Χρώματα Θεσσαλονίκης και ένα κείμενο του Στέλιου Ξεφλούδα

...όταν μια πόλη γεννά παραμύθια. Γκράφιτι, τοίχοι, χρώματα και ένα κείμενο.



Απόσπασμα από μια συνέντευξη του Στέλιου Ξεφλούδα, που μπορείτε να το διαβάσετε και σε ταμπλό για τις "Μακεδονικές Ημέρες", που βρίσκεται, όπως έχω ήδη γράψει, στο Λευκό Πύργο...



"... Σε μια πόλη βορεινή όπως η Θεσσαλονίκη με τα παλιά τείχη, που η ομίχλη κάποτε γεμίζει τους ήσυχους δρόμους της, όλα νομίζεις πως ζουν πολλές φορές σε μια ατμόσφαιρα ονείρου.
Στο ήσυχο λιμάνι της κάποια καράβια είναι έτοιμα να φύγουν μέσα στη μαγεία των δειλινών της.



Παντού υπάρχει μια ψυχή γεμάτη ποίηση, μελαγχολία και σιωπή, όλα έχουν μια εσωτερικότητα, ένα βάθος, ίσως κάποιο μυστικισμό είτε πλανιέσαι στους στενούς λιθόστρωτους δρόμους των απάνω συνοικιών, είτε χαίρεσαι το απαλό φθινόπωρο στις εξοχικές λεωφόρους, είτε σταματήσεις στις προκυμαίες αιχμάλωτος ενός δειλινού.



Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η νεανική ψυχή βρίσκει άπειρες τροφές, βηματίζει ώρες πολλές μέσα στ’ όνειρο, λατρεύει τη σιωπή και τη μελαγχολία, βυθίζεται σε μια ατμόσφαιρα βαρειά από ποίηση, αναζητά την ψυχή του κόσμου..."