Ποιός φοβάται το... πέος;

Στο Δρόμο του Σαββάτου 10 Ιουλίου, δημοσιεύτηκε η συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Φαίδων Θεοφίλου με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου Η νεκροφάνεια του πέους.
Μεταξύ των άλλων τον ρώτησα:

Κ.Σ.«Η Νεκροφάνεια του πέους». Μάλλον ασυνήθιστος τίτλος και αρκετά προκλητικός. Πώς προέκυψε; Έχει και κάποιο συμβολικό νόημα, πέρα από το να είναι ο τίτλος μιας από τις ιστορίες σας;

Φ.Θ. Ο τίτλος προέκυψε φυσικά και αυτονόητα μέσα από την θεματική μιας τρυφερής και βαθιά ανθρώπινης ιστορίας. Πιστεύω πως ο αναγνώστης όταν διαβάσει το κείμενο θα έχει απόλυτα πεισθεί πως δεν μπορούσε να έχει οποιονδήποτε άλλο τίτλο. Αυτός ο τίτλος, κάλυψε και ολόκληρο το βιβλίο, γιατί εκτός από ασυνήθιστος έχει και μια ξεχωριστή δυναμική και αυτό μου άρεσε. Όσο για την προκλητικότητα που αναφέρετε, θα έλεγα πως άκρως προκλητικά είναι αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική, στην κοινωνία, στα Μ.Μ.Ε. καθώς και η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζονται όλα τα παραπάνω, και όχι ασφαλώς ένας τίτλος λογοτεχνικού βιβλίου. Το συμβολικό νόημα που με ρωτάτε, προκύπτει μέσα από το θέμα του διηγήματος...

Όλη τη συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε στην ιστοσελίδα του Δρόμου



Να λοιπόν που ο συντηρητισμός καλά κρατεί: Από το ιστολόγιο του Φαίδωνα Θεοφίλου, αντιγράφω την άκρως διδακτική προσωπική του εμπειρία:

Τη περασμένη εβδομάδα πήγα να πάρω εφημερίδες στην οδό Θουκυδίδου, κεντρικό δρόμο του Αλίμου όπου και κατοικώ. Περνώντας έξω από το βιβλιοπωλείο «Παραθύρι», είδα μια αφίσα στην πόρτα. Μια αφίσα που ήταν η εικόνα από το εξώφυλλο του βιβλίου μου που πρόσφατα κυκλοφόρησε: «Η Νεκροφάνεια του πέους». Κοίταξα και στη βιτρίνα: Στο κέντρο της υπήρχαν δύο αντίτυπα του βιβλίου μου μαζί με δεκάδες άλλα. Χαμογέλασα ικανοποιημένος για τους ταχείς ρυθμούς διανομής της ομάδας του εκδοτικού οίκου.

Δυο μέρες αργότερα ξαναπερνώντας από το ίδιο βιβλιοπωλείο, αφού είναι ο δρόμος και περνώ πολύ συχνά από κει, διαπίστωσα ότι η αφίσα έλλειπε από την τζαμαρία.
Περίεργος για το γεγονός, μπήκα μέσα και ρώτησα γιατί κατέβηκε .
Ο ιδιοκτήτης μου είπε ζεματισμένος, ότι κάποιες κυρίες διαμαρτυρήθηκαν για την αφίσα ότι την βλέπουν τα παιδιά τους και ότι δεν είναι σωστό.
Μα είναι δυνατόν να δέχεσαι να λογοκρίνεται ένα βιβλίο και μάλιστα από τον τίτλο του; τον ρώτησα. Ε, δεν μπορούσαμε να δυσαρεστήσουμε τους πελάτες μας! μου απάντησε. Και τους ενόχλησε το πέος; ξαναρώτησα; Ή η νεκροφάνεια;
Ε, να, γιατί θα έπρεπε να εξηγήσει κανείς, μονολόγησε. Τι είναι το πέος; επέμεινα.

Ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου τα είχε χαμένα. Τον λυπήθηκα. Φεύγοντας, του είπα μόνο: Σκέπτεσαι να πήγαιναν οι κυρίες αυτές, μαμάδες ή όχι στα περίπτερα που καταλαμβάνουν ολόκληρα πεζοδρόμια και να ζητούσαν από τους περιπτεριούχους να κατεβάσουν τα τσοντοπεριοδικά, και τις πορνοταινίες με όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές του σεξ, τι θα άκουγαν από τους περιπτεριούχους; Σκέπτεσαι τι θα άκουγαν αν διαμαρτύρονταν για την πολυδιαφημισμένη τσόντα της γνωστής νεαρής και χαζοπανέμορφης πορνοστάρ, που προβαλλόταν σε ειδικούς ορθοστάτες (stands τους λένε στα Φιλιατρά!) μπροστά στα περίπτερα, μη και περάσει κάποιος και δεν την δει; Και τους ενόχλησε ο τίτλος ενός βιβλίου που δεν ξέρουν καν το περιεχόμενό του; Ο βιβλιοπώλης κατέβασε το κεφάλι και δεν μιλούσε. Τον χαιρέτησα κι έφυγα.

Τελικά βέβαια οι κυρίες αυτές, έκαναν καλό στο βιβλίο, αφού μαθεύτηκε το γεγονός, και λειτούργησε ο νόμος του μάρκετινγκ: (αγορολογίας) Τώρα σπεύδουν όλοι να αγοράσουν το βιβλίο.Απλά μοιράζομαι μαζί σας το γεγονός, για να τονίσω την υποκρισία που ανθεί ανάμεσά μας σε βαθμό μη αναστρέψιμης ηλιθιότητας.
Και πριν κλείσω να απευθύνω και λίγα λόγια στις ερίτιμες κυρίες:

Κυρίες μου
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι αρχαίοι λαοί , μεταξύ των οποίων οι Έλληνες , είχαν τις περίφημες «Φαλλικές Γιορτές» που τις γιόρταζαν με έντονα πανηγυρικό χαρακτήρα περιφέροντας τεράστιους τεχνητούς φαλλούς. Στον 21ο αιώνα διαμαρτύρεσθε για μια αφίσα ενός λογοτεχνικού βιβλίου βαθιά τρυφερού, επειδή έχει τον τίτλο «Η νεκροφάνεια του πέους». Τα συμπεράσματα όλων μας.
Ακόμα: Όλοι γνωρίζουμε, ότι τα παιδιά των ελληνικών οικογενειών από το δημοτικό ήδη, έχουν ξεσκολίσει τα pornosites και έχουν δει το πέος σε όλες τις ακτιβιστικές του δραστηριότητες, αφού το σεξ είναι το πιο εμπορεύσιμο προϊόν.
Εσείς μάλλον δεν το ξέρετε….Γι αυτό και ενοχλήθηκαν τα χρηστά σας ήθη μόνο που είδατε γραμμένη σε τίτλο βιβλίου αυτή τη λέξη… Να παραμείνετε λοιπόν αήττητες, αφού και η βλακεία και η υποκρισία των οποίων είστε φορείς, είναι επίσης αήττητες...

Τέλος, παρ’ όλα αυτά, οφείλω να σας ευχαριστήσω, αφού χωρίς να το επιδιώκετε, κατορθώσατε να αυξήσετε τις πωλήσεις του βιβλίου μου στην πόλη που ζω.

Υγιαίνετε κυρίες μου.

(Σημείωση δική μου: Το μπαμπά τι είναι το σεξ; είναι πιο χρήσιμο απ' όσο νόμιζα. Μόνο που εκείνοι που το χρειάζονται, δεν θα το αγοράσουν ποτέ!!!)


Λίγα λόγια για τον Φαίδωνα Θεοφίλου
Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Είναι μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού Έρευνα. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαυστριακού πολιτιστικού και επιμορφωτικού Ινστιτούτου και του Θουκυδίδειου Κέντρου Επιστημών.
Συνεργάστηκε για την έκδοση του εντεκάτομου έργου «Πανόραμα ελληνικού διηγήματος». Εκλεγμένο μέλος στο προεδρείο της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών κατά την περίοδο 1991-93 με πλούσια πολιτιστική δράση και δημόσιες παρεμβάσεις.
Από τις αρχές του 2004 και για 2 χρόνια διηύθυνε το περιοδικό «Αιολίδα». Το 2001 βραβεύτηκε από τον Δήμο Αλίμου για την πνευματική του προσφορά και το 2005 τιμήθηκε από το Μακρυγιάννειο Λύκειο Αλίμου. Αποσπάσματα από τα βιβλία του φιλοξενούνται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα Γερμανικά, στα Πολωνικά, στα Τσέχικα και στα Βουλγάρικα. Το ποιητικό βιβλίο του «Η Λειτουργία της Μήθυμνας» διδάχτηκε στο πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.
Διηγήματα από το βιβλίο του «Ο Θεός στο Καφενείο» διδάχτηκαν στο πανεπιστήμιο της Βόννης.
Εξαιρετικό το μπλογκ του Ο Θεός στο καφενείο: http://theofilou.blogspot.com

Έγραψε:

Ποίηση
Ο Μικρός Ελληνικός – Τρεις Λόγοι
Επίμονο Θεώρημα
Η Λειτουργία της Μήθυμνας, Βραβείο Λ. Ιακωβίδη της Ε.Ε.Λ. για ανέκδοτο ποιητικό έργο. - 1988
Εγκώμιον Θέρους (Συμμετοχή με ποιητές και ζωγράφους)
Ελληνική νύχτα

Πεζογραφία
Το Δαχτυλίδι το Ήλιου -διηγήματα Βραβείο της Ε.Ε.Λ. για το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς στο είδος του.
Νοστάνθη -διηγήματα, Βραβείο Μενέλαου Λουντέμη
Ο Θεός στο καφενείο -Διηγήματα-επιλογή Εκδ. Αλεξάνδρεια 1995•
Ο Τρόφιμος» Μυθιστόρημα. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2001
Επταφωνίας Αναγνώσματα» Συλλογικό.

Ιστορικά
Η Μήθυμνα στο Φως της Ιστορίας – Ιστορική διαδρομή.