12 Εγκλήματα στα Πετράλωνα!

50 χρόνια «Καστελλιώτικα Νέα»-

12…Εγκλήματα!

Γιορτάζοντας τα 50 χρόνια της εφημερίδας, ο Προοδευτικός Σύλλογος "Τα Καστέλλια" και η εφημερίδα "Καστελλιώτικα Νέα" σας καλούν τη Τετάρτη 6 Νοεμβρίου στις 8 το βράδυ στο Καφενείο Περιβολάκι  στα Πετράλωνα, στην παρουσίαση του βιβλίου "Έγκλημα στο χωριό" που περιλαμβάνει 12 βραβευμένες ιστορίες που ξεχώρισαν στο Β Διαγωνισμό Διηγήματος "Στέλιος Ξεφλούδας"

Ψάχνοντας τους …ενόχους των 12 εγκλημάτων θα κουβεντιάσουμε και θα πιούμε κρασί και τσιπουράκι με τους εκλεκτούς μεζέδες που ετοιμάζει πάντα με μεράκι η ομάδα του Καφενείου.

Παράλληλα θα ακούσουμε τις δικές σας ιδέες και προτάσεις για το επόμενο θέμα του Διαγωνισμού Διηγήματος

Καφενείο Περιβολάκι (Αθηναίου 7, Πλατεία Ηούς, Κάτω Πετράλωνα - τηλ. 2130237687 –δυο βήματα από τον Ηλεκτρικό)

Λίγα λόγια για τον Διαγωνισμό Διηγήματος

Ο Προοδευτικός Σύλλογος Τα Καστέλλια, πέρα από την πλούσια δράση του εκδίδει και την εφημερίδα Καστελλιώτικα Νέα ανελλιπώς από το 1963.

Από τις προτεραιότητες του Συλλόγου και της εφημερίδας ήταν πάντοτε η ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού της περιοχής μας, που δυστυχώς ζει κάτω από τη σκιά των μεταλλευτικών εταιριών. Τα πλούσια κοιτάσματα βωξίτη και η ληστρική τους εκμετάλλευση, έχουν οδηγήσει τη Φωκίδα σε μαρασμό, ενώ στα απάτητα βουνά της η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια…

Στο πλαίσιο των πολιτιστικών του παρεμβάσεων ο Σύλλογος θεσμοθέτησε το 2010 το διαγωνισμό διηγήματος Στέλιος Ξεφλούδας.

Στόχοι του διαγωνισμού είναι να προβληθεί το έργο του Καστελλιώτη δημιουργού που θεωρείται ο εισηγητής του εσωτερικού μονολόγου στην Ελληνική λογοτεχνία και παράλληλα να δοθεί η δυνατότητα ανάδειξης νέων  συγγραφέων μέσα από το διήγημα και το γραπτό λόγο.

-Τα βραβευμένα διηγήματα του Α Διαγωνισμού με θέμα «Επιστροφή στο χωριό» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Α/Συνέχεια

-Τα βραβευμένα διηγήματα του Β Διαγωνισμού με θέμα «Έγκλημα στο χωριό» κυκλοφορούν σε e-book από την openbook ελεύθερα στο διαδίκτυο: http://www.openbook.gr/2013/01/xefloudas_ebook.html

-Τον προσεχή Δεκέμβριο σε ειδική τελετή θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα του Γ Διαγωνισμού που είχε το θέμα «Καπνός»

Lou Reed: Perfect Day (1972)

Just a perfect day
Drink Sangria in the park
And then later
When it gets dark, we go home

Just a perfect day
Feed animals in the zoo
Then later
A movie, too, and then home

Oh, it's such a perfect day
I'm glad I spent it with you
Oh, such a perfect day
You just keep me hanging on
You just keep me hanging on

Just a perfect day
Problems all left alone
Weekenders on our own
It's such fun

Just a perfect day
You made me forget myself
I thought I was
Someone else, someone good

Oh, it's such a perfect day
I'm glad I spent it with you
Oh, such a perfect day
You just keep me hanging on
You just keep me hanging on

You're going to reap just what you sow
You're going to reap just what you sow
You're going to reap just what you sow
You're going to reap just what you sow



Lou Reed - Perfect Day από Cleoh

Ήταν ένα μικρό καράβι: Ένα παιδικό τραγούδι με δραματική προϊστορία -και δυστυχώς επίκαιρο

Η Σχεδία της Μέδουσας. Jean Louis Théodore Géricault

 
Πραγματικά συγκλονιστικό το άρθρο του Καθηγητή Γ .Μαργαρίτη στην "Εφημερίδα των Συντακτών" (που κάθε μέρα γίνεται και καλύτερη -είναι κρίμα να μη την αγοράζετε και να προτιμάτε τις εφημερίδες της κατευθυνόμενης "ενημέρωσης")
Ο αρθρογράφος- και συγγραφέας του πιο ολοκληρωμένου βιβλίου για τον Ελληνικό Εμφύλιο- μας μαθαίνει πως βγήκε το τραγουδάκι που κάποτε όλοι έχουμε πει:  "Ήταν ένα μικρό καράβι"
Κάνει την αναγωγή στην επικαιρότητα με μοναδικό τρόπο.
Παράλληλα παίρνουμε ιδέες για το πως θα μπορούσαμε να μαθαίνουμε την ιστορία στο σχολείο μας...


Οι "διαθέσιμοι" ή οι ναυαγοί της Μέδουσας

Του Γιώργου Μαργαρίτη*

Στις 2 Ιουλίου του 1816 ένα γαλλικό πολεμικό πλοίο, η φρεγάτα «Μέδουσα» ναυάγησε στα ανοιχτά των ακτών της Μαυριτανίας. Το πλοίο βρισκόταν σε επίσημη αποστολή και μετέφερε αξιωματούχους και επιβάτες –παλαιούς και νέους έποικους- προς τη Σενεγάλη, η οποία μόλις είχε επιστραφεί από τους Βρετανούς στη Γαλλία μετά το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο κυβερνήτης του πολεμικού ήταν ένας αριστοκράτης, ένας κόμης, εξόριστος στα ξένα από τον καιρό της Επανάστασης και του Ναπολέοντα, από το 1789. Ηταν άνθρωπος εμπιστοσύνης του νέου μοναρχικού καθεστώτος, της αριστοκρατικής Παλινόρθωσης, αλλά ολότελα άσχετος με την τέχνη της ναυσιπλοΐας. Με τη νεοαποκατασταθείσα αριστοκρατική του αυταρέσκεια ο καταστροφικός αυτός καπετάνιος απέκοψε το πλοίο από τον υπόλοιπο στόλο και το οδήγησε στις ξέρες της αφρικανικής ακτής.

Από τους περίπου 400 επιβαίνοντες στο πλοίο –πλήρωμα και επιβάτες- οι 147, μέλη του πληρώματος και επιβάτες, επιβιβάστηκαν σε μια αυτοσχέδια σχεδία που κατασκεύασαν από τα κομμάτια του ναυαγίου. Μέσα στην ταραχή των στιγμών και την απόλυτη ανικανότητα του άρχοντα-καπετάνιου ανοίχθηκαν στη θάλασσα χωρίς τρόφιμα και χωρίς νερό. Η σχεδία βρέθηκε από ένα άλλο πολεμικό στις 17 Ιουλίου. Μόλις 17 από τους επιβαίνοντες σε αυτήν ήσαν ακόμα ζωντανοί. Και γι’ αυτούς όμως ήταν αργά. Οι περισσότεροι πέθαναν τις επόμενες ημέρες βαριά αφυδατωμένοι και με καταστρεπτικές τις επιπλοκές της ηλίασης. Στο παραλήρημά τους, πριν πεθάνουν, είπαν πράγματα φρικτά για όσα έγιναν στη σχεδία τις 15 ημέρες που περιπλανιόταν στην απέραντη θάλασσα.

Το απολυταρχικό καθεστώς θέλησε να ξεχαστεί ετούτη η δυσάρεστη υπόθεση και εξέδωσε και τα σχετικά διατάγματα και τις σχετικές ερμηνείες για τις πράξεις των αρχόντων. Αντίθετα με τις επιθυμίες του ηγεμόνα και των υποτακτικών του όμως, το ναυάγιο της «Μέδουσας» έγινε η πιο διάσημη ναυτική τραγωδία στα παγκόσμια χρονικά. Καθώς οι πράξεις του καθεστώτος απαγορευόταν να σχολιαστούν στις εφημερίδες ή στους δρόμους, η τέχνη ανέλαβε το δύσκολο μέρος. Ο μεγαλύτερος ίσως των ζωγράφων της εποχής, ο Ζερικό, φιλοτέχνησε έναν αριστουργηματικό πίνακα που από το μέγεθός του μόνο (7 επί 5 μέτρα) έδειχνε την πρόθεσή του να κραυγάσει για τις ανομίες του καθεστώτος. Πρόκειται για τη «Σχεδία της Μέδουσας», που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.

Επειτα την υπόθεση ανέλαβε ο λαός. Ολοι μας θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια το παιδικό αθώο τραγουδάκι που μιλά για ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο. Στο οποίο, όπως λέει η ελληνική μετάφραση των γαλλικών στίχων, σε πεντ’-έξι εβδομάδες σωθήκαν «όλες, όλες, όλες οι τροφές». Και η τρομερή επωδός: «Και τότε ρίξανε τον κλήρο… να δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί…» Στα ανέμελα παιχνίδια όποιας ή όποιου ακουγόταν το όνομα -«και ο κλήρος πέφτει στην ή στον…»- περνούσε μια μικρή δοκιμασία ολότελα δυσανάλογη με την ανάλογη περιπέτεια των ναυαγών της σχεδίας, αυτούς όντως τους έτρωγαν οι απελπισμένοι πλησίον τους…

Και έτσι για δύο ολόκληρους αιώνες κραυγάζουν –χωρίς ίσως να το γνωρίζουν- τα παιδιά όλου του κόσμου για τον άδικο χαμό των μακρινών συνανθρώπων τους, για τον πλήρη ευτελισμό της κοινωνικής λειτουργίας και της ανθρώπινης ζωής που ξεπήδησε από τη ματαιοδοξία του τυραννικού καθεστώτος. Στίγμα ανεξίτηλο για τα καθεστώτα που υπηρετούν τον πλούτο και την αυταρέσκεια των ολίγων σε βάρος της αξιοπρέπειας και της ζωής των πολλών.

Μέρες του Οκτωβρίου 2013 που ζούμε, όπως τις ζούμε, στη ναυαγισμένη Ελλάδα. Στα νοσοκομεία, στους δήμους, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στους παιδικούς σταθμούς, στην καθαριότητα, στην κοινωνική πρόνοια, οι εργαζόμενοι ρίχνουν τον κλήρο να «δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί». Στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα μαγαζιά, στις επιχειρήσεις ο κλήρος πέφτει καθημερινά, αφήνοντας ολοένα και λιγότερους για τις αυριανές κληρώσεις.

Ποιος ασήμαντος, δουλικός στους ισχυρούς, αγέρωχος στους αδύναμους, κυβερνήτης μάς φόρτωσε όλον τον ελληνικό λαό σε μια σχεδία και μας εγκατέλειψε στον ωκεανό χωρίς τρόφιμα και νερό; Ποιο ασήμαντο βρόμικο καθεστώς, υπερφίαλο χάρη σε ξένες εξουσίες και ξένες τράπεζες, ολότελα αδιάφορο για τα πάθη του λαού του μας γύρισε πίσω σε καιρούς κανιβάλων; Ποια άρχουσα τάξη που ενδιαφέρεται μόνο για τη δική της παρουσία και παραμονή στα σαλόνια του ευρωπαϊκού κεφαλαίου έκανε την τραγική ιστορία της «Μέδουσας» μέρος της δικής μας ζωής; Γιατί ηχεί επίκαιρα, άλλοτε αφιερωμένος στις διακοπές και τη σχόλη, ο στίχος «Και τότε ρίξανε τον κλήρο…/να δούνε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί…»;

Τι θα έχουμε να πούμε στα παιδιά μας αύριο όσοι επιζήσουμε από ετούτη τη δοκιμασία; Οτι τάχα μου, σε αντίθεση με τους ναυαγούς της «Μέδουσας», εμείς ρίξαμε τον κλήρο με «κριτήρια» και «μόρια» – πολιτισμένα δηλαδή; Οτι δεχτήκαμε τη μοίρα μας σκυφτά όπως θα έκανε ο κάθε ηττημένος; Οτι χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ, αποδεχτήκαμε τον ανίδεο καπετάνιο και το βρόμικο καθεστώς που κρυβόταν πίσω από αυτόν;

Ετούτο το καθεστώς που μας έλαχε, ετούτη η άρχουσα τάξη που μας κυβερνά ολοένα και φέρνει πιο κοντά το απόλυτο δίλημμα: ο θάνατός σου, η ζωή μου. Εάν είναι έτσι, ας μη ζήσει λοιπόν. Ετούτο το φθινόπωρο, την άνοιξη που ακολουθεί, ας προετοιμάσουμε, ας ζήσουμε και εμείς το δικό μας 1830. Την εξέγερση η οποία θα σαρώσει τους άθλιους που εμφανίζονται ως ηγέτες της χώρας μας και ταγοί του λαού μας αλλά και όσους βρίσκονται πίσω από αυτούς –κρυμμένοι– και κανοναρχούν από τα ευρωπαϊκά σαλόνια τους τη μοίρα του λαού μας.

Δεν μας αξίζει η τύχη των ναυαγών της «Μέδουσας».

……………………………………………………………………………………………

* Καθηγητής Σύγχρονης Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας ΑΠΘ

Η ...ποίηση του παστουρμά: Μέρες γευσιγνωσίας στου Μιράν

 ...Μια μέρα ανηφόριζα την Ευριπίδου. Έξω από ένα κατάστημα αλλαντικών υπήρχαν μεζεδάκια για δοκιμή. Πάντοτε περίεργος, αλλά και λάτρης του παστουρμά (αλλά και του σουτζουκιού), έσπευσα να δοκιμάσω...

Καταπληκτική γεύση. Μόνο όρεξη να πάω στη δουλειά δεν είχα!

Θα προτιμούσα να βγάλουμε κανένα μπουκαλάκι τσίπουρο επί τόπου, να μαζευτούμε τίποτε φίλοι και να απολαύσουμε αυτές τις μοναδικές γεύσεις.

Καιρό μετά από την καλή συνέδελφο Νέλλη Σπηλιοπούλου, έμαθα περισσότερα μυστικά για το συγκεκριμένο μαγαζί. Τώρα θα έχετε κι εσέις την ευκαιρία να ...πα΄θετε τα ίδια με τις μέρες γευσιγνωσίας:

Στο εργαστήρι του Μιράν

 

Η οικογένεια και ο παππούς Μιράν φθάνουν το 1922 από την Καισάρεια της Καπαδοκίας στην Χίο και στη συνέχεια στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην παλιά Κοκκινιά, όπου στο μικρό, τότε, εργαστήρι, που στήνουν, συνεχίζουν την παράδοση που κουβαλούν. Την παρασκευή παστουρμά και σουτζουκιού...!

Σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα μετά, η παράδοση συνεχίζεται και συνεχίζεται επάξια από την τρίτη γενιά πλέον της οικογένειας. Ο Μιράν ο νεώτερος μαζί με τον αδελφό του και με έμβλημά τους το μότο, ότι: "Η ποιότητα προέχει και όχι η ποσότητα", δημιουργούν, ανανεώνουν και βγάζουν σε όλη την αγορά τα εκλεκτά προϊόντα τους.

Το εργαστήρι μένει πάντα σταθερό στις αξίες, την παράδοση και το ποιοτικό αποτέλεσμα. Η εξειδίκευση πάνω στην παρασκευή παστουρμά, σουτζουκιού είναι πλέον δεδομένη.

Στο πλαίσιο της συνεχούς ανάπτυξης έκαναν την εμφάνισή τους και νέα προϊόντα. Το σουτζούκι με κομμάτια φυστικιού, το σουτζούκι με κομμάτια κουκουναριού, αλλά και ο βουβαλίσιος παστουρμάς, ένα εντελώς καινούργιο προϊόν από ελληνικό φρέσκο Βούβαλο, που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον Μπόρα από την Κερκίνη.

Ο πρόβειος παστουρμάς, που γνωρίζουμε εδώ και ένα χρόνο, έχει έντονο λιπάκι αλλά είναι τρυφερός και ιδιαίτερα νόστιμος! Δεν είναι αλμηρός και διαθέτει τα χαρακτηριστικά του πρόβειου κρέατος. Ό, τι πρέπει για τους λάτρεις της νοστιμιάς!

Επίσης ένα χρόνο τώρα απολαμβάνουμε τον παστουρμά από κρέας καμήλας εξαιρετικής ποιότητας αλλά και ιδιαίτερα δυσεύρετο στην Ελλάδα κρέας, που ξεχωρίζει για την ελαφριά γεύση του και το μοναδικό «δέσιμό» του με τα μπαχαρικά του παστουρμά.  Το κρέας καμήλας,  υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο και ψευδάργυρο, μέταλλα ιδιαίτερα χρήσιμα για τον οργανισμό του ανθρώπου και που, συγκρινόμενα με το βοδινό κρέας, υπερέχουν αρκετά και υπερκαλύπτουν σε όλες τις περιπτώσεις αυτές του βόειου κρέατος.

Ένα ακόμα μοναδικό προϊόν του Μιράν είναι ο άοσμος παστουρμάς! Εξαιρετικό προϊόν, που, ενώ περιβάλλεται από το συστατικό τσιμένι (που έχει την οσμή), δεν αφήνει τη "ρετσινιά" του μετά.

Είναι το προϊόν που το παστουρματζίδικο Μιράν προσπαθεί να το πατεντάρει!

Το εργαστήρι ακόμα εξειδικεύεται στο λουκάνικο Μιράν, βοδινό ριγανάτο, αλλά και στο νέο λουκάνικο Μιράν, βοδινό πικάντικο. Η παρασκευή του γίνεται χειροποίητα με ολόκληρα ψιλοκομμένα κομμάτια κρέατος και ζυμώνεται στο χέρι μαζί με μια σύνθεση  μπαχαρικών και

Συνταγή που έφερε μαζί του ο παππούς Μιράν από την Καισάρεια της Καπαδοκίας.

Όλα τα προϊόντα Μιράν βρίσκονται πλέον σε ανανεωμμένες συσκευασίες, Συσκευασίες πιο φιλικές, πιο παραδοσιακές με την ιστορία του εργαστηριού, αλλά και πολλών άλλων αναγραφομένων πληροφοριών. Συσκευασίες που απεικονίζουν την ιστορία ενός αιώνα δημιουργιών Μιράν.

Το εργαστήρι Μιράν στο πλαίσιο της διάδοσης των προϊόντων, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στην περιφέρεια, ξεκινά εξορμήσεις από τις αρχές του Οκτωβρίου με πρόγραμμα γευσιγνωσίας παστουρμά και σουτζούκι σε παραδοσιακά παντοπωλεία της Ελλάδας.

Το πρόγραμμα συμπεριλαμβάνει τις πόλεις:

5/10/13           Αλεξανδρούπολη, Καβάλα

12/10/13         Δράμα, Σέρρες, Αθήνα

19/10/13         Θεσσαλονίκη, Βόλος, Αθήνα

26/1013           Βέρροια, Γιαννιτσά, Θεσσαλονίκη

2/11/13            Αθήνα, Κομοτηνή, Σέρρες

9/11/13            Έδεσσα, Βέρροια

16/11/13          Καβάλα, Δράμα, Αθήνα

23/11/13          Βόλος, Διδιμώτειχο

30/11/13          Κιλκίς, Νάουσα, Αθήνα

7/12/13            Κατερίνη, Ν. Μηχανιώνα

14/12/13          Χαλκίδα, Αλεξάνδρεια, Ελευσίνα

21/12/13          Θεσσαλονίκη, Γιαννιτσά, Κομοτηνη

Μιράν, Ευριπίδου 45, Αθήνα, τηλ. : 210 3217187 και www.miran.gr

Πληροφορίες : Νέλλη Σπηλιοπούλου, τηλ.: 210 7249148 και 6936 780290

Απίστευτα τα όσα συμβαίνουν στα Φροντιστήρια -Ανακοίνωση της ΟΙΕΛΕ

1,5 ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

ΤΗΣ ΟΙΕΛΕ 

ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΡΤΕΛ ΤΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΩΝ, 

Ο ΤΥΠΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΤΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ 

-ΚΑΜΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ 

ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΜΙΣΘΟ 253 ΕΥΡΩ (!) 

ΓΙΑ ΠΛΗΡΕΣ ΩΡΑΡΙΟ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η ΟΙΕΛΕ εδώ και χρόνια καταγγέλλει συστηματικά αυτό που μόλις σήμερα βλέπει μαζικά το φως της δημοσιότητας: ότι Σύλλογοι φροντιστηρίων ξένων γλωσσών σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Αττική, Βόρεια Ελλάδα, Κρήτη) είχαν στήσει καρτέλ με στόχο να υποχρεώνονται οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων - μελών τους να μην κατεβάζουν τις τιμές κάτω από ένα συγκεκριμένο ύψος, να μην μπορούν να δίνουν μεγαλύτερες παροχές και να μην συμμετέχουν σε άλλες εξετάσεις πιστοποίησης σπουδών. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, που συνεδρίασε για το ζήτημα τον Ιούλιο του 2012 επέβαλε στους συλλόγους των ιδιοκτητών φροντιστηρίων πρόστιμο 850.000 περίπου ευρώ που θα κληθούν να πληρώσουν τα φροντιστήρια - μέλη.

Αυτό που δεν αποκαλύπτει, όμως, σήμερα ο τύπος και αποτελεί ακόμη μια σημαντική πτυχή του προβλήματος είναι ότι οι συγκεκριμένοι εργοδότες που είχαν στήσει το καρτέλ, έστησαν  το 2010 το περιβόητο «Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών νομού Αττικής» με αδιαφανείς διαδικασίες και, σε πολλές περιπτώσεις, με απειλές και εκβιασμούς στους εργαζόμενους. Στόχος των εργοδοτών ήταν η υπογραφή, με τη συνέργεια του ψευδοσωματείου, συλλογικών συμβάσεων - μαϊμού με εξευτελιστικές αμοιβές για τους εργαζόμενους. Για τη διετία 2013-15 οι εργολάβοι του καρτέλ και το δήθεν εργατικό σωματείο (16 από τα 21 μέλη που υπογράφουν στο Πρωτοδικείο είναι συγγενείς εργοδοτών) έχουν υπογράψει ΣΣΕ ντροπής που καθορίζει για τους καθηγητές το μεικτό εξευτελιστικό ωρομίσθιο  των 3,52 (μηνιαίος μισθός 253 ευρώ για κανονικό πρόγραμμα πλήρους διδακτικής απασχόλησης 18 ωρών εβδομαδιαίως). (Η νέα συλλογική σύμβαση προβλέπει αποδοχές μειωμένες κατά 90% σε σχέση με την προηγούμενη ΣΣΕ του 2011). Επομένως, οι μεγαλοφροντιστηριούχοι χτυπούσαν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από τη μια θησαύριζαν με το καρτέλ και από την άλλη πολλαπλασίαζαν τα κέρδη τους επιβάλλοντας μισθούς Μπαγκλαντές στους εκπαιδευτικούς! 

1,5 χρόνο πριν η Ομοσπονδία έδωσε στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία, τόσο για το καρτέλ, όσο και για την αθλιότητα της στημένης ΣΣΕ που εξαθλιώνει τους εργαζόμενους. Μάλιστα, η Ομοσπονδία μας τον Οκτώβριο του 2012 απέστειλε επιστολή προς τον Υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Σκορδά (ο οποίος, ενώ ήταν επίσημος προσκεκλημένος και μιλούσε ως τιμώμενο πρόσωπο στη Γενική Συνέλευση Ιδιοκτητών ιδιωτικών Σχολείων, αρνήθηκε τέσσερις (4) προσκλήσεις της ΟΙΕΛΕ  και του Πανελλήνιου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Μαθητών σε ιδιωτικά σχολεία για να του θέσουν το θέμα των διδάκτρων σε ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια) στην οποία επισημαίνονται τα προβλήματα καρτελοποίησης στο χώρο των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών. Όμως, τόσο το Υπουργείο Εργασίας, όσο και το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν έκαναν καμία απολύτως ενέργεια για να αντιμετωπίσουν το όργιο ανομίας και αυθαιρεσίας στο χώρο των φροντιστηρίων. Είναι συνένοχοι στο έγκλημα του καρτέλ και της χυδαίας οικονομικής εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών.

Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η συντονισμένη προσπάθεια Υπουργείου Παιδείας και σχολαρχών να οδηγήσουν τα ιδιωτικά σχολεία στον έλεγχο των Υπουργείων Εργασίας και Εμπορίου. Όνειρο των σχολαρχών είναι να ακολουθήσουν το «καλό» παράδειγμα των μεγαλοφροντιστηριούχων με μισθούς πείνας για τους εκπαιδευτικούς και για καρτέλ κερδοσκοπίας.

ΥΓ Μπορεί να μας απαντήσει ο Υπουργός Παιδείας, εάν μεγάλοι φροντιστηριακοί οργανισμοί που εδρεύουν στον Πειραιά και με τους οποίους συνεργάζεται «για το καλό της ελληνικής εκπαίδευσης» συμμετείχαν στις έκνομες δραστηριότητες που τιμώρησε η Επιτροπή Ανταγωνισμού;

ΑΘΗΝΑ ΘΕΑ

Σήμερα στη 4η Μπιενάλε της Αθήνας AGORA θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια πρώτη προβολή σχετικά με το πρότζεκτ ΑΘΗΝΑ ΘΕΑ (5.30- 6.30)

Η ιδέα-πρωτοβουλία –επιμέλεια ανήκει στην εικαστικό Γιάννα Ανδρεάδη που ζει και δημιουργεί στο Παρίσι, αλλά –ψυχικά- συχνά βρίσκεται εδώ!

Το πρότζεκτ ήταν ανοικτό στη συμμετοχή και οι φωτογραφίες παρουσιάζονταν στο facebook. Ουσιαστικά ήταν σαν ο καθένας να προσφέρει τη δική του οπτική για την πόλη. Συγκεντρώθηκαν συνολικά 500 φωτογραφίες που πιστέυω ότι καταφέρνουν -μέσα από διαφορετικές ματιές- να αποδώσουν αυτό που είανι η πόλη μας.

Με την ομορφιά, την ασχήμια, την ευαισθησία, την απελπισία της...

Όπως σημείωνε στην πρόσκληση για συμμετοχή η Γιάννα Ανδρεάδη:

«AΘΗΝΑ ΘΕΑ, θα δείξει μια "ανέκδοτη" προσωπική και "οικεία" Αθήνα του καθένα , Αθήνα, θέα/ Αθήνα Θεά ...»

Πληροφορίες: Παρουσίαση 22 Οκτωβρίου 2013, Σοφοκλέους 8 -Αθήνα  17:30- 18:30
ATHENS BIENNALE 2013 –AGORA

Οι συμμετέχοντες στο πρότζεκτ ΑΘΗΝΑ ΘΕΑ θα έχουν μειωμένο εισιτήριο εισόδου
Εικαστικοί μέλη του καλλιτεχνικου επιμελητηριου, δωρεάν

Η AGORA διαθέτει εναλλακτικά εισιτήριο ημερήσιας επίσκεψης στα 5 ευρώ. Για φοιτητές, με την επίδειξη πάσο, μαθητές από 12 έως 18 ετών και για συμπολίτες μας άνω των 70 ετών ισχύει το μειωμένο εισιτήριο ημερήσιας επίσκεψης, με τιμή 3 ευρώ.

Δωρεάν είσοδο στην ΑGORA , με επίδειξη του σχετικού εγγράφου, δικαιούνται οι κάτοχοι κάρτας ανεργίας του ΟΑΕΔ, οι φοιτητές της ΑΣΚΤ, τα μέλη Ε.Ε.Τ.Ε., ICOM, AICA, IKT, οι συνοδοί Α.Μ.Ε.Α. και τα παιδιά κάτω των 12 ετών.

Η Μαγική τράπουλα των Παραμυθιών στη ...Κίνα!

 Δεν είναι φωτομοντάζ! Ένα χρόνο πριν (Νοέμβριος του 2012) βρέθηκα σε μια κωμόπολη κοντά στη Καντόνα. Επισκεφθήκαμε το σχολείο και χάρισα στα παιδιά τη Μαγική Τράπουλα των Παραμυθιών με αγγλική μετάφραση. Οι δασκάλες άρχισαν αμέσως αν τη δοκιμάζουν. Δυστυχώς δεν έχω νέα, να μάθω αν κι εκεί, στη μακρινή Ανατολή έχουν δημιουργηθεί κάποια Κινέζικα παραμύθια. Εσε΄ςι δεν χρειάζεται να πάτε τόσο μακριά!
Μόνο στο Ηράκλειο Αττικής και στο Petite Ecole για να παρακολουθήσετε το Σεμινάριο της Παραμυθοκουζίνας που διοργανώνει το literature.gr και να πάρετε δώρο μια Μαγική Τράπουλα!   

Το Σεμινάριο

Εισηγητής: Κώστας Στοφόρος
Διάρκεια Σεμιναρίου: 3 συναντήσεις των 3 ωρών η καθεμία


Στον Παιδικό Σταθμό: La Petite Ecole - Το μικρό σχολείο Πλατεία Μανδηλαρά 5 & Παρθενώνος 1, Hράκλειο Αττικής, τ.κ: 14121 Τηλ: 210 2710903

ΧΡΟΝΟΣ, ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ και ΚΟΣΤΟΣ:
Μέρες και ώρες:
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 18.30- 21.30
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 18.30- 21.30
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 18.30- 21.30

Θα προσφερθεί καφές & αναψυκτικό

Αξία σεμιναρίου: 90 € ανά άτομο

(Η τιμή συμπεριλαμβάνει ΦΠΑ) Τραπεζικός λογαριασμός για την κατάθεση της συμμετοχής: EUROBANK: GR1602603050000050200535610, να αναγράφεται στην κατάθεση το όνομά σας.

 Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013 

ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Απευθυνθείτε με email στο: info@bclever.gr με θέμα:
‘’Σεμινάριο Παραμυθοκουζίνα: ή στα τηλέφωνα: 211 0193516, 6973 44 10 29
Αναγράψτε το όνομά σας & τηλέφωνο επικοινωνίας,
Θα επικοινωνήσουμε μαζί σας άμεσα.
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, καθώς οι θέσεις για το σεμινάριο είναι περιορισμένες

Σεμινάριο για παιδαγωγούς, ψυχολόγους, γονείς και υποψήφιους …παραμυθάδες

To literature.gr σας προσκαλεί στο Σεμινάριο
 

Παραμυθοκουζίνα: 
Φτιάχνοντας ιστορίες και παραμύθια για παιδιά

 Σεμινάριο για παιδαγωγούς, ψυχολόγους, γονείς και υποψήφιους …παραμυθάδες

Πολλά είναι τα σεμινάρια τα οποία απευθύνονται σε ανθρώπους που θα ήθελαν να εκφράζονται καλύτερα με τον γραπτό λόγο ή να διδαχθούν τεχνικές για το πως μπορεί κανείς να γράψει ένα διήγημα, ένα μυθιστόρημα ή ένα ποίημα. Το Σεμινάριο της Παραμυθοκουζίνας δεν απευθύνεται μόνο σε ανθρώπους που επιθυμούν να γράψουν τις δικές τους ιστορίες αλλά και σε όσους θέλουν να ανακαλύψουν απλούς τρόπους για να δημιουργήσουν παραμύθια –ακόμη και προφορικά:

-Για να λένε τα δικά τους παραμύθια στα παιδιά τους
-Για να επικοινωνήσουν μέσα από τα παραμύθια με τους μαθητές τους
-Για να μπορέσουν να προσεγγίσουν τα παιδιά μέσα από το παραμύθι και να τα βοηθήσουν να ξεπεράσουν προβλήματα που αντιμετωπίζουν
-Για να δημιουργήσουν –παίζοντας- ιστορίες μαζί με τα παιδιά

Επιπλέον μαθαίνουμε πως, χρησιμοποιώντας ζωγραφιές, ήχους, λέξεις, αντικείμενα, αλλά και τη Μαγική Τράπουλα των Παραμυθιών, να βοηθήσουμε τα παιδιά να αποτυπώσουν τις ιδέες, τις σκέψεις και τη φαντασία τους τόσο προφορικά, όσο και γραπτά (σε μεγαλύτερες ηλικίες) και να φτιάξουν τις δικές τους ιστορίες.
Ακόμη τα μαθαίνουμε να επικοινωνούν καλύτερα με τους συνομηλίκους τους, να εκφράζονται με πιο σωστό τρόπο και τους κεντρίζουμε το ενδιαφέρον για το διάβασμα.

Το Σεμινάριο της Παραμυθοκουζίνας κινείται συνεπώς και μπορεί να αξιοποιηθεί σε δυο επίπεδα:

1. Για να δημιουργήσουμε εμείς οι ίδιοι τις δικές μας ιστορίες –όποια κι αν είναι τα κίνητρά μας
2. Να μάθουμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να φτιάξουν δικές τους ιστορίες και παραμύθια

Διαβάστε λεπτομέρειες για το Σεμινάριο στην Παραμυθοκουζίνα

Εισηγητής: Κώστας Στοφόρος
Διάρκεια Σεμιναρίου: 3 συναντήσεις των 3 ωρών η καθεμία


Στον Παιδικό Σταθμό: La Petite Ecole - Το μικρό σχολείο Πλατεία Μανδηλαρά 5 & Παρθενώνος 1, Hράκλειο Αττικής, τ.κ: 14121 Τηλ: 210 2710903

ΧΡΟΝΟΣ, ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ και ΚΟΣΤΟΣ:
Μέρες και ώρες:
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 18.30- 21.30
Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 18.30- 21.30
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 18.30- 21.30

Θα προσφερθεί καφές & αναψυκτικό

Αξία σεμιναρίου: 90 € ανά άτομο- Στους συμμετέχοντες θα δοθεί δώρο η Μαγική Τράπουλα των Παραμυθιών αξίας 8 €

(Η τιμή συμπεριλαμβάνει ΦΠΑ) Τραπεζικός λογαριασμός για την κατάθεση της συμμετοχής: EUROBANK: GR1602603050000050200535610, να αναγράφεται στην κατάθεση το όνομά σας.

 Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013 

ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Απευθυνθείτε με email στο: info@bclever.gr με θέμα:
‘’Σεμινάριο Παραμυθοκουζίνα: ή στα τηλέφωνα: 211 0193516, 6973 44 10 29
Αναγράψτε το όνομά σας & τηλέφωνο επικοινωνίας,
Θα επικοινωνήσουμε μαζί σας άμεσα.
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, καθώς οι θέσεις για το σεμινάριο είναι περιορισμένες

Για ένα φθινόπωρο με χαμόγελα: Γλέντι στο Χαλάνδρι!

  Προσοχή! Άλλο Στέκι της οδού Αβέρωφ 

και άλλο ...Θωρηκτό Αβέρωφ! 
 

Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου το βραδάκι, 

θα γιορτάσουμε στο στέκι της οδού Αβέρωφ 7A 

την είσοδο του φθινοπώρου.

Δεν μετέχουν Μοντέλα  & Εφοπλιστές

Υπάρχουν όμως:

Εκλεκτά εδέσματα από διάσημους σεφ, καθαρά ποτά 

(πίνεις πολλά- ξυπνάς καλά!)

και λαϊκή ορχήστρα

-ελπίζουμε να υπάρχει και κάτι σε ροκ!

(Εννοείται πως τα εδέσματα 

θα παρασκευαστούν στις κουζίνες μας.  

Κάθε προσφορά δεκτή).

Κρατήσεις τραπεζιών δεν γίνονται

Σας περιμένουμε όλους γιατί

μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα  λησμονιούνται

Το Στέκι της Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου 

βρίσκεται κοντά στην Κεντρική Πλατεία 

Και ο Καβάφης στη ...μονταζιέρα της Συγγρού. Γελοιότητα δίχως όρια!

Το ότι η εξουσία –αδίστακτη- προχωρά στο επόμενο βήμα της «θεωρίας των δυο άκρων» είναι πια δεδομένο. Το ότι θα επιστρατευόταν ο …Καβάφης, μοιάζει απίστευτο.

Αυτουργός το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση που σύμφωνα με τα Δελτία Τύπου γέμισε την Αθήνα με στίχους του Καβάφη. Πράγματι όλα τα μέσα μεταφοράς γέμισαν με στίχους. Αυστηρά επιλεγμένους σε μια πανάκριβη διαφημιστική εκστρατεία. Διαβάστε προσεκτικά:

«Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι» (Το πρώτο σκαλί)
«είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία» (Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.)
«Ξένος εγώ ξένος πολύ» (Μύρης˙ Αλεξάνδρεια του 340 μ.Χ.)
«Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά.» (Συμεών)
«Το σώμα μου στες ηδονές θα δώσω» (Τα επικίνδυνα)
«Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις» (Επέστρεφε)
«Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός» (Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.)
«Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό» (Ένας νέος, της τέχνης του λόγου - στο 24ον έτος του)
«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή» (Μάρτιαι Ειδοί)

Με κακόγουστο σχεδιασμό που θα έκανε τον μεγάλο Αλεξανδρινό να ανατριχιάσει, απομονώνοντας στίχους με συχνά ολοφάνερα προπαγανδιστικό σκοπό, ξεπέρασαν κάθε όριο διαστρεβλώνοντας πλήρως τον στίχο «είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία».

Απομονωμένος εκλαμβάνεται ως κάτι σαν «καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται».

Όμως ο Καβάφης στο συγκεκριμένο ποίημα εννοεί «βιασύνη» όταν μιλά για βία, όπως γίνεται φανερό αν διαβάσει κανείς όλη τη στροφή -επίλογο του ποιήματος.

Το ακόμη πιο εξοργιστικό είναι πως με αυτό το ποίημα καταγγέλεται μια κατάσταση που μοιάζει με αυτή της Ελλάδας του Μνημονίου και με την καταστροφή της χώρας από τους δανειστές και την Κυβέρνηση των υποτελών. Για να μη διαπράξουμε κι εμείς κάποιο ατόπημα, παραθέτω ολόκληρο το ποίημα:

Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.      

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία

δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,

και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,

ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός

να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία

είναι που κάμνουνε μια ιστορία

μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί

αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ

δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,

για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,

κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,

με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.

Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·

η κατοχή σας είν’ επισφαλής:

η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.

Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,

κι από την άλληνα την συναφή,

κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·

είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;

σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,

βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·

πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,

κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,

απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,

να δούμε τι απομένει πια, μετά

τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.

Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.

Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.

Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.

Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;

Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Για την αντιγραφή: Κώστας Στοφόρος

Η ποιητική τέχνη στο Χαλάνδρι με την Ευτυχία Παναγιώτου

Την Πέμπτη 17/10 στις 20.00, θα γίνει στο Σπίρτο μια πρώτη συνάντηση για το Εργαστήρι Ποιητικής Τέχνης.

Στη συνάντηση όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν με την καθηγήτρια του τμήματος Ευτυχία Παναγιώτου και να την ρωτήσουν τις όποιες απορίες τους γύρω από τον κύκλο μαθημάτων του εργαστηρίου.

Περισσότερα σχετικά με το Εργαστήρι Ποιητικής Τέχνης μπορείτε να βρείτε εδώ.

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνήστε με το info@tospirto.com και με το 210-6753306 Δευ. – Παρ. 14.00-21.00.

"Η Παιδεία είναι εμπόρευμα!"

Αυτό βροντοφωνάζουν από κοινού η Κυβέρνηση των Μνημονίων αλλά και οι Σχολάρχες. Ναι, αυτοί που ισχυρίζονται ότι στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια παρέχουν γνώση. Παρέχουν Παιδεία...
Δεν θα μάθατε -αν βλέπετε τα Κανάλια της διαπλοκής ή διαβάζετε τις αντίστοιχες εφημερίδες- ότι με πρωτοβουλία των αδελφών Σαμαρά (ο ένας τυγχάνει πρωθυπουργός κι ο άλλος πρόεδρος του Κολλεγίου Αθηνών) τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια θα περάσουν από το υπουργείο Παιδείας -όπου ανήκουν μέχρι σήμερα- στο υπουργείο Εμπορίου!!!

Οι καθηγητές αντιστοίχως θα βρεθούν στο υπουργείο εργασίας, στο έλεος των ιδιοκτητών των σχολείων που θα μπορούν να απολύουν ελέυθερα όποτε και όσους θέλουν, να προσλαμβάνουν με συμβάσεις και μισθούς πείνας ... (αν θέλετε να ενημερωθείτε μπείτε στο σάιτ της ΟΙΕΛΕ)

Σε ότι αφορά στους Σχολάρχες -που αιφνιδιαστικά παρεμβαίνουν υπέρ του υπουργείου Παιδείας στη  συζήτηση στο Συμβούλιο Επικρατείας- όπου θα αποφασιστεί αν θα ισχύσει ή όχι η σχετική εγκύκλιος (που -εννοείται- δεν πέρασε από τη Βουλή), δεν έτρεφα καμία αυταπάτη...

Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η απάθεια των γονέων, που μάλιστα συχνά μετατρέπεται σε επιθετικότητα - κατά της απεργίας. Προφανώς οι συγκεκριμένοι γονείς θεωρούν κι οι ίδιοι την Παιδεία εμπόρευμα. Πληρώνουν -αγοράζουν.

Μόνο που δεν σκέφτονται ότι αυτό που θα εξακολουθούν να αγοράζουν πανάκριβα δεν θα έχει πια ακμία αξία.

Με υποταγμένους εκπαιδευτικούς, χωρίς δικαιώματα. Με απολύσεις όσων έχουν εμπειρία ή τολμούν να  ...συνδικαλίζονται, η γνώση που θα ... αγοράζουν θα είναι ευτελής.

Όσο για το μάθημα υποταγής που δίνουν στα παιδιά τους, μάλλον θα άξιζε να ρίξουν μια ματιά στον καθρέφτη τους. Αντέχουν;

Μια άλλη πρόταση για τον Πολιτισμό έρχεται από τις Αχαρνές

Από το Δρόμο του Σαββάτου

Πολιτισμός και Βαρβαρότητα

του Ηρόστρατου

Μια άλλη πρόταση για τον Πολιτισμό έρχεται από τις Αχαρνές

Καθώς ο Ηρόστρατος έγραφε διάφορες … "σοφίες" για τον Πολιτισμό, έφτασε στο μειλ η ακόλουθη πρόσκληση:

Φθινοπωρινή γιορτή στο Καλλιτεχνείο Αχαρνών

«…Η Φθινοπωρινή Γιορτή έχει ως στόχο την προώθηση ειλικρινούς κι αυθεντικής έκφρασης νέων (και όχι μόνο), την επικοινωνία κι αλληλεπίδραση με επίκεντρο τον εθελοντισμό, τον ακτιβισμό και την ερασιτεχνία / η προσέλευση σε όλα τα δρώμενα, τις δράσεις και τις δραστηριότητες είναι ελεύθερη, όπως έχει υπάρξει κάθε πρωτοβουλία στα πλαίσια της Κοινότητας Εθελοντών Καλλιτεχνείου Αχαρνών

Το επόμενο Σάββατο, 19 Οκτωβρίου, η ομάδα Κλοκγουάιζ παρουσιάζει το
Το σπίτι Μπερνάρντα Άλμπα στην Αυτοσχέδια Σκηνή "Βιτρίνες" / οδ. Αθ. Χειλίου
Έναρξη στις 20.00- Προσέλευση από τις 19.00 (περιοριμένος αριθμός θέσεων)…»

Πιο κάτω ακολουθούσε μια λίστα με όλων των ειδών τις εκδηλώσεις…

Είπα να σβήσω ό,τι έγραφα και να γράψω γι’ αυτά τα παιδιά του Καλλιτεχνείου, ενός ιδιότυπου Καλλιτεχνικού Καφενείου που η λειτουργία του βασίζεται αποκλειστικά σε εθελοντική δράση.

Μαθητές και φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι βάζουν κέφι, μεράκι και δουλειά, με άφθονη φαντασία και σε κάνουν να νιώθεις μοναδικά. Όποτε ο δρόμος με έχει φέρει ως εκεί λέω μέσα μου ότι υπάρχει ελπίδα. Φεύγω πιο αισιόδοξος. Και ξέρω πως όταν συμβαίνουν τέτοια όμορφα πράγματα, τα «άνθη του κακού» δεν βρίσκουν εύφορο έδαφος για να ανθίσουν…

Δεν ξέρω αν τα παιδιά από τις Αχαρνές έχουν σχέση με την Αριστερά. Φοβάμαι όμως πως η Αριστερά δεν έχει σχέση μαζί τους! Κι όμως ο δικός τους τρόπος προσέγγισης, οι δικές τους αναζητήσεις είναι το φρέσκο αεράκι που μας λείπει… Οι δρόμοι που δεν ψάχνουμε είναι ίσως αυτοί που θα άξιζε να βρούμε. Νομίζω όμως ότι τα λόγια –τα δικά μου –είναι περιττά. Θα σας πρότεινα απλά να πάτε ως εκεί σε κάποια από τις πλούσιες φθινοπωρινές τους εκδηλώσεις και θα δείτε οι ίδιοι τι είναι  αυτό που δεν έχουμε. Κι ίσως φύγετε κι εσείς μ’ ένα χαμόγελο. Σαν το όμορφο χαμόγελο των παιδιών από τις Αχαρνές…

Πληροφορίες: Καλλιτεχνείο των Αχαρνών,  Αθ.Χειλίου 16, τηλέφωνο: 2102445788

http://www.kallitechnio.org

Φθινοπωρινές λιακάδες

Για να μη μελαγχολήσουμε εντελώς, ένα απόσπασμα από τις "Αποχρώσεις" του Κώστα Ουράνη (Εστία) που μου έστειλε σήμερα το πρωί μια φίλη, θυμίζοντάς μου αυτά που έχουν αξία...
Το μοιράζομαι κι εγώ μαζί σας:

"..αν νοιώθομαι πως το καλοκαίρι πέρασε, είναι μόνο γιατί το φως έχει γίνει πιο γλυκό,

 γιατί στον ουρανό περνάν κάποτε αποδημητικά πουλιά και γιατί οι εξοχές ερημώνουν

από ανθρώπους. Τίποτ' άλλο.  Η φύση εξακολουθεί ακόμα να 'ναι γεμάτη από καλοκαίρι,

όπως η κάμαρα μας από την παρουσία μιας αγαπημένης γυναίκας κι αφού έφυγε.

Παρουσία που είναι ένα άρωμα, ένα ανοιχτό βιβλίο, ένα τσάκισμα μαξιλαριού ντιβανιού

από τον αγκώνα της-και που μας συγκινεί, κάποτε, περισσότερο κι απ' αυτήν ακόμα

την πραγματική παρουσία της..."

 

(Φθινοπωρινές λιακάδες) 

ΥΓ Αξίζει να διαβάσετε τα καταπλητικά κείμενα του Ουράνη και να σκεφτείτε πως προέρχονται από γραπτά του των εφημερίδων. Για να κάνετε και τις συγκρίσεις σας...

Με αφορμή μια ...Σχολική Παράσταση: Συνέντευξη με τον Βασίλη Παπαθεοδώρου

Ανακάλυψα τα βιβλία του Βασίλη Παπαθεοδώρου μέσω του …γιου μου. Εντάσσονται στη «λογοτεχνία για νέους», όμως –όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω- ο χαρακτηρισμός αυτός είναι μόνο εν μέρει ακριβής.

Αφορμή ήταν το βιβλίο «Σχολική παράσταση» (Καστανιώτης) που επανακυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό και παρουσιάζει όχι απλώς μια επικαιρότητα, αλλά θα μπορούσε να είναι κι ένα «όπλο» για τη μάχη κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Όταν ήδη γνωρίζουμε πως η Χρυσή Αυγή έχει σημαντική επιρροή και είχε εκπονήσει στρατηγικό σχέδιο για την διείσδυσή της στους μαθητές, τότε θα καταλάβουμε καλύτερα τη μεγάλη αξία που έχει το βιβλίο του Βασίλη Παπαθεοδώρου. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα σχολείο της Γερμανίας. Αυτή τη φορά ο «ξένος», ο «μετανάστης» είναι ο Γιώργος, ένα Ελληνόπουλο, μαθητής της Β γυμνασίου που αντιμετωπίζει τον ρατσισμό από μαθητές και γονείς, ειδικά όταν του ανατίθεται από τον καθηγητή του ο βασικός ρόλος της σχολικής παράστασης. Την εποχή εκείνη μάλιστα είχαν  ξεσπάσει ταραχές και εις βάρος των Ελλήνων από ομάδες νεοναζί. Ο συγγραφέας δείχνει και πως ένα «παιδί της γειτονιάς» καταλήγει σε μια συμμορία νεοναζί…

Από αυτό το βιβλίο βρέθηκα να διαβάζω τους «Άρχοντες των σκουπιδιών» (Καστανιώτης) μια σκληρή εικόνα του μέλλοντος που κατά κάποιον τρόπο ήδη βρίσκεται εδώ… Ένα βιβλίο που σαφώς αξίζει αν διαβάσουμε έφηβοι αλλά και ενήλικες. Η συζήτηση με το συγγραφέα, όπως πιστεύω θα συμφωνήσετε κι εσείς ήταν άκρως ενδιαφέρουσα.

-Καταπιάνεστε με δύσκολα θέματα. Μερικοί γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά πρέπει να μένουν μακριά από αυτά. Εσείς τι θα τους απαντούσατε;

Έχω δεχτεί κάποιες φορές κριτική για τη βία, το λεξιλόγιο, τη θεματολογία των βιβλίων μου, ότι είναι βίαια, λίγο «ανάρμοστα», κλπ. Κάθε βιβλίο γενικά εμπεριέχει και το στοιχείο της απεικόνισης της εποχής του. Δεν είναι κακό αυτό, αντιθέτως. Άποψή μου είναι πως για να αντιμετωπίσει κανείς το κακό πρέπει να το γνωρίσει κάπως και τα βιβλία αποτελούν μέσο ασφαλούς συνειδητοποίησης. Ζούμε σε μια εποχή όπου η βία σε όλες της τις μορφές ανθεί. Αυτό πρέπει να καταδειχθεί, να αποτελέσει αφορμή για προβληματισμό και συζήτηση. Αλλά για να δώσω και μια πιο απλή απάντηση, θα έλεγα πως είναι πάρα πολλά τα βιβλία που κρατάνε τα παιδιά μακριά από αυτά τα θέματα. Ας υπάρχουν και κάποια διαφορετικά.

-Στη Σχολική Παράσταση σας απασχολεί ο ρατσισμός και η ξενοφοβία αλλά και τα φαινόμενα νεοναζισμού. Υποθέτω πως αν το διάβαζαν διάφοροι θιασώτες της Χρυσής Αυγής θα πάθαιναν ένα σοκ, αφού τα θύματα είναι Έλληνες μετανάστες. Και τα επιχειρήματα μοιάζουν τόσο με όσα λένε οι εδώ μιμητές τέτοιων ομάδων... Ποιά σκέψη σας έκανε να διαλέξετε αυτό το θέμα;

Πάντα υπάρχει κάποιο γεγονός της επικαιρότητας, που ίσως περνά στα «ψιλά» των εφημερίδων, αλλά που αν δεν προσεχθεί σίγουρα θα γίνει προάγγελος κάποιου μελλοντικού πρωτοσέλιδου. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 είχαν γίνει ρατσιστικές επιθέσεις από νεοναζί σε τούρκικες συνοικίες γερμανικών πόλεων. Αντίστοιχα, πριν κάποια χρόνια (πάνω από δέκα) στη Νίκαια, όταν τα κινητά δεν ήταν και τόσο διαδεδομένα, κάποιοι νεαροί γύρω στα 14-15 είχαν επιτεθεί σε συνομήλικο μαθητή, με σκοπό να του κλέψουν το κινητό του. Στο τέλος του είχαν χαράξει το μέτωπο με σουγιά. Εγώ απλά χρησιμοποίησα Έλληνες ως θύματα στη «Σχολική Παράσταση». Το ενδιαφέρον είναι πως 12 χρόνια αργότερα, στη «Διαπασών», με βάση το δεύτερο περιστατικό, τα ίδια ακριβώς φαινόμενα περιγράφονται σε ελληνική γειτονιά, με μετανάστες αυτή τη φορά ως θύματα. Συγκρίνοντας τα δυο βιβλία μπορούμε να σταθούμε στην εναλλαγή ρόλων «θύματος» και «θύτη».

-Με ενδιαφέρον είδα ότι η προσέγγιση σας είναι αρκετά διαφορετική στο πως μπορεί κανείς να απαντήσει στο ρατσισμό. Θα θέλατε να μας πείτε πως αυτό θα μπορούσε να συνδεθεί με τη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε; Πώς πολεμά κανείς τον φασισμό στην καθημερινότητα του;

Μια κάποια μορφή ρατσισμού μπορεί να επιδεικνύουμε σχεδόν όλοι στην καθημερινότητά μας, έστω και στις σκέψεις μας. Από τα πολύ μικρά, το πώς εκφραζόμαστε όταν οδηγούμε π.χ., μέχρι τα πιο σοβαρά, το καλό και το κακό, σε διάφορες αναλογίες και αποχρώσεις ενυπάρχει στον καθένα μας. Το πόσο χαλιναγωγούμε και καταπνίγουμε αυτές τις τάσεις είναι μέτρο του πολιτισμικού επιπέδου μας, του συστήματος αξιών μας και της παιδείας μας. Συνεπώς εάν πρόκειται για τον εαυτό μας, η γενικότερη μόρφωση σε όλες της τις μορφές, είναι σίγουρα μέτρο αντιμετώπισής του. Εάν αφορά τους άλλους, η ατομική και ομαδική κοινωνική αποδοκιμασία/γελοιοποίηση του φαινομένου ίσως να προσφέρει κάτι. Ειλικρινά όμως πιστεύω πως άμεσες μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Απλά αρχίζεις να εμφυτεύεις στους νεότερους έναν αέρα μη φοβικό.

-Έχετε κάποια κοινά με τον ήρωα του βιβλίου; Υπάρχουν μέσα κάποια δικά σας βιώματα;

Το ότι τελείωσα κι εγώ γερμανικό σχολείο ίσως μπορεί να θεωρηθεί κάτι κοινό με τον ήρωα. Στα μαθητικά μου χρόνια υπήρξα ένας καλός μαθητής, παχουλός, με καμία απολύτως έφεση στα αθλήματα, ενδεχομένως και στόχων πειραγμάτων. Οπότε μπορώ να μπω στη θέση κάποιου που κατά κάποιον τρόπο «περιθωριοποιείται» χωρίς να το θέλει ή χωρίς να έχει φταίξει. Σε όλα μου τα βιβλία πάντως, κι επειδή μιλάμε για βιβλία που έχουν κάποιο βαθμό πολιτικοποίησης, πιστεύω πως καταθέτω, μέσω των ηρώων, των καταστάσεων ή της δράσης, κάποιο κομμάτι του εαυτού μου, υπό μορφή έμμεσης κριτικής ή θέσης.

-Στους άρχοντες των σκουπιδιών μας ταξιδεύετε σε μια κοινωνία που έχει καταρρεύσει. Πιστεύετε ότι αυτή η ζοφερή εικόνα μπορεί να γίνει αληθινή; Μήπως είναι ήδη παρούσα κατά κάποιον τρόπο; Τι μπορούμε να κάνουμε;

Θεωρώ ότι η ζοφερή εικόνα στην οποίαν αναφέρεστε είναι ήδη παρούσα. Οι Άρχοντες των σκουπιδιών αποτελούνται από δύο μέρη: Στο πρώτο δίνεται η σημερινή εικόνα, σχεδόν αυτούσια, της οικονομικής εξαθλίωσης αφενός και της ελιτίστικης αδιαφορίας αφετέρου. Υπάρχει και το στοιχείο της μαζικοποίησης- «οχλοποίησης» το οποίο διατρέχει όλη την πλοκή του βιβλίου. Το δεύτερο μέρος, αν και επιφανειακά μελλοντολογικό ή επιστημονική φαντασία, πείτε το όπως θέλετε, είναι μια προβολή του σήμερα στο αύριο. Ο κόσμος γυρνά προς τα πίσω, ήδη οικονομικά, κοινωνικά, εργατικά είμαστε εκεί που ήμασταν χρόνια πριν. Πολιτικά επίσης. Το βιβλίο, καθ’υπερβολήν ή αλλιώς συγγραφική αδεία, γυρνά πίσω το χρόνο, στο Μεσαίωνα, στις Σταυροφορίες, στην Αρχαία εποχή, στον πρωτογονο άνθρωπο τελικά. Δεν είμαι σε θέση να πω τι μπορούμε να κάνουμε, έτσι ώστε να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα. Απλά πιστεύω πως με τα βιβλία, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τι ενδέχεται να γίνει, αν «δεν» κάνουμε. Κι αυτό ίσως είναι το πρώτο βήμα, η κατανόηση της κατάστασης.

-Στην επίσης επίκαιρη "Διαπασών", καταπιάνεστε με το θέμα της βίας γενικότερα. Πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί; Πώς να πείσεις τα παιδιά που δεν βλέπουν να έχουν μέλλον;

Η «Διαπασών» θίγει αρκετά θέματα. Ο ρατσισμός, που είναι ένα από τα κύρια σημεία του βιβλίου, είναι αποτέλεσμα τόσο ενδοοικογενειακής βίας, όσο και αισθητικής. Είναι και αυτοί παράγοντες που οδηγούν στη γένεσή του. Από κει και πέρα το φαινόμενο μπορεί να λάβει πολλές διακλαδώσεις, είτε αυτές λέγονται ενδοσχολική βία, είτε φασίζουσες συμπεριφορές. Και προφανώς η βία γεννά, στο βιβλίο τουλάχιστον, και άλλη βία. Πάντα είμαι της άποψης ότι η κάθε μορφής δημιουργικότητα βοηθά πολύ στην εκτόνωση τέτοιων φαινομένων, όσο κλισέ και να ακούγεται αυτό. Κοινώς το σχολείο πρέπει να είναι αρωγός της δημιουργίας. Μέσω αυτής απομυθοποιείται η έννοια της «σωματικής δύναμης», η λατρεία της οποίας ως μόνης αρετής, που βρίσκεται στον πυρήνα παρόμοιων φαινομένων. Πάντα λέω στα παιδιά, όταν επισκέπτομαι σχολεία, πως στην ουσία η ηλικία τους τα έχει όλα: Νιάτα, ομορφιά, ελπίδα, όνειρα, ξενοιασιά, υγεία. Ας πάρουν κουράγιο από αυτά που έχουν, τα οποία δεν είναι καν αυτονόητα για τους υπόλοιπους και χρησιμοποιώντας τα ως εφόδιο, ας κάνουν κάτι δημιουργικό.

-Ποιος πιστεύετε ότι θα έπρεπε να είναι σήμερα ο ρόλος ενός συγγραφέα -ή καλλιτέχνη- που απευθύνεται στα παιδιά;

Να μην «ξεγελάει», να μην «αποδιώχνει», να μην «κοροϊδεύει». Να «εμπνέει» ει δυνατόν και με το έργο του και με τη γενικότερη στάση του. Προφανώς και δεν ξέρω αν τα εκπληρώνω όλα αυτά, μπορεί και όχι ή μπορεί όχι όλες τις φορές, δεν ξέρω, όμως τουλάχιστον τα έχω πάντα στο μυαλό μου και προσπαθώ να κινούμαι προς αυτήν την κατεύθυνση.

 Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Δρόμο του Σαββάτου