Τα πρώτα πρόσωπα που θα τιμήσουμε ξεκινώντας τη συλλογή μας είναι οι ιθύνοντες του ΗΣΑΠ και της «Αττικό Μετρό». Και εξηγούμαι:
Εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ καθημερινά τις συγκοινωνίες και αποφεύγω να μετακινούμαι από και προς την εργασία μου με ΙΧ αυτοκίνητο. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι τους τελευταίους τέσσερις μήνες χρησιμοποίησα μόλις τρεις (3) φορές το αυτοκίνητό μου για να πάω στη δουλειά.
Περπατάω κάθε μέρα γύρω στα 20-25 λεπτά για να πάω και να γυρίσω από τη δουλειά μου.
Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο…
Από τότε που η γραμμή 3 του μετρό φτάνει ως το Αιγάλεω η κίνηση των επιβατών έχει πυκνώσει, ενώ τα δρομολόγια –τουλάχιστον από τη Δουκίσσης Πλακεντίας- έχουν μείνει όπως ήταν. Πολλές φορές –κυρίως στις ώρες της αιχμής- στριμώχνεσαι και ταλαιπωρείσαι αφάνταστα για να φτάσεις στον προορισμό σου…
Κι ενώ θα περίμενε κανείς κάποτε να ξυπνήσουν οι υπεύθυνοι από τον βαθύ ύπνο τους, ήρθαν και τα χειρότερα.
Από τη στιγμή που ξεκίνησαν τα έργα στη γραμμή του ΗΣΑΠ η κίνηση των επιβατών του μετρό πολλαπλασιάστηκε και τα δρομολόγια παρέμειναν τα ίδια! Το αποτέλεσμα είναι τραγικό: Στρίμωγμα μέχρι ασφυξίας. Σαν τα λεωφορεία της δεκαετίας του ’70!
Στον ηλεκτρικό η κατάσταση ακόμη χειρότερη. Όπως φαίνεται τα έργα ξεκίνησαν χωρίς κανέναν απολύτως σχεδιασμό. Και έτσι, ενώ μας ζητάνε υποκριτικά συγγνώμη για την ταλαιπωρία δεν κάνουν απολύτως τίποτε για να την περιορίσουν.
Έτσι κάνεις ατελείωτη ώρα για να φτάσεις στον προορισμό σου και στριμώχνεσαι απάνθρωπα για αν φτάσεις στη δουλειά σου.
Θα ήθελα να δω τους υπευθύνους των δυο οργανισμών στις 8 το πρωί εκεί μαζί μας και να δω πως θα απέδιδαν μετά στη δουλειά τους. Επίσης θα ήθελα να τους δω το μεσημέρι που γυρνάμε κουρασμένοι και πρέπει να περάσουμε από τα σαράντα κύματα για αν φτάσουμε στο σπίτι μας.
Για να μη μιλήσουμε για όσους έχουν παιδιά, για να μη μιλήσουμε για γονείς που έχουν μωρό σε καρότσι, για άτομα με αναπηρία, για ηλικιωμένους και γενικά για εμποδιζόμενα άτομα:
Είναι πρακτικά αδύνατον να χρησιμοποιήσουν τις συγκοινωνίες!
Τι θα μας απαντήσουν λοιπόν; Μήπως να πάρουμε το αυτοκίνητο και να συμβάλλουμε κι εμείς στη ρύπανση και στο μποτιλιάρισμα;
Δεν ξόδεψαν εκατομμύρια επί εκατομμυρίων για να μας πείσουν περί του αντιθέτου;
Κι όμως ένας σωστός σχεδιασμός θα αρκούσε για να περιοριστεί η ταλαιπωρία στο ελάχιστο…
Φυσικά τους ιθύνοντες αυτό ουδόλως τους ενδιαφέρει. Οι αμοιβές τους δεν πρόκειται να μειωθούν. Καμία επίπτωση δεν θα έχουν…
…και ακόμη, δεν ξέρω αν γίνομαι κακός αλλά αμφιβάλλω αν έχουν πάει ποτέ στην εργασία τους με τα μέσα που διευθύνουν. Οπότε δεν γνωρίζουν καν το πρόβλημα, ούτε μπορούν να το καταλάβουν.
Κι αν δεν βρίσκουν λεφτά ας τα κόψουν από τις διαφημιστικές εκστρατείες που μεταφέρουν χρήματα από τη δική μας τσέπη, στην τσέπη των ιδιοκτητών των μέσων ενημέρωσης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου