Άννα μας ακούς;

Σας έγραψα για τη δημόσια διαβούλευση που αφορά στη Διά Βίου Μάθηση. Μια συζήτηση που γίνεται ενώ όλα τα προγράμματα έχουν "παγώσει" και οι εργαζόμενοι κοντεύουν ένα χρόνο απλήρωτοι, χωρίς μέχρι τώρα να έχει δοθεί καμία επίσημη απάντηση για το πότε θα καταβληθούν τα δεδουλευμένα ή πότε ακριβώς θα αρχίσουν τα προγράμματα.
Πάντως έχουν κατατεθεί διάφορες ενδιαφέρουσες απόψεις που περιγράφουν ρεαλιστικά την κατάσταση. Εδώ αναπαράγω μερικές, τις οποίες συνυπογράφω:

1.Από Πύργα Μαρία
Εργάζομαι στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΚΕΕ) Χαλανδρίου από τον Ιούνιο του 2006, οπότε και ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία του το εν λόγω ΚΕΕ.
Με απλά λόγια έχω να σας πω τα εξής:
Έφτυσα αίμα για το «στήσιμο» της δομής, τη δικτύωση με τους τοπικούς φορείς και την προώθηση των προγραμμάτων. Εφόσον τα ΚΕΕ δεν είναι θεσμοθετημένα και νομικά κατοχυρωμένα, αντιμετώπισα δυσκολίες στην παραχώρηση αιθουσών για την υποϋλοποίηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, καθώς -όπως γνωρίζετε- χώρους υλοποιήσης των προγραμμάτων μας παραχωρούν οι δήμοι με τους οποίους συνεργαζόμαστε. Πολλές φορές η παραχώρηση των χώρων έγινε ως αποτέλεσμα προσωπικών γνωριμιών ή ως αποτέλεσμα των ευαισθητοποιημένων υπαλλήλων των δήμων ή των αντιδημάρχων παιδείας ή των διευθυντών των σχολείων. Σπάνια όμως ως υποχρέωση των δήμων. Γιατί πρακτικά δεν υποχρεούνται, καθώς υπάρχει κόστος για αυτούς και το ΚΕΕ δεν είναι εξουσιοδοτημένο να επιβάλλει κάτι τέτοιο. Και έτσι θα παραμείνει αν τα ΚΕΕ δεν θεσμοθετηθούν.
Πώς θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν σοβαρά? Πώς γίνεται να παράγουμε σοβαρό έργο όταν όλα επαφύονται στις προσωπικές ικανότητες και πάνω απ’ όλα στη διάθεση των στελεχών των ΚΕΕ για εργασία? Τα στελέχη κάνουν ότι μπορούν, αυτό όμως δεν είναι αρκετό και δεν θα έπρεπε κιόλας. Σε περιόδους ενάρξεων τμημάτων δουλέψαμε υπερωριακά με τους συναδέλφους του ΚΕΕ λόγω ελλείψεων στελεχών, ξανά και ξανά. Πάντα ερχόμασταν αντιμέτωποι με το γεγονός ότι πρέπει να κάνουμε χίλια δυο πράγματα, άσχετα με τις αρμοδιότητες που καθορίζει η σύμβασή μας. Με τα παραπάνω δεδομένα, και κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι μας, καταφέραμε στα τρία χρόνια να εκπαιδεύσουμε πολλούς ενήλικες (κάπου 5.800) με άξονα αναφοράς τα ποιοτικά αποτελέσματα και όχι τα ποσοτικά και τα νούμερα που είναι πάντα του ζητούμενο (ό,τι και αν θέλουμε να πιστεύουμε).
Από τον Οκτώβριο του 2009 δεν έχουμε υλοποιήσει ούτε ένα τμήμα μάθησης. Ποιος είναι ο λόγος; Υποχρηματοδότηση; Δεν έχει σημασία. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε γίνει ρεζίλι στους υποψήφιους εκπαιδευόμενους και χάνουμε την αξιοπιστία και το κύρος (που με κόπο φτιάξαμε).
Και κάτι που απορρέει από τις παραπάνω προσωπικές -αλλά και κοινές με πολλά στελέχη των κεε φαντάζομαι- εμπειρίες: όταν το έργο των ΚΕΕ εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την καλή διάθεση των στελεχών για εργασία και τη διάθεση του εαυτού τους πώς μπορούμε να διατηρήσουμε αυτή την διάθεση παραμένοντας απλήρωτοι για 9 μήνες?
Η πρότασή μου λοιπόν, για την υποστήριξη της οποίας μακρυλόγησα, είναι η εξής:
Η ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ. θΕΣΜΟΘΕΤΗΣΤΕ ΤΑ ΚΕΕ ΚΑΙ ΕΞΟΦΛΕΙΣΤΕ ΟΦΕΙΛΕΣ ΣΕ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ.Πύργα Μαρία
Προϊσταμένη ΚΕΕ Χαλανδρίου

2. Αιρετικός
Tο Κράτος και η πολιτεία έχουν (ή πρέπει) να έχουν συνέχεια. Είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί η θετική εμπειρία των ετών 2003-2008 στην ανάπτυξη και λειτουργία δομών δια βίου μάθησης, αλλά και της εμπλοκής πολιτών στα αντίστοιχα προγράμματα.
Δεν μπορεί και δεν οφείλεται σε τυχαίο παράγοντα η χαρακτηριστική αύξηση, π.χ. των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, από 10 το 2004 σε 54 (με αντίστοιχη αύξηση και των εκπαιδευομένων) το 2008, οφείλεται σε πολιτική βούληση και στην δουλειά και τον μόχθο όλων των εμπλεκόμενων ανθρώπων, στο αντίστοιχο θεσμό. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν και για άλλες δομές και προγράμματα και αντί να αξιοποιηθούν οι άνθρωποι και όσοι εργάστηκαν και εργάζονται για αυτά, σήμερα τους αγνοούν και δεν τους πληρώνουν.
Ξεκινήστε λοιπόν αξιότιμη κυρία Υπουργέ από το αυτονόητο δηλαδή την πληρωμή όσων εργάστηκαν και εργάζονται για τη κρατική δια βίου μάθηση, στελεχώστε τα σχολεία και τις δομές με άκρως απαραίτητο προσωπικό για να μην χάσουμε αυτά που τα προηγούμενα χρόνια με κόπο στήθηκαν και λειτουργούν(γιατί αρχίζουν και ξεφτίζουν) και αφού γίνουν αυτά, βρείτε και τρόπους για την ενίσχυση των θεσμών , που ασφαλώς με λόγια δεν γίνεται αλλά με πράξεις και επαρκή χρηματοδότηση, στοιχεία που άλλωστε και εσείς η ίδια έχετε επισημάνει ως αντιπολίτευση.

3. Δάφνη
Παρακαλώ πολύ να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι με σχετική διαδικασία η Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης (πρώην Γ.Γ.Ε.Ε.) του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων (Υπ.Ε.Π.Θ.) προώθησε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και κατάρτιση. Ανακοινώθηκαν και τα οριστικά αποτελέσματα της κλήρωσης και κατάταξης των εκπαιδευομένων σε τμήματα μάθησης των Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης της περιόδου 2009-2010 που πραγματοποιήθηκε την 5η Ιουνίου 2009. Μέχρι και σήμερα όμως δεν υπάρχει σχετική ενημέρωση. Τα μαθήματα έπρεπε να ξεκινήσουν κατά τον μήνα Οκτώβριο και ακόμη δεν έχουν ειδοποιηθεί οι εκπαιδευόμενοι. Θα χάσουν τη θέση που πήραν μέσω αξιολόγησης?Γαιτί αργεί και είναι μετέωρη αυτή η διαδικασία, για την οποία δε γνωρίζει κανείς τίποτα.
Ευχαριστώ.

4.Ολυμπία Λαμπροπούλου
Κυρίες/οι,
Το 2005 έκανα αίτηση στο ΙΔΕΚΕ γι’απόσπαση (με μισή καρδιά λόγω του ωραρίου λειτουργίας) στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Αγ. Αναργύρων. Πήρα την απόσπαση και δούλεψα στο συγκεκριμένο σχολείο για τρία χρόνια. Εκεί είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με εξαιρετικούς συναδέλφους, να ‘εκπαιδευτώ’ από το ΥΠΕΠΘ σε διδακτικές μεθόδους ενηλίκων, να δημιουργήσω εκπαιδευτικό υλικό για το οποίο δούλεψα σκληρά και ομαδικά,και κυρίως να δουλέψω με ενήλικες εκπαιδευόμενους που με έμαθαν ίσως περισσότερα από ότι εγώ εκείνους.
Ακόμα και σήμερα συγκινούμαι όταν καμμιά φορά τυχαία ακούω κάποιους/ες συμπολίτες μου να μιλούν για την δική τους εμπειρία σε ΣΔΕ.
Ακόμα και σήμερα μου είναι δύσκολο να περάσω έξω από το σχολειο που έδωσα την ψυχή μου.
Ακόμα και τώρα δεν καταλαβαίνω γιατί και πώς τέσσερεις άνθρωποι κατάφεραν να διαλύσουν όσα έιχαμε καταφέρει τόσοι συνάδελφοι και εκπαιδευόμενοι (από όλα τα ΣΔΕ). Τα σχολεία γέμισαν με ωρομίσθιους σε πολιτική ομηρία και όσοι διαμαρτυρηθήκαμε για το γρέμισμα όσων με κόπο και μεράκι είχαμε φτιάξει, πεταχτήκαμε σαν στυμμένες λεμονόκουπες.
Για χάρη της παιδείας κι όχι μόνο της εκπαίδευσης ενηλίκων σας προσκαλώ να προστατέψετε τα ΣΔΕ και να ερευνήσετε την πραγματικά μεγάλη ανάγκη της σωστής λειτουργίας τους καθώς και την ίδρυση Λυκειακών ΣΔΕ. Η δια βίου εκπαίδευση είναι ουσιαστικό δικαίωμα και πραγματική ανάγκη.
Με εκτίμηση
Ολυμπία Λαμπροπούλου -Εκπαιδευτικός Β’θμιας εκπ/σης

5.Εύη Καπούλα
Κυρίες και Κύριοι
Θα ήθελα να καταθέσω τις απόψεις μου για την θεσμοθέτηση των ΚΕΕ και κατ’ επέκταση των στελεχών που εργάζονται σε αυτά.
Είναι άμεση η ανάγκη να προχωρήσει η νομοθετική κατοχύρωση των ΚΕΕ, των οποίων η λειτουργία άρχισε το 2003 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα να λειτουργούν ως έργο συγχρηματοδοτούμενο από την Ελλάδα και την ΕΕ. Η νομοθετική κατοχύρωση θα σημάνει την ίδρυση και λειτουργία των ΚΕΕ ως περιφερειακή υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης, σ’ αυτήν άλλωστε έχει αναφερθεί και ο συνάδελφος και Πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων στα ΚΕΕ Ελλάδας.
Το σύνολο των πολιτών της χώρας έχει αποδεχτεί τα τελευταία χρόνια τον εκπαιδευτικό ρόλο των ΚΕΕ και υπάρχουν καθημερινά αιτήματα πολιτών που επικοινωνούν με τα στελέχη των ΚΕΕ, εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον τους για τα προγράμματα
Σημαντική βέβαια είναι και η νομική κατοχύρωση των στελεχών που εργάζονται στα ΚΕΕ της Ελλάδας. Ως εργαζόμενοι στα ΚΕΕ υποστηρίζουμε με ευσυνειδησία και ζήλο τα προγράμματα που διεξάγονται στις τοπικές κοινωνίες, καταβάλλοντας προσπάθεια και εκτός του συμβατικού μας ωραρίου ώστε να παρέχουμε τις απαραίτητες εκπαιδευτικές υπηρεσίες στους ενήλικες πολίτες.
Επίσης σημαντικό είναι ότι οι εργαζόμενοι στα ΚΕΕ της Ελλάδας διαθέτουν την απαραίτητη εμπειρία στη Δια Βίου Μάθηση και όσα χρόνια εργάζονται έχουν επιμορφωθεί παρακολουθώντας εκπαιδευτικές ημερίδες, σεμινάρια και προγράμματα που αφορούν την Δια βίου μάθηση. Η επιμόρφωση αυτή είναι συνεχής από το 2003 έως και σήμερα.
Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι υποστηρίζουμε την λειτουργία των ΚΕΕ και εργαζόμαστε έως και 7 χρόνια με συμβάσεις έργου, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, 8άωρης καθημερινής εργασίας και ασφάλιση στο ΙΚΑ, οι οποίες υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία.
Είναι επιβεβλημένο λοιπόν να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε στα ΚΕΕ χωρίς να θιγεί κανένα από τα εργασιακά μας δικαιώματα. Να γίνει δίκαιη νομοθετική ρύθμιση για μας που εργαζόμαστε αυτά τα χρόνια και προσπαθούμε καθημερινά να προάγουμε γενικά τον θεσμό της Δια Βίου Μάθησης στην Ελλάδα, μέσα από την εργασία μας.
Από κοινωνικής πλευράς δεν είναι δίκαιο για κανένα εργαζόμενο, που έχει επενδύσει στη Δια Βίου Μάθηση, να σταματήσει να εργάζεται και να ψάχνει από την αρχή για νέα εργασία. Η ανεργία στην χώρα μας βρίσκεται σε υψηλό ποσοστό. Ας καταβάλλουμε προσπάθεια να μην το αυξήσουμε.

Κι ο Επίλογος από τον Λάκη τον Απλήρωτο:
ΔΩΔΕΚΑ (12) μήνες Απλήρωτος υπάλληλος του ΙΔΕΚΕ όπως και πολλοί άλλοι…δώστε μας τα λεφτά μας και μετά θα σας πουμε τις ιδέες μας και τις εντυπώσεις μας για την ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ στην ΕλλάDA.