Διακοπές!

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Η Θεσσαλονίκη και το Πράσινο Παραμύθι!


Το Σάββατο το βράδυ είχε ...πιανιστική πανδαισία. Ο Δημήτρης Καραγιάννης έπαιξε τα.. πάντα!



Κι έτσι, γεμάτοι μουσικές, βρεθήκαμε το πρωί στα εγκαίνια της παραμυθοέκθεσης. Από νωρίς, μικροί και μεγάλοι άρχισαν να γεμίζουν το χώρο του Partisan.
Οι καταπληκτικές ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη, τους μάγεψαν όλους.



Και μετά η Χαρά Τσιαουσίδου και η Θεοδοσία Καραγιάννη μας ταξίδεψαν στον κόσμο των χρωματιστών παραμυθιών. Η μουσική της Ιφιγένειας Σιωζοπούλου και των μικρών μουσικών -μαθητών της, συμπλήρωσε τη μαγεία.



Ακόμη και μετά η μουσική συνεχίστηκε...




Μετά από απόφαση των παιδιών που βρέθηκαν στα εγκαίνια και ψηφοφορία μεταξύ του Μπλε, του Φούξια και του Πράσινου, αποφασίστηκε το επόμενο παραμύθι να είναι το Πράσινο.



...Κι έτσι, γυρνώντας στην Αθήνα αποφάσισα να σας δώσω μια πρώτη γεύση (οι ζωγραφιές -εννοείται- είναι της Στεφανίας)



ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Γεια σας! Είμαι ο Φάνης –από το Αριστοφάνης. Θα ήθελα να είχα έναν μπαμπά κι ένα αδερφάκι –ας ήταν και κορίτσι. Όμως και με τη μαμά μου καλά είναι. Η μαμά μου είναι παραμυθού! Γράφει και ζωγραφίζει. Και βγάζει βιβλία. Πολλά βιβλία. Και όλα τα παιδιά τα αγαπάνε. Και τη μαμά μου την αγαπάνε. Δεν είναι μόνο καλή, είναι και πολύ όμορφη. Και σας το λέω εγώ ο Φάνης, που έχω γνωρίσει μαμάδες και μαμάδες!
Η μαμά μου είναι συνήθως χαρούμενη και γελαστή. Όμως τον τελευταίο καιρό, τη βλέπω όλο και πιο λυπημένη. Καμιά φορά της μιλάω και ξέρω πως δεν με ακούει. Το μυαλό της είναι αλλού!
Την βασανίζουν τα παραμύθια. Έτσι νομίζω, δηλαδή! Όλα άρχισαν όταν ο εκδοτικός οίκος της ζήτησε να γράψει χρήσιμα παραμύθια. Κι η μαμά πρέπει να τα γράψει και να τα ζωγραφίσει και να τα έχει έτοιμα το φθινόπωρο. Αλλιώς –την άκουσα να το λέει στη νονά μου τη Χριστίνα- θα ζητάνε πίσω την προκαταβολή.
-Και η προκαταβολή πάει, συμπλήρωσε.
Εγώ υποτίθεται πως έπαιζα με τα αυτοκινητάκια και δεν παρακολουθούσα τι έλεγαν… Ξεφεύγει όμως τίποτε από το Φάνη;
Όχι!

Μια άλλη μέρα, μόλις ξύπνησα το πρωί είδα δυο ωραίες φρέσκιες ζωγραφιές. Όμορφες ήταν. Ένα αστείο κοριτσάκι κι ένα αγοράκι. Χάρηκα πολύ. Ξέρω πως μόλις φτιάξει τις πρώτες εικόνες, μετά η μαμά πετάει. Γράφει σαν πολυβόλο στον υπολογιστή, ζωγραφίζει, τραγουδάει, χαμογελάει και όλο με ρωτάει:

-Σου αρέσει Φάνη;
Κι εμένα πάντα μου αρέσει. Και πάντα είμαι ο πρώτος αναγνώστης. ‘Όταν βλέπει πως βαριέμαι καταλαβαίνει πως πρέπει να μικρύνει το παραμύθι, χωρίς να της πως τίποτα.

Για να μην πολυλογώ και βαρεθείτε κι εσείς, να σας πω πως εκείνο το πρωί με τις ζωγραφιές ξύπνησε πολύ χαρούμενη. Μόνο που δεν πετούσε. Ύστερα από λίγο την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο με τον «Εκδοτικό Οίκο». Ο Εκδοτικός Οίκος είναι ένας κύριος που νομίζω πως του αρέσει πολύ η μαμά μου, αλλά αυτή δεν το ξέρει. Κι εγώ δεν της το λέω γιατί δεν τον συμπαθώ και πολύ!

Να τι άκουσα να λέει η μαμά (αυτή τη φορά υποτίθεται πως έπαιζα με τα Playmobile)

Η μαμά:
-Σκέφτηκα ότι για να έχει πλάκα θα μπορούσαμε να συνδυάσουμε τα κοριτσίστικα και τα αγορίστικα γούστα. Έτσι ο έρωτας μεταξύ Φρουτένιου και Λαχανίτσας θα μπορούσε να απειληθεί από "κακούς" όπως έναν στρατό με αρχηγό ένα στρατηγό τύπου: "Πάστα-σαντιγύ" και το στρατό του, από Τηγανιτούς Στρατιώτες, Γαριδάκιες, Σοκοφρεγάτες κλπ Να γίνει καμιά μάχη με "αίματα"= σταγόνες από χυμούς "σφαγμένων" φρούτων ή λιωμένα βούτυρα κάτι τέτοιο. Ή να μαλώνουν τα τρόφιμα που δεν πρέπει να τα συνδυάζουμε μεταξύ τους και να είναι φίλοι οι σωστοί συνδυασμοί. Και φυσικά να έρθουν νεράιδες-σαλάτες και φρουτοσαλάτες ή κάτι τέτοιο και να βοηθήσουν τους ερωτευμένους να παντρευτούν.
Δηλαδή να έχουμε και ρομαντικό, και αστείο και φοβιστικό κομμάτι.
Το σκηνικό, στις ζωγραφιές το φαντάζομαι: πάγκος κουζίνας, ντουλάπια, συρτάρια, τηγάνια κατσαρόλες ψησταριές κλπ.
Αυτά. Δηλαδή σου λέω ότι μου ήρθε στο κεφάλι. Θα σκανάρω τις πρώτες ζωγραφιές, να σου της στείλω…



Ο «Φρουτένιος» και η «Λαχανίτσα»; Ωραίο! Αν και να σας πω την αλήθεια, εμένα τα «χρήσιμα» παραμύθια δεν μου αρέσουν και πολύ. Ούτε τα λαχανικά!
Σας αφήνω τώρα. Όταν θα έχω νεότερα θα σας γράψω πάλι. Είμαι περίεργος να δω τι θα σκαρφιστεί η μαμά μου!

ΥΓ Πολλές-πολλές ωραίες εικόνες από την έκθεση, θα δείτε εδώ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα γίνουν υπέροχα παραμύθια!...
Καλή δύναμη στη μαμά και το πράσινο παραμύθι της εύχομαι να έχει και συνέχεια!...
Να είστε καλά!

kostasst είπε...

Ευχαριστώ

mari iliadi είπε...

!!!Μπράβο και καλή δύναμη

kostasst είπε...

Ευχαριστώ! Για να δούμε τι θα δούμε....