Οι φωτιές των τελευταίων ημερών και ο απόηχος τους θυμίζουν τα όσα γενικότερα συμβαίνουν στην Ελλάδα του Μνημονίου.... Σπάω λίγο την "αποχή" μου με μερικές φωτογραφίες από το Πόρτο Ράφτη.
Σάββατο απόγευμα και ο πυκνός καπνός σκοτεινιάζει τα πάντα...
Αμέριμνοι όλοι κολυμπούν στην ακύμαντη θάλασσα. Η καταστροφή όμως είναι παρούσα. Και τα παιδιά που σήμερα χαίρονται ένα -όσο γίνεται ξένοιαστο καλοκαίρι- θα μεγαλώσουν σε μια διαλυμένη και πουλημένη πατρίδα...
1 σχόλιο:
Το έζησα κι εγώ το Σάββατο.. Στον Κάλαμο Ευβοίας...
Και όντως οι σκέψεις διαφορετικές απο κάθε άλλη χρονιά!
Εγώ είδα πράσινο, ξέρω τί σημαίνει βουνό.. Το παιδί μου θα μάθει ποτέ???
Δημοσίευση σχολίου