Επειδή διαβάζουμε σήμερα ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες συζητιέται το ζήτημα δημιουργίας πυρηνικών εργοστασίων στη χώρα μας, πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιδράσουμε δυναμικά πριν βρεθούμε μπροστά σε εκπλήξεις. Προς το παρόν παραθέτω κείμενο της Greenpeace που καταρρίπτει τους μύθους περί... "πράσινης" πυρηνικής ενέργειας...
"Η πυρηνική βιομηχανία ισχυρίζεται ότι η πυρηνική ενέργεια, ως πηγή με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, πρέπει να αποτελεί μέρος του ενεργειακού μίγματος και της λύσης. Προφανώς, οι τεράστιες δαπάνες που θα απαιτηθούν, ο μεγάλος χρόνος κατασκευής νέων εργοστασίων, οι περιορισμένες δυνατότητές τους, η απειλή ατυχημάτων και η δυνατότητα κατασκευής οπλοστασίου είναι ψιλά γράμματα...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
-Η πυρηνική ενέργεια έχει περιορισμένες δυνατότητες στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών
Σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία 439 πυρηνικοί αντιδραστήρες με εγκατεστημένη ισχύ 372.000 GW, που αντιστοιχεί στο 6,5% της παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης. Ένας διόλου ευκαταφρόνητος διπλασιαμός της εγκατεστημένης ισχύος μέχρι το 2030, εκτός από ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, σημαίνει:
1) αύξηση του μερίδιου της πυρηνικής ενέργειας στην παγκόσμια κατανάλωση μόλις πάνω από το 10%
2) μείωση των εκπομπών αεριών του θερμοκηπίου κατά μόλις 5%
3) κατασκευή και σύνδεση με το δίκτυο ενός νέου αντιδραστήρα κάθε 2 εβδομάδες μέχρι το 2030, με απλά λόγια ανέφικτο.
-Η πυρηνική ενέργεια είναι πολύ ακριβή
Η πυρηνική βιομηχανία υπόσχεται νέους αντιδραστήρες με κόστος 2.000 δολάρια ανα κιλοβάτ. Οι περισσότεροι αντιδραστήρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και οι πιο πρόσφατοι στην Ινδία, είχαν υπερβάσεις κόστους πάνω από 200%. Στη Φινλανδία, η κατασκευή ενός νέου προηγμένης τεχνολογίας αντιδραστήρα έχει αυξηθεί από τα 4,7 στα 6,9 δισ. δολάρια. Ο αντιδραστήρας αυτός είναι 1.600 μεγαβάτ, άρα ξεπερνάει τα 4.300 δολάρια ανά κιλοβάτ, δηλαδή υπερδιπλάσιο της αρχικής εκτίμησης, χωρίς καν να έχει υπολογιστεί το κόστος συντήρησης, διάθεσης αποβλήτων και τελικά, απενεργοποίησης των εργοστασίων. Με απλά λόγια πανάκριβο.
-Τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν μεγάλο χρόνο παράδοσης
Σε πολλές χώρες θα χρειαστούν χρόνια για να δημιουργηθεί το θεσμικό πλαίσιο και η υποδομή για την κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου. Ακόμη και στις χώρες που έχουν ήδη πυρηνική ενέργεια, ο σχεδιασμός, η αδειοδότηση, η κατασκεύη και η σύνδεση ενός νέου εργοστασίου κατά κανόνα χρειάζεται περισσότερο από 10 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι από τους 200 νέους αντιδραστήρες που έχουν ανακοινωθεί, ελάχιστοι θα είναι σε θέση να παράγουν ενέργεια πριν το 2020. Η συμβολή τους στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών θα είναι μηδαμινή.
-Οι νέες τεχνολογίες πυρηνικών δε θα αποτρέψουν τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών
Οι αντιδραστήρες σχάσης τέταρτης γενιάς και οι αντιδραστήρες σύντηξης απέχουν δεκαετίες από την εφαρμογή τους, αν ποτέ γίνουν πραγματικότητα. Αυτές οι πυρηνικές τεχνολογίες θα έρθουν, αν έρθουν, πολύ μετά τις κρίσιμες δεκαετίες κατά τις οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν οι εκπομπές CO2, με άλλα λόγια είναι αόριστες.
-Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ασφαλής
Το να προτείνει κάποιος επέκταση των πυρηνικών στο όνομα των κλιματικών αλλαγών, σημαίνει στην ουσία ότι εισάγει μια μεγάλη απειλή για την υγεία, το περιβάλλον και την ασφάλεια, στη θέση μιας άλλης, για πολύ απλούς λόγους:
1) Πυρηνικά απόβλητα. Ένας μέσος αντιδραστήρας παράγει ετησίως 20-30 τόνους χρησιμοποιημένων καυσίμων. Περαιτέρω χρήση της πυρηνικής ενέργειας θα αυξήσει τους ανεπίλυτους κινδύνους των χρησιμοποιημένων καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων.
2) Πυρηνικά όπλα. Ένας τόνος χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων περιέχει περίπου 10 κιλά πλουτώνιο, αρκετά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Πειράματα της κυβέρνησης των ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι μία χώρα μπορεί να κατασκευάσει διάφορα πυρηνικά όπλα, μέσα σε λίγες εβδομάδες, με συνηθισμένα χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα και έχοντας στη διάθεσή της μια υποτυπώδη βιομηχανική βάση.
3) Τρομοκρατικά χτυπήματα. Οι μη στρατιωτικοί αντιδραστήρες και οι μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων αποτελούν δυνητικούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων. Κανένας υπαρκτός αντιδραστήρας δεν είναι σε θέση να αντέξει την πρόσκρουση ενός μεγάλου αεροπλάνου.
Η πυρηνική ενέργεια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κλιματικές αλλαγές, δεν προλαβαίνει να το κάνει, είναι πανάκριβη, είναι επικίνδυνη.
Σε αντιδιαστολή, η Greenpeace και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (European Renewable Energy Council, EREC) ανέθεσαν στο Ινστιτούτο DLR (Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής) να αναπτύξει ένα παγκόσμιο πρόγραμμα δράσης, το οποίο εγγυάται την έγκαιρη αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, με ορόσημο το έτος 2050.
Αυτό το σενάριο, η "Ενεργειακή Επανάσταση" συντηρεί την οικονομική ανάπτυξη και πετυχαίνει δικαιότερη κατανομή ενέργειας και πρόσβαση σε αυτή. Δε στηρίζεται στην πυρηνική ενέργεια και τα άλυτα προβλήματά της, αλλά ούτε σε αόριστες υποσχέσεις νέων τεχνολογιών (καθαρός άνθρακας, αποθήκευση CO2, πυρηνική σύντηξη). Βασίζεται σε αξιόπιστες και δοκιμασμένες τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και εξοικονόμηση ενέργειας."
Αντίθετο στην πυρηνική ενέργεια και το WWF:
ΟΧΙ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Η πυρηνική ενέργεια δε θα βοηθήσει.
Γιατί όχι πυρηνική ενέργεια;
Η πυρηνική ενέργεια δεν αποτελεί λύση για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Το WWF οραματίζεται ένα μέλλον, όπου θα εξαλειφθεί σταδιακά η χρήση των ορυκτών καυσίμων και η πυρηνική ενέργεια από την παγκόσμια ενεργειακή αλυσίδα. Αυτό είναι εφικτό, αλλά και απαραίτητο, προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον περιβαλλοντικά ακέραιο, ασφαλές και ειρηνικό.
Κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι η χρήση μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως τα ορυκτά καύσιμα και το ουράνιο, θα πρέπει να μειωθούν στο μηδέν - να προχωρήσουμε, δηλαδή, σταδιακά, σε πλήρη εξάλειψη όχι μόνο των ορυκτών καυσίμων, αλλά και της πυρηνικής ενέργειας.
Καθώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και μεγαλύτερα προβλήματα που οφείλονται στις ενεργειακές μας ανάγκες, όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, η όξινη βροχή και η κατά τόπους ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα, βιομηχανίες για ίδια συμφέροντα και συγκεκριμένες κυβερνήσεις προωθούν την πυρηνική ενέργεια ως «καθαρή» πηγή ενέργειας η οποία θα μπορούσε να συνεισφέρει στην μείωση των επιπτώσεων που έχει η ανθρώπινη δραστηριότητα στο περιβάλλον. Το WWF διαφωνεί κάθετα με αυτή την άποψη.
Ειδικότερα, το WWF πρεσβεύει ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι αειφόρος πηγή ενέργειας, για τους ακόλουθους λόγους:
• Στο σύνολό της, η αλυσίδα 1) επεξεργασίας των πυρηνικών πρώτων υλών που προέρχονται από εξόρυξη, 2) λειτουργίας σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, 3) μεταφοράς και διάθεσης πυρηνικών αποβλήτων και 4) τελικής επανεπεξεργασίας, είναι γεμάτη διαρροές και αφήνει μια εξαιρετικά τοξική κληρονομιά.
• Η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από πυρηνικά δημιουργεί ένα μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα στη θέση κάποιου άλλου. Είναι σαφές ότι η πυρηνική ενέργεια εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και δύσκολο να τεθεί υπό έλεγχο. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα με τα ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας το 1986 και στην Τοκαϊμούρα της Ιαπωνίας το 1999.
Εκτός από αυτούς τους εγγενείς κινδύνους, θα πρέπει επίσης να αξιολογήσουμε τους οικονομικούς λόγους που εμποδίζουν την πυρηνική ενέργεια να γίνει μία βιώσιμη εναλλακτική λύση για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών:
• Οι επενδύσεις σε προγράμματα πυρηνικής ενέργειας μπορεί να απορροφήσουν πόρους που είναι απολύτως απαραίτητοι σε προγράμματα ενεργειακής αποδοτικότητας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τα περισσότερα από τα οποία παρουσιάζουν σημαντικά χαμηλότερο ειδικό κόστος για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τη πυρηνική ενέργεια.
• Η πυρηνική τεχνολογία δε δημιουργεί κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας. Πρόκειται για μια τεχνολογία βασικού φορτίου (base-load), της οποίας η ενεργειακή παραγωγή δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε συγκεκριμένη ζήτηση από μεριάς καταναλωτών και βιομηχανίας.
• Η συμπερίληψη του κόστους κλεισίματος και διαχείρισης των τοξικών αποβλήτων αυξάνουν υπέρμετρα το κόστος κατασκευής μιας πυρηνικής μονάδας και την καθιστούν ασύμφορη σε σχέση με άλλες μονάδες π.χ. από ΑΠΕ.
Η παραγωγή και η χρήση της πυρηνικής ενέργειας παρουσιάζουν μια ποικιλία αρνητικών επιπτώσεων. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην καινοτομία στον τομέα παραγωγής ενέργειας και στην αποδοτικότητα από πλευράς ζήτησης. Σε αυτούς συγκαταλέγονται:
• Η διατήρηση μεγάλων μη αποδοτικών δικτύων μεταφοράς ενέργειας.
• Η απομάκρυνση των επενδύσεων από περισσότερο αποδοτικά συστήματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μικρής κλίμακας και υπηρεσίες παροχής ενέργειας.
• Ο περιορισμός των δυνατοτήτων απασχόλησης μόνο σε εξαιρετικά εξειδικευμένο προσωπικό σε έναν βιομηχανικό τομέα μεγάλης εντάσεως κεφαλαίου.
Η πυρηνική ενέργεια, στις περισσότερες, αν όχι σε όλες τις περιπτώσεις, είναι ακριβότερη σε σύγκριση με άλλες δυνατότητες για την προμήθεια ενέργειας. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που, επί του παρόντος, και μέχρι περίπου το 2010, δεν σχεδιάζονται πια, ούτε βρίσκονται πια υπό κατασκευή στις χώρες του ΟΟΣΑ, καινούριοι πυρηνικοί αντιδραστήρες - εκτός από έναν στην Φιλανδία. Οι περισσότερες από τις ενεργειακές εταιρείες υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην πυρηνική ενέργεια (π.χ. η British Energy στο Ηνωμένο Βασίλειο ή η EdF στη Γαλλία) λαμβάνουν είτε άμεσες είτε έμμεσες επιδοτήσεις από το κράτος. Στη Ρωσία, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες ανήκουν στο κράτος και δεν αποτελούν τμήμα εταιρείας υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που να λειτουργεί σε ελεύθερες αγορές..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου