...Την ανεγνώρισα πάραυτα εις το φως της σελήνης το μελιχρόν, το περιαργυρούν όλην την άπειρον οθόνην του γαληνιώντος πελάγους, και κάμνον να χορεύουν φωσφορίζοντα τα κύματα. Είχε βυθισθή άπαξ καθώς ερρίφθη εις την θάλασσαν, είχε βρέξει την κόμην της, από τους βοστρύχους της οποίας ως ποταμός από μαργαρίτας έρρεε το νερόν, και είχεν αναδύσει· έβλεπε κατά τύχην προς το μέρος όπου ήμην εγώ, κ' εκινείτο εδώ κ' εκεί προσπαίζουσα και πλέουσα. Ήξευρε καλώς να κολυμβά...
...Ήτον απόλαυσις, όνειρον, θαύμα. Είχεν απομακρυνθή ως πέντε οργυιάς από το άντρον, και έπλεε, κ' έβλεπε τώρα προς ανατολάς, στρέφουσα τα νώτα προς το μέρος μου. Έβλεπα την αμαυράν και όμως χρυσίζουσαν αμυδρώς κόμην της, τον τράχηλόν της τον εύγραμμον, τας λεύκας ως γάλα ωμοπλάτας, τους βραχίονας τους τορνευτούς, όλα συγχεόμενα, μελιχρά και ονειρώδη εις το φέγγος της σελήνης. Διέβλεπα την οσφύν της την ευλύγιστον, τα ισχία της, τας κνήμας, τους πόδας της, μεταξύ σκιάς και φωτός, βαπτιζόμενα εις το κύμα. Εμάντευα το στέρνον της, τους κόλπους της, γλαφυρούς, προέχοντας, δεχομένους όλας της αύρας τας ριπάς και της θαλάσσης το θείον άρωμα. Ήτο πνοή, ίνδαλμα αφάνταστον, όνειρον επιπλέον εις το κύμα· ήτον νηρηίς, σειρήν, πλέουσα, ως πλέει ναυς μαγική, η ναυς των ονείρων...
5 σχόλια:
Καταπληκτική ανάρτηση Κώστα! Μου θύμισες μεν τις απαίσιες εξετάσεις του λυκείου που δεν μας άφησαν να ευχαριστηθούμε τέτοια κείμενα :-) , αλλά σίγουρα η γλαφυρή γλώσσα της περιγραφής αξίζει να ξαναδιαβαστεί, να ξαναδημοσιευθεί, να ξανασυζητηθεί. Σου εύχομαι λοιπόν πολλά όνειρα δίπλα στο κύμα και καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!
Ευχαριστώ! Να είσαι καλά. Είχαμε τη κουβέντα σου με τη Στεφανία με την οποία πλεον γίναμε κουμπάροι (βάφτισε τον μικρό μου γιο)
Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν! Χαίρομαι πολύ, πραγματικά 'ταιριάζετε'! Καλή συνέχεια διακοπών (αν κατάλαβα καλά από το facebook, είστε κάπου όλοι μαζί).
Είμασταν δέκα μέρες παρέα. Τώρα έφυγαν για Βορρά...
O "κοσμοκαλόγερος" δεν ήταν δυνατόν να μην υποκύψει, και αυτός, στην ερωτική περιγραφή, καθ' ότι ο ΈΡωτας είναι ο Θεός όλων μας. Και των αθέων... Και η Γυναίκα πάντα πηγή ομορφιάς, διέγερσης και έμπνευσης...Υπέροχο κείμενο.
Υ.Γ.
Περιμένω ακόμα εκείνα τα κείμενα για το διαγωνισμό. Αν στριμωχτώ χρονικά, δεν θα μπορέσω να ανταποκριθώ. Με πήρε μια φορά μια κυρία για να βρεθούμε και έκτοτε σθιωπή
Δημοσίευση σχολίου