Απρίλης: Η Έκθεση συνεχίζεται

Απρίλης

Μια φορά κι έναν καιρό ένα ψεύτικο φεγγάρι, που γεννήθηκε την πρώτη του Απρίλη, σκέπασε την πόλη. Κι όλοι ήταν ευτυχισμένοι. Μέχρι που ήρθε η επόμενη μέρα. Κι αποφάσισαν να ζουν με την αλήθεια. Τη τρίτη μέρα την έδεσαν στο λαιμό τους και έπεσαν στη θάλασσα. Δεν τους ξαναείδαμε ποτέ. Γελάμε από τότε, πίνοντας κόκκινο κρασί κάτω από το ψεύτικο φεγγάρι της καρδιάς μας.

Ζωγραφιά & παραμύθι για μεγάλους από το "Ημερολόγιο για να θυμάσαι ή να ξεχνάς" που κυκλοφόρησε από το περιοδικό Εξώστης. Οι πίνακες εκτίθενται στο χώρο "Τέχνης Βήματα" (Ηρακλειδών 54 - Θησείο).
Κατόπιν ...παραινέσεων η Έκθεση θα συνεχιστεί και τις ημέρες του Πάσχα. Μπορείτε να βρείτε και τα λίγα Ημερολόγια που έχουν απομείνει, αφίσες με τους πίνακες και τα παραμύθια καθώς και τη Μαγική Τράπουλα.
Ένα ωραίο Πασχαλινό δώρο για μικρούς και μεγάλους:


"Καλησπέρα Νονέ, ωραία βραδιά, πάμε Τέχνης Βήματα
για τράπουλα, ημερολόγιο και ζωγραφιά!!!!"

Κι αυτό το Σάββατο με ...εκπλήξεις!

Χρώματα, παραμύθια και μουσικές στο Θησείο!

"15 τρομακτικά χρωματιστοί Μήνες, τέσσερις Εποχές και μια Αποχή"
-Μια έκθεση από ζωγραφιές και από λέξεις...

Μαζί ζωγραφιές εμπνευσμένες από τη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει θα δεις»

Η Στεφανία Βελδεμίρη ζωγράφισε εκτός από τους γνωστούς σε όλους μας δώδεκα μήνες του χρόνου, άλλους τρεις που τους ονόμασε μήνες του «Δεν»: «Τα φιλιά που δεν σου έδωσα», «Τα λόγια που δεν σου είπα», «Οι βρισιές που δεν ξεφώνισα»
Οι τρεις αυτοί νέοι μήνες δημιούργησαν μια «Αποχή».
Ο Κώστας Στοφόρος έγραψε για κάθε μήνα ένα μικρό παραμύθι για μεγάλους.

Ζωγραφιές και κείμενα κυκλοφόρησαν σε Ημερολόγιο «Για να θυμάσαι ή να ξεχνάς» από το Πολιτιστικό Περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Εξώστης» και παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο στη Θεσσαλονίκη.

Τώρα, από τις 24 Μαρτίου, η έκθεση μεταφέρθηκε στην Αθήνα, στο χώρο Τέχνης Βήματα (Ηρακλειδών 54 –Θησείο/ τηλ. 210 5229339).
Στον ίδιο χώρο, μαζί με τους πίνακες και το ημερολόγιο που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη, θα λειτουργήσει παράλληλα έκθεση με ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη, εμπνευσμένες από τη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει θα δεις» (Πόλις)

Σημειώνουμε πως η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ναζίμ Χικμέτ

Αύριο Σάββατο, 31 Μαρτίου, στη μία το μεσημέρι ξεναγούμε μικρούς και μεγάλους στην έκθεση και φτιάχνουμε παραμύθια με τη Μαγική Τράπουλα.
Σημειώνουμε πως στον ίδιο χώρο θα λειτουργέι μπαζάρ με διάφορα πασχαλινά (και μη) αντικείμενα...

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή των Βαΐων (8 Απριλίου)

Το PSI κόβει συντάξεις κλείνει σχολές, νοσοκομεία και μουσεία!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Το PSI κόβει συντάξεις κλείνει σχολές, νοσοκομεία και μουσεία!

Ακύρωση της δανειακής σύμβασης – Λογιστικός έλεγχος – Παύση πληρωμών και διαγραφή του δημόσιου χρέους τώρα!

Νέα δεδομένα διαμορφώνουν οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τις δραματικές επιπτώσεις του προγράμματος ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων. Πρόκειται για μια απεχθή συμφωνία, σε βάρος του ελληνικού λαού η οποία καταδικάζει την οικονομία σε χρόνια ύφεση και καθιστά ακόμα περισσότερο απεχθές και μη νομιμοποιημένο το ελληνικό χρέος αφού στο σύνολό του δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Κάτι που είναι σε πλήρη γνώση κι έγινε με τις οδηγίες των πιστωτών, του ΔΝΤ και της ΕΕ που έχουν επιβάλει αυτή την ολέθρια πολιτική.

Επιπλέον, η απόφαση δημιουργίας ειδικού λογαριασμού από τον οποίο θα εξυπηρετούνται κατά προτεραιότητα οι πιστωτές υπογραμμίζει τις δραματικές αλλαγές που σηματοδοτεί το κούρεμα των ομολόγων για τις κοινωνικές ανάγκες. Επομένως, πρέπει εδώ και τώρα να απορριφθεί από τις κοινωνικές οργανώσεις. Το PSI πρέπει να καταδικασθεί κι η δανειακή σύμβαση να καταγγελθεί επειδή:

• Επιβλήθηκε από μια δοτή κυβέρνηση η οποία δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και διορίστηκε, κατ’ απαράδεκτο τρόπο, από την Μέρκελ και τον Σαρκοζύ.
• Συνοδεύεται από συντριβή των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων (μειώσεις μισθών – συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ιδιωτικοποιήσεις, έκρηξη της ανεργίας, κ.α.)
• Δεν μειώνει αλλά αυξάνει το δημόσιο χρέος κατά 69 δισ. Διαγράφουν μεν 105 δισ. ευρώ αλλά θα επιβαρυνθούμε, με βάση ό,τι συμφωνήθηκε που μένει να επιβεβαιωθεί, με 174 δισ. (109 από ευρωζώνη, 28 από ΔΝΤ και 37 υπόλοιπο από πρώτο δάνειο).
• Επειδή αυξάνει το δημόσιο χρέος, και παρότι ευθύνεται για την 5^η χρεοκοπία στην ιστορία του ελληνικού κράτους, καθιστά θέμα χρόνου μια νέα αναδιάρθρωση του χρέους, μια νέα χρεοκοπία.
• Το πέρασμα των ομολόγων στο δίκαιο Αγγλίας – Λουξεμβούργου, η παραίτηση από την ασυλία και η περίφημη task force προκαλούν την απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας και την αποικιοποίηση της Ελλάδας.
• Αλλάζει τον χαρακτήρα του δημόσιου χρέους, που από ιδιωτικό γίνεται δημόσιο μια και κατά τα δύο τρίτα θα κατέχεται από τα κράτη της ευρωζώνης, το ΔΝΤ και ΕΚΤ, προκαλώντας μεγαλύτερες δουλείες.
• Προκαλεί τεράστιο, άμεσο οικονομικό βάρος στην κοινωνία, λόγω των αυθαίρετης απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδας να μετατρέψει ακόμη κι εντός του 2012 καταθέσεις ΝΠΔΔ σε ομόλογα, για να αυξηθεί η «εθελοντική συμμετοχή». Από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων ζημιώθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία 12 δισ. (από 24 δισ. περίπου) τα Πανεπιστήμια 87 εκ. ευρώ (από 120 έμειναν 33), τα ΤΕΙ 100 εκ. (50 από 150), το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων 21 εκ. (9 από 30), το νοσοκομείο Άγιοι Ανάργυροι 1,3 εκ. ευρώ (575.000 ευρώ έμειναν από 1,9 εκ. ευρώ), το ΤΕΕ 2 εκ. ευρώ (850.000 από 2,8 εκ. ευρώ), κοκ. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις απειλείται ακόμη και η μισθοδοσία λόγω του PSI!
• Τέλος, κλείνει τον δρόμο του εσωτερικού δανεισμού, προς όφελος των τραπεζών καθώς δεν αποζημιώνει ούτε στο ελάχιστο τους 11.000 ομολογιούχους – φυσικά πρόσωπα, που υπέστησαν σοβαρές απώλειες κι οι περισσότεροι εκ των οποίων ανήκουν στα χαμηλά εισοδήματα.
• Την ίδια ώρα το ομόλογο της Goldman Sachs, ύψους 5 δισ., δεν εντάχθηκε στην ανταλλαγή, επιβραβεύοντας έτσι την πίστωση μέσω παραγώγων που συγκαλύπτει τις επιβαρύνσεις. Με εξ ίσου προκλητικό τρόπο οι ελληνικές τράπεζες, διαθέτοντας ομόλογα αξίας περίπου 50 δις. ευρώ, θα ωφεληθούν από το νέο δάνειο υπό την μορφή αποζημίωσης για τις απώλειες από το PSI και ανακεφαλαιοποίησης τους, 50 δις. ευρώ!

Όλα τα παραπάνω γεγονότα (σε συνδυασμό επίσης με ότι η Τράπεζα της Ελλάδας ακόμη κι εντός του 2012 μετέτρεπε υποχρεωτικούς λογαριασμούς ΝΠΔΔ σε ομολογιακές καταθέσεις για να διευρύνει έτσι την εθελοντική συμμετοχή στο πρόγραμμα ανταλλαγής) καθιστούν θέμα απόλυτης προτεραιότητας το άνοιγμα των βιβλίων του δημόσιου χρέους. Πλέον γίνεται εμφανές ότι όχι μόνο η αύξηση του χρέους αλλά ακόμη και η πρόσφατη αναδιάρθρωση του ήταν προϊόν ποινικά κολάσιμων ενεργειών με πρωτεργάτες το υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδας. Η πολιτική ευθύνη φυσικά βαρύνει την κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου η οποία μαζί με τα κόμματα των μνημονίων επικαλείται κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να συντρίβει εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, ενώ η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και η διάλυση του κοινωνικού κράτους αποτελεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την άρνηση και διαγραφή του χρέους σε συνδυασμό με τον λογιστικό του έλεγχο.

Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου μετά τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις υπογραμμίζει:

• Την ανάγκη σύστασης διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου από ανεξάρτητους επιστήμονες και αγωνιστές με σκοπό να αποκαλύψει τον επαχθή και παράνομο χαρακτήρα του χρέους.
• Τη σημασία που έχει να ακυρωθεί με τους αγώνες μας η νέα δανειακή σύμβαση που συνοδεύει το δεύτερο δάνειο και μετατρέπει την Ελλάδα σε κράτος – παρία των πιστωτών.
• Την προτεραιότητα της λαϊκής δραστηριοποίησης και κοινωνικής πάλης ενάντια στο δημόσιο χρέος, με το αίτημα «δεν χρωστάμε – δεν πουλάμε – δεν πληρώνουμε».
• Τη σημασία που έχει η ανατροπή της πολιτικής της φτωχοποίησης, των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών κάτω από ανυποχώρητους και ανεξάρτητους κοινωνικούς αγώνες.

Αθήνα, 30 Μαρτίου 2012

Παπαδήμος- Βενιζέλος -Σαμαράς ληστεύουν νοσοκομεία και πανεπιστήμια: Θα τους ψηφίσετε πάλι;

Πώς η κυβέρνηση υπεξαίρεσε τα λεφτά των πανεπιστήμιων και των νοσοκομείων

Τετάρτη, 28 Μάρτιος 2012 23:51

Μέγα ζήτημα έχει προκαλέσει μέσα κι έξω από τη χώρα το κούρεμα με … οσμή σκανδάλου των ρευστών διαθέσιμων νοσοκομείων, πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων και άλλων Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, που με νόμο του 1997 υποχρεούνταν να διατηρούν τα μετρητά τους σε έντοκους λογαριασμούς στην Τράπεζα της Ελλάδα και η τελευταία αποφάσισε να τα ‘κουρέψει’… Και λέμε με οσμή σκανδάλου διότι όπως έχει προκύψει από τις καταγγελίες τουλάχιστον δύο ιδρυμάτων, του Νοσοκομείου Αγίων Αναργύρων και του ΤΕΙ Αθήνας, η Τράπεζα της Ελλάδας δεν επένδυσε απλά τα χρήματα των δημόσιων οργανισμών σε ΟΕΔ κάποια στιγμή μέσα στο 2009, στο 2010 ή στο 2011, όπως είχε κατά το νόμο το δικαίωμα να κάνει – και με την επιδείνωση της ποιότητας του ελληνικού χρέους, ε τι να κάνουμε; αυτά κουρεύτηκαν… Αλλά αποφάσισε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, δηλαδή στις 9 Μαρτίου, πάνω στη λήξη του PSI να ρίξει τα λεφτά των ιδρυμάτων σε ΟΕΔ ώστε να κουρευτούν…

Αλλά το θέμα δεν τελειώνει καν εδώ καθώς υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά ερωτήματα που ζητούν απάντηση… Πρώτον: Πώς γίνεται και η Τράπεζα της Ελλάδας κούρεψε τα ρευστά διαθέσιμα των ιδρυμάτων κατά 70% στις 9 Μαρτίου μετατρέποντάς σε ΟΕΔ αφού την πρώτη βδομάδα του Μαρτίου τα ΟΕΔ διαπραγματεύονταν στη δευτερογενή αγορά στο 30% της αξίας τους; Αν όντως δηλαδή η ΤτΕ είχε αγοράσει ΟΕΔ από τη δευτερογενή αγορά εκείνη την εβδομάδα, τα ιδρύματα απλά δεν θα έγραφαν ζημιές; Δεύτερον: Από πού αγόρασε η Τράπεζα της Ελλάδας ΟΕΔ στις 9 Μαρτίου, αφού σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, τα ΟΕΔ είχαν σχεδόν πάψει να κυκλοφορούν στις αγορές μετά τις 5 Μαρτίου;

Το πρωτοφανές γεγονός έχει εγείρει διάφορες υποψίες και έχει δώσει τροφή σε ποικίλα σενάρια. Ας δούμε για παράδειγμα τι κατήγγειλε το ygeianews.gr που ανέφερε πρώτο το θέμα:

«Άφωνοι έμειναν πολλοί διοικητές νοσοκομείων, πρυτάνεις ΑΕΙ και υπεύθυνοι άλλων οργανισμών του Δημοσίου όταν ανακάλυψαν πως έχει εξαφανιστεί το 70% των χρημάτων έντοκων λογαριασμών που διατηρούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος. Οι λογαριασμοί αυτοί δεν είχαν καμία σχέση με ομόλογα – ήταν έντοκοι τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους ‘έμπαιναν’ επιχορηγήσεις και ‘έβγαιναν’ αναλήψεις για τα έξοδα των οργανισμών.

Όπως έγινε γνωστό από τους νοσοκομειακούς γιατρούς την μέρα που ‘έκλεινε’ το PSI και μάλλον λίγο πριν τα μεσάνυχτα, κυβέρνηση και διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος αγόρασαν ομόλογα από κατόχους με αυτά τα χρήματα, χωρίς να ρωτήσουν τους καταθέτες των έντοκων λογαριασμών! Οι ομολογιούχοι αυτοί έτσι γλίτωσαν το κούρεμα, ενώ ταυτόχρονα ληστεύθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από νοσοκομεία, πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς τελείως απαραίτητα για την στοιχειώδη διατήρηση της λειτουργίας τους».

Η υποψία δηλαδή των νοσοκομειακών γιατρών που αποτυπώθηκε στο ygeianews.gr είναι ότι η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδας αποφάσισαν να απαλλάξουν κάποιες ‘φίλιες δυνάμεις’ ομολογιούχων από τη χασούρα και πήραν τα ομόλογά τους στην ονομαστική τους αξία και τα φόρτωσαν στα ιδρύματα για να τη γράψουν αυτά. Αν βεβαίως έχουν έτσι τα πράγματα, πρόκειται για έκνομη πράξη και καραμπινάτο σκάνδαλο και οι υπεύθυνοι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να λογοδοτήσουν.

Ένα άλλο σενάριο – πιο πιθανό ίσως – που θα μπορούσαμε να υποθέσουμε στη βάση του νόμου του 1997, ο οποίος επιτρέπει στο ελληνικό Δημόσιο να διαθέτει στην Τράπεζα της Ελλάδος τίτλους της τελευταίας έκδοσης ΟΕΔ στην τιμή της αρχικής δημοπρασίας και με συνυπολογισμό των ενδιάμεσων τόκων, είναι ότι απλά το ελληνικό δημόσιο πέρασε δια της ΤτΕ τίτλους που του είχαν … ξεμείνει από τις εκδόσεις των αρχών του 2010 στην πλήρη τους αξία στα ιδρύματα. Έτσι, η κυβέρνηση με τον γνωστό κοτζαμπατζίστικο τρόπο της ‘δανείστηκε’ από τα πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα νοσοκομεία τα ρευστά διαθέσιμά τους με το σαφή σκοπό να τους φάει το 70%.

Επί του παρόντος, κινούμαστε ακόμη στο επίπεδο των διαμαρτυριών των νοσοκομείων, των πρυτάνεων και της αναστολής της λειτουργίας των ΤΕΙ για δυο μέρες. Έχουμε επίσης κάποιες ‘αντισταθμιστικές’ κινήσεις της κυβέρνησης, που για να εξευμενίσει τους πρυτάνεις, αποσύνδεσε τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από την εκλογή των νέων συμβουλίων διοίκησης.

Κάποιες ομάδες γιατρών και εργαζομένων, συγκεκριμένα το ΔΣ του νοσοκομείου Αγίου Ανδρέα της Πάτρας έχει ανακοινώσει ότι θα καταθέσει μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπεύθυνου, ενώ και η σύνοδος των πρυτάνεων ανακοίνωσε ότι θα συγκροτήσει νομική επιτροπή για την άμεση αναζήτηση τυχόν αστικών και ποινικών ευθυνών για όσες οικονομικές ζημίες έχουν προκύψει από παρεμβάσεις τρίτων.

Ελπίζουμε να κινηθούν όντως οι νομικές διαδικασίες, τουλάχιστον από την πλευρά των νοσοκομείων – γιατί το πιθανότερο είναι ότι μετά την κυβερνητική υποχώρηση στο θέμα των συμβουλίων διοίκησης οι πρυτάνεις δεν θα το κάνουν. Ο Βενιζέλος βεβαίως έχει προνοήσει γι’ αυτό και με το νόμο 4046/2012 έχει απαλλάξει προκαταβολικά τα στελέχη της ΤτΕ από κάθε ποινική, αστική και διοικητική ευθύνη για όλες τις κινήσεις τους στο πλαίσιο του PSI.

Ωστόσο το θέμα υπάρχει, η κίνηση έχει όλα τα στοιχεία μιας υπεξαίρεσης με μια ύπουλη πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και θα παρακολουθήσουμε εκ του σύνεγγυς τις λεπτομέρειες της διαλεύκανσής της.

Μαριάννα Τόλια

Καταπληκτική δουλειά μαθητών

Τα όμορφα ποτάμια... όμορφα καταστρέφονται

Καταπληκτική δουλειά μαθητών... Πρόκειται για τη συμμετοχή της Στ΄τάξης του 5ου Δ.Σ.Χολαργού στο μαθητικό διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους για το περιβάλλον που διοργανώνει η Δ/νση ΠΕ Σερρών σε συνεργασία με την ΕΡΤ. Δάσκαλος ο Παναγιώτης Μίτσης...
Ας το δουν οι κυβερνώντες που και τα ποτάμια και την Παιδεία καταστρέφουν με την ολέθρια πολιτική τους...

Γερμανική.... ποιότητα!

Ο Ε.Φ.Ε.Τ. και ειδικότερα η Περιφερειακή Διεύθυνση Κεντρικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο υποδοχής καταγγελιών πολιτών, έγινε αποδέκτης καταγγελίας με προσκόμιση δείγματος, η οποία αφορούσε Σαλάμι Σκορδάτο, βάρους 500g, με την εμπορική ονομασία «ΑΓΡΟΙΚΙΑ» με αριθμό παρτίδος L 564780 και ημερομηνία ανάλωσης 04/5/2012, που παράγεται στην Γερμανία από την εγκατάσταση Sickendiek Fleischwarenfabric GmbH & Co (Κωδ. Αριθμός Έγκρισης DE - EV - 137EG) και διατίθεται από την LIDL HELLAS Α.Ε., στο οποίο, κατά δήλωση του καταγγέλλοντα, διαπιστώθηκε η παρουσία «ξένου σώματος - κόκαλο».

Κατά τη διερεύνηση της ανωτέρω καταγγελίας στο σημείο διάθεσης τουτροφίμου, το κλιμάκιο των Επιθεωρητών του Ε.Φ.Ε.Τ. διαπίστωση την ύπαρξη δύο μικρών τεμαχίων οστού στη μάζα του προαναφερομένου αλλαντικού και προέβη σε κατάσχεση των προϊόντων της ιδίας παρτίδας που διατίθεντο στο ψυγείο - προθήκη της Υπεραγοράς Τροφίμων.

Ο Ε.Φ.Ε.Τ. ζήτησε από την Αλυσίδα LIDL HELLAS A.E. την άμεση ανάκληση / απόσυρση του συνόλου της συγκεκριμένης παρτίδας και ήδη έχουν ξεκινήσει σχετικοί έλεγχοι. Καλούνται οι καταναλωτές, που έχουν ήδη προμηθευτεί το ανωτέρω προϊόν, να μην το καταναλώσουν.

Από το diatrofi.gr

Καλύτερα στην... πυρά!

Ενώ λοιπόν όσοι κατέστρεψαν και καταστρέφουν τη χώρα μένουν στο απυρόβλητο, ενώ ούτε ένας πολιτικός δεν έχει καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, η εξουσία τα έχει βάλει με τους μαθητές... Συγχαρητήρια σε όλους και κυρίως στην ...ανεξάρτητη (!!!;;;) δικαιοσύνη μας. Ως γνωστόν ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό!!!

Σήμερα στο εδώλιο 11 μαθητές του μουσικού σχολείου Θεσσαλονίκης

Έντεκα μαθητές μουσικού σχολείου στη Θεσσαλονίκη θα καθίσουν σήμερα στο εδώλιο του κατηγορουμένου επειδή συμμετείχαν σε σχολικές κινητοποιήσεις.

«Οι 11 μαθητές του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης κατηγορούνται επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν αγωνιστικά παιδεία αντίστοιχη των αναγκών τους. Οι μαθητές θα δικαστούν με την κατηγορία της παρεμπόδισης ομαλής λειτουργίας δημόσιου σχολείου, επειδή συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις που είχαν γίνει το φθινόπωρο του 2010.

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που αξιοποιεί τις αστυνομικές αρχές για παραπλάνηση των μαθητών και τη μη σύννομη λήψη των απολογιών τους» αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι καθηγητές, οι οποίοι θα κάνουν σήμερα στάση εργασίας για να τους συμπαρασταθούν στο δικαστήριο.

Το δικαστήριο σε βάρος των μαθητών προκαλεί έντονες αντιδράσεις, τόσο εκ μέρους του συνόλου των γονέων, όσο και εκ μέρους των εκπαιδευτικών.

«Κάτω τα χέρια από τους μαθητές μας!» τονίζουν οι καθηγητές.

ΠΗΓΗ: 24h.gr

Η διευθύντρια, η αποβολή και τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα

Χαίρε ω διευθύντρια του 2ου Γυμνασίου Γαλατσίου! Αν ζούσε ο Άντερσεν ίσως να εμπνεόταν από την παιδαγωγική σου στάση και θα τέλειωνε το παραμύθι του για τα "Καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα" με την παραδειγματική τιμωρία του αγοριού που τόλμησε να πει ότι ο "βασιλιάς είναι γυμνός".
Το παλιόπαιδο της ιστορίας πρέπει να ήταν υποκινούμενο και με την απρεπή του στάση έχει δώσει το κακό παράδειγμα σε γενιές και γενιές παιδιών (ποτέ δεν μιλάμε χωρίς να ζητήσουμε το λόγο και δεν αυθαδιάζουμε μπροστά σε μεγαλύτερους που κατά τεκμήριο είναι πιο... σοφοί από τα παιδιά)
Κι αυτός ο Άντερσεν, τέλος πάντων, μάλλον δεν θα είχε τις γνώσεις παιδαγωγικής της κυρίας διευθύντριας. Μήπως πρέπει να απαγορευθούν τα βιβλία του, γενικώς;

Δεν φταίει λοιπόν ο αυτοκράτορας που είναι γυμνός, φταίει το παιδί που το αποκαλύπτει.
Δεν φταίνε για την κατάντια της χώρας και της Παιδείας οι "επίσημοι", αλλά τα παιδιά που τους μούτζωσαν...

Να πως παρουσίασε το Έθνος το θέμα. Προσέξτε τον τόνο του συντάκτη (οι υπογραμμίσεις δικές μου) στο απόσπασμα:

"Διευθύντρια σχολείου επεδίωξε να τιμωρήσει έξι μαθητές για τα έκτροπα στην πρόσφατη μαθητική παρέλαση, προκαλώντας την οργή γονιών και εκπαιδευτικών, αλλά και των συμμαθητών τους που απειλούν με κατάληψη.

Στο 2ο Γυμνάσιο Γαλατσίου καταγράφηκε η πρώτη αντίδραση για μαθητές που προχώρησαν σε απρεπείς χειρονομίες που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης, όπως συνέβη σε πολλές ακόμη περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα....


...Σημειώνεται ότι για τη νέα «μόδα» που καταγράφεται στις παρελάσεις πολλοί καταλογίζουν σε διδάσκοντες ότι υποκινούν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας"


Τα πιάσατε τα υπονοούμενα, ε;

Πρόκειται για "δημοσιογραφία" αλά Έθνος. Στην πραγματικότητα η διευθύντρια τιμώρησε με τριήμερη αποβολή τους έξι μαθητές που τόλμησαν να μουτζώσουν τους επισήμους, χωρίς να συζητήσει το ζήτημα με το σύλλογο διαδασκόντων...

Προτιμώ να τελειώσω με το παραμύθι, ελπίζοντας να μην επισύρω την οργή της νομοταγούς διευθύντριας:

"...Ο κόσμος είχε μαζευτεί στους δρόμους και περίμενε να δει τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα και το μαγικό ύφασμα που ξεχώριζε τους έξυπνους από τους κουτούς. Οι θαλαμηπόλοι προσποιήθηκαν ότι κρατούσαν το μανδύα γιατί δεν ήθελαν να καταλάβει κανείς ότι δεν έβλεπαν τίποτα! Η παρέλαση άρχισε και όλοι όσοι την παρακολουθούσαν φώναζαν δυνατά,από φόβο μην τους περάσουν για κουτούς: «Τι κομψά που είναι τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα!! Τι ταιριαστά! Τι ωραίος μανδύας!»
Κανείς δεν τολμούσε να ομολογήσει πως δεν έβλεπε τίποτα γιατί αυτό θα σήμαινε είτε ότι ήταν ανόητος είτε άχρηστος για τη θέση του.

«Μα ο αυτοκράτορας δεν φοράει τίποτα! Είναι γυμνός!»
Ένα μουρμουρητό απλώθηκε στην ομήγυρη που σύντομα συνοδεύτηκε από φωνές και γέλια.
«Το παιδί έχει δίκιο! Ο αυτοκράτορας είναι γυμνός! Είναι γυμνός!»

Ο βασιλιάς κατάλαβε πως το πλήθος είχε δίκιο. Οι δυο ραφτάδες τον είχαν ξεγελάσει. Δεν τόλμησε όμως να το παραδεχτεί. Σήκωσε το κεφάλι ψηλά και συνέχισε την παρέλαση μέχρι που κατακόκκινος από ντροπή και θυμό έφτασε στο παλάτι..."

Καμιά φορά, θα έπρεπε και οι διευθυντές να νιώθουν λίγη ντροπή. Τι λέτε;

Τρώμε, πίνουμε και τα Καστελλιώτικα Νέα στηρίζουμε!

Αυτή την Πέμπτη, 29 Μαρτίου, στις 8.30 μμ στο ουζερί Πόρτο Κάγιο (Γαρυττού 112 -Αγ. Παρασεκυή) ο Προοδευτικός Σύλλογος "Τα Καστέλλια" σας καλεί για μεζέ, κρασάκι και τσίπουρο.
Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη καθώς το ουζερί είναι μόλις 200 μέτρα από το σταθμό του Μετρό "Χαλάνδρι".
Ο Σύλλογός μας, που εκδίδει την εφημερίδα "Καστελλιώτικα Νέα" εδώ και πέντε δεκαετίες, βρίσκεται σε δύσκολο σημείο... Η οικονομική κρίση μας έχει επηρεάσει έντονα, αφού οι μοναδικοί πόροι είναι οι συνδρομές των μελών και των φίλων μας.
Χωρίς "πλάτες", χωρίς "σκοτεινές" επιχορηγήσεις, διατηρούμε την ανεξαρτησία μας και λέμε τη γνώμη μας "έξω από τα δόντια"...
Ανάμεσα σε άλλα δίνουμε τη μάχη για την προστασία της Γκιώνας, αλλά και του υδροφόρου ορίζοντα που καταλήγει στις βρύσες και στα σπίτια όλης της Αθήνας.
Η παρουσία σας θα έχει για εμάς διπλή σημασία!

Έχουμε άλλωστε εξασφαλίσει σε πολύ χαμηλή τιμή ποικιλία μεζέδων και το ανάλογο κρασί ή τσίπουρο!

Αυτή την Πέμπτη, βάλτε τα Καστέλλια στην ατζέντα σας!

Η έκθεση "Δεκαπέντε τρομακτικά χρωματιστοί μήνες" συνεχίζεται!

Ήταν ένα μαγικό Σάββατο στο "Τέχνης Βήματα" στο Θησείο, όπου εγκαινιάστηκε η έκθεση της Στεφανίας Βελδεμίρη με τους "Δεκαπέντε τρομακτικά χρωματιστούς μήνες", αλλά και με ζωγραφιές για τα διηγήματα του Χρήστου Οικονόμου "Κάτι θα γίνει, θα δεις" (Πόλις)

Το Σάββατο το πρωί διαβάσαμε ένα παραμύθι του Ναζίμ Χικμέτ και φτιάξαμε παραμύθια παίζοντας με τη μαγική τράπουλα...



Το βράδυ, διαβάσαμε τα δεκαπέντε παραμύθια για μεγάλους του Κώστα Στοφόρου, που συνοδεύουν τους πίνακες. Ο Παναγιώτης Παπανικολάου στο πιάνο έδωσε τη δική του μελωδική ανάγνωση...



Στη συνέχεια ήταν κοντά μας ο Χρήστος Οικονόμου. Παρουσιάσαμε το βιβλίο και είχαμε μια πολύ όμορφη συζήτηση. Άλλωστε οι ταλαντούχοι συγγραφείς που μας τίμησαν με την παρουσία τους ήταν πολλοί:
Νάντια Βαλαβάνη, Ανίτα Παναρέτου, Γιάννης Φιλιππίδης, Τάσος Μελίτης...



Μαζί πολλοί καλοί φίλοι, με έντονη την παρουσία των Καστελλιωτών!


Η βραδιά έκλεισε με κρασάκι, τσίπουρο και μελωδίες από τον Αλεχάντρο Ντίαζ
Κάποια έκπληξη μαγειρεύουμε και για το Σάββατο που έρχεται! Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά!

Ο Κομμωτής των Νεραντζιών

Γιώργος Καμίνης: Ένα όνομα μια ιστορία

Ο πλέον άθλιος δήμαρχος Αθηναίων (εκλεγμένος με τη... Δημοκρατική Αριστερά), ξαναχτυπά!
Νέο θύμα του τα νεράντζια.
Η εξουσία στον ύστατο εξευτελισμό της...
Δεν είναι μόνο που έχουν στήσει διπλούς φράχτες στην πόλη (λες και είναι ιδιοκτησία η Αθήνα του κάθε Παπαδήμου, Χρυσοχοΐδη ή Καμίνη). Δεν είναι που τρέμουν τόσο τις εκδηλώσεις αγάπης του λαού και μπορούν να τον αντιμετωπίσουν μόνο υπό την προστασία σιδερόφρακτων ΜΑΤ, είναι που κατεβαίνουν ένα - ένα τα σκαλιά που οδηγούν στη γελοιότητα.
Ο δήμαρχος λοιπόν διέταξε τις αρμόδιες αρχές του Δήμου να κόψουν τα νεράντζια από τις νεραντζιές σε όλα τα "επικίνδυνα" σημεία της πόλης, για να μην τα εκτοξεύσουν οι ευγνώμονες Έλληνες στα κεφάλια της πολιτικής ηγεσίας που τους "έσωσε"!

Κατόπιν αυτών έχουμε μερικές ιδέες:
-Να φτιαχτεί γλυκό νεραντζάκι και να μοιραστεί αντί φαγητού στους Έλληνες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
-Ο Καμίνης να γίνει σταθμάρχης στη Νεραντζιώτισσα
-Η ΔΗΜΑΡ του Κυρίου Κουβέλη την οποία κοσμούν πλέον και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι στήριξαν το Μνημόνιο 1, να κάνει έμβλημα της το νεράντζι και ύμνο της τη "Νεραντζούλα φουντωτή"
-Επίσης αντί προγράμματος να μοιράζει την κάτωθι συνταγή από το Ρέθυμνο:


Γλυκό Νεράντζι αλά Καμίνη



Πριν από τη διαδήλωση μαζεύουμε όλα τα νεράντζια από τα επίμαχα σημεία. Βάζουμε τους υπαλλήλους του Δήμου να τα πλύνουν με άφθονο νερό. Οι δημοτικοί σύμβουλοι τα στεγνώνουν και τα τρίβουν στον τρίφτη για να αφαιρεθεί λίγη από την εξωτερική τους επιφάνεια.
Η δημοτική αστυνομία τα χαράζει κάθετα και αφαιρεί τα κομμάτια της φλούδας. Ο δήμαρχος με τα χεράκια του, παίρνει μία-μία φλούδα, την τυλίγει ρολό με το λευκό μέρος προς τα μέσα και την περνά με χοντρή βελόνα σε κλωστή (προσοχή, όχι κόκκινη, ο δήμαρχος έχει αλλεργία στο συγκεκριμένο χρώμα).
Αφού περάσει όλα τα κομμάτια στην κλωστή και στερεώσει καλά τις άκρες για να μην ξεπεράσουν,τα βράζει σε άφθονο νερό, μέχρι να μαλακώσουν.
Στη συνέχεια βάζουμε σε δουλειά μετανάστες και άστεγους που πρέπει να τα ρίξουν σε κρύο νερό και για μία ολόκληρη μέρα να το αλλάζουν κάθε 3-4 ώρες, μέχρι τα νεράντζια να ξεπικρίσουν.
Τα παίρνουν στη συνέχεια οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, τα στραγγίζουν καλά, τα απλώνουν σε πετσέτα και αφαιρούν την κλωστή, όπως τις αριστερές ιδέες από το κόμμα τους.

Έπειτα, τα τοποθετούν σε κατσαρόλα, καλύπτοντάς τα με τη ζάχαρη και 1 φλιτζάνι νερό. Βράζουν το γλυκό μέχρι να δέσει το σιρόπι στις εκλογές.Λίγο πριν το κατεβάσουν από τη φωτιά, προσθέτουν το χυμό του λεμονιού. Αφήνουν τα νερατζάκια να κρυώσουν και τα τοποθετούν σε καθαρό και στεγνό βάζο.

Μετά το μοιράζουμε στους πτωχούς, διότι είμαστε φιλάνθρωποι!

Ένα απολαυστικό κείμενο του Γιάννη Μακριδάκη για τη φιέστα Βενιζέλου - ΠΑΣΟΚ

Μπάμπης Παπασοκράτους... | του Γιάννη Μακριδάκη

Προχτές ήτανε μια πολύ ωραία Κυριακή. Ανοιξιάτικη. Πήρα την οικογένεια και κάναμε μια πολύ ωραία εκδρομή. Αλωνίσαμε το νησί από πάνω ως κάτω. Είχαε πολύ καιρό να βγούμε να ξεσκάσουμε, όλο το χειμώνα μέσα στο σπίτι τον φάγαμε, ούτε να πάμε σε μια ταβέρνα μια Κυριακή μεσημέρι δεν βγήκαμε ποτέ, κι έτσι, ευκαιρίας δοθείσης με το κόμμα εχτές, το προγραμματίσαμε, καιρού επιτρέποντος είχαμε πει βέβαια, αλλιώς θα πηγαίναμε μονάχα στο εκλογικό κέντρο της πόλης, αλλά μόλις είδαμε την πρωινή λιακάδα, το κάναμε πράξη το σχέδιο και περάσαμε ζάχαρη παρόλο το έξοδο.

Βέβαια σε ταβέρνα πάλι δεν πήγαμε, ένεκα το έξοδο ήτανε πολύ μεγάλο, βενζίνες και τόσα δίευρα, ένα εγώ και ένα η κυρά, σύνολο τέσσερα ευρώπουλα σε κάθε εκλογικό τμήμα, επί οχτώ φορές που ψηφίσαμε, γενικόν σύνολον δεκάξι ευρώ έκαστος, τριάντα δύο οικογενειακώς, μόνο για το κόμμα, και δίχως απόδειξη, βάλε και τις βενζίνες κι από ένα καφέ και δυο γαριδάκια με κοκακόλες που πήρανε τα τέκνα στην πλατεία του Πυργιού σαν κάτσαμε να ξαποστάσουμε και να ξεπιαστούνε τα οπίσθιά μας, πάει το πενηντάρικο.

Δεν πειράζει, επένδυση κάναμε. Όποιος σταθεί Μπάμπη μου κοντά στο κόμμα και στον νέο του αρχηγό δεν θα χάσει, έτσι μου είχε πει τηλεφωνικώς αλλά και προσωπικώς ο Μιχάλης. Δίπλα στο βουλευτή τόσα χρόνια βολοδέρνει, κάτι ξέρει παραπάνω από μένα στα σίγουρα, δέκα δέκα μου το ΄πε και εμπιστευτικά, Μπάμπη, μου ΄πε, μην ακούς αυτά που λένε για μειώσεις στο μισθό και κουραφέξαλα, εσύ την πατρίδα να χεις στο νου σου, την πατρίδα και το κόμμα, ποιος σε έβαλε στη δουλειά πριν δέκα χρόνια, αυτό μονάχα να θυμάσαι και να πας να ψηφίσεις όσο πιο πολλές φορές μπορείς τον αρχηγό την Κυριακή, να καταγραφτεί το όνομά σου στους καταλόγους διότι έρχονται απολύσεις μετά τις εκλογές και ξέρεις ποιοι θα απολυθούνε από το Δήμο μας εδώ ε, μη μου πεις ύστερα πως δε ε προειδοποίησα, έτσι;

Έτσι μου πε ο Μιχαλάκης, ο Θεός να το χει γερό κι ασκόνταφτο το παλικάρι, μου έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, μου άνοιξε τα μάτια, διότι ομολογώ πως είχα στραβώσει τελευταία με τα καμώματά τους που μου κόψανε τόσα φράγκα από το μηνιάτικο. Τέλος πάντων, αφού μου πε έτι, έτσι έκαμα κι εγώ. Διότι πιο καλά με τον μισθό κουτσουρεμένο παρά απολυμένος, σκέφτηκα.

Οχτώ εκλογικά κέντρα είχε το νησί, σε όλα ψηφίσαμε, σε όλα καταγράφτηκε το όνομά μας, και το δικό μου και της κυράς, παρόλο που εκείνη δεν είναι δημόσια υπάλληλος, τίποτα δεν είναι, οικιακά, την έβαλα όμως να ψηφίσει κι εκείνη, μη γίνει καμιά στραβή και δεν καταγραφτούμε ως οικογένεια στο κόμμα, έχουμε και δυο παιδάκια που πρέπει αύριο μεθαύριο να βγούνε στη ζωή με ένα εφόδιο διάβολε, να ΄χουμε μια μούρη στον Μιχαλάκη, μπας και μεσολαβήσει να μπούνε κάπου τα παιδιά να βγάζουνε τα προς το ζει. Έτσι σκέφτηκα.

Σκέφτηκα βεβαίως και πως αφού μ΄ έπιασε επί τούτου ο Μιχαλάκης για να μου τα εξηγήσει ιδιαιτέρως, αυτό σημαίνει πως με έχουνε σε μεγάλη εκτίμηση εκεί στα κεντρικά, με έχουνε και στα υπόψη, και πως θα κοιτάξουνε ειδικότερα άμα κλείσουνε οι κάλπες, να δούνε αν έκαμα το χρέος μου και αν προσήλθα, κι αυτό, πρέπει να ομολογήσω, πως από τη μια με έκαμε λίγο περήφανο κι από την άλλη όμως κομματάκι με τρόμαξε, κι άμα σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και τσεκάρουνε, είπα μέσα μου, απαπαπα, καλύτερα να με βρούνε γραμμένο πως προσήλθα οχτώ φορές οικογενειακώς παρά καμιά και να με διώξουνε από τη δουλειά μου στο Δήμο. Τι θ΄ απογίνω τότε; Τούτα τα άμοιρα τα παιδάκια μου τι φταίνε; Δεν είμαστε για να σηκώνουμε μπαϊράκι, όχι, όχι ακόμα, άσε να μεγαλώσουνε πρώτα τα παιδιά κι άμα δεν τα βάλουνε σε μια θέση, τότε θα ΄χω κάθε λόγο να τους γυρίσω την πλάτη. Τώρα όμως όχι ακόμα, τώρα έχουμε και ένα πιάτο φαί και μια ελπίδα για το μέλλον από δαύτους, μην είμαστε μπιτ αχάριστοι.

Έτσι το προγραμμάτισα κι έκανα όλες τις κινήσεις αποσπερίς. Γέμισα το αμάξι με βενζίνα, χάλασα κι ένα πενηντάρικο στο ψιλικατζίδικο της κυρά Ελπίδας και πήρα εικοσιπέντε δίευρα, έριξα από ένα στον κάθε κουμπαρά των παιδιών για μια ώρα ανάγκης, έδωσα κι ένα στην κυρά για να ανάψει το κεράκι της το πρωί, προτού κινήσουμε για την εκδρομή, που πήγε στην εκκλησιά, και μου μείνανε εικοσιδυό δίευρα στο χέρι.

Σαν πόψαλε ο παπάς κι ήρθε στο σπίτι η κυρά, τύλιξα οχτώ δίευρα σ΄ ένα χαρτί και της τα πάσαρα να τα χώσει στην τσέπη, έβαλα άλλα οχτώ στη δικιά μου, πάλι σε χαρτάκι καμωμένο μασούρι και μείνανε έξι, φτιάξαμε τα σάντουιτς, οχτώ τον αριθμό, δυο για κάθε έκαστο, πήραμε ένα καφέ και δυο μπουκάλια νερό και κινήσαμε από βορρά προς νότο. Το κάναμε το χρέος μας παντού. Όπου υπήρχε κάλπη. Ευτυχώς που δουλεύω το Δήμο και είχα μάθει από την Παρασκευή σε ποια χωριά και τοποθεσίες θα λάβουνε χώρα οι εκλογές, κι έτσι έβγαλα ρότα άσφαλτη, από τη μια κάλπη καρφί στην άλλη πηγαίναμε, είδαμε κι όλο το νησί από πάνω ίσαμε κάτω, περάσαμε από κάτι χωριά που είχα να τα δω μπορεί και είκοσι χρόνια, ήτανε και η φύσις σε οργασμό, την καταφχαριστήθηκα την εκδρομή εχτές, έκαμα και το χρέος μου και με το παραπάνω, να μην έχουνε καμιά αφορμή να πούνε κουβέντα για μένα, κι έτσι περάσαμε πολύ όμορφα κι εμείς και τα παιδιά, να ναι καλά ο Μιχαλάκης που μ΄ έβαλε στα αίματα.

Και το βράδυ που γυρίσαμε ήμουνα κατάκοπος από τόση οδήγηση, όλο το δρόμο εγώ τον έφαγα στο τιμόνι, η κυρά δεν έμαθε ποτέ της να οδηγεί, δεν ήθελα να γίνει σοφεράτζα και δεν την άφησα, τέλος πάντων, το χω μετανιώσει τώρα αυτό, διότι μετά από τη δουλειά πρέπει να πηγαινοφέρνω εγώ τους σατανάδες στα φροντιστήρια όλο το απόγεμα, άλλη ιστορία όμως αυτή, γυρίσαμε λοιπόν το βράδυ και έμαθα το αποτέλεσμα από την τηλεόραση, πήρε κοντά 97% ο αρχηγός και η συμμετοχή δεν ήτανε και πολύ μεγάλη όπως την προηγούμενη φορά, καλό αυτό για μένα. Πήγα να κοιμηθώ πολύ ευχαριστημένος και σαν έβγαλα το παντελόνι μου, πέσανε από την τσέπη τρία δίευρα, τα ρέστα από το πενηντάρικο, τα πιασα και τα δωσα στην κυρά. Βάλε τα κάπου γυναίκα για να τα θυμόμαστε, της είπα, αυτά είναι η απόδειξη πως κάναμε το χρέος μας σήμερα στο κόμμα. Άμα τύχει και με ρίξουνε μετά τις εκλογές ο μη γένοιτο, θα πάω και θα τους τα τρίψω στη μούρη, καληνύχτα. Κι έπεσα ξερός στο κρεβάτι.

Μπάμπης Παπασοκράτους
Δημοτικός Υπάλληλος
Χίος

Για την αντιγραφή
Γιάννης Μακριδάκης

Δυο ποιητικές/ στιχουργικές διασκευές για την Έκθεση: Ένας διαγωνισμός!

Παγκόσμια ημέρα της ποίησης σήμερα και σας παρουσιάζω 2 απόπειρες για να κάνουμε τα μικρά μου παραμύθια για τον Μάρτη και τον Απρίλη ποίημα ή τραγούδι! Αν θέλετε να βάλετε τη μελωδία, σας περιμένουμε να μας... εκπλήξετε το Σάββατο, 24 Μαρτίου στα εγκαίνια της έκθεσης στο Θησείο (Τέχνης Βήματα, Ηρακλειδών 54):

"15 τρομακτικά χρωματιστοί Μήνες, τέσσερις Εποχές και μια Αποχή"


Ιδού τα ποίηματα, ιδού και τα στοίχηματα: Δώρο μια "Μαγική Τράπουλα" σε όποιον μας έρθει με τη μελωδία του (εμείς θα τραγούδήσουμε!)

Μάρτης



Στην πόλη Θ-ήττα
Ζούσε ένας άντρας μοναχός
Ανάμεσα σε ανθρώπους νικημένους
Σε έρωτες και πάθη,
σε τυχερά παιχνίδια
σε πολέμους

Μια μέρα –ή μάλλον νύχτα- μπροστά στο τζάκι
κοιτούσε τις φλόγες σα χαμένος.
Αν και αν και αν και αν… δεν θα έμενα εδώ.

Δεν είδε τη μικρή νεράϊδα που γεννήθηκε στις φλόγες.
Δεν ένιωσε το άγγιγμά της
Δεν άκουσε τον ψίθυρο στ’ αυτί του
Αποκοιμήθηκε.

Η νεράιδα πίσω στο τζάκι πέταξε.
Ποτέ δεν ξαναφάνηκε …


Πιο κοντά στο τραγούδι, η στιχουργική απόπειρα του Γιώργου Γκρίλη από το Εργαστήρι του "Τέχνης Βήματα":

Απρίλης



Κάθε πρώτη του Απρίλη
Πάνω από την πόλη βγαίνει
Ένα ψεύτικο φεγγάρι
Κι όλοι είναι ευτυχισμένοι.

Μα την άλλη το φεγγάρι είχε χαθεί
Κι αυτοί σκύψαν το κεφάλι σκυθρωποί
Τέρμα λένε με το ψέμα
Μέσα στο δικό μας αίμα
Η αλήθεια θα κυλάει μια ζωή.

Μα πολύ βαριά η αλήθεια
Ποιος στ’ αλήθεια τη σηκώνει;
Στο λαιμό γίνεται κόμπος
Και στο τέλος τους σκοτώνει

Κι από τότε δεν τους είδαμε ξανά
Πίνουμε κρασί και δίνουμε φιλιά
Κάτω απ’ το μικρό φεγγάρι,
Ψεύτικο μαργαριτάρι,
Που γεννάει η δική μας η καρδιά!

Αν υπήρχαν Mega και Καθημερινή το 1821...

Απολαυστικό μειλ που μου έστειλε ο συνάδελφος Χρήστος Πραμαντιώτης από το "Παρατύπως":

Μέρες που είναι, ας φανταστούμε τι θα γινόταν αν υπήρχε … MEGA τον καιρό του ΄21 (ας πούμε πχ βραδινό δελτίο μετά την εισβολή του Ιμπραήμ στον Μωριά) :

Τρέμη. «Και ενώ η παγκόσμια κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, υπάρχουν ακόμα κάποιοι αμετανόητοι που εξακολουθούν να στεναχωρούν τον πολυχρονεμένο μας σουλτάνο, που ο γιαραμπής να μας κόβει χρόνια και να του δίνει μέρες».

Πρετεντέρης. «Όχι μόνο αυτό Όλγα. Ενώ όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου, κοτζαμπάσηδες-δεσποτάδες- καραβοκύρηδες έχουν πλέον αντιληφθεί πως η χώρα χρειάζεται ηρεμία και ανάπτυξη γιατί αλλιώς οι Οθωμανοί θα σηκωθούν να φύγουν και θα μας αφήσουν μόνους μας, αυτοί οι αλιτήριοι κατσαπλιάδες, αυτές οι μειοψηφίες έχουν το θράσος να απειλούν τους νοικοκυραίους».

Τσίμας. «Έχεις δίκιο Γιάννη. Μάλιστα έμαθα πως αυτές οι περιθωριακές ομάδες κουκουλοφόρων – φουστανελοφόρων έχουν επικεφαλής έναν τύπο Κολοκοτρώνη, κάπως έτσι, που έχει το θράσος να απειλεί με βία, φωτιά και τσεκούρι, την φιλήσυχη πλειοψηφία που την αποκαλεί προσκυνημένη».

Καψής. «Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι λέτε τόση ώρα, όμως το αδελφάκι μου που είναι μέγας δραγουμάνος του Μεγάλου Βεζίρη στην Ιστανμπούλ μου είπε πως αυτός ο …κοτρώνης και τα άλλα μπουμπούκια εξτρεμιστές Παπαφλέσσας και λοιποί είναι η αιτία που η Υψηλή Πύλη μας έχει στην μπούκα».

Τρέμη. «Σωστά Μανώλη. Όμως έχουμε τον ίδιο τον τρομοκράτη στο τηλέφωνο να τον ανακρίνουμε. Κύριε Κολοκοτρώνη με ακούτε ; (Στα παράθυρα γύρω από την Τρέμη οι άλλοι τρεις κάνουν μορφασμούς απέχθειας).

Κολοκοτρώνης. «Συμπαθάτε με, δεν σας γρικώ καλά γιατί εδώ είμαστε έξω στον αέρα και το αγιάζι, και πέφτουν και κουμπουριές πότε – πότε».

Τρέμη «Πείτε μας κ. Κολοκοτρώνη, που βρήκατε το θράσος να αναστατώνετε τον τόπο και να παραβιάζετε την νομιμότητα ; Αφού οι προύχοντες που μας κυβερνούν έχουν κάνει μνημόνιο με τον Ιμπραήμ, εσείς τώρα τι θέλετε;»

Κολοκοτρώνης. (Μόλις πάει να πει μια συλλαβή, τον διακόπτει ο Πρετεντέρης).

Πρετεντέρης. «Όλγα, για ρώτα τον κύριο σε παρακαλώ … γιατί εμείς όλοι είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε σήμερα τους συνδικαλισμούς και τις μαγκιές που έκανε στα Δερβενάκια και την Τριπολιτσά».

Κολοκοτρώνης. (Πάει πάλι να μιλήσει, αλλά τον ξαναδιακόπτουν).

Τρέμη. «Μην μιλάτε κύριε, ο Γιάννης είπε να σας ρωτήσω, δεν σας ρώτησα ακόμα. Για απαντήστε λοιπόν, πως τολμάτε να σηκώνετε κεφάλι όχι μόνο στους οθωμανούς αλλά και στους ευρωπαίους. Η ιερά συμμαχία Αγγλία – Γαλλία – Αυστροουγγαρία – Ρωσία μας είπε να κάτσουμε στα αυγά μας και να λέμε σφάξε μας αγά μου ν’ αγιάσουμε. Εσείς τι παριστάνετε, ξέρετε καλύτερα από όλους αυτούς;»

Κολοκοτρώνης. (Πριν προλάβει να αρθρώσει λέξη, τον διακόπτει ο Καψής αυτή τη φορά).

Καψής. «Εγώ ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το θέμα, όμως τώρα θυμήθηκα πως το αδελφάκι μού έγραψε τις προάλλες πως στο σεράϊ συζητιέται πολύ ότι πίσω από τις ταραχές είναι μια ύποπτη περιθωριακή οργάνωση που λέγεται φιλική εταιρεία. Αυτοί δεν σέβονται τίποτα, έχουν διώξει όλους τους επενδυτές … φανταστείτε πως είχε έρθει ένας σοβαρός λόρδος ονόματι Έλγιν που έδωσε μια ολόκληρη φούχτα λίρες για να πάρει κάτι παλιομάρμαρα ο κουτόφραγκος, και αυτοί οι αμετανόητοι προσπάθησαν να τον εμποδίσουν μαζί με κάτι ψευτοκουλτιουράδηδες κοραήδες και λοιπούς. Πάλι καλά που δεν τα κατάφεραν, γιατί η επένδυση αυτή δημιούργησε και θέσεις εργασίας, αυτούς που βοήθησαν να ξηλωθούν τα παλιομάρμαρα και αυτούς που τα φόρτωσαν στα καράβια του λόρδου».

Τσίμας. «Να προσθέσω, Μανώλη, πως αυτοί οι περιθωριακοί κουρελήδες έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα τη χώρα στα ευρωπαϊκά ανακτοβούλια. Κύριε Κολοκοτρώνη, το ξέρετε πως εξαιτίας σας ολόκληρος κόμης Μέτερνιχ έχει βάλει την Ελλάδα στο στόχαστρο ;»

Κολοκοτρώνης. (Μόλις ανοίγει το στόμα του, τον διακόπτουν άλλη μια φορά).

Πρετεντέρης. «Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά Παύλο, έχουμε τώρα και καινούριο φρούτο – τον επαναστατικό τουρισμό. Έχουν πλακώσει και αναρχικοί από το εξωτερικό, σαν να μην έφταναν οι δικοί μας. Κάτι Σανταρόζα, κάτι Μπάϊρον και άλλα αποβράσματα. Μπάτε σκύλοι αλέστε γίναμε, κάνουμε και εισαγωγή ταραχοποιών.»

Τρέμη. «Μάλιστα, Γιάννη, όλοι αυτοί μαζί με τους δικούς μας κάνουν και καταλήψεις σε δημόσια κτίρια. Δες τι έγινε στα κάστρα απ’ όπου πέταξαν έξω τις νόμιμες αρχές, δες τι έγινε στο Μεσολόγγι και αλλού. Πως θα προκόψει μετά από αυτά ο τόπος ; Αν μας πετάξουν έξω από το γρόσι, ποιος θα φταίει μετά ;»

Κολοκοτρώνης. (Έχει βαρεθεί που δεν τον αφήνουν να μιλήσει και έχει φύγει από την γραμμή, ακούγεται του-του).

Τρέμη. «Ορίστε θράσος. Μας έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα μας. Εδώ του κάναμε την τιμή να τον ακούσουμε στο φιλόξενο δελτίο μας, να εκθέσει τις απόψεις του ελεύθερα και δημοκρατικά. Αλλά τι ξέρουν από δημοκρατία αυτοί οι τρομοκράτες. Ας αλλάξουμε τώρα θέμα, να πούμε για τις φιλανθρωπίες της πρέσβειρας καλής θέλησης Μπαρντιν Χανουμ Μπουρέκ που εγκαινίασε σήμερα νέα πτέρυγα στο Λεπροκομείο Σπιναλόγκα μαζί με τον βεζίρη αρρώστιας Λομπέρ Μπέη. Θυμίζουμε πως στις 11 στην Ανατροπή ο Γιάννης φιλοξενεί τους αρχιραγιάδες Μπενιζέλ, Τσαμάρ και Καρα Τζαφέρ για να ακούσουμε επιτέλους και μια υπεύθυνη φωνή.»

24 Μαρτίου: Χρώματα, παραμύθια και μουσικές στο Θησείο!

"15 τρομακτικά χρωματιστοί Μήνες, τέσσερις Εποχές και μια Αποχή"
-Μια έκθεση από ζωγραφιές και από λέξεις...

Μαζί ζωγραφιές εμπνευσμένες από τη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει θα δεις»

Τους μήνες θα "ντύσει" με τη δική του πολύχρωμη μουσική ο Αλεχάντρο Ντίαζ (Σάββατο βράδυ/ 24 ΜΑρτίου)

Η Στεφανία Βελδεμίρη ζωγράφισε εκτός από τους γνωστούς σε όλους μας δώδεκα μήνες του χρόνου, άλλους τρεις που τους ονόμασε μήνες του «Δεν»: «Τα φιλιά που δεν σου έδωσα», «Τα λόγια που δεν σου είπα», «Οι βρισιές που δεν ξεφώνισα»
Οι τρεις αυτοί νέοι μήνες δημιούργησαν μια «Αποχή».
Ο Κώστας Στοφόρος έγραψε για κάθε μήνα ένα μικρό παραμύθι για μεγάλους.

Ζωγραφιές και κείμενα κυκλοφόρησαν σε Ημερολόγιο «Για να θυμάσαι ή να ξεχνάς» από το Πολιτιστικό Περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Εξώστης» και παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε έκθεση που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο στη Θεσσαλονίκη.

Τώρα, από τις 24 Μαρτίου, η έκθεση μεταφέρεται στην Αθήνα, στο χώρο Τέχνης Βήματα (Ηρακλειδών 54 –Θησείο/ τηλ. 210 5229339).
Στον ίδιο χώρο, μαζί με τους πίνακες και το ημερολόγιο που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη, θα λειτουργήσει παράλληλα έκθεση με ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη, εμπνευσμένες από τη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει θα δεις» (Πόλις)

Σημειώνουμε πως η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ναζίμ Χικμέτ

Στην έκθεση θα γίνουν δυο εγκαίνια: Το πρωί για τους μικρούς και το απόγευμα για τους μεγάλους:

Για τα παιδιά -και μεγάλους με φαντασία:

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα αφηγηθούμε παραμύθια του Ναζίμ Χικμέτ και μετά, με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας θα φτιάξουμε και θα ζωγραφίσουμε τα δικά μας παραμύθια (Σάββατο, 24 Μαρτίου 12μμ)


Για τους μεγάλους:

Το Σάββατο 24 Μαρτίου, στις 7μμ, θα διαβάσουμε τα παραμύθια του Ημερολογίου και θα ακούσουμε μελοποιημένους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ.
Μαζί μας θα είναι και ο Χρήστος Οικονόμου για να συζητήσουμε για το βιβλίο του «Κάτι θα γίνει θα δεις».

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή των Βαΐων (8 Απριλίου)

Αφίσα για την 25η Μαρτίου

Η 25η Μαρτίου στο Χαλάνδρι προβλέπεται ενδιαφέρουσα...

Μια άλλη τράπουλα, καθόλου μαγική...

Τα ταρό των επισφαλών

Ένα διαφορετικό παιχνίδι από τους ιταλούς Chainworkers

γράφει η Κατερίνα Σταυρούλα

Ο Ασκούμενος : “Έχει κάνει το πρώτο βήμα στο ξεκίνημα του δρόμου του. Είναι ένας απ’ αυτούς που “δεν δουλεύουν εδώ, είναι ασκούμενοι”. Διαμόρφωση χαρακτήρα στο εργασιακό περιβάλλον μαζί και σκληρή εκμετάλλευση συγχωνεύονται ακαριαία για τον ασκούμενο. Είναι γνωστός ως ο πιο αδύναμος και υπό τις πιο αβέβαιες συνθήκες την ίδια στιγμή που διακρίνεται για την αισιοδοξία του: απλήρωτη εργασία, μπουρμπουάρ και τρία ευρώ την ώρα ακαθάριστος μισθός δεν τον τρομάζουν. Ο διευθυντής του ζητά να του πλύνει το αυτοκίνητο κατά τη διάρκεια του διαλείμματος και περιουσία του είναι οι γονείς του. Ο Ασκούμενος αντιπροσωπεύει την δυνατότητα να μάθει τα μυστικά των εταιριών και των αφεντικών του την ίδια στιγμή που είναι σκληρά κακοποιημένος και τζάμπα. Αν πέσει μαζί με τη Δικαιοσύνη (πράγμα σπάνιο!) υπονοείται μια απρόσμενη τύχη. Αν ανοίξει το παιχνίδι, ο Ασκούμενος σημαίνει διαθεσιμότητα, αθωότητα στα όρια της αφέλειας και κακοτυχία. Αν το κλείσει σημαίνει απλά κακοτυχία και τίποτε άλλο.”

Στον σύγχρονο κόσμο της οικονομικής κρίσης δεν επιτρέπεται να κάνεις σχέδια για το μέλλον. Αυτή η διαπίστωση βρίσκεται στην καρδιά του ζητήματος των νέων εργασιακών σχέσεων που επιβάλλονται και επιβεβαιώνεται σε ένα σύμπαν όπου μεταβάλλεται συνεχώς η τροχιά της καθημερινότητας μεταξύ εργασίας, επισφάλειας, ελαστασφάλειας και ανεργίας σε συνδυασμό με σπουδές, ειδικεύσεις και συνεχείς πιστοποιήσεις και επανακαταρτίσεις. Η αβεβαιότητα σε κάθε τομέα της ζωής είναι το κύριο στοιχείο της καθημερινότητας του νέου εργαζόμενου. Κι ακόμα κι αν συνδυάζεται με γνώσεις και εκπαίδευση που καμία γενιά δεν είχε αποκτήσει μέχρι σήμερα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες, απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να μην καθορίσει τη ζωή και τον χαρακτήρα μιας ολόκληρης γενιάς που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ ανεπτυγμένων δεξιοτήτων και βαθιάς ανασφάλειας. Και ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να μην οδηγήσει στη διαχείριση της καθημερινότητας μέσα από το “ασφαλές” καταφύγιο της μεταφυσικής.

Μοιάζει για παιχνίδι; Δεν είναι.

Σε όλο αυτό το πολύπλοκο πλέγμα κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων εκμετάλλευσης έρχεται να εισχωρήσει το παιχνίδι. Όχι ένα παιχνίδι αναμενόμενο βέβαια. Πατώντας πάνω στην κλασσική απεικόνιση των ταρό αλλά αποποιούμενοι αυστηρά οποιαδήποτε σχέση με τη μεταφυσική οι Chainworkers, ιταλοί ακτιβιστές που έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο ενημέρωσης και παρέμβασης σε ζητήματα εργασιακών σχέσεων και κυρίως στο θέμα της επισφάλειας δημιούργησαν τις κάρτες “πρεκαριομαντείας¨ περιγράφοντας μέσα από 21 ταρό τις εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες τόσο στη χώρα τους όσο και στον κόσμο.

Το όνομα είναι παραπλανητικό, είναι ξεκάθαρο, ακόμα κι αν παραβλέψεις τις οδηγίες και την περιγραφή τους, ότι δεν υπάρχει καμία σχέση με προβλέψεις, μαντική ή μαγεία στα ταρό των επισφαλών. Αντίθετα, κάθε μία κάρτα και κάθε επόμενη κίνηση είναι έτσι φτιαγμένες ώστε να υπενθυμίζουν την πραγματικότητα, με τη σκληρότητα και τις ματαιώσεις ή στον αντίποδα τις ελπίδες, τις ανατροπές και τη δημιουργία που μπορεί να φέρνει. Κάθε κάρτα χάνει την παραδοσιακή της χρήση ή το μαγικό της περίβλημα και προσπαθεί να ωθήσει στη συνειδητοποίηση και την πράξη. Δεν πρόκειται για τράπουλα, στο παιχνίδι η διασκέδαση συνδυάζεται με τη συνεχή επιστροφή στην πραγματικότητα. Κι έτσι στο τραπέζι ανακατεύονται ο Ασκούμενος, η Μεγάλη Ιέρεια, ο Χειριστής (τηλεφωνικού κέντρου), ο Μάνατζερ, ο Άγιος, η Ακροβάτης, το Άρμα, η Δικαιοσύνη, ο Φουκαράς, η Μηχανή, η Συνομωσία, ο Τρελός, ο Κρεμασμένος, η Σύγκρουση, η Καθαρίστρια, η Τράπεζα, οι Πύργοι, η Αλυσίδα, το Σύνορο, το Ακίνητο, ο Εκπρόσωπος, το Εισόδημα.

Μέσα από τις κάρτες εκφράζονται γλαφυρά τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης ζωής του νέου εργαζόμενου και όχι μόνο. Από την ανύπαρκτη άδεια εγκυμοσύνης της Μεγάλης Ιέρειας μέχρι την απαίτηση από τον Χειριστή να γίνει χίλια κομμάτια για να εξυπηρετήσει τον εργοδότη , από το όλο και πιο ισχυρό διευθυντικό δικαίωμα που ασκεί ο Μάνατζερ μέχρι τις συχνές εναλλαγές διαφορετικών επαγγελμάτων με ανεργία που ζητείται από την Ακροβάτη, από την ανύπαρκτη Δικαιοσύνη μέχρι τον απολυμένο Φουκαρά, τον συμβασιούχο και μονίμως ανασφαλή Κρεμασμένο, τα Σύνορα του μετανάστη, την Αλυσίδα της εκμετάλλευσης και τον ξεπουλημένο συνδικαλιστικό Εκπρόσωπο, το Εισόδημα που δεν θα δει ποτέ ο Ασκούμενος, την Τράπεζα που μπορεί να τρομοκρατήσει και το Ακίνητο που θα μοιραστείς με φίλους μήπως και καταφέρεις να βγεις από την “οικογενειακή θαλπωρή”, οι κάρτες εμπεριέχουν αν τραβηχτούν με άλλη σειρά και την περιγραφή της απάντησης. Ανάμεσά τους η Σύγκρουση που όταν ταιριάζει με το Άρμα της πρωτομαγιάς φέρνει αγώνες ή η Συνομωσία των επισφαλών. Αυτή είναι και εν δυνάμει η κάρτα της επόμενης μέρας, της αλληλεγγύης, της δημιουργίας διεξόδου. “Χιλιάδες στόματα αναπνέουν μαζί, χιλιάδες φωνές μιλάνε μεταξύ τους, χιλιάδες αυτιά ακούν το ένα την ιστορία του άλλου: η Συνομωσία σημαίνει σχέσεις, την πιθανότητα για συλλογική δύναμη, τις ευκαιρίες που χτίζονται με τη συνεργασία”. Και η Μηχανή, που ενώ είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης που κινείται από το χέρι της αγοράς, όταν πέσει στο τραπέζι ανάποδα φέρνει μαζί της την γόνιμη γη, την τεχνολογία στην υπηρεσία των ανθρώπων, το άλμα και την ανατροπή.

Ας παίξουμε!

http://anaireseis.wordpress.com

Οι Γερμανοί είναι φίλοι της Έλσας

«Είναι αστείο να συζητάμε αυτές τις μέρες αυτό το σοβαρό θέμα, που και τους Γερμανούς θα προκαλέσει και εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να το υποστηρίξουμε». Τάδε έφη Έλσα Παπαδημητρίου στη συνεδρίαση της Βουλής για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων...

Κάποιοι είναι πιο ...φίλοι με τους Γερμανούς!

Ύμνος εις την Ελευθερίαν: Ας τον ξαναδιαβάσουμε

Οι περισότεροι και κυρίως τα παιδιά γνωρίζουν μόνον τις πρώτες στροφές του "Ύμνου εις την Ελευθερίαν", πράγμα αρκετά βολικό για παντοειδείς εθνικιστές, αλλά και για υπηρέτες ξένων συμφερόντων.
Ένας "εθνικός Ύμνος", που γίνεται ...επικίνδυνος αν διαβάσουμε λίγο παρακάτω.
Πιστεύοντας ότι αυτό είναι το πνεύμα της 25ης Μαρτίου που ο λαός μας ετοιμάζεται να γιορτάσει με τον τρόπο που ταιριάζει σε μια Επανάσταση όπως αυτή του 1821...
Οι παρελάσεις αφαιρούν κάθε ίχνος αλήθειας από όσα συνέβησαν τότε.
Αγυρίσουμε λοιπόν για λίγο στον Σολωμό, με ένα εκτεταμένο απόσπασμα από τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν κι ας ετοιμαστούμε για νέους αγώνες:

Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά !

Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
«έλα πάλι» να σου πει.

Άργειε να 'λθει εκείνη η μέρα,
κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σου έμενε να λες
περασμένα μεγαλεία
και διηγώντας τα να κλαις.

Και ακαρτέρει και ακαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισιά.

Κι έλεες: «Πότε, α, πότε βγάνω
το κεφάλι από τσ' ερμιές;».
Και αποκρίνοντο από πάνω
κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα
μες στα κλάιματα θολό,
και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,
πλήθος αίμα ελληνικό.

Με τα ρούχα αιματωμένα
ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
να γυρεύεις εις τα ξένα
άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες,
εξανάλθες μοναχή.
δεν είν' εύκολες οι θύρες,
εάν η χρεία τες κουρταλεί.

Άλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
αλλ' ανάσαση καμιά.
άλλος σου έταξε βοήθεια
και σε γέλασε φριχτά.

Άλλοι, οϊμέ, στη συμφορά σου
οπού εχαίροντο πολύ,
«σύρε νάβρεις τα παιδιά σου,
σύρε», ελέγαν οί σκληροί.

Φεύγει οπίσω το ποδάρι
και ολογλήγορο πατεί
ή την πέτρα ή το χορτάρι
που τη δόξα σου ενθυμεί.

Ταπεινότατη σου γέρνει
η τρισάθλια κεφαλή,
σαν πτωχού που θυροδέρνει
κι είναι βάρος του ή ζωή.

Ναι, αλλά τώρα αντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου με ορμή,
που ακατάπαυστα γυρεύει
ή τη νίκη ή τη θανή.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Μόλις είδε την ορμή σου
ο ουρανός, που για τσ' εχθρούς
εις τη γη τη μητρική σου
έτρεφ' άνθια και καρπούς,

εγαλήνευσε. και εχύθη
καταχθόνια μία βοή,
και του Ρήγα σου απεκρίθη
πολεμόκραχτη η φωνή

Όλοι οι τόποι σον σ' εκράξαν
χαιρετώντας σε θερμά,
και τα στόματα εφωνάξαν
οσα αίσθάνετο ή χαρδιά.

Εφωνάξανε ως τ' αστέρια
του Ιονίου και τα νησιά,
κι εσηκώσανε τα χέρια
για να δείξουνε χαρά,

μ' όλον που 'ναι αλυσωμένο
το καθένα τεχνικά,
και εις το μέτωπο γραμμένο
έχει: «Ψεύτρα Ελευθεριά».

Γκαρδιακά χαροποιήθη
και του Βάσιγκτον η γη,
και τα σίδερα ενθυμήθη
που την έδεναν κι αυτή.

Απ' τον πύργο του φωνάζει,
σα να λέει σε χαιρετώ,
και τη χαίτη του τινάζει
το λιοντάρι το Ισπανο.

Ελαφιάσθη της Αγγλίας
το θηρίο, και σέρνει ευθύς
κατά τ' άκρα της Ρουσίας
τα μουγκρίσματα τσ'οργής.

Εις το κίνημά του δείχνει
πως τα μέλη είν' δυνατά.
και στου Αιγαίου το κύμα ρίχνει
μια σπιθόβολη ματιά.

Σε ξανοίγει από τα νέφη
και το μάτι του Αετού,
που φτερά και νύχια θρέφει
με τα σπλάχνα του Ιταλού.

και σ εσέ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σε μισεί,
έκρωζ' έκρωζε ο σκασμένος,
να σε βλάψει, αν ημπορεί.

Προσλήψεις εν όψει εκλογών με ...αξιοκρατικά κριτήρια! Τι λέτε κύριε Μπαμπινιώτη;

Από την κατάληψη της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης από εργαζομένους στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων.
Εκείνοι έδωσαν αγώνα και βρέθηκαν στο δρόμο μετά από πολλά χρόνια προσφοράς. Τώρα άλλοι ετοιμάζονται από το "παράθυρο" να μπουν στη θέση τους...

Αφού διέλυσαν τη Διά Βίου Μάθηση πετώντας εκατοντάδες συμβασιούχους στο δρόμο, τώρα με διάφορες "πονηρές" προκηρύξεις και εν όψει εκλογών ετοιμάζονται για προσλήψεις "ημετέρων".
Η Άννα μπορεί να έφυγε αλλά η διορισμένη διοίκηση του Ιρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης συνεχίζει το έργο βολέματος "ημετέρων"
Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αφού σταμάτησε το πρόγραμμα εκαπίδευσης των μεταναστών από το καλοκαίρι, ξαφνικά εμφανίζει μια προκύρηξη με ανύπαρκτα κριτήρια. Αξίζει να τη διαβάσετε όλη, χωρίς άλλα δικά μου σχόλια.

Η έωλη αυτή απόφαση θα πρέπει να ανακληθεί το συντομότερο δυνατόν. Ελπίζουμε οι βουλευτές μας να ξυπνήσουν από τον ύπνο τους...

Κάποιοι παίζουν με τον πόνο των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων στήνοντας παιχνίδια στις πλάτες τους, ετοιμάζοντας νέα γενιά "ομήρων" ως εκλογική πελατεία τους.

Άραγε θα έχει τύχη κανείς αν δεν πάει την Κυριακή να ψηφίσει... Βενιζέλο;


Απολαύστε το έργο τους:

Θέσεις εργασίας στο Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης


Το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (Ν.Π.Ι.Δ., εποπτευόμενο από το Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων), στο πλαίσιο υλοποίησης των Πράξεων «Εκπαίδευση Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό - ΟΔΥΣΣΕΑΣ» ΑΠ7, «Εκπαίδευση Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό - ΟΔΥΣΣΕΑΣ» ΑΠ8 και «Εκπαίδευση Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό - ΟΔΥΣΣΕΑΣ» ΑΠ9, οι οποίες συγχρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και από Εθνικούς Πόρους, και με βάση την εγκύκλιο 318/13-01-2012 της Ε.Υ.Δ. και την 264/13/2-3-2012 απόφαση του Δ.Σ. απευθύνει πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την υποβολή προτάσεων παροχής έργου συντονισμού, οργάνωσης και υποστήριξης των Πράξεων, με σκοπό τη σύναψη συμβάσεων έργου.

Συγκεκριμένα:

Θέσεις: Εννέα (9) Μέλη Ομάδας Έργου, με αρμοδιότητες τον συντονισμό, την οργάνωση και την υποστήριξη των Πράξεων και συγκεκριμένα:

Παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης του έργου, τον συντονισμό του στις περιφέρειες και την υποστήριξη της λειτουργίας των τμημάτων μάθησης σε συνεργασία με τα περιφερειακά στελέχη.

Mέριμνα για την έγκαιρη και έγκυρη υποβολή των δελτίων παρακολούθησης αναφορικά με το φυσικό αντικείμενο.

Σύνταξη αναφορών σχετικά με την πρόοδο του έργου.

Τήρηση πλήρους αρχείου σχετικά με τη πρόοδο του φυσικού αντικειμένου του έργου.

Παρακολούθηση και έλεγχος της πορείας υλοποίησης του οικονομικού αντικειμένου του έργου και τήρηση του προϋπολογισμού.

Μέριμνα για τη έγκαιρη και έγκυρη υποβολή των δελτίων παρακολούθησης.
Συντονισμός και καθορισμός των προτεραιοτήτων ανά άξονα και εντοπισμός τυχόν καθυστερήσεων που αφορούν στο οικονομικό αντικείμενο του έργου.

Σύνταξη αναφορών σχετικά με την οικονομική πρόοδο του έργου.

Τήρηση αρχείου με πλήρη στοιχεία προόδου του οικονομικού αντικειμένου.

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να υποβάλουν πρόταση συνοδευόμενη από βιογραφικό σημείωμα και αντίγραφα τίτλων σπουδών, πιστοποιήσεων και βεβαιώσεων (επικυρωμένα), καθώς και κάθε άλλο στοιχείο που θα τεκμηριώνει την πρότασή τους και θα μπορούσε να βοηθήσει στη διατύπωση ορθής γνώμης για την καταλληλότητά τους. Τα παραπάνω προσόντα θα συνεκτιμώνται κατά την αξιολόγηση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και προσωπική συνέντευξη. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να αναφέρουν στην πρότασή τους τον αριθμό πρωτοκόλλου της παρούσας πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης δεν αναλαμβάνει καμία δέσμευση προς σύναψη σύμβασης και διατηρεί το δικαίωμα όχι απλώς επιλογής του προσώπου του αντισυμβαλλόμενου αλλά και πλήρη διακριτική ευχέρεια ως προς την ίδια τη σύναψη ή μη των σχετικών συμβάσεων. Οι προτάσεις για το έργο θα πρέπει να κατατεθούν σε σφραγισμένο φάκελο, κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες με οποιονδήποτε τρόπο, αρκεί να περιέλθουν το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 16/3/2012 στη Διεύθυνση: Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης Αχαρνών 417 & Κοκκινάκη, 11143 Αθήνα Γενική Διεύθυνση Δραστηριοτήτων και Τεχνικών Έργων Τμήμα Τεχνικής Στήριξης Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων Θέση «Μέλος ομάδας έργου» Για το έργο «Εκπαίδευση Μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό - ΟΔΥΣΣΕΑΣ»

Για περισσότερες διευκρινίσεις μπορείτε να καλείτε στο 213-1311596. "


Αν αυτό δεν είναι αθλιότητα, τότε έχουμε χάσει το νόημα των λέξεων...

Τι λέτε κύριε Μπαμπινιώτη;

Μυστική Αποστολή: Πως τα παιδιά θα αγαπήσουν το βιβλίο

Έχω μιλήσει συχνά σε συλλόγους γονέων και διάφορες ημερίδες με θέμα "Το παιδί και το βιβλίο"... Το κρίσιμο ερώτημα είναι πάντα πως θα κάνουμε τα παιδιά να αγαπήσουν το βιβλίο. Τα συμπεράσματα επιγραμματικά είναι:

•Να γίνουμε το κατάλληλο πρότυπο για το παιδί. Να διαβάζουμε εμείς βιβλία, έτσι ώστε το παιδί να μας μιμηθεί.
•Να βρίσκουμε χρόνο, ώστε να διαβάζουμε βιβλία μαζί με το παιδί.
•Να επιλέγουμε ώρες που θα είμαστε χαλαροί και να τις αφιερώνουμε στο διάβασμα μαζί με το παιδί. Καλό θα ήταν να υπάρχει μια σταθερότητα πχ. λίγο πριν τον βραδινό ύπνο.
•Πηγαίνουμε μαζί με τα παιδιά σε βιβλιοπωλεία και τα αφήνουμε να επιλέξουν τα δικά τους βιβλία.
•Προτιμάμε τα βιβλία που ανταποκρίνονται περισσότερο στο γνωστικό και αναπτυξιακό επίπεδο του παιδιού. Στα περισσότερα αναγράφονται οι ηλικίες των παιδιών στις οποίες απευθύνονται.
•Επινοούμε παιχνίδια και δραστηριότητες που αφορούν το περιεχόμενο του βιβλίου, έτσι ώστε το διάβασμα να θεωρείται μια ευχάριστη δραστηριότητα και όχι αγγαρεία.
•Τα βιβλία, καθώς και η ανάγνωσή τους, να θεωρούνται ως κάτι φυσιολογικό στα πλαίσια της οικογένειας. «Η μαμά και ο μπαμπάς διαβάζουν....», στο σπίτι υπάρχουν παντού βιβλιοθήκες κτλ.
•Παίρνουμε αφορμές από τα βιβλία για να μεταδώσουμε αξίες στα παιδιά.
•Δίνουμε βιβλία στα παιδιά με κάθε ευκαιρία και όχι μόνο κάθε γιορτή ή γενέθλια.

Πάνω από όλα, ο καλύτερος τρόπος για να αγαπήσουν τα παιδιά το βιβλίο είναι τα ίδια τα βιβλία.



Αφορμή για να τα θυμηθώ όλα αυτά ήταν το μυθιστόρημα της Μαρίας Δασκαλάκη "Μυστική Αποστολή- Εξερεύνηση στη στοιχειωμένη σπηλιά" (εκδόσεις Μίνωας)
Ένα βιβλίο που διάβασα στα δυο μικρότερα παιδιά μου μέσα σε τρεις βραδιές (δεν με άφηναν να σταματήσω. Αν ήταν στο χέρι τους θα με κρατούσαν όλο το βράδυ, να το διαβάσουμε μια κι έξω)

Το βιβλίο αυτό το πρότεινα και στα παιδιά που παρακολουθούν το "Σεμινάριο δημιουργικής γραφής" στο Θησείο.

Τι είναι αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει, από δεκάδες αντίστοιχα βιβλία που κυκλοφορούν;

-Πρώτα απ' όλα είναι η πολύ καλή γραφή και η χρήση μιας γλώσσας πλούσιας. Σε έναν κόσμο που το λεξιλόγιο περιορίζεται σε ελάχιστες λέξεις, τέτοια βιβλία έρχονται να βοηθήσουν αποτελεσματικά τα παιδιά προσφέροντάς τους νέες εκφραστικές δυνατότητες.

-Η πλοκή κρατάει το ενδιαφέρον των παιδιών αμείωτο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

-Προσφέρονται πλούσιες γνώσεις μέσα από το μύθο, ενώ τα παιδιά διδάσκονται τις αξίες της φιλίας, του σεβασμού της ιστορίας και του περιβάλλοντος αλλά και της διαφορετικότητας.

Η υπόθεση:
Μια οικογένεια με δυο παιδιά (ο μπαμπάς Κρητικός η μαμά Δανέζα) αποφασίζει να αφήσει την Κοπεγχάγη και να ζήσει στην Κρήτη. Το αγόρι ενθουσιάζεται, αλλά το κορίτσι δεν θέλει να αφήσει τη Δανία και δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Λατρεύει τη Μικρή Γοργόνα και την ιστορία της και παίζει με τη μητέρα της ένα παιχνίδι: "Πόδια ή ουρά; Γοργόνα ή άνθρωπος;"
Το καλοκαίρι στο χωριό, όταν βρίσκουν την υπόλοιπη παρέα τους θα ανακαλύψουν ότι γοργόνες μπορέι να υπάρχουν και στα ποτάμια! Θα μάθουν για τους μύθους της περιοχής και θα εξερευνήσουν τη στοιχειωμένη σπηλιά. Το τι θα ανακαλύψουν, δεν σας το λέω φυσικά!

Η Μαρία Δασκαλάκη, εκτός από αυτό το βιβλίο έχει γράψει το "Μυστικό της Ασπασίας" (με αφορμή αυτό το μυθιστόρημα, είχαμε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνομιλία στο "Δρόμο") και το "Μυστική Αποστολή -Το μυστήριο του καμένου δάσους". Έχει ακόμη διακριθεί στον Α Διαγωνισμό διηγήματος Στέλιος Ξεφλούδας και διήγημά της περιλαμβάνεται στη συλλογή "Επιστροφή στο χωριό" (Α/Συνέχεια)

Ξαναδιαβάζοντας τον Ναζίμ Χικμέτ

Κείμενο που δημοσιεύτηκε στο "Δρόμο" με αφορμή την Έκθεση "15 τρομακτικά χρωματιστοί μήνες" που έγινε τον Φεβρουάριο στη Θεσσαλονίκη.
Τώρα, από τις 24 Μαρτίου η έκθεση έρχεται στην Αθήνα με πολλές εκπλήξεις και εμπλουτισμένη με πίνακες εμπνευσμένους από το βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου "Κάτι θα γίνει θα δεις" (Πόλις)
Η έκθεση θα γίνει στο Θησείο, στο χώρο Τέχνης Βήματα. Εκεί θα μπορέσετε να βρείτε και το Ημερολόγιο που περιλαμβάνει τους 15 πίνακες και 15 παραμύθια για μεγάλους.


Ξαναδιαβάζοντας τον Ναζίμ Χικμέτ
Επίκαιρα όσο ποτέ τα γραπτά του/ Επίκαιρο όσο ποτέ το παράδειγμα της ζωής του

…Φίλοι κι αδέλφια της ψυχής μου. Εσείς που πέσατε στις φυλακές και στα νησιά της κόλασης, που σας κρατάν αλυσωμένους μες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γιατί πολεμάτε για την ανεξαρτησία, το ψωμί και τη λευτεριά του ελληνικού λαού, δεχτείτε την αγάπη και τον θαυμασμό μου…
Ναζίμ Χικμέτ, 10 Αυγούστου 1951- Βερολίνο
(Μήνυμα που μεταδόθηκε ραδιοφωνικά, κατά τη διάρκεια της δίκης του Νίκου Μπελογιάννη)


Από το πολιτιστικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης, τον «Εξώστη», που ζει μια δεύτερη ζωή, σε πείσμα των καιρών και από τη φίλη ζωγράφο Στεφανία Βελδεμίρη, έπεσε η ιδέα να γράψουμε μερικά μικρά παραμύθια για… μεγάλους.

Τα παραμύθια συνοδεύουν τους πίνακες από ένα παράξενο Ημερολόγιο που δεν έχει δώδεκα μήνες αλλά δεκαπέντε! Οι γνωστές σε όλους μας τέσσερις εποχές συμπληρώνονται από μια …Αποχή. Οι μήνες της, μήνες του «Δεν», έχουν τα εξής παράξενα ονόματα:

-Όσα δεν σου είπα
-Τα φιλιά που δεν σου έδωσα
-Οι βρισιές που δεν ξεφώνισα

Ξεκινώντας να γράφω για τον πρώτο (κανονικό) μήνα το Γενάρη, χωρίς να ξέρω τι ήταν αυτό που με οδηγούσε, χρησιμοποίησα ένα στίχο από το ποίημα του Χικμέτ με το οποίο τελειώνουν οι «Ρομαντικοί»: «…αγάπη θα πει να δέσεις μια κούνια στ’ άστρα…»

Οι Ρομαντικοί. Μυθιστόρημα εμβληματικό, που κυκλοφόρησε ένα χρόνο πριν από τον θάνατο του στη Μόσχα. Ένα μυθιστόρημα που σημάδεψε την εφηβεία μας. Τη στράτευση στην Αριστερά. Και επηρέασε βαθύτατα τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Όπως και τα ποιήματά του. Κυρίως στη μετάφραση του Γιάννη Ρίτσου. Και τα τραγούδια:
Μικρούτσικος, Λοΐζος, αλλά και Λιβανελί, Πολυκανδριώτης, Μπακιρτζής, Ηδύλη Τσαλίκη, Κωστής Μαραβέγιας…

Πόσες συγκεντρώσεις, πόσα σφιξίματα γροθιάς, πόσες διαδηλώσεις, πόσα επαναστατικά όνειρα, πόσες ελπίδες διαψευσμένες… Και από κοντά ό,τι πιο αισιόδοξο έχει γραφτεί ποτέ σε ένα από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια:


Θα γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο

Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα

Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα,
δε στο 'χω πει ακόμα.

Το απίστευτο είναι πως πρόκειται για στίχους γραμμένους μέσα στη φυλακή κατά την περίοδο 1942- 1946. Ο Χικμέτ βρίσκεται στη φυλακή από το 1934. Καταδικασμένος για «προπαγάνδα στους σπουδαστές της Στρατιωτικής Ακαδημίας». Η δίκη του είχε γίνει "κεκλεισμένων των θυρών", χωρίς την παρουσία συνήγορου. Καταδικάστηε σε 35 χρόνια φυλακή! Κατέληξε στα μπουντρούμια της Προύσας…. Ακόμη κι εκεί, χρόνια έγκλειστος δεν κάμπτεται. Δεν παραδίνεται. Τα γράμματα και τα ποιήματα προς τη γυναίκα του είναι τα απίστευτα ντοκουμέντα μιας τρυφερής και αδούλωτης ψυχής.
Μόλις το 1950, μετά από απεργία πείνας και τη μεγάλη εκστρατεία απελευθέρωσης του, αφήνεται ελεύθερος. Δεν υπάρχει όμως πια ζωή γι’ αυτόν στη αγαπημένη του Ισταμπούλ. Με μυθιστορηματικό τρόπο, διασχίζοντας της Μάυρη θάλασσα με καράβι φτάνει στη Ρωσία και καταλήγει στη Μόσχα. Η οικογένειά του παρακολουθείται στενά και ο ίδιος χάνει για πάντα την τουρκική υπηκοότητα…..
Ούτε εκεί επαναπαύεται. Το πνεύμα του δεν ησυχάζει. Στέκεται κριτικά στα όσα συμβαίνουν στην τότε Σοβιετική Ένωση. Δυσαρεστεί την εξουσία….



Γεννήθηκα στη Σαλονίκη…

Διαβάζοντας πάλι για τη ζωή του, θυμάμαι και πάλι πως είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη. Στις 15 Ιανουαρίου του 1902. Πριν από 110 χρόνια. Είναι εύκολο να αρχίζεις να σκέφτεσαι …μεταφυσικά μετά από αυτό. Οι στίχοι του, οι σκέψεις του μπλέκονται πια για τα καλά με τα παραμύθια που γράφω.
Μήπως κι εκείνος δεν ήταν ένας καταπληκτικός παραμυθάς; Διαβάζω στα παιδιά μου το ερωτευμένο σύννεφο και σκέφτομαι πως ναι, κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι ένας κομμουνιστής. Με το ένα πόδι στη γη και το άλλο στα σύννεφα. Με τον αγώνα, αλλά και με τη φαντασία. Με την ευαισθησία και την κριτική σκέψη….

Γράφω τον δέκατο πέμπτο μήνα του Ημερολογίου

Οι βρισιές που δεν ξεφώνισα

«Οι νικητές σκουπίσανε τα ματωμένα τους σπαθιά/ στ’ άσπρα δίχως ραφές πουκάμισα των νικημένων»* Ήταν κι αυτός εκεί. Θεατής. Κρυμμένος είδε να συντρίβονται τα στρατεύματα του Μουσταφά. Με φρίκη έζησε τη σφαγή, πίσω από το θάμνο του. Και ονειρεύτηκε πως τα χρόνια πέρασαν, ήρθαν άλλες εποχές. Άλλοι νικηφόροι στρατοί. Μα τη δική του φωνή δεν την άκουγε. Οι βλαστήμιες του πνίγονταν στο λαιμό του, πριν τις ξεστομίσει. Άλλοι εξεγείρονταν, σκορπούσαν τη φωτιά τους στο φεγγάρι. Καίγονταν οι ίδιοι. Οι νικητές πάντα σκουπίζανε τα ματωμένα τους σπαθιά στα ρούχα των νικημένων. Μέχρι που μια μέρα, επιτέλους κατάλαβε: Έβαλε φωτιά στο θάμνο που κρυβόταν. Το θέαμα της φλεγομένης βάτου σκόρπισε τους εχθρούς. Πήρε ένα σπαθί από το χώμα και όρμησε φωνάζοντας δυνατά καταπάνω τους!


Μετά, διαβάζω ένα απόσπασμα της Αυτοβιογραφίας του :
Γεννήθηκα στα 1902, / δεν ξαναγύρισα στη γενέτειρά μου / δε θα ’θελα να ξαναγυρίσω. / Τριών χρονών, εγγονός του Πασά, βρισκόμουν / στη Δαμασκό, / στα δεκαεννιά μου φοιτητής στη Μόσχα, / στα σαράντα εννιά πάλι στη Μόσχα / κι από τα δεκατέσσερά μου γράφω στίχους.

Άλλος ξέρει τα χόρτα ένα προς ένα, / άλλος ξέρει τα είδη όλων των ψαριών, / εγώ έμαθα κάθε είδος χωρισμού. / Άλλος γνωρίζει απ’ έξω όλα τα ονόματα των άστρων, /

Εγώ έμαθα όλα τα ονόματα των πόθων / κι όχι μόνο τα ονόματα.

Κοιμήθηκα σε φυλακές και σε ξενοδοχεία μεγάλα, / πείνασα, στη φυλακή έκαμα απεργία πείνας / και, θαρρώ, δεν υπάρχει φαγητό / που να μην το ’χω δοκιμάσει.

Στα τριάντα μου θέλησαν να με κρεμάσουν, / στα σαράντα οχτώ μου μού ’δωσαν το Βραβείο Ειρήνης, / στα τριανταέξη μου πέρασα έξι μήνες / σ’ ένα κελί από μπετόν τεσσάρων μέτρων. / Στα πενηνταεννιά μου πέταξα σε δεκαοχτώ ώρες / από την Πράγα στην Αβάνα.

Τον Λένιν, όχι, δεν τον είδα, / μα στα 1924 / στάθηκα φρουρός πλάι στο φέρετρό του / κ’ η επίσκεψή μου, στα 1961, / στο Μαυσωλείο του, / γράφτηκε στα βιβλία. / Θελήσανε να με πετάξουν απ’ το κόμμα, / μα δεν το πέτυχαν, και δε συντρίφτηκα κάτω / απ’ τα είδωλα που γκρεμίζονταν.

(Ανατολικό Βερολίνο, 11 Σεπτεμβρίου 1962)

Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, στις 3 Ιουνίου 1963 ο Ναζίμ Χικμέτ πεθαίνει και θάβεται στη Μόσχα, σε ηλικία 61 ετών. Ο Γιάννης Ρίτσος γράφει:

«…Ο αγαπημένος μας Ναζίμ, με τα γαλάζια μάτια, τα κάπως αόριστα λυπημένα μέσα στη ζωντάνια του προσώπου του, μέσα στην ανεπιφύλακτη και σχεδόν παιδική εγκαρδιότητα του γέλιου του, μόλις μας άφησε ένα μεγάλο σιωπηλό κενό γύρω μας και μέσα μας που αντηχεί σοβαρά απ’ τους βαθείς, ανθρώπινους στίχους του… Η ποίησή του… θα μείνει πάντα τέλεια στα δικά τη μέτρα, ουσιαστικά κοινωνική, βαθιά ανθρώπινη, θαυμαστά απέριττη, ανεξάντλητη πηγή συγκινήσεων και ευγενικό δίδαγμα της ευθύνης του ποιητή μπροστά στην εποχή του και τον κόσμο… Ο θάνατος μας στερεί έναν ακέραιο άνθρωπο, έναν παρήγορο φίλο, έναν εξαίσιο αγωνιστή- ποιητή…»

Οι στίχοι και το παράδειγμα του στις δύσκολες σημερινές εποχές μας δίνουν έμπνευση και δύναμη. Αξίζει να σκύψουμε πάλι από πάνω τους….



* Στίχος του Ναζίμ Χικμέτ από την «Αυτοκρατορική περιοχή» (μετάφραση Γιάννης Ρίτσος)

Σημείωση: Οι πίνακες του Ημερολογίου παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην έκθεση με το τίτλο "15 τρομακτικά χρωματιστοί Μήνες, τέσσερις Εποχές και μια Αποχή" στο ArtHouse, Βογατσικού 4 στη Θεσσαλονίκη από την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου μέχρι τις 2 Μαρτίου. Το Ημερολόγιο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Ναζίμ Χικμέτ.

Για μια παλάμη ανοιχτή, για μιαν Ελένη

Από το Δρόμο του Σαββάτου, αναδημοσιεύω το εξαιρετικά εύστοχο κείμενο της Μαρίας Πετρίτση. Η Μαρία είναι συγγραφέας του μυθιστορήματος "Όλα λάθος" (Κέδρος). Σπούδασε μετάφραση στην Κέρκυρα και στο Βέλγιο. Σήμερα ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες, ως υπεύθυνη ειδικών εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Μανδραγόρας, (δε)κατa, Το φαινόμενο του Λουξεμβούργου, Νυστέρι, στο "Δρόμο", στο ηλεκτρονικό περιοδικό Στάχτες και στο διαδίκτυο. Από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική κυκλοφορεί η πρώτη συλλογή διηγημάτων της με τίτλο Lemon.

Για μια παλάμη ανοιχτή, για μιαν Ελένη

Της Μαρίας Πετρίτση*



Σάλο προκάλεσε η παρέλαση των μαθητών στα Ιωάννινα όταν, περνώντας μπροστά από την εξέδρα των επισήμων που καμάρωναν τη νέα γενιά να τιμά την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, οι μαθητές χαιρέτισαν τις αρχές του τόπου μουντζώνοντας. Την ίδια αίσθηση είχε προκαλέσει και η σκανδαλώδης κίνηση του δεκαεξάχρονου διμοιρίτη ο οποίος είχε χαιρετίσει με τον ίδιο τρόπο τους επισήμους, μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων, στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Η υπουργός παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, εξαπέλυσε κόλαφο εναντίον των ανήλικων ταραξιών καταδικάζοντας παρόμοιες προβοκατόρικες κινήσεις, αισχυνόμενη για την ασέβεια των νέων απέναντι σε παραδόσεις, ιδανικά και αξίες. Και για τον ξεπεσμό τους σε τραμπουκισμούς και αισχρές, προσβλητικές – «υποκινούμενες» φυσικά – συμπεριφορές που βάλλουν το ένδοξο παρελθόν της χώρας και κλονίζουν την πίστη των Ελλήνων στους δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους τους.
Λίγους μήνες νωρίτερα: σκάει σαν βόμβα η ανακοίνωση της κατάργησης των δωρεάν σχολικών βιβλίων και πανεπιστημιακών συγγραμμάτων, εν είδει απαραίτητης και επιβεβλημένης πολιτικής πράξης η οποία όμως αναιρεί κάποιες άλλες αξίες, που θεμελιώθηκαν μετά μυρίων κόπων και βασάνων στο παρελθόν κατοχυρώνοντας μια δωρεάν, καθολική και υποχρεωτική Παιδεία στον πολιτισμένο κόσμο.
Λίγους μήνες αργότερα: ανακοινώνεται από το υπουργείο παιδείας πως φέτος οι πανελλήνιες εξετάσεις πρόκειται να διεξαχθούν χωρίς έντυπο υλικό. Σε σχολεία χωρίς καθηγητές, χωρίς θέρμανση, χωρίς υποδομές, χωρίς αξιοπρέπεια. Για ένα μέλλον ζοφερό, επισφαλές και κλονισμένο. Σε μια χώρα υπό κατάρρευση, όπου οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, όπως για παράδειγμα η επιφανής συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, παραινούν τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερο μιας και «είναι καιρός για υπερωρίες και όχι απεργίες».
Σε απλή μετάφραση: εσείς οι όποιοι ελάχιστοι εργαζόμενοι είστε αρκετά τυχεροί ώστε να έχετε ακόμα δουλειά, δουλέψτε περισσότερο για να μην σας απολύσουν.
Είναι να απορεί κανείς πώς ηχούν κάτι τέτοιες κορώνες στα αυτιά των απολυμένων, των απλήρωτων και των άνεργων της χώρας; Ειδικά όταν τις ξεστομίζουν άνθρωποι του πνεύματος, οι οποίοι θα έπρεπε να πρωτοστατούν στην διεκδίκηση και όχι στην καταπίεση ή στην αναίρεση ανθρώπινων δικαιωμάτων.
«Εθελοντές καθηγητές Μαθηματικών, Φυσικής και Χημείας ζητούνται για μαθητές της Β’ Γυμνασίου στην περιοχή της Λαμίας». «Πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές Φιλοσοφικής προσφέρουν δωρεάν φροντιστήριο σε μαθητές Λυκείου στη Θεσσαλονίκη». «Καθηγητές προτείνουν αμισθί τις υπηρεσίες τους σε μαθητές σχολείων του κέντρου της Αθήνας που έχουν ανάγκη από ιδιαίτερα μαθήματα». Ή αλλιώς: «Ζητούνται απαντήσεις για το νόημα της ζωής ή χαρίζεται υπαρξιακή αγωνία».
Οι δημοτικές βιβλιοθήκες αναγκάζονται να βγουν στη γύρα αναζητώντας σπόνσορες αν θέλουν να επιβιώσουν. Το ΕΚΕΜΕΛ έκλεισε. Οι προσλήψεις καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης παγώνουν επ’ αόριστον. Λεφτά δεν υπάρχουν για την Παιδεία, όμως η κυβέρνηση δίνει στα ΜΜΕ κρατικό πακέτο διαφήμισης του ΕΟΦ για να προπαγανδίσει τα γενόσημα.
Την ίδια στιγμή που η χώρα πνίγεται, η πολιτική ηγεσία του τόπου υπογράφει συνθήκες και συμφωνίες «με αίμα». Δεν μας είπαν όμως με ποιανού το αίμα υπογράφουν τα κείμενα που δεν διάβασαν και πόσα εξιλαστήρια θύματα χρειάζονται για την αποπληρωμή των χρεών που οι ίδιοι δημιούργησαν και συνεχίζουν να μεθοδεύουν. Όλοι αυτοί οι επικίνδυνοι άνθρωποι που συνεργάζονται με τις δυνάμεις Κατοχής χωρίς να λογαριάζουν τίποτα.
Σε ένα πουκάμισο αδειανό μεταμορφώνεται σιγά σιγά η χώρα. Σε ένα πουκάμισο αδειανό μετέτρεψαν οι αρχές του τόπου ακόμα και την έννοια του σοσιαλισμού. Πάνω σε μια παλάμη ανοιχτή γράφεται η απάντηση της νέας γενιάς που αγανακτεί μπροστά στις τερατωδίες μιας κανιβαλικής πολιτικής ηγεσίας.
Πόσοι πόλεμοι και πόσες συγκρούσεις θα χρειαστεί να γίνουν ακόμη μέσα μας για ένα πουκάμισο αδειανό; Πόσες παλάμες ανοιχτές θα χρειαστούν τα ανδρείκελα για να καταλάβουν πως είναι ανεπιθύμητοι; Είναι η Ελένη ένα φάσμα ψευδές, ένα μεγάλο ψέμα; Ή μήπως την Ελένη τη λένε Ελλάδα τώρα πια, και δεν είναι ένα παράλογο είδωλο μα μια λαβωμένη, ετοιμόρροπη πατρίδα που πρέπει να απαλλαγεί από τους εκτελεστές της;


*Η Μαρία Πετρίτση είναι συγγραφέας