Τα παίρνω με χρονολογική σειρά, ξεκινώντας από κάτι που έχει σχέση με τον εργασιακό μου χώρο.
Κληθήκαμε λοιπόν να παρακολουθήσουμε μια Ημερίδα στο υπουργείο Παιδείας τη Τρίτη, με θέμα "Διά Βίου Μάθηση: Η Ελληνική προοπτική και η Σουηδική εμπειρία"
Πέρα από τα πολλά και ενδιαφέροντα που μάθαμε κατανοώντας πως όσα σχεδιάζει η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για τη Διά Βίου Μάθηση δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα όσα γίνονται στη Σουηδία στην εκπαίδευση ενηλίκων, πήραμε τα πρώτα δείγματα γραφής από την υφυπουργό Εύη Χριστοφιλοπούλου και τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Αλέξη Κόκκο.
Από το βερμπαλιστικό ευχολόγιο της υφυπουργού, με μεγαλοστομίες για αποκέντρωση, για Καλλικράτη και άλλα που δείχνουν βαθιά άγνοια των ζητημάτων της Διά Βίου Μάθησης συγκρατούμε το γεγονός ότι δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά στους εκπαιδευτές ενηλίκων και φυσικά παρέλειψε να αναφέρει ότι οι άνθρωποι που υλοποιούν τον μεγαλύτερο όγκο της Διά Βίου Μάθησης στη χώρα μας παραμένουν απλήρωτοι ένα χρόνο τώρα... Επανέλαβε το ψευδεπίγραφο σύνθημα "Πρώτα ο μαθητής" που λάνσαρε η Διαμαντοπούλου για να δικαιολογήσει την υποβάθμιση δασκάλων και καθηγητών...
Όμως αυτά ήταν κατά κάποιον τρόπο αναμενόμενα.
Ως χειρότερη φιγούρα αναδείχθηκε ο πολύς κύριος Κόκκος. Επί της ουσίας προϊστάμενος της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας. Για τον συγκεκριμένο καθηγητή είχα ακούσει όλα τα καλά: Πώς είναι βαθύς γνώστης της εκπαίδευσης ενηλίκων κ.α. Περίμενα λοιπόν να ακούσω μια σοβαρή επιστημονική τοποθέτηση, αφού μάλιστα απευθυνόταν σε ένα εξειδικευμένο ακροατήριο. Αντ' αυτού μας κόμισε επιστολή του πρωθυπουργού (προφανέστατα την είχε συντάξει ο ίδιος) και στη συνέχεια μας ...αποκάλυψε ποιά είναι η σχέση που έχει η σουηδική εμπειρία με την Ελλάδα: Ο Γιωργάκης όταν ήταν στη Σουηδία παρακολούθησε κάτι μαθήματα σε προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων και έτσι ως εμπνευσμένος "μεγάλος τιμονιέρης" όταν ήρθε πίσω στη χώρα ήταν αυτός που έφερε στη πατρίδα τη Λαϊκή Επιμόρφωση, πρωτοστατούντος και του μετέπειτα Καθηγητή Κόκκου... Ανατρίχιασα και βούρκωσα με τις θυσίες που κάνει τόσα χρόνια για μας ο Εμπνευσμένος μας Ηγέτης και χάρηκα που έχουμε τέτοιους καθηγητές που έχουν κάνει πολυετή καριέρα ως σύμβουλοι ηγετών τέτοιας εμβέλειας.
Ήταν τόση η συγκίνησή μου, που ξέχασα να χειροκροτήσω όταν κατέβηκε από το βήμα.
Ευτυχώς ακολούθησε ο Σουηδός ομιλητής, που μας ανέφερε πλήθος στοιχείων και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η εκπαίδευση ενηλίκων στη Σουηδία και έτσι συνήλθα...
Στη φωτογραφία ο κ. Κόκκος έκθαμβος από τη λάμψη του Ηγέτη
Ο κύριος Καθηγητής, χωρίς να τον γνωρίζω πριν μου έκανε τη χειρότερη των εντυπώσεων από τον τρόπο που κινιόταν στο χώρο, που συνομιλούσε με ύφος ανωτερότητας -λόγω της φωτεινής αύρας του Ηγέτη που τον συνοδεύει- και χαιρετούσε με ύφος δέκα καρδιναλίων. Το ύφος του μου έκανε τέτοια εντύπωση που ρώτησα να μάθω ποιός είναι πριν αρχίσει η εκδήλωση. "Ο Κόκκος" μου είπαν. και κατάλαβα. Εγώ μέχρι τώρα ήξερα τον "Κοκό" όπως λέγαμε τον τέως βασιλιά. Τώρα ο τόνος άλλαξε και έχουμε τον... Κόκκο.
Του αφιερώνω το κείμενο του Μπρεχτ
Σοφή στους σοφούς είναι η στάση
Κάποτε επισκέφτηκε τον κ. Κ. ένας καθηγητής της φιλοσοφίας κι άρχισε να του μιλάει για τη σοφία του. Μετά από λίγη ώρα ο κ. Κ. είπε στον καθηγητή: Κάθεσαι ενοχλητικά, μιλάς ενοχλητικά, σκέφτεσαι ενοχλητικά. Σαν τ’ άκουσε αυτό ο καθηγητής θύμωσε και του είπε: Δε μ’ ενδιαφέρει τι σκέπτεσαι για το άτομό μου, μ’ ενδιαφέρει να μάθω τη γνώμη σου γι’ αυτά που λέω. Αυτά που λες δεν έχουν περιεχόμενο, αποκρίθηκε ο κ. Κ. Σε βλέπω να βαδίζεις αδέξια, και το βάδισμά σου δεν έχει προορισμό. Μιλάς σκοτεινά και η ομιλία σου δε φωτίζει τίποτα.
Βλέποντας τη στάση σου παύει να μ’ ενδιαφέρει ο στόχος σου.(Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ιστορίες του κ. Κόϋνερ: η διαλεκτική ως τρόπος ζωής).
Και ένα ανέκδτο που αλίευσα:- Γιατί απολύσανε το Γιωργάκη από το εργοστάσιο με τις μπανάνες στη Σουηδία;
- Γιατί πετούσε τις στραβές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου