μαθητές της χώρας με εκπαιδευτικά βιβλία, οδηγείται σε κατάργηση σε όφελος των ιδιωτών.

Τα παραπάνω προβλήματα, που δεν είναι τα μόνα, ακυρώνουν την όποια προσπάθεια για εκπλήρωση του ιδρυτικού σκοπού του ΚΕΑΤ στην εκπαίδευση και αποκατάσταση των τυφλών. Όλοι οι νευραλγικοί τομείς του δεν μπορούν από τα πράγματα να λειτουργήσουν. Και ενώ οι εργαζόμενοι του ΚΕΑΤ δε φτάνουν ούτε για τις συρρικνωμένες στο ελάχιστο αρμοδιότητες του κέντρου, οι οποίες δεν καλύπτουν ούτε όλους τους τυφλούς μαθητές, ούτε όλες τις ανάγκες τους (όπως ειδικά σχολεία για Γυμνάσιο - Λύκειο, ειδική επαγγελματική εκπαίδευση, ψυχολογική στήριξη μαθητών και οικογενειών, ένταξη στην εργασία κλπ.) οι ιθύνοντες του Υπουργείου ισχυρίζονται προκλητικά ότι το προσωπικό πλεονάζει!
Το επόμενο βήμα είναι η κατάργηση του ΚΕΑΤ. Άλλωστε η κυβέρνηση ακολουθεί συνολικά για το χώρο της πρόνοιας και της ειδικής αγωγής την ίδια υπονομευτική τακτική. Αφού για χρόνια άφησε τα διάφορα ιδρύματα και υπηρεσίες να φυτοζωούν, έθεσε ήδη 50 προνοιακά κέντρα σε καθεστώς εφεδρείας και αυτή τη στιγμή προετοιμάζει δεύτερο γύρο καταργήσεων και συγχωνεύσεων 152 φορέων εποπτευόμενων από το Υπουργείο Υγείας, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και το ΚΕΑΤ.
Με άλλα λόγια το ξήλωμα του δημόσιου τομέα ξεκινά από κοινωνικούς τομείς όπως η πρόνοια, ενώ οι ανάπηροι βιώνουν σε πολλαπλάσιο βαθμό σε σχέση με τις άλλες κατηγορίες εργαζομένων τη βαρβαρότητα της πολιτικής κυβέρνησης, Δ.Ν.Τ. και Ε.Ε. Δεν είναι τυχαίο. Πετούν στον καιάδα της αμάθειας, της ανεργίας και της ανέχειας πρώτους εκείνους που θεωρούν απρόσφορους για την ακόμη πιο σκληρή αφαίμαξη και εργασιακή εκμετάλλευση. Με πρόσχημα την κρίση οδηγούν τους τυφλούς στην εξαθλίωση και τη φιλανθρωπία και τους εργαζόμενους στην απόλυση και την ανεργία. Την ίδια στιγμή δίνουν με το τσουβάλι τα ευρώ στους τραπεζίτες, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές.
Οι εργαζόμενοι του ΚΕΑΤ δεν μπορούμε να είμαστε οι παθητικοί παρατηρητές του σφαγιασμού των δικαιωμάτων μας στην εργασία και τη ζωή, δεν μπορούμε να ανεχτούμε μοιρολατρικά το ρήμαγμα της ζωής των τυφλών και των άλλων αναπήρων συνανθρώπων μας, δεν είμαστε διατεθειμένοι να τραβήξουμε το Γολγοθά των ατέρμονων θυσιών για να αυγατίζουν οι έλληνες επιχειρηματίες τις καταθέσεις τους στην Ελβετία.

Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:
1. Να διευρυνθεί ο ρόλος του ΚΕΑΤ ώστε να καλυφθούν όλοι οι τυφλοί και όλες οι ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους για εκπαίδευση, υποστήριξη, εργασιακή αποκατάσταση.
2. Να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες προϋποθέσεις σε πόρους και προσωπικό για την απρόσκοπτη λειτουργία του κέντρου.
3. Να καταβληθούν τώρα όλα τα δεδουλευμένα στους συμβασιούχους εργαζόμενους της Πρωτοπορίας.
4. Καμία απόλυση εργαζομένου. Μόνιμο και σταθερό προσωπικό στο ΚΕΑΤ με την ένταξη σε αυτό όλων των συμβασιούχων της Πρωτοπορίας χωρίς προϋποθέσεις.

Για τη διεκδίκηση των αιτημάτων μας η ΓΣ των εργαζομένων αποφάσισε την κατάληψη των εγκαταστάσεων του ΚΕΑΤ στην Καλλιθέα και την ανάπτυξη ενός πολύμορφου αγώνα σε συντονισμό με άλλους συλλόγους και φορείς της Πρόνοιας, των Αμεα, των γονέων και του γενικότερου εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος για την ανατροπή αυτής της πολιτικής

...Σε λίγο πρώην συμβασιούχος σε πρώην φορέα της πρώην Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης...

Φωτογραφία από το... μέλλον. Κάπως έτσι θα είναι τα Μέσα Μεταφοράς... Φανταστείτε αντιστοίχως και τα σχολεία

-----------------------------
Κείμενο μου που δημοσιεύτηκε στο Δρόμο το Σάββατο και είναι ήδη ...ανεπίκαιρο αφού οι 26 μέρες που αναφέρονται έγιναν πια 24...


Η αντίστροφη μέτρηση

26 και σήμερα. Αν ήμουνα στο στρατό θα ήμουνα ένας ευτυχισμένος παλιός: «Απολύομαι ψαρούκλες/ τα μαλλιά μου κάνουν μπούκλες». Όμως είμαι ένας φτωχός αλλά όχι μόνος συμβασιούχος. Ένας από τους δεκάδες χιλιάδες που θα προστεθούν στις στρατιές των ανέργων. Από τις 21 Οκτωβρίου θα προσπαθήσω να ζήσω με αέρα κοπανιστό, όπως συνιστά ο ανεκδιήγητος υπουργός Άμυνας…
Είμαι όμως τυχερός διότι από εκείνη τη μέρα θα μπορώ να έχω έκπτωση 10% σε τυρόπιτες, γαριδάκια και αναψυκτικά. Το γράφω αυτό και χαρούμενος για το ευφυολόγημα γυρνάω να το πω σε συνάδελφο, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας. Με προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα:
«Θα σου ζητήσουν κάρτα από τον ΟΑΕΔ, αλλά εσύ δεν θα έχεις διότι δεν θεωρείσαι απολυμένος. Απλώς έληξε η σύμβαση έργου… Ξέχνα τα γαριδάκια!»
Μετά βρίσκω άλλη λύση: «Θα βγάλω από την αποθήκη το ακορντεόν και θα παίζω σε κανένα σταθμό του Ηλεκτρικού»
«Ξέχνα το! Κανείς δεν δίνει πια λεφτά έτσι» μου λέει άλλος συνάδελφος, οικονομολόγος, έτοιμος για την «εφεδρεία» καθώς είναι «αορίστου χρόνου»…
…Κι ενώ οι συμβασιούχοι ετοιμάζονται να φύγουν από το παράθυρο, οι μάλλον αδιάφοροι για το δράμα, μόνιμοι υπάλληλοι, κοιτάζουν απλανώς, σα να μην άκουσαν τίποτα. Μέχρι που μπαίνει κάποιος στο γραφείο κουβαλώντας την είδηση- βόμβα: «Καταργείται ο φορέας. Το 10% από εμάς θα απολυθεί»
Ξαφνικά ο εφησυχασμός γίνεται ελεγχόμενος πανικός. Τα βλέμματα γίνονται μοχθηρά. Στο πηγαδάκι είναι 10 υπάλληλοι.
«Ο ένας από εμάς θα φύγει», λέει κάποιος, με σατιρική διάθεση. Κανείς δεν γελάει με το αστείο.
Το παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες των εργαζομένων θυμίζει τον «δολοφόνο», που παίζαμε μικροί κλείνοντας το μάτι και «σκοτώνοντας» έναν –έναν τους αντιπάλους μέχρι να μείνουμε μόνοι νικητές. Το πρόβλημα είναι ότι ο «νικητής» σήμερα απομένει σε ένα διαλυμένο Δημόσιο με τη διπλή δουλειά και τις μισές απολαβές.
Θύμα του απάνθρωπου «παιχνιδιού» η αλληλεγγύη και η αξιοπρέπεια….
26 και σήμερα… Εύκολο να μιλάς εκ του ασφαλούς σαν τους καλοταϊσμένους πολιτικούς και διανοουμένους. Δύσκολο να γράφεις με την πλάτη στον τοίχο. Κυριολεκτικά «Με κόντρα τον καιρό»…
Μια συνάδελφος ετοιμάζεται να μεταναστεύσει στο Βέλγιο. Ένας άλλος έστειλε αίτηση για την Αυστραλία.
Μάταια, χιλιάδες άλλοι, αναζητούν την ατομική λύση που απλώς …δεν υπάρχει. Οι βάρβαροι είναι ήδη εδώ. Κι εγώ αναρωτιέμαι τι ακριβώς περιμένουμε.
…Να γλιτώσουμε από κάποιο θαύμα;
…Να κερδίσουμε το Λόττο;
…Μήπως να ξυπνήσει η Αριστερά;
…Μήπως τα κινήματα να ταιριάξουν ακριβώς σε αυτό που έχουμε στο κεφάλι μας;
Το γράφω ακόμη μια φορά από την πλήρως ανασφαλή μου θέση: Ένα Ενιαίο Μέτωπο της Αριστεράς χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς αποκλεισμούς, μαχητικό και δυναμικό, με ενότητα στη βάση είναι το μόνο που μπορεί να δώσει τη λύση…
…Μόνον έτσι 26 και σήμερα θα είναι οι μέρες τους!

Κώστας Στοφόρος

Γράμματα από τη φυλακή -το τέλος ενός πετυχημένου προγράμματος...

Ο Αζεντίν, ο Έντουαρντ, ο Κόμπα, ο Μιχάλης, ο Μοχάμεντ, ο Ναμπί, ο Τζαμάλ... Επτά φυλακισμένοι στις φυλακές της Χίου... Όλοι παρακολούθησαν μαθήματα ελληνικής γλώσσας, ιστορίας και πολιτισμού. Καθηγήτρια τους η κ. Αγγέλα Γεωργούλη. Μια από τους δεκάδες εκπαιδευτές που τα τελευταία χρόνια δίδαξαν τη γλώσσα μας σε χιλιάδες μετανάστες σε όλη την Ελλάδα.
Τα μαθήματα έγιναν στο πλαίσιο του προγράμματος Οδυσσέας...
Το τμήμα που λειτούργησε στις φυλακές της Χίου ήταν το τελευταίο. Τα υπόλοιπα τμήματα ολοκληρώθηκαν τον Ιούλιο. Χρειάστηκε ειδική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΔΕΚΕ (Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων) για να συμβεί αυτό.

Βλέπετε το πρόγραμμα αυτό που εκπαίδευε δωρεάν χιλιάδες μετανάστες, που έφερνε στη χώρα μας εκατομμύρια ευρώ από ευρωπαικά κονδύλια, που εξασφάλιζε εκατοντάδες θέσεις εργασίας κλείνει!
Κι αυτό παρά το γεγονός ότι είχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση έως το 2013!
Η απλή λογική σηκώνει τα χέρια μπροστά στις αποφάσεις της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας...
Τη στιγμή που κόβονται τα επιδόματα σε τρίτεκνους και πολύτεκνους για να εξοικονομηθούν 2-3 εκατομμύρια ευρώ η υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου πετάει εκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκών κονδυλίων από το παράθυρο. Γιατί άραγε;

Το ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο είχε φανεί ήδη από την εποχή που -σε ανύποπτο χρόνο- η υπουργός άλλαζε το νόμο σε ότι αφορά στις εξετάσεις πιστοποίησης Ελληνομάθειας.
Για όσους δεν το γνωρίζουν να εξηγήσουμε ότι οι εξετάσεις πιστοποίησης ελληνομάθειας είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν οι μετανάστες που έχουν ήδη άδεια παραμονής, να μπουν στο καθεστώς "επί μακρόν διαμένοντος" που εξασφαλίζει εκτός των άλλων και την ελεύθερη εγκατάσταση στις χώρες της ΕΕ.
Τι άλλαξε λοιπόν; Αποδέσμευσε την παρακολούθηση του προγράμματος Οδυσσέας από τις εξετάσεις, κάτι που ίσχυε μέχρι τότε. Τώρα πια μπορεί ο κάθε μετανάστης να δώσει εξετάσεις, ακόμη κι αν έχει παρακολουθήσει μαθήματα σε κάποιον ιδιωτικό φορέα. Πληρώνοντας, εννοείται. ο "Οδυσσέας" είχε το ελάττωμα να είναι... δωρεάν.
Παράλληλα η τροποποίηση του νόμου άφησε κενά και εκκρεμμότητες, με αποτέλεσμα οι εξετάσεις αυτές όχι μόνο να μην έχουν γίενι ακόμα, αλλά να υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να μη γίνουν μέσα στο 2011, οδηγώντας χιλιάδες μετανάστες σε αδιέξοδο...
Τα προβλήματά αυτά τα επεσήμαναν εγκαίρως οι υπέυθυνοι εκπαίδευσης του προγράμματος, με επιστολή τους στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου και στη διοίκηση του ΙΔΕΚΕ, χωρίς να λάβουν καμία απάντηση! (διαβάστε όλη την επιστολή που στάλθηκε τον περασμένο Μάιο)

Τώρα στις 20 Οκτωβρίου όλα τελειώνουν! Δεν φαίνεται καμία διάδοχη κατάσταση στον ορίζοντα. Επτά μέλη της Ομάδας Έργου, πενηνταπέντε (55) υπεύθυνοι εκπαίδευσης από όλη την Ελλάδα και εκατοντάδες εκπαιδευτές θα μείνουν χωρίς δουλειά...
Χιλιάδες μετανάστες χωρίς δωρεάν μαθήματα...
Εκατομμύρια ευρωπαϊκών κονδυλίων δεν θα απορροφηθούν...
Μπορεί κανείς άραγε να δώσει μια πειστική απάντηση;
Θα είναι άραγε κακόπιστος όποιος θεωρήσει ότι και σε αυτό τον τομέα επιχειρείται η παράδοση μιας... "χρυσοτόκου όρνιθας" σε ιδιώτες;
Λίγη ντροπή κανείς δεν έχει;
Η μεγάλη ειρωνεία είναιπως τώρα στο τέλος το πρόγραμμα διοργανώνει (30 Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου)διεθνές επιστημονικό συνέδριο. Μήπως για να δούμε τι θα χάσουμε;

Αξίζει αν διαβάσετε τα γράμματα που ακολουθούν για να δείτε ποιά ήταν η προσφορά του προγράμματος που κάποιοι, ελαφρά τη καρδία, πετάνε στο καλάθι των αχρήστων.
Να σημειώσουμε ότι οι φυλακισμένοι της Χίου αρίστευσαν στις εξετάσεις ολοκλήρωσης του επιπέδου Α2 γνώσης της γλώσσας μας...









...να πω πως είχα την τύχη να δουλέψω για τρία χρόνια στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, παρά τα δεκάδες εμπόδια που μας έβαζαν οι κατά καιρούς ηγεσίες... Από 20 Οκτωβρίου θα ψάχνουμε όλοι για δουλειά...

Κώστας Στοφόρος

Το (φωτογραφικό) ημερολόγιο ενός πατέρα

Μου το έστειλε ένας φίλος και καθώς μου φάνηκε εξαιρετικό σαν ιδέα, σπεύδω να το αντιγράψω και να το μοιραστώ μαζί σας:

Η γκαλερί M55 projects παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας "Μηδέν Δέκα" και το ομώνυμο φωτογραφικό λεύκωμα (εκδόσεις Μεταίχμιο) του Δημήτρη Μυτά.

Η έκθεση του Δημήτρη Μυτά «Μηδέν Δέκα» αποτελεί ένα προσωπικό ημερολόγιο, μια βιωματική προσέγγιση του μεγαλώματος των παιδιών του την τελευταία δεκαετία και ταυτόχρονα αποκαλύπτει τη δεκαετή φωτογραφική εξέλιξη της οπτικής του. Πρόκειται ουσιαστικά «για μια δυναμική αναφορά στην παιδική ζωή μέσα από την διττή ματιά του παρατηρητή φωτογράφου/πατέρα» όπως ο ίδιος αναφέρει.
Οι συνηθισμένες σκηνές της καθημερινής συνύπαρξης με τα παιδιά, που όλοι οι γονείς βιώνουν, αποτελούν την πηγή έμπνευσης του, για τη δημιουργία ενός κόσμου παιδικού, διφορούμενου και ονειρικού με οπτικά σύμβολα και αναφορές που πηγάζουν από την μακρόχρονη φωτογραφική του παιδεία.
Ο Μυτάς φωτογραφίζει την ανέμελη και αισιόδοξη, πολλές φορές κωμική παιδική ηλικία. Η φυσική και συναισθηματική εγγύτητα με την οικογένεια του, η αποδοχή της μοναδικότητας αυτής της σχέσης αποτυπώνεται μέσα στο χρόνο με σύντομες φωτογραφικές φράσεις που αναδεικνύουν τη δυναμική της φωτογραφικής γλώσσας να μεταμορφώνει ακόμη και τις πιο απλές αναμνηστικές οικογενειακές στιγμές.
Το έργο του Μυτά συνιστά έναν ακόμα φόρο τιμής στην παιδική ηλικία και μας αποκαλύπτει ότι χρησιμοποιώντας το μέσον που σε εκφράζει για να δηλώσεις τα συναισθήματα και το θαυμασμό που τρέφεις για αυτή, αναπόφευκτα, θα σε οδηγήσει σε μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική κατάληξη που είναι άξια αναγνώρισης και βαθύτερης ερμηνείας.



Τα μέσα έκφρασης του Μυτά είναι καθαρά φωτογραφικά. Η αναζήτηση του συντίθεται από κώδικες «παραδοσιακά» ισχυρούς που έχουν συμβάλλει στο χτίσιμο της ιστορίας της φωτογραφίας και που ακόμη φωτίζουν τις μοντερνιστικές αξίες της. Ο Μυτάς, στο Μηδέν Δέκα μας μιλάει περισσότερο για τη φωτογραφία των παιδιών του και λιγότερο για τα παιδιά του τα ίδια αποφεύγοντας οποιονδήποτε σχολιασμό της οικογενειακής του κατάστασης. Αυτό άλλωστε τον διαφοροποιεί από τη σύγχρονη τάση που μιλά για άρνηση του φωτογραφικού «χαρίσματος», και ταυτόχρονα ενισχύει και αναδεικνύει την ιδεολογική προσέγγιση του θέματος και τη κριτική ενδοσκόπηση του οικογενειακού περιβάλλοντος που κάνει συμμέτοχο το θεατή.



Επιμέλεια: Νίνα Κασσιανού
Διάρκεια Έκθεσης: 7-23 Οκτωβρίου 2011
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά: 18.00-21.00
Σαβ-Κυρ: 11.00-14.00

Εγκαίνια: Παρασκευή, 7 Οκτωβρίου, 20.00

Μ55 Projects
Μαυρομιχάλη 55, 10680 Αθήνα
contact@m55projects.gr

Οι φωτογραφίες είναι από τη σειρά "μια βόλτα στο δάσος" του Δημήτρη Μυτά (από το Facebook)

Το ...θαύμα της Πάτρας και ο πολλαπλασιασμός των ψαριών

Το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη μας έφερε στην αρχή ...γέλια και μετά κλάματα... Πρόκειται για περιστατικό που δείχνει με ανάγλυφο τρόπο το τι συμβαίνει σήμερα στην Παιδεία...

Πως να μιλήσεις για σωστή διατροφή όταν υπάρχει απουσία τροφής;
Εμείς οι γονείς ως πότε θα ανεχόμαστε να αντιμετωπίζουν έτσι τα παιδιά μας;

ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΠΑΤΡΑΣ

1,5 κιλό ψάρι για να φάνε 75 παιδιά...!

Το τραγικό αυτό γεγονός αποκαλύπτει με τον πιο άγριο τρόπο ότι ήδη ο λαός έχει πτωχεύσει, ότι ήδη έχει γίνει «στάση πληρωμών» προς τα λαϊκά νοικοκυριά εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής.
Πρέπει να υπάρξει αντίδραση σε αυτήν τη βαρβαρότητα

1,5 κιλό ψάρι για 75 παιδιά!
1,5 κιλό κιμά για 75 παιδιά!
3 κιλά μοσχάρι για 75 παιδιά!
3 κιλά κοτόπουλο για 75 παιδιά!

Οι παραπάνω... ποσότητες φαγητού, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο και ασύλληπτο, αφορούν το μεσημεριανό φαγητό 75 παιδιών σε ημερήσια βάση που θα βρεθούν στο δημοτικό παιδικό σταθμό Ρίου, καθώς και σε άλλους τρεις παιδικούς σταθμούς, σύμφωνα με τη νέα κατάσταση παραγγελιών που εξέδωσε ο Δημοτικός Οργανισμός Υγείας Πρόνοιας, το αρμόδιο τμήμα της δημοτικής αρχής Πάτρας, για το μήνα Σεπτέμβρη.

Με απλά λόγια, οι μάγειρες και οι μαγείρισσες έχουν τη δυνατότητα να μαγειρέψουν και να ταΐσουν μέσα σε μια μέρα τα 75 παιδιά του σταθμού: με 1,5 κιλό ψάρι ή με 1,5 κιλό κιμά, ή με τρία κιλά μοσχάρι ή με τρία κιλά κοτόπουλο!

Οι μερίδες αυτές - αν προσθέσει κανείς και τους 7 εργαζόμενους του σταθμού, που δικαιούνται φαγητό σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας - θα φτάνουν στο μέγεθος του... αντίδωρου. Αντίστοιχες ποσότητες, ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών, διαμορφώνονται και στους υπόλοιπους 13 δημοτικούς παιδικούς σταθμούς του Δήμου Πάτρας, που συνολικά έχουν στη δύναμή τους περίπου 800 παιδιά (τα παιδιά σε κάθε σταθμό κυμαίνονται από 50 μέχρι και 100). Δηλαδή, σε παιδικούς σταθμούς που τα παιδιά είναι 50 η παραγγελία για το ψάρι ή τον κιμά διαμορφώνεται στο 1 κιλό, για το μοσχάρι σε 2 κιλά και για το κοτόπουλο πάλι σε 2 κιλά.


Κόβουν το φαΐ από τα νήπια! Η «στάση πληρωμών» για τη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της είναι πραγματικότητα
Η νέα κατάσταση παραγγελιών του Δήμου έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση και οργή των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, που βλέπουν πως με αυτές τις ποσότητες είναι αδύνατον να βγει το πρόγραμμα διατροφής των παιδιών. Οπως λένε χαρακτηριστικά οι μαγείρισσες των παιδικών σταθμών, η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο. Τα παιδιά πρέπει να τρώνε κανονικά, δεν είναι δυνατόν να τρώνε λειψή τροφή, επειδή οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου αποφάσισαν να προχωρήσουν σε περικοπές.

Αδύνατη η σωστή διατροφή των παιδιών

Μάλιστα, το 1,5 κιλό ψάρι είναι ακαθάριστο, κάτι που σημαίνει πως όταν καθαριστεί για να μαγειρευτεί ως ψαρόσουπα θα μείνει 1 κιλό και κάτι. Θα αντιστοιχούν, δηλαδή, για κάθε παιδί 13,3 γραμμάρια ψάρι για να τραφεί!!! Τα 3 κιλά μοσχάρι αντιστοιχούν σε 40 γραμμάρια για κάθε παιδί και τα 3 κιλά κοτόπουλο, όταν αυτό καθαριστεί, αντιστοιχεί σε λιγότερα από 40 γραμμάρια για κάθε παιδί.


Ωστόσο, σύμφωνα με το ποσοτολόγιο, για τη σωστή διατροφή των παιδιών:

• Σε ό,τι αφορά το ψάρι, η μερίδα πρέπει να είναι περίπου 120 γραμμάρια. Αυτό σημαίνει ότι τα 75 παιδιά πρέπει να ταϊστούν με 9 κιλά ψάρι.
• Το μοσχάρι 150 γραμμάρια. Αυτό σημαίνει ότι τα 75 παιδιά πρέπει να ταϊστούν με 11,25 κιλά μοσχάρι.
• Το κοτόπουλο 140 γραμμάρια. Αυτό σημαίνει ότι τα 75 παιδιά πρέπει να ταϊστούν με 10,5 κιλά κοτόπουλο.

Κατά την περσινή περίοδο λειτουργίας των σταθμών, οι μερίδες ήταν τριπλάσιες, παρότι και τότε υπήρχαν προβλήματα με την ποσότητα του φαγητού και τη δυνατότητα να βγει το πρόγραμμα.

Αυτή είναι η κατάσταση παραγγελιών τροφίμων για το Σεπτέμβρη που απέστειλε η δημοτική αρχή στους 14 παιδικούς σταθμούς της Πάτρας.
Ο παιδικός σταθμός Ρίου είναι ο γραμμένος ως «Ζ» και στις στήλες φαίνονται οι ποσότητες σε κιλά

Μια ομιλία με μεγάλο αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον

Η Εταιρεία Δωρικών και Δρυοπικών Μελετών οργανώνει ομιλία με θέμα
"Η Δωρίδα της Κεντρικής Ελλάδας Νεότερα από την Επιγραφική και την Τοπογραφία της" το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011 στις 6:30 μμ στην αίθουσα «Δελφοί» του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών (Σίνα και Δαφνομήλη – Αθήνα)

Ομιλητής είναι ο Ντενίς Ρουσσέ (Denis Rousset) Γάλλος Καθηγητής Πανεπιστημίου αρχαιολόγος- ερευνητής, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει σειρά επιτόπιων ερευνών στο χώρο της Αρχαίας Δωρίδας και της Δρυοπίδας.
Ο Καθηγητής γνωρίζει καλά ελληνικά και η ομιλία του θα πραγματοποιηθεί στη γλώσσα μας.
Η Διοίκηση της Εταιρείας επισημαίνει το μεγάλο ενδιαφέρον της ομιλίας για την προϊστορία της περιοχής αυτής της Φωκίδας.
Στην εκδήλωση ο χορευτικός όμιλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καστελλίων θα παρουσιάσει πρόγραμμα παραδοσιακών ρουμελιώτικων χορών.



Η ομιλία αυτή έρχεται να αναδείξει την εν πολλοίς άγνωστη ιστορία της περιοχής. Παρά το γεγονός ότι παρουσιάζει μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον καμία οργανωμένη ανασκαφή δεν έχει γίνει, ειδικά στην περιοχή της Γκιώνας.
Αν αναρωτιόσαστε γιατί συμβαίνει αυτό το… παράδοξο, δεν έχετε παρά να ψάξετε το ποιος έχει συμφέρον να κρατηθεί ο αρχαιολογικός πλούτος στο σκοτάδι.
Για να …βοηθήσω στην απάντηση σημειώνω ότι από τη στιγμή που ο χώρος χαρακτηρισθεί ως αρχαιολογικός, αυτομάτως η S & B θα πρέπει να διακόψει την εξορυκτική της δραστηριότητα

Μπορείτε να δείτε μια παρουσίαση μελέτης που έγινε το 1970, μέχρι να επικρατήσει ξανά η σιωπή, εδώ.

Η δραστήρια Εταιρεία Δωρικών και Δρυοπικών Μελετών, παρά τη δύσκολη εποχή προσπαθεί με τις δράσεις της να αναδείξει την ιστορία της περιοχής.

Φανταστείτε πως ούτε μια ταμπέλα δεν έχει τοποθετηθεί που να σημειώνει ότι βρισκόμαστε σε κάποιο σημαντικό ιστορικό τόπο…

Στη φωτογραφία λαξευτός τάφος -Λυκότρυπα για τους ντόπιους- στην περιοχή "Παλιοκαστέλλι", αφημένος στην ...τύχη του. Οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξη του. Σύμφωνα με κάποιες καταγγελίες, άλλοι τάφοι που βρέθηκαν στην περιοχή, "παραχώθηκαν" όπως- όπως...

Βενιζέλος: Όχι φόροι στο λογαριασμό της ΔΕΗ!!!

"Δεν είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ ο μοχλός για να εισπράττεις τέλη ή φόρους και ιδίως φόρους διότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα κοινωνικό αγαθό θεμελιώδες και δεν μπορείς να συνδέεις την εκπλήρωση άλλων υποχρεώσεων…"


Ευάγγελος Βενιζέλος 23/06/2011

Επίκαιρος (και σοφός) Λουκιανός εν όψει του νέου χαρατσιού

ΧΑΡΩΝ: Απόδος, ω κατάρατε, τα πορθμεία [πλήρωσε με, καταραμένε, τα ναύλα].

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Βόα, ει τούτο σοι, ω Χάρων, ήδιον [Συνέχισε να φωνάζεις, Χάροντα, αν αυτό σε ευχαριστεί].

ΧΑΡΩΝ: Απόδος, φημί, ανθ' ων σε διεπορθμεύσαμεν [πλήρωσε με, είπα, που σε πέρασα στην απέναντι όχθη]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος [Δε μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει]

ΧΑΡΩΝ: Έστι δε τις οβολόν μη έχων; [Υπάρχει κάποιος που δεν έχει οβολό;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ει μεν και άλλος τις ουκ οίδα, εγω δε ουκ έχω [Αν υπάρχει κι άλλος εγώ δε γνωρίζω, εγώ όμως δεν έχω]

ΧΑΡΩΝ: Και μη άγξω σε νη τον Πλούτωνα, ω μιαρέ, ην μη αποδώς [Ε, λοιπόν, μα τον Πλούτωνα, θα σε πνίξω παλιάνθρωπε, αν δε με πληρώσεις]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Καγώ τω ξύλω σου πατάξας διαλύσω το κρανίον [Κι εγώ θα σου δώσω μια με το ξύλο, και θα σου διαλύσω το κρανίο]

ΧΑΡΩΝ: Μάτην ουν έση πεπλευκώς τοσούτον πλούν [Δηλαδή, όλο αυτό το ταξίδι με το καράβι θα το έχεις κάνει δωρεάν;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ο Ερμής υπέρ εμού σοι αποδότω, ος με παρέδωκε [Ο Ερμής να πληρώσει για λογαριασμό μου, αυτός που με παρέδωσε σε εσένα]

ΕΡΜΗΣ: Νη Δία οναίμην γε, ει μέλλω και υπερεκτίνειν των νεκρών [Μεγάλο κέρδος, μα το Δία, αν θα πρέπει και να πληρώνω από πάνω για τους πεθαμένους]

ΧΑΡΩΝ: Ουκ αποστήσομαι σου [Δεν πρόκειται να σε αφήσω ήσυχο]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Τούτου γε ένεκα νωνελκήσας το πορθμείον παράμενε. Πλην αλλ' ο γε μη έχω, πως αν λάβοις; [Γι' αυτό λοιπόν τράβα το πλεούμενο στη στεριά και περίμενε. Αλλά αυτό που δεν έχω, πως θα μπορέσεις να το πάρεις;]

ΧΑΡΩΝ: Συ δ΄ ουκ ήδεις κομίζεις δέον; [Καλά, εσύ δεν ήξερες ότι έπρεπε να τα φέρεις;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ήιδειν μεν, ουκ είχον δε. Τι ουν; Εχρήν δια τούτο μη αποθανείν; [Το ήξερα βέβαια, αλλά δεν τα είχα. Τι να έκανα; Θα έπρεπε, δηλαδή, γι΄ αυτό να μην πεθάνω;]

ΧΑΡΩΝ: Μόνος ουν αυχήσεις προίκα πεπλευκέναι; [Μόνο εσύ λοιπόν θα καυχιέσαι ότι ταξίδεψες τζάμπα;]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ου προίκα, ω βέλτιστε. Και γαρ ήντλησα και της κώπης συνεπελαβόμην και ουκ έκλαον μόνος των άλλων επιβατών [Όχι και τζάμπα, λεβέντη μου. Και την αντλία τη χειρίστηκα και στο κουπί βοήθησα, άσε που ήμουν και ο μόνος επιβάτης που δεν έκλαιγε].

ΧΑΡΩΝ: Ουδέν ταύτα προς τα πορθμεία. Τον οβολόν αποδούναι σε δει. Ου θέμις άλλως γενέσθαι [Αυτά δεν έχουν καμιά σχέση με τα ναύλα. Πρέπει να πληρώσεις τον οβολό. Δεν επιτρέπεται να γίνει αλλιώς]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ουκούν άπαγε με αύθις ες τον βίον [Αφού είναι έτσι, πήγαινε με πάλι πίσω στη ζωή]

ΧΑΡΩΝ: Χάριεν λέγεις, ίνα και πληγάς επί τούτω παρά του Αιακού προσλάβω [Χαριτωμένα τα λες. Για να με ξυλοφορτώσει και ο Αιακός γι΄ αυτό]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Μη ενόχλει ουν [Λοιπόν, μη με ενοχλείς]

ΧΑΡΩΝ: Δείξον τι εν τη πήρα έχεις [Για δείξε μου τι έχεις στο σακούλι σου]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Θέρμους, ει θέλεις, και της Εκάτης το δείπνον [Λούπινα, αν θέλεις, και την προσφορά στην Εκάτη]

ΧΑΡΩΝ: Πόθεν τούτο ημίν, ω Ερμή, τον κύνα ήγαγες; Οια δε και ελάλει παρά τον πλούν των επιβατών απάντων καταγελών και επικώπτων και μόνος άδων οιμωζόντων εκείνων [Από που τον έφερες, Ερμή, αυτόν τον κυνικό; Και τι λόγια δεν έλεγε στο ταξίδι, περιγελώντας και κοροϊδεύοντας όλους τους επιβάτες, και τραγουδώντας, μόνο αυτός, ενώ εκείνοι θρηνούσαν.

ΕΡΜΗΣ: Αγνοείς, ω Χάρων, όντινα άνδρα διεπόρθμευσας; Ελεύθερον ακριβώς. Ουδενός αυτώ μέλει. Ούτος έστιν ο Μένιππος [Δεν ξέρεις Χάροντα, ποιον άνθρωπο πέρασες απέναντι; Κάποιο εντελώς ελεύθερο, δεν τον νιάζει για τίποτε. Αυτός είναι ο Μένιππος]

ΧΑΡΩΝ: Και μην αν σε λάβω ποτέ [Κι όμως, αν ποτέ σε πιάσω]

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Αν λάβης, ω βέλτιστε, δις δε ουκ αν λάβοις [Αν με πιάσεις, λεβέντη μου. Δυο φορές όμως δε θα μπορέσεις να με πιάσεις].

Από τους απολαυστικούς "Νεκρικούς Διαλόγους"

Αντιγραφή από τη develiki