Δύσκολο να επιστρέφεις... Έστω κι αν έχεις στις αποσκευές σου πολύτιμες στιγμές, εικόνες, χρώματα, ανθρώπους που γνώρισες... Ανοιξιάτικη μαγεία στα Καστέλλια. Μια ανάπαυλα στο γκρι γεμάτη ...λουλούδια. Δεν θα πω πολλά, το κεφάλι μου γυρίζει από ένα ιδιότυπο τζετ λαγκ...
Θα πω μόνο για τις στιγμές που έζησα τη Δευτέρα του Πάσχα, όταν με τον συμπατριώτη μου Μίμη Χαλατσά και υπό την αιγίδα των Καστελλιώτικων Νέων, βρεθήκαμε στο Δημοτικό Σχολείο, που δεν λειτουργέι εδώ και λίγα χρόνια και το είδαμε να γεμίζει και πάλι παιδιά! Που ήρθαν να ακούσουν την ιστορία του χωριού, όπως την αφηγήθηκε ο κύριος Χαλατσάς και να φτιάξουν μετά παραμύθια, εμπνευσμένα από όσα είχαν ακούσει για την ιστορία με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας.
Βγήκαν τέσσερα παραμύθια που θα δημοσιευτούν σύντομα στην "Παραμυθοκουζίνα". Μέχρι τότε μερικές εικόνες από την εκδήλωση.
Πολλές ευχαριστίες στο Σύλλογο Γυναικών Καστελλίων που παραχώρησε την αίθουσα, αγκάλιασε την προσπάθεια και μας πρόσφερε τον μοναδικό διάκοσμο με τις σπάνιες παλιές φωτογραφίες του χωριού...
Ακόμη να ευχαριστήσω τη Δάφνη, την Ειρήνη και τη Μαρία που βοήθησαν στο συντονισμό των ομάδων και κατέγραψαν όσα γέννησε η φαντασία των παιδιών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου