Δευτέρα απόγευμα, βρέθηκα και πάλι στο Παλλάς. Στις 5 σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα είδα την εξαιρετική ταινία της Maria Speth, "Από τη μια μέρα στην άλλη". Και στις 7, με λίγο περισσότερο κόσμο, παρουσία του σκηνοθέτη απόλαυσα το σκοτεινό "παραμύθι" με τον τίτλο "Το γαλακτόδασος" (λέξη που επινόησε ο σκηνοθέτης) του Christoph Hochhäusler.
Πιο κάτω μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά στοιχεία για τους δυο σκηνοθέτες και την υπόθεση των έργων τους, όπως έχουν αναγραφεί στο πρόγραμμα του φεστιβάλ...
Αυτό που θέλω να μεταφέρω εδώ είναι η αίσθηση ότι επιτέλους, χάρις στη Σχολή του Βερολίνου ξαναβλέπουμε αληθινό κινηματογράφο...
Η Maria Speth μας παρουσίασε μια ξεχωριστή ηρωίδα, σκάβοντας μέσα στη ψυχή του Βερολίνου. Με πανταχού παρούσα τη βουή της πόλης, με τους δρόμους που τη διασχίζουν σαν αρτηρίες, με τα φώτα νέον, με την κάθε εικόνα που θα μπορύσε να είναι μια εξαιρετική φωτογραφία καταφέρνει να συναρπάσει με την περιπέτεια του έρωτα. Έξοχο το φινάλε της ταινίας, σε αφήνει με μια παράξενη γεύση...
Από την άλλη ο συμπαθέστατος Christoph Hochhäusler, έδειξε πως έχει αφομοιώσει με τον καλύτερο τρόπο τα παραμύθια που του έλεγε ο πατέρας του. Μια καθημερινή συνήθεια στο σπίτι τους, όπως μας είπε μιλώντας μετά την προβολή της ταινίας... Κάτι που δείχνει ακόμη μια φορά την αξία των παραμυθιών που λέμε στα παιδιά μας.
Σαν μια παραβολή του Χένσελ και της Γκρέτελ, δημιούργησε ένα εφιαλτικό παραμύθι αγωνίας, με διφορούμενη ατμόσφαιρα και αμφίσημους ήρωες. Δύσκολα ξεχωρίζεις τους "καλούς" από τους "κακούς"... Έφτιαξε λοιπόν ένα ατμοσφαιρικό αριστούργημα, που όσοι δεν το είδατε χάσατε!
Maria Speth
Γεννήθηκε το 1967 στο Titting της Βαυαρίας. Πήρε μαθήματα δραματικής τέχνης και από το 1990 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη και μοντέρ σε διάφορες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές ενώ γύρισε και μερικές ταινίες μικρού μήκους. Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο το έκανε το 2001 με την πολυβραβευμένη ταινία «Από τη μια μέρα στην άλλη» που είναι και η διπλωματική της. Η Maria Speth υπογράφει πάντα και σενάριο και σκηνοθεσία των ταινιών της, ενώ συνεργάζεται στενά και με τον διευθυντή φωτογραφίας Reinhold Vorschneider.
Φιλμογραφία (επιλογή):
«Das Geheimnis» (1994/1995), κοστούμια, συμμετοχή ως βοηθός σκηνοθέτη
«Wir können auch anders» (1992/1993), βοηθός μοντέρ
Aπο τη μια μέρα στην άλλη
(In den Tag hinein)
(2001/2002, 118´)
Σκηνοθεσία: Maria Speth
Σενάριο: Maria Speth
Διεύθυνση φωτογραφίας: Reinhold Vorschneider
Μουσική: Reinhard Sydow
Ηθοποιοί: Sabine Timoteo, Hiroki Mano, Florian Müller-Mohrungen, Sabina Riedel, Nicole Marischka, Kim Andrzejewski κ.ά.
Η Λυν μένει στο Βερολίνο με τον αδελφό της. Άλλοτε κακόκεφη, άλλοτε ανοιχτή και συντονισμένη με την αίσθηση της πόλης, αυθόρμητη και συναισθηματικά ασταθής. Όπως ο χαρακτήρας της μετακινείται ανάμεσα στις διαθέσεις, έτσι και η ερωτική της ζωή ταλαντεύεται ανάμεσα στον φίλο της Ντέιβιντ, έναν πειθαρχημένο επαγγελματία κολυμβητή, που όμως δε μοιράζεται την αίσθηση ελευθερίας της, και τον Κότζι, έναν Ιάπωνα πρωτοετή φοιτητή Γερμανικών με τον οποίο έχει κοινό τον αισθησιασμό, αλλά όχι τη γλώσσα της.
Christoph Hochhäusler
Γεννήθηκε το 1972 στο Μόναχο. Από το 1993 έως το 1995 σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Βερολίνο και από το 1996 έως το 2004 σκηνοθεσία στην Ακαδημία Τηλεόρασης και Κινηματογράφου στο Μόναχο. Εργάστηκε σε διάφορους τομείς της κινηματογραφικής παραγωγής (σχεδιασμό storyboard, ηχοληψία και επεξεργασία ήχου, αλλά και ως βοηθός σκηνοθέτη). Έχει πολλές δημοσιεύσεις στο ενεργητικό του και είναι συνιδρυτής του κινηματογραφικού περιοδικού «Revolver». Το «Γαλακτόδασος» είναι η διπλωματική του.
Φιλμογραφία (επιλογή):
«Falscher Bekenner» (2004/2005), σενάριο, σκηνοθεσία
«Flashback – Mörderische Ferien» (1999/2000), storyboard
«Fieber» (1998), σκηνοθεσία
Το γαλακτόδασος(Milchwald)
2002/2003, 85΄
Σκηνοθεσία: Christoph Hochhäusler
Σενάριο: Christoph Hochhäusler; Benjamin Heisenberg
Διεύθυνση φωτογραφίας: Ali Olcay Gözkaya
Μουσική: Benedikt Schiefer
Ηθοποιοί: Judith Engel, Horst-Günter Marx, Sophie Charlotte Conrad, Leonard Bruckmann, Miroslaw Baka, Harald Richter, Gerd Beyer, Rudolf Csermely, Monika Pietsch, Anne Langenickel
Μετά από έναν καυγά μέσα στο αυτοκίνητό της, καθώς πηγαίνουν στην γειτονική Πολωνία για ψώνια, η Σίλβια κατεβάζει στο δρόμο τα δυο θετά της παιδιά για να τα τιμωρήσει. Μετά από λίγο γυρίζει, αλλά τα παιδιά έχουν χαθεί στο δάσος. Από το φόβο της αδυνατεί να εξηγήσει στον άντρα της και πατέρα τους πώς χάθηκαν τα παιδιά του, και εκείνος τα ψάχνει όλο αγωνία. Εν τω μεταξύ τα παιδιά περιπλανώνται στο δάσος, συναντούν κάποιους «καλοθελητές», και χάνουν σταδιακά την εμπιστοσύνη τους στους ανθρώπους. Σαν να αφηγείται μια νέα εκδοχή του παραμυθιού «Χένζελ και Γρέτελ» των αδελφών Γκρίμ, ο Hochhäusler με την πρώτη του ταινία παραμερίζει μελό και ηθική και μας εισάγει σ' ένα κόσμο διάχυτου τρόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου