Δώδεκα ακόμη (καλά) ελληνικά βιβλία για το καλοκαίρι!

 Επειδή είδα πως σας ενδιέφερε η σχετική προηγούμενη ανάρτηση, και τα καλά ελληνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα σαφώς και δεν είναι μόνο δέκα, αποφάσισα -καθώς σφίγγουν οι ζέστες- να σας προτείνω δώδεκα (καλά) ελληνικά βιβλία για το καλοκαίρι. Η σειρά είναι τυχαία και όχι βάσει κάποιας αξιολόγησης

-Γιάννης Καλπούζος, Η Ουρανόπετρα (Μεταίχμιο) Για μια ακόμη φορά ο συγγραφέας μας δείχνει τι σημαίνει να γράφεις ένα πραγματικά ιστορικό μυθιστόρημα. Ο Γιάννης Καλπούζος μας μεταφέρει στην Κύπρο στα τέλη του 19ου, αρχές του 20ου αιώνα (η αρχή γίνεται στην Ενετοκρατία) και μας χαρίζει ένα ακόμη μοναδικό βιβλίο.

-Γιάννης Ξανθούλης, Ο γιος του δάσκαλου (Διόπτρα). Από τα καλύτερα μυθιστορήματα του Γιάννη Ξανθούλη... Τι οδηγεί στην αυτοκτονία ένα παιδί -υπόδειγμα; Συναρπαστικό και με έντονο το αποτύπωμα του παρόντος και του παρελθόντος

-Τζούλια Γκανάσου, Ως το τέλος (Γκοβόστης) Η συγγραφέας του "Ομφάλιου λώρου"  δημιουργεί έναν γκροτέσκο, εφιαλτικό κόσμο με εξαιρετική δύναμη γραφής

-Χρήστος Αστερίου, Το ταξίδι του Ιάσονα Ρέμβη -κυκλοφόρησε σε επανέκδοση από τις εκδόσεις Πόλις. Η επιστροφή ενός καταξιωμένου Έλληνα ζωγράφου στην Αθήνα ακολουθείται από μια σειρά παράξενων περιστατικών. Είανι αλήθεια ή όνειρο;

-Τίτος Πατρίκιος, Σε βρίσκει η ποίηση (Σμίλη) Ποιήματα για να τα διαβάζεις και να τα ξαναδιαβάζεις ακόμη και κα΄τω από τον ήλιο και να κάνεις τη δική σου ενδοσκόπηση

-Μιχάλης Γκανάς, Άψινθος (Μελάνι). Άλλο ένα βιβλίο για να το διαβάζεις και να το ξαναδιαβάζεις. Το "Αυτοί παιδί μου δεν" το έχω κολλήσειο στο Ημερολόγιό μου, να το βλέπω καθημερινά...

-Δημήτρης Τσερές, Άγριο ροδάκινο (Γαβριηλίδης) Από τα πολύ ενδιαφέροντα διηγήματα που διαβάσαμε και αμς μεταφέρουν με πειστικό τρόπο στην ελληνική επαρχία

-Λύο Καλοβυρνάς Γκντουπ!-Το μυστικό ημερολόγιο της Λίνας (Κέδρος), Διασκεδαστικό και κατάλληλο για γονείς και παιδιά (άνω των δώδεκα ετών - θα πρότεινα) Η Λίνα είναι καταπληκτική! Δείχνει πως μπορείς να γράψεις κάτι διδακτικό χωρίς να είναι βαρετό!

-Τζίνα Μιτάκη, Νυχτερινές κουβέντες με μια κουκουβάγια (Άνεμος) Ιστορίες που μοιράζεται μια γυανίκα με μια κουκουβάγια στην κουζίνα ενός σπιτιού στα βουνά. Γεμάτο νυχτερινό άρωμα και πολλές αλήθειες...

-Τεύκρος Μιχαηλίδης,  Ο μέτοικος και η συμμετρία ( Πόλις). Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει από τη Μικρά Ασία στο Παρίσι σε έαν από τα καλύτερα μυθιστορήματά του, ζωντανεύοντας κρίσιμα γεγονότα του 20ου αιώνα μέσα από τα μάτια του ήρωά του: Μικρασιατική καταστροφή, άνοδος του φασισμού στην Ιταλία, Ισπανικός Εμφύλιος, κατοχή στο Παρίσι...

-Δημήτρης Αλεξίου, Αλάτι κόκκινο (Διόπτρα) Από τα καλύτερα ελληνικά αστυνομικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει -μακριά από την πεπατημένη. Γεμάτο από την αγαπημένη Σκύρο του συγγραφέα περιλαμβάνει και μερικά πολύ ξεχωριστά παραμύθια (τα πρότεινα και στους μαθητές μου στα σεμινάρια δημιουργίας παραμυθιού)

- David Sedaris, Ντελίριουμ (Μελάνι). Αυθαιρετώ ελαφρώς, αφού ο Sedaris είναι Ελληνοαμερικανός και τα βιβλία του κυκλοφορούν σε μετάφραση. Όμως η εκπληκτική του σάτιρα και η ανάγκη που έχουμε για γέλιο με κάνει να σας το προτείνω, κλείνοντας αυτή τη δωδεκάδα

Ψυχή σαν θάλασσα: Γνωριμία με την Πόπη Γκερούση

Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα στο Ηράκλειο της Κρήτης και είχα τη χαρά -πέρα απ' όλα τα άλλα όμορφα που έγιναν εκείνο το τριήμερο- να γνωρίσω τη συγγραφέα του "Ψυχή σαν θάλασσα" Πόπη Γκερούση και να έχουμε μια μακρά συνομιλία. Μακάρι να μπορούσα να σας μεταφέρω λίγο από το άρωμα μιας κουβέντας που είχε βιβλία, ταξίδια, μουσική, στίχους και κυρίως ...θάλασσα.

Η Πόπη ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου εκτός των άλλων πολλών δραστηριοτήτων της που περιστρέφονται γύρω από το γράψιμο έχει και μια εξαιρετική μουσική εκπομπή που μπορείτε να ακούσετε και μέσω διαδικτύου κάθε Τρίτη τα μεσάνυχτα στο Μουσικό κανάλι 105,1
Θέλοντας να μοιραστώ μαζί σας κάποια από όλα αυτά που συζητήσαμε της ζήτησα να μου απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις, ξεκινώντας φυσικά από τη μεγάλη της αγάπη:

-«Ψυχή σαν θάλασσα». Καθόλου τυχαίος ο τίτλος… Τι σημαίνει για σένα;

Ναι, καθόλου τυχαίος κι από την άλλη προέκυψε τόσο απόλυτα φυσικά . .      

Πιστεύω ότι η φύση μπορεί να αποτελέσει ένα σημείο ταύτισης της ανθρώπινης προσωπικότητας ακόμη και με συμβουλευτικό ρόλο.  Η θάλασσα δε είναι ευλογημένη να συγκεντρώνει μαζί πολλές αρετές μα και να καθοδηγεί, ν’ ανακουφίζει, να καθαρίζει και πολλά άλλα.  Επιθυμούσα η ηρωίδα μου να διαθέτει μια τέτοια ψυχή μαζί με τις όποιες ανθρώπινες αδυναμίες που προφανώς συνυπάρχουν.  Στο τέλος όμως να μένει κάτι από τη δύναμη του ανθρώπινου μεγαλείου, μια ψυχή που παρομοιάζεται με θάλασσα διαθέτει πλούσιο υλικό και μπορεί να προσφέρει, άγρια και δυνατή ενάντια στα συνηθισμένα.  Όταν μια τέτοια ψυχή «κινείται» γύρω σου δε μπορεί πάρα κάτι να κερδίσεις κι ο ίδιος σαν φωτεινό στοιχείο στη ζωή σου, εξ ου και το όνομα της.

Όλη τη συνέντευξη της Πόπης Γκερούση μπορείτε να τη διαβάσετε στο Γυρίζω σελίδα, ένα μπλογκ για όσους αγαπάνε το βιβλίο, που είχε ως εμπνεύστρια την επίσης Ηρακλειώτισσα Χριστίνα Μαρκουλάκη. Με αυτή τη συνέντευξη εγκαινιάζουμε μια νέα σειρά συνεντεύξεων από Έλληνες αγαπημένους συγγραφείς...

Το μυθιστόρημα της Πόπης Γκερούση "Ψυχή σαν θάλασσα" κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική

Το Κόκκινο παραμύθι πετάει με μια ...Σαΐτα. Το Κίτρινο (καλοκαιρινό) παραμύθι έρχεται το τριήμερο!

 Ένα μέιλ από την Καβάλα και τον Ηρακλή Λαμπαδαρίου μας έδωσε μεγάλη (πολύ μεγάλη!!!) χαρά την περασμένη εβδομάδα. Μας ζητούσε να κυκλοφορήσει ελεύθερα -μέσα από τη "Σαΐτα" του- σε e-book τα τέσσερα χρωματιστά μας παραμύθια!

Δεν προλάβαμε να πούμε το "ναι" και στρώθηκε στη δουλειά. Έτσι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το "Κόκκινο Παραμύθι" βγήκε και πετά ελεύθερα με μια Σαΐτα στον ουρανό του διαδικτύου.
Μπορείτε να το διαβάσετε (ακόμη και οι κάμποσες χιλιάδες που το έχετε ήδη διαβάσει) ελεύθερα, να το κατεβάσετε, να το τυπώσετε, να κάνετε ό,τι θέλετε τέλος πάντων!
Και να δείτε τι όμορφη δουλειά έκανε ο Ηρακλής. Ο οποίος θα επαναλάβει τους άθλους του και κάθε βδομάδα θα απελευθερώνει κι από ένα χρωματιστό παραμύθι. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς...
Διαβάστε το παραμύθι εδώ

Αυτό το Σαββατοκύριακο θα βγει στον αέρα και το άλλο παραμύθι που πολλοί ήδη έχουν αγαπήσει:
Το Κίτρινο. Μια ..ανατρεπτική ιστορία παραμυθένιας αγάπης.


Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί χωρίς τη Χριστίνα Μαρκουλάκη με την οποία ετοιμάσαμε το Σπαρματσέτο που οδήγησε στα ...ίχνη μας τη Σαΐτα και φυσικά χωρίς το Γιάννη Φαρσάρη με το Openbook του που φρόντισε για όλα!
Τέσσερις πόλεις συνεργάστηκαν για το αποτέλεσμα: Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ηράκλειο και Καβάλα.
Όταν αλλού πέφτει μαύρο, εμείς απαντάμε με χρώματα!

Η Ραδιοτηλεόραση στα περίπτερα με ...clopyright

Απίστευτο θράσος. Με ισχυρές "πλάτες" προφανώς. Κυκλοφόρησε σήμερα κλεψίτυπη "Ραδιοτηλεόραση" με την πονηρή προσθήκη "ο κόσμος στη"

Κάποιοι ήδη θησαυρίζουν από τις αποφάσεις της Συμμορίας που κυβερνά τη χώρα. Χαρακτηριστικό για τη νέα ... ποιότητα που πρεσβεύουν είναι το εξώφυλλο την Τατιάνα Στεφανίδου -βασίλισσα του κιτρινισμού.
Επίσης και ολίγη από Κυβερνητική προπαγάνδα με Όλγα Κεφαλλογιάννη στο εξώφυλλο και άφθονο κουτσομπολιό.
Η δικαιοσύνη που όταν είναι να κυρήξει καμιά απεργία παράνομη τρέχει και κάνει υπερωρίες, που ακριβώς βρίσκεται τώρα;
Ποιοί μετείχαν στην αθλιότητα;
Ποιοί έγραψαν σε αυτό το περιοδικό;
Που είναι οι Ενώσεις Συντακτών;

ΕΡΤ, όπως Ελλάδα: Από τις πιο ολοκληρωμένες τοποθετήσεις

 

Μου το έστειλαν σήμερα. Νομίζω πως τα λέει όλα. Οπότε απλώς το παραθέτω:

 

ΕΡΤ, όπως Ελλάδα

                                   

του Νίκου Βεντούρα

 

Με ένα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», του οποίου προηγήθηκε ο ανεκδιήγητος δεκάρικος του Κεδίκογλου, η κυβέρνηση έκοψε την ΕΡΤ.

 

Τόσο ο Κεδίκογλου όσο και ο Σαμαράς στο διάγγελμα του προς την «νεολαία» της ΟΝΝΕΔ και αλλού, νομιμοποίησαν και αναβάθμισαν σε επίσημο κυβερνητικό λόγο την αμετροέπεια του Θεόδωρου Πάγκαλου για τους «κοπρίτες» και «αντιπαραγωγικούς» δημοσίους υπαλλήλους.

 

Οι άνθρωποι των δυο κομμάτων που εναλλάσσονταν στην εξουσία τα τελευταία τριάντα χρόνια (μαζί με την κρατικοδίαιτη «αριστερά της ευθύνης»), καθυβρίζουν τους απλούς εργαζόμενους στο δημόσιο, σαν τον τελευταίο καφενόβιο του «ρε, αν ήμουν εγώ πρωθυπουργός για μια μέρα…». Λες και δεν κυβέρνησαν οι ίδιοι αυτόν τον τόπο, λες και δεν διόρισαν οι ίδιοι τις διοικήσεις και τα «ρετιρέ», λες και δεν σχεδίασαν, ψήφισαν και εφάρμοσαν, όλους τους νόμους και τις μεταρρυθμίσεις που έκαναν το δημόσιο ό,τι είναι σήμερα.

 

Υπάρχει, ασφαλώς, κόσμος που χειροκρότησε την «αποφασιστικότητα» του Σαμαρά και την απόφαση της κυβέρνησης να «θέσει τέρμα στην αδιαφάνεια» (της ίδιας κυβέρνησης που μόλις προχθές χάρισε τον ΟΠΑΠ στο Μελισσανίδη και που επιμελώς μετέτρεψε την εξεταστική για την λίστα Λαγκάρντ σε τσίρκο). Πρόκειται για τον «σκληρό πυρήνα» του πάλαι ποτέ δικομματισμού: μεγαλοαστοί που νοσταλγούν το Σημιτικό «εκσυγχρονισμό» και διαβάζουν Μανδραβέλη, ψηφοφόροι της Ντόρας, ιδιωτικοί υπάλληλοι με τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, κομματόσκυλα και «νεολαίες», συνταξιούχοι δεξιοί χωροφύλακες,νεοφιλελεύθεροι με MBA από αγγλικά πανεπιστήμια τρίτης διαλογής και λοιπά λούμπεν στοιχεία ― εν ολίγοις, το πιο αποχαυνωμένο κομμάτι της κοινωνίας.

 

Σε αυτή τη μερίδα του κόσμου, οι πλέον προφανείς ενστάσεις και οι πλέον κραυγαλέες αντιφάσεις δεν έχουν καμμία επίδραση. Δεν θα αναρωτηθούν ποτέ τι σόι «εξυγίανση» θα κάνουν οι ίδιοι που παρέδωσαν τα ηνία της κρατικής τηλεόρασης στον Αιμίλιο Λιάτσο και που ευθύνονται για τους διορισμούς ημετέρων βαριδίων στην ΕΡΤ . Ούτε θα αλλάξουν άποψη αν πληροφορηθούν ότι η ΕΡΤ είναι, παρόλα τα βύσματα, κερδοφόρα και χαμηλού κόστους σε σχέση με τα ομόλογά της ευρωπαϊκά κανάλια ― ακόμη και τα Γερμανικά. Ο στόκος δεν μεταπείθεται ― σοβατίζεται μόνο.

 

Τα δυο πρόσωπα της ΕΡΤ

 

Η ΕΡΤ υπήρξε, στο βαθμό που της αναλογεί, προπύργιο κομματικής και μνημονιακής προπαγάνδας, πνιγμένη στη διαφθορά των ημετέρων. Αλλά ταυτόχρονα, ―επειδή έτσι φτιάχτηκε το κράτος μας, και επειδή η νομοθεσία παρείχε προστασία όχι μόνο απέναντι στους εργοδοτικούς εκβιασμούς και την απόλυση, αλλά και ενάντια στις απαιτήσεις της τηλεθέασης και των διαφημιστών― αποτελούσε έναν οργανισμό που δεν ελέγχεται ολοκληρωτικά, που διατηρεί έναν κοινωνικό και λαϊκό χαρακτήρα.

 

Όλο το κράτος μας είναι φτιαγμένο ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Σαν τον Ιανό, με τα δυο πρόσωπα, είναι όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί. Χώροι βολέματος των «δικών μας παιδιών» και κρατικού ελέγχου, αλλά και χώροι ελευθερίας από τη ζούγκλα της νεοφιλελεύθερης αγοράς και προστασίας από τους εργασιακούς εκβιασμούς. Αυτό το διπλό πρόσωπο ήρθε να καταργήσει η Τρόικα και η κυβέρνησή της, που ανέλαβε το τυπικό μέρος. Καταργεί τον κοινωνικό και λαικό χαρακτήρα του κράτους, τον μη ελεγχόμενο, αυτόν που μας επέτρεπε να ζούμε μέχρι τώρα με μια σχετική αξιοπρέπεια.

 

Γνωρίζουμε όλοι, κατά βάθος, πως ό,τι καλό υπήρχε στην ελληνική τηλεόραση ήταν της ΕΡΤ. Όπως γνωρίζουμε ότι οι ιδιωτικοί σταθμοί μας κατακρήμνισαν το συλλογικό IQ κατά πολλές μονάδες με Τατιάνες, Ρούλες, Μικρούτσικους, Σουλεΐμάν, Βραζιλιάνικα, Αρναούτογλου, Πρετεντέρηδες, Θέμους, Καψήδες, Πορτοσάλτηδες κ.α. ―και τόνους διαφημίσεων.

 

Γνωρίζουμε, επίσης, όλοι, πως δεν ήταν μία αλλά δύο οι ΕΡΤ. Η πρώτη ήταν ένα κομματικό κυβερνητικό μπουρδέλο διαφθοράς και προπαγάνδας και η δεύτερη μία φωνή της ελληνικής κοινωνίας ―πολυφωνική και λαϊκή― απούσα ακόμα και από τις άλλες ευρωπαϊκές τηλεοράσεις οι οποίες από δεκαετίες λειτουργούν με τεχνοκράτες και ειδικούς του μάρκετινγκ.

 

Αυτή την δεύτερη ΕΡΤ, την σχετικά μη ελεγχόμενη, την λαϊκή ΕΡΤ, αυτή κλείσανε. Αν ανοίξει ξανά ως ΝΕΡΙΤ, θα έχει μείνη μόνο το κομματικό και προπαγανδιστικό μπουρδέλο, μία τηλεόραση αυστηρή, εσωστρεφής, με αναφορά μόνο στα συστήματα της εξουσίας, και με απόλυτο έλεγχο.

 

Ούτε βέβαια θα στελεχώσουνε την ΝΕΡΙΤ των «υγιών βάσεων» οι αδιάφθοροι του Έλιοτ Νες. Θα εγκαταστήσουν εκεί Λιάτσους, Στάες, Κούλογλου, Σαλαγκούδες, Αλ Σαλέχ ― τους ημέτερους της σημερινής ΕΡΤ, συν τα λαμόγια που θα φέρουν από τα πτωχευμένα ιδιωτικά κανάλια. Ήδη, οι χειρότεροι δήλωσαν το «παρών». Το σχέδιο της ΝΕΡΙΤ περιγράφει την δημιουργία μιας ξένης προς το λαό τηλεόρασης η οποία θα απηχεί μόνο την φωνή της εξουσίας.

 

Το σκληρό ροκ του μελλοντός μας

 

Ο τρόπος που έκλεισε η ΕΡΤ είναι ένα δυναμόμετρο που μετράει την δύναμη των συνδικάτων και της κοινωνίας. Η ΕΡΤ έκλεισε με αυτόν τον τρόπο γιατί η κυβέρνηση και η Τρόικα ξέρουν ότι οι αντιδράσεις θα είναι χλιαρές και αδιέξοδες. Βαρέθηκαν και τα επικοινωνιακά παιχνίδια και την κοινή γνώμη. Όπως ο νταβατζής βαριέται τις πουτάνες του και τις πηδάει ξερά και στα όρθια. Ετσι θα πάει το πράγμα από εδώ και πέρα: «σας έχουμε γραμμένους, σας πηδάμε κι εσάς και τα παιδιά σας, και δεν μπορείτε να μας κάνετε τίποτα».

 

Είναι, επομένως, λάθος η κατάχρηση της «επικοινωνιακής ερμηνείας», ότι δηλαδή η ΕΡΤ έκλεισε με φωτιά και τσεκούρι για να ξεχαστεί η παταγώδης αποτυχία του success story. Αν η ΕΡΤ έκλεισε με αυτόν τον τρόπο είναι γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να κάνουν αυτό το οποίο έχουν κατα νού και που ονομάζουν «αναδιάρθρωση», «εξυγίανση» κλπ. Μόνο με φωτιά και τσεκούρι, όπως οι συντάξεις, οι μισθοί, τα εργατικά δικαιώματα, το Σύνταγμα και οι οργανισμοί που θα ακολουθήσουν.

 

Η φωτιά και το τσεκούρι δεν είναι ένα «επικοινωνιακό τρυκ» ― είναι ο τρόπος με τον οποίο η Τρόικα επανασυγκροτεί το κράτος και είναι η μέθοδος με την οποία επανασυγκρότησε όλα τα κράτη στα οποία βρέθηκε. Το λεγόμενο «δόγμα του σοκ».

 

Το πως επέλεξαν να κλείσουν την ΕΡΤ αποκαλύπτει πολύ χρήσιμα πράγματα για αυτό που είμαστε και για αυτό που μας περιμένει, τα οποία ―με την υπερβολική προβολή της επικοινωνιακής ερμηνείας― μένουν στο σκοτάδι. Αυτό το αγνοούν τα κόμματα, το ξέρουμε όμως οι άνθρωποι, οι Έλληνες, που έχουμε φάει μαύρο πριν το φάει η ΕΡΤ, που έχει μαυρίσει η ζωή μας. Πριν από την ΕΡΤ και σαν την ΕΡΤ ήμασταν εκατομμύρια Ελλήνων, και μας προσβάλει η απάτη, όλων τους, ότι τάχα η φωτιά και το τσεκούρι στην ΕΡΤ θα μας κάνει να το ξεχάσουμε.

 

Η επόμενη λέρα

 

Στα θετικά πρέπει να προσμετρηθεί η αυθόρμητη διάθεση συμπαράστασης στην δημόσια ραδιοτηλεόραση από τον πολύ κόσμο. Ως ανάμνηση ενός κοινού παρελθόντος και ως σύμβολο ενός ζοφερού μέλλοντος, η ΕΡΤ στάθηκε αφορμή για να βγει η οργή και το παράπονο για όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια. Μια οργή την οποία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι συνδικαλιστές και η αντιπολίτευση την διαχειρίστηκαν άγαρμπα, μεσοβέζικα και με ξεπερασμένες λογικές.

 

Αντί άγριας παρατεταμένης απεργίας, στην ΕΣΗΕΑ το συζητούσαν το πράγμα ―και τη διέκοψαν με την πρώτη ευκαιρία. Αντί ακατάπαυστης πολεμικής ενάντια στην κυβέρνηση και το μνημόνιο ―με εκπομπές, ελεύθερο λόγο και επαφή με τους πολίτες―, κατέφυγαν σε συναυλίες με σουβλάκια στο προαύλιο και αυτοαναφορικούς τόνους μνημοσύνου. Εν ολίγοις, είδαν το όλο θέμα ως κρίση προς διαχείριση και όχι ως διένεξη σε ένα συνεχιζόμενο πόλεμο από πλευράς της κυβέρνησης.

 

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα έπρεπε να είχε εκτοξευτεί από την οργή του κόσμου, περιορίστηκε σε συμβατικές και ανεμικές καταγγελίες, λες και είμαστε στο 2000, όλα είναι ως συνήθως, και αρκεί η απλή φραστική αντιπαράθεση ανάμεσα στους εκπροσώπους των κομμάτων για να κερδίσουμε τις εντυπώσεις των οπαδών μας. Στο ίδιο τυπικό πλαίσιο ήταν και η επίσκεψη «παραπόνων» στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σα να μας θεωρεί χάνους που θαμπώνονται με φύκια ― με δύο καλές δηλώσεις και έτερον ουδέν.

 

Δεν καταλαβαίνουν άραγε στην Κουμουνδούρου ότι ο κόσμος που τους εμπιστεύτηκε την ψήφο του ζητάει κάτι παραπάνω από μια τυπική αντιπολίτευση η οποία αντιδρά στην ολική επίθεση της κυβέρνησης με κοινοβουλευτικές συμβατικότητες;

 

Πως να πάρει κανείς σοβαρά την αξιωματική αντιπολίτευση ως κόμμα έτοιμο να κυβερνήσει, όταν παρά τα πύρινα λόγια του Αλέξη στο Σύνταγμα, ακόμα την σκέφτονται εκείνη την πρόταση μομφής; Πως μπορείς να αναγνωρίζεις ότι πρόκειται για κυβέρνηση «εκτροπής» και να ζητάς να «αποκαταστήσουμε την δημοκρατία» χωρίς να εξαντλείς ούτε καν τα διαθέσιμα κοινοβουλευτικά μέσα; Ειδικά όταν η απέναντι πλευρά επελαύνει με όλες της τις δυνάμεις.

 

Η συνάντηση της Δευτέρας, είναι φανερό, δεν είχε ως θέμα την ΕΡΤ, αλλά πιθανές εκλογές και την δυνατότητα ή μη αποφυγής τους. Οι συγκεντρώσεις του Αντώνη, η ομιλία στην ΟΝΝΕΔ κ.α. έχουν καθαρά προεκλογικό χαρακτήρα. Ξέρει ότι έρχονται ακόμα χειρότερα μέτρα και περικοπές, οι δημοσκοπήσεις τον σπρώχνουν προς εκλογές, και η συγκυρία του πάει γάντι: αντί για μνημόνια και συντάξεις, εκλογές με κύριο θέμα την ΕΡΤ ― και την αβάντα, λόγω θέματος, της Χρυσής Αυγής. Και επειδή ούτε βήχουν χωρίς άδεια, θα πρέπει να έχει πάρει το πράσινο φως από την Τρόικα. Εξ ου και οι εκτός προγράμματος συναντήσεις μαζί της. Όσο για τις δυο κυβερνητικές εταίρες, θα κάνουνε το παν για να τον μεταπείσουν ― και το μαύρο της ΕΡΤ θα δεχτούνε και όλα τα μαύρα που έρχονται, αρκεί να μην γίνουν εκλογές. Αλλά αν επιμείνει ο Σαμαράς θα βγούνε να πούνε ότι τον ρίξανε αυτοί λόγω ΕΡΤ, μπας και πάρουν καμμιά ψήφο.

 

Ως προς την ΕΡΤ, αλλά και ως προς την όλη λειτουργία του κράτους, η μεγάλη τραγωδία μας συνοψίζεται στο εξής: το παλιό δεν λειτουργεί πια και το καινούργιο δεν έχει έρθει ακόμα.

 

Το κράτος που είχαμε μας έφερε από τον πόλεμο μέχρι εδώ, ή μάλλον από το 1821 μέχρι εδώ, και δεν δουλεύει πια. Η κομματοκρατία του πρώτου ΠΑΣΟΚ, τα οράματα ιδιωτείας του ΚΛΙΚ, ο ψευδεπίγραφος «εκσυγχρονισμός» της σημιτικής περιόδου και το σύρσιμο μας στην νεο-αποικιοκρατία της «ευρωπαϊκής προοπτικής», το ξεχαρβάλωσαν. Πρέπει να φιάξουμε άλλο. Προς το παρόν μας το φτιάχνει ― μας το «φοράει» είναι η σωστή λέξη ― η δεύτερη Βαυαροκρατία.

 

 

---

Ευχαριστώ τον Α.Φ. για την πολύτιμη συνεισφορά του στην ανάλυση των γεγονότων.

 

Νίκος Βεντούρας

18 Ιουνίου 2013 | © ThePressProject.gr 

- See more at: http://www.thepressproject.gr/article/44312/ERT-opos-Ellada#sthash.HXfRdMsA.dpuf

Το Τείχος των Βιβλίων στην ΕΡΤ: Συνεχίζουμε και σήμερα!

Ήταν η Ελένη, ο Βαγγέλης, η Βάσια, η Ευτυχία, η Μαρία, ο Δημήτρης, ο Γιάννης, η Ελευθερία...
Ο καθένας με τον ..."οβολό" του βοήθησε ώστε να αρχίσει να χτίζεται το Τείχος των Βιβλίων. Το Τείχος του Πολιτισμού. Για την ΕΡΤ και όχι μόνο. Πριν φύγουμε προβληματιστήκαμε τι αν κάνουμε με τα βιβλία. Αποφασίσαμε να τα αφήσουμε εκεί. Και με χαρά μάθαμε σήμερα ότι το Τείχος συνεχίζει να χτίζεται! Έτσι θα πάμε -όσοι μπορούμε- και σήμερα το βράδυ.
Όχι από υποχρέωση, αλλά από κέφι. Από διάθεση να κάνουμε κάτι.
Άσε που -όπως λέει και το τραγούδι- "Η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί, το πιλοφόρι, το μυστρί.... Όσοι είναι παλικάρια τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές..." (!!!)

Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε πολύ όμορφα. Άνοιξαν νέοι δρόμοι με αφορμή την επικοινωνία που ξεκίνησε μέσα από τα βιβλία (εντάξει έπαιξαν ρόλο και οι μπύρες και το ψητό κοτόπουλο που ξεκοκαλίσαμε -ας είναι καλά η Πρέβεζα).

Γνωριστήκαμε με συγγραφείς. Ανθρώπους κυρίως νέους, ταλαντούχοι. Με τη φλόγα μέσα τους. Λίγους, ίσως. 

Αλλά δυνατούς για μια μαγιά -γεμάτη μάγια- που θα γεννήσει πολλά ακόμη καινούργια πράγματα. Μαζί τους και μερικοί μεγαλύτεροι. 

Γράφω τα ονόματα, ελπίζοντας να μην έχω ξεχάσει κανέναν:  Ευτυχία Παναγιώτου, Βαγγέλης Μπέκας, Γιάννης Φιλιππίδης, Βάσια Τζανακάρη, Μαρία Γιαγιάννου, Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Λιόπη Αμπατζή, Ανδρέας Βατίστας, Δημήτρης Οικονόμου, Ελευθερία Κυρίτση, Νίκος Χρυσός, Αλέξης Δάρας, Ελευθερία Τσίτσα, Ελένη Νανοπούλου, Μαρία Φακίνου, Θεοχάρης Παπαδόπουλος,  Βασίλης Κυριάκης, η ηθοποιός και ποιήτρια Νάνα Παπαδάκη και οι σκηνοθέτες Στέργιος Νιζήρης, Ζαφείρης Χαϊτίδης…

Μαζί μας οι Εκδόσεις των Συναδέλφων και η Άνεμος εκδοτική.

Πόσα μάθαμε χθες. Πόσα μοιραστήκαμε...

Όσοι δεν ήταν/ χάσανε.  Έχουν σήμερα μια ακόμη ευκαιρία...(μπορείτε να φέρετε και κανένα μεζεδάκι -αν θέλετε)

ΣΤΕ: Να ανοίξει αμέσως τώρα το Μαντείο των Δελφών (ή μήπως όχι;)

Τηλεγράφημα του ΑΠΕ:
Το ΣΤΕ ανακοινωσε ότι είναι άκυρο το Διάταγμα του Θεοδόσιου του Μεγάλου. Το Μαντείο των Δελφών πρέπει να ανοίξει άμεσα μέσα στην επόμενη χιλιετία, ίσως με το ίδιο προσωπικό που είχε επί Ιουλιανού, ίσως στους Δελφούς ή στην Άμφισσα, πιθανόν με την Πυθία ή και όχι, όπου μπορεί να δίνονται χρησμοί -κάτι που θα αποφασιστεί σε επόμενη συνεδρίαση. Το ΣΤΕ απορεί με τις παρερμηνείες που υπήρκαν σε μαι τόσο ξεκάθαρη απόφαση. Έγκυροι κύκλοι αποδίδουν το πρόβλημα στο χαλασμένο φαξ που έσβησε το μισό κείμενο που έστειλε το Μαξίμου στο ΣΤΕ για το τι ακριβώς ήθελε η θεα Γαία (ιταλιστί Digea) από αυτούς.
Την επόμενη φορά το γράμμα θα πάει με ταχυδρομικό περιστέρι.

Υπενθυμίζεται ότι το ζήτημα του Μαντείου άνοιξε κατά τη συζήτηση του Χρησμού του ΣΤΕ για το θέμα της ΕΡΤ και το ζήτημα που προέκυψε με το κλείσιμο της ΕΛΑΣ

Λουκέτο και στην ΕΛ.ΑΣ: Από Σεπτέμβριο έρχεται η Μ.Π.ΕΛ.ΑΣ

Μετά τα δεκάδες κρούσματα διαφθοράς, τις διασυνδέσεις με κυκλώματα ναρκωτικών, σωματεμπορίας και "προστασίας', αλλά και λόγω της αστυνομικής βίας που έχει ξεπεράσει κάθε όριο τα τελευταία χρόνια, ο αρμόδιος υπουργός κ. Δένδιας ανακοίνωσε σήμερα το πρωί το κλείσιμο της ΕΛΑΣ.
Ο κ. Σαμαράς αποδέχθηκε την εισήγηση του, συνεκτιμώντας το γεγονός ότι η ΕΛΑΣ έχει δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς που υποαπασχολούνται, τη στιγμή που είανι τεράστια τα κενά στην υγεάι, τη παιδεία κλπ.
Έτσι το καλοκαίρι θα το περάσουμε χωρίς αστυνομία και το φθινόπωρο θα λειτουργήσει η νέα ΕΛΑΣ με ολιγάριθμο προσωπικό.
Το νέο σχήμα -σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες- θα ονομαστεί Μ.Π.ΕΛ.ΑΣ. (Μητροπολιτική Περιφερειακή Ελαστική Αστειονομία)

ΥΓ. Εν τω μεταξύ για το θέμα της ΕΡΤ με εντολή του υπουργού Θρησκείας κυρίου Αρβανιτόπουλου ανοίγει μετά από εκατοντάδες χρόνια το Μαντείο των Δελφών προκειμένου να λάβει η Κυβέρνηση Χρησμό σχετικά με την απόφαση του ΣΤΕ. Μέσω ΑΣΕΠ θα προσληφθεί η νέα Πυθία 

Το Τείχος των Βιβλίων: Σήμερα στις 7 στην ΕΡΤ!

Το μαύρο μπορεί να είναι κι ένα πολύ ωραίο χρώμα, όταν συνδυάζεται με άλλα χρώματα. Όταν όμως αυτό κυριαρχεί τότε γίνεται η μαυρίλα της κόλασης. Και αυτή την αίσθηση είχα όταν είδα κατάμαυρες τις οθόνες της τηλεόρασης. Είναι αυτό το μαύρο που στην απόλυτή του έκφραση το απεχθάνομαι   

Τίτος Πατρίκιος

Σήμερα στην ΕΡΤ, μπροστά στην εξέδρα που γίνονται οι συναυλίες έχουμε δώσει ένα ραντεβού συγγραφείς, εκδότες, φίλοι του βιβλίου. Ο στόχος να φτιάξουμε ένα Τείχος Βιβλίων. Βιβλίων που μετά θα μοιραστούν σε όσους βρεθούν εκεί.

Μερικοί ρωτάνε ποιοί είμαστε. Λες και χρειάζονται σφραγίδες για να δείξεις την αλληλεγγύη σου.

Είμαστε ο ...Κανένας, λοιπόν. Όπως οι χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονται εκεί καθημερινά χωρίς να κρατάνε σημαιάκια και πανό.

Προσωπικά μου αρκούν τα πανό των εργαζομένων στην ΕΡΤ που τα λένε όλα.





 

Ο Τρελαντώνης και η ΕΡΤ

Δεν κάνω λογοπαίγνιο... Χθες το βράδυ, μια ακόμη μαγική αγωνιστική βραδιά στην ΕΡΤ με μουσικές μοναδικές. Η ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης, η φωνή του Βασίλη Λέκκα να σε ταξιδεύει, να ξεσηκώνεσαι με άλλα, να χοροπηδάς, να νιώθεις την υγρή νύχτα με το "Τελευταίο Τσιγάρο" του Νότη Μαυρουδή.
Η μικροκαμωμένη Μάνια Παπαδημητρίου να πιάνει το σφυγμό του πλήθος...
...Και μέσα σε όλα αυτά, ένας πιτσιρικάς (9-10 ετών), καθισμένος σε μια ψάθα στο γκαζόν δίπλα από την εξέδρα των μουσικών, να διαβάζει απορροφημένος ένα βιβλίο: Τον "Τρελαντώνη" της Πηνελόπης Δέλτα!

Κι εκείνη τη στιγμή μου φάνηκε πως αυτή η εικόνα τα είχε όλα συμπύκνωνε τις περίφημες 1000 λέξεις που λένε. Κι ακόμη περισσότερες.
Ένα αγαπημένο βιβλίο της παιδικής ηλικίας, μια συγγραφέας μεγάλη Ελληνίδα που αυτοκτόνησε όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Και να γράφει για τον αδερφό της τον Αντώνη.

...Και να σκέφτεσαι πως απόγονος αυτών των ανθρώπων είναι το Ανθρωπάκι. Ένας ακροδεξιός πολιτικός, που ρίχνει μαύρο στον πολιτισμό. Ένα θλιβερό απομεινάρι του μετεμφυλιοπολεμικού κράτους . Ένας νεοβάρβαρος εθνικιστής που παριστάνοντας τον πατριώτη ξεπουλάει κομμάτι -κομμάτι αυτή τη χώρα...

Αν κάπου ψηλά υπάρχει και βλέπει η Πηνελόπη Δέλτα, με πόση θλίψη θα κουνά το κεφάλι της!

ΥΓ. Αύριο Τρίτη στις 7, στο μαύρο τους απαντάμε με το Τείχος των Βιβλίων. Εκεί στην ΕΡΤ...

Το Τείχος των βιβλίων: Τρίτη, 7 το απόγευμα στην είσοδο της ΕΡΤ

Καλούμε τους ανθρώπους των γραμμάτων, του θεάτρου, της μουσικής, των εικαστικών και των άλλων τεχνών, μα και όλους τους φιλότεχνους και τους βιβλιόφιλους, να φέρουν το δικό τους βιβλίο για να χτίσουμε το Τείχος των Βιβλίων στην είσοδο της ΕΡΤ την Τρίτη 18/6/2013, στις 7:00 το απόγευμα. Ας χτίσουμε το δικό μας ανάχωμα στον αυταρχισμό και τη βαρβαρότητα, ας υπερασπιστούμε την ελεύθερη έκφραση και τη δημοκρατία.

Με τoν Όμηρο και την αρχαία γραμματεία, τον Καβάφη, τον Καζαντζάκη, τον Σεφέρη και τους άλλους σπουδαίους, αλλά και με τη σύγχρονη ποίηση και πεζογραφία, το σύγχρονο θέατρο και δοκίμιο, το τείχος μας θα γίνει γερό, αδιαπέραστο.

Όταν ο πολιτισμός σηκώνει το ανάστημά του, οι αυταρχικές εξουσίες δεν περνούν. Υποχωρούν.

Σούπερ καφές στην Αθήνα!

Προσοχή: Δεν κάνω διαφήμιση. Ούτε που τους ξέρω τους ανθρώπους! Μιλάω για το καφέ Μικέλ, μια εξαιρετικά επιτυχημένη οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησε από τη Λάρισα. Εκεί μυήθηκα κι εγώ στα μυστικά του σούπερ καφέ τους, από ένα φίλο, όπως είχα γράψει κι εδώ

Φανταστίετε λοιπόν πόσο χάρηκα όταν προχθές μια κοπέλα μου έδωσε ένα φυλλάδιο στο δρόμο και έμαθα πως θα άνοιγε ένα "Μικέλ" κοντά στο γραφείο μου. Μικέλ spot στη Σόλωνος 64, λοιπόν, και καθώς γράφω πίνω απολαυστικές γουλιές...


Γιατί τις καλές ειδήσεις, ακόμη κι αν αφορούν μικρο-απολαύσεις της ζωής πρ΄πει αν τις μοιραζόμαστε 

ΕΡΤ: Τζέι Πορτοκαλάδας εναντίον Ξε-ΝΕΡΙΤ

Σήμερα το απόγευμα -όπως είχαμε πει- η Παραμυθοκουζίνα ήταν στην ΕΡΤ. Μαζί με τον Κωνσταντίνο, τον Άλκη, την Έλλη και τον Οδυσσέα φτιάξαμε ένα παραμυθάκι με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας. Ένα παραμυθάκι που μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο!
Μας πήραν από τις Βρυξέλλες να μας πουν ένα γεια, όταν γύρω στις 8 βγήκαμε στον αέρα (λες να στείλει καμιά επιστολή ο Συνταγματάρχης Στουρνάρας που να μας απειλεί με κλείσιμο της Παραμυθοκουζίνας;)

Εμείς με τα παιδιά τριγυρίσαμε στο κτίριο και στον κήπο, τραβήξαμε τα τραπουλόχαρτά μας και ζήσαμε στο κλίμα του αγώνα....

Το παραμύθι μας:

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κακός μάγος ο Ξε- ΝΕΡΙΤ που είχε διαβολικές ικανότητες: Μπορούσε να ελέγχει από μακριά τα προγράμματα της τηλεόρασης, να τα αλλάζει και να βάζει αυτά που ήθελε εκείνος: Ανθρώπους να κλαίνε, να σκοτώνονται και πολλά θρίλερ τρομακτικά.
Τα παιδιά που τα έβλεπαν, κάτι πάθαιναν. και άλλαζε η συμπεριφορά και το μυαλό τους.
Ο Τζέι ο Πορτοκαλάδας καθόταν με το φίλο του τον Κιμ τον Φοίνικα, όταν τους ανατέθηκε μια αποστολή: Να αλλάξουν τα προγράμματα και αν τα κάνουν χαρούμενα.
Πάνε λοιπόν στην ΕΡΤ όπου είχε εγκατασταθεί ο κακός μάγος Ξε-ΝΕΡΙΤ και είχε ρίξει το αγαπημένο του μαύρο χρώμα παντού, για να βλέπουν όλοι τα δικά του προγράμματα.
Ο Κιμ έφτιαξε σπαθιά από φοίνικες και άρχισε να ρίχνει καρύδες στον κακό μάγο. Ο Τζέι ο Πορτοκαλάδας έπιασε μετά τον μάγο, τον στριφογύρισε και τον έστειλε στο διάστημα. Ο Ξε-ΝΕΡΙΤ βρέθηκε στον πλανήτη Άρη!
Τότε οι δυο φίλοι σούπερ ήρωες μάζεψαν όλα τα παιδιά και τους είπαν να κάνουν ένα δικό τους πρόγραμμα, που το ονόμασαν: Το Κανάλι των Απίθανων παιδιών.
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Όσο για τον Ξε-ΝΕΡΙΤ κανείς δεν ξανάκουσε γι' αυτόν"

Το εξώφυλλο της Liberation με το μαύρο της ΕΡΤ

ΕΛΛΑΔΑ: Ποιός έσβησε την τηλεόραση;

Πέμπτη, 6 το απόγευμα στην ΕΡΤ: Τζέι ο Πορτοκαλάδας εναντίον Ξε- ΝΕΡΙΤ

Επειδή πολλά παραμύθια ακούμε, αύριο στις 6 το απόγευμα, μετά από συνεννόηση με τους εργαζομένους στην ΕΡΤ, η Παραμυθοκουζίνα  θα βρεθεί στο Ραδιομέγαρο της Αγάις Παρασκευής.
Με τη βοήθεια της Μαγικής Τράπουλας θα φτιάξουμε το παραμύθι της ...ΕΡΤ μαζί με τα παιδιά.
Ο νέος σούπερ- ήρωας Τζέι ο Πορτοκαλάδας είναι έτοιμος να τα βάλει με τη μάγισσα Ξε -ΝΕΡΙΤ και να αποτρέψει το κλείσιμο της ΕΡΤ...

Σας περιμένουεμ όλους μαζί με τα παιδιά σας: Γιατί η Αντίσταση χρειάζεται χρώμα και φαντασία.
Θα χαρίσουμε και "Μαγικές Τράπουλες" των παραμυθιών στα παιδιά.
Απαντάμε με τη φαντασία στην εξουσία.


ΥΓ Μακάρι να εύρισκα τον ..."Παραμυθά"!!!

Η Ένωση Συλλόγων Γονέων Αγίας Παρασκευής για την ΕΡΤ

Μην αφήσουμε το «ξαφνικό χτύπημα» να γίνει «ξαφνικός θάνατος»

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Σχολείων Αγίας Παρασκευής, από τις  πρώτες ώρες αναγγελίας κλεισίματος της ΕΡΤ, σύσσωμο παραστάθηκε στον χώρο της ΕΡΤ εκφράζοντας την πλήρη συμπαράστασή του στον αγώνα των εργαζομένων της και όχι μόνο.

Δεν είναι απλά οι 2.656 εργαζόμενοι που μένουν «ξαφνικά» χωρίς δουλειά, δηλαδή 2.656 οικογένειες οδηγούνται στην πείνα, αλλά κυρίως το γεγονός ότι οι ραδιοσυχνότητες της ΕΡΤ και το σύνολο της περιουσίας της ανήκουν σε όλους μας, αφού φτιάχτηκαν με  χρήματα του ελληνικού λαού. Δεν μπορεί κανείς, έτσι απλά εν μία νυκτί, να τα εκποιήσει σε αυτούς που καραδοκούν. Είναι ζήτημα δημοκρατίας, εθνικού εξευτελισμού και υποτέλειας το σφράγισμα του συνόλου των σταθμών (ραδιοφωνικών, τηλεοπτικών και web). Είναι το σφράγισμα του στόματος όλων μας, και αποτελεί απειλή προς την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ανάπτυξη του πολιτισμού που μας αρμόζει. Εμείς και τα παιδιά μας δεν θέλουμε να διαμορφώνουμε κριτήριο και συνειδήσεις, μόνο μέσω αυτών των «προϊόντων» που επιδιώκουν να μας πλασάρουν αυτοί που μας θέλουν αποβλακωμένους θεατές στους καναπέδες. Μας προσβάλει τον καθένα προσωπικά και όλους μαζί η αναφορά της κυβέρνησης ότι με αυτή της την απόφαση γλιτώνουμε το "χαράτσι" της ΕΡΤ, εμείς που πληρώσαμε και πληρώνουμε συνεχώς χαράτσια στο όνομα τού να σωθεί η χώρα αλλά να χαθούμε οι άνθρωποι.

Εν τέλει η υπεράσπιση της δημοκρατίας, της εργασίας, του ίδιου του συντάγματος εναπόκειται μόνο σε έναν όρο «στον πατριωτισμό  των Ελλήνων» και αυτή είναι δική ΜΑΣ υπόθεση. Δεν είναι μόνο των εργαζομένων της ΕΡΤ, δεν είναι σίγουρα υπόθεση μόνο αυτών που αποφασίζουν, μόνο αυτών που θέλουν να καθορίσουν το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Το Διοικητικό Συμβούλιο                                   Αγ.Παρασκευή 12/6/2013

ΕΡΤ: κατώτερες των περιστάσεων οι Ενώσεις Συντακτών!

Διαβάζω την ανακοίνωση των Ενώσεων Συντακτών:
 
24ΩΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Αθήνα, 12 Ιουνίου 2013
Mετά την πραξικοπηματική, σκοταδιστική και βάρβαρη παρέμβαση της τρικομματικής κυβέρνησης να βάλει λουκέτο στην ΕΡΤ, τα Διοικητικά Συμβούλια της ΠΟΕΣΥ, της ΠΟΣΠΕΡΤ και της ΠΟΕΠΤΥΜ αποφάσισαν διαρκή απεργιακή κινητοποίηση των δημοσιογράφων, των τεχνικών και των διοικητικών υπαλλήλων σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης με 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες.
Η απεργία σε όλα τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα, καθώς και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη ΓΓΕ-ΓΓΕ, αρχίζει από τις 6:00 το πρωί, σήμερα, Τετάρτη, 12 Ιουνίου 2013.
Η απεργία σε όλα τα έντυπα μέσα, εφημερίδες και περιοδικά, αρχίζει από τις 6:00 το πρωί, της Πέμπτης, 13 Ιουνίου 2013.
Από την απεργία θα εξαιρεθούν τα μέσα που προβάλλουν το απεργιακό πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Οι απεργίες των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης θα λήξουν μόνο όταν η κυβέρνηση πάρει πίσω τις πραξικοπηματικές αποφάσεις της, που φιμώνουν την ενημέρωση.
Τις απεργιακές συγκεντρώσεις και τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ περιφρουρούν οι εργαζόμενοι της ενημέρωσης και οι απεργιακές επιτροπές.
Σήμερα, Τετάρτη, στις δώδεκα το μεσημέρι, καλούμε όλους τους εργαζόμενους και το λαό στην κορύφωση της απεργιακής συγκέντρωσης, στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.
ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ

 Σχόλιο:

Χθες το βράδυ ήμουν εκεί και βρέθηκα στη σύσκεψη, ως μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου. Πρότεινα όλοι μαζί, στις 9.30 που έβγαινε το τελευταίο δελτίο της ΕΡΤ να μπούμε στο στούντιο, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα. Δυστυχώς, ενώ η πρόταση έγινε δεκτή στα λόγια, στη διαδρομή οι εκπρόσωποι μεγάλων σωματείων ...χάθηκαν στο δρόμο (!!!)
Τελικά αρκέστηκαν σε ολιγόλεπτες δηλώσεις στο προαύλιο.

Μετά άρχισε νέα σύσκεψη με κλίμα εκτός τόπου και χρόνου σε πλήρη δυσαρμονία με τον κόσμο που βρισκόταν έξω. Προτίμησα να βρεθώ κι εγώ με τους "έξω" -άλλωστε πάντα εκεί ήταν η θέση μου!
 
Όσο για την ανακοίνωση, ένα σχόλιο:

Και τώρα, τρόμαξε ο Σαμαράς. Λίγη σοβαρότητα κύριοι συνάδελφοι! Πως καλείτε τους εργαζομένους -που εκείνη την ώρα δουλεύουν να βρεθούν στην ΕΡΤ στις 12; Δεν πρέπει η συγκέντρωση να γίνει απόγευμα; Εννοείται πως όποιος μπορεί πηγάινει στην ΕΡΤ. Η μόνη απόφαση που απαντά είναι: Απεργία διαρκείας, με κλείσιμο των ιδιωτικών καναλιών (να πέσει "μαύρο" από τους τεχνικούς) και κάλεσμα για παραμονή στο Ραδιομέγαρο μέχρι να ανακληθεί η απόφαση. Τα άλλα είναι τουφεκιές στον αέρα.

Μαύρη η ψυχή τους, μαύρο στον αέρα της ΕΡΤ

Μαύρη, κατάμαυρη η ψυχή τους. Μαύρο στην ΕΡΤ... Αναρωτιέσαι τι είναι πια αυτοί οι άνθρωποι. Σκέφτεσαι όλες τις βρισιές που ξέρεις: Τους ταιριάζουν όλες... Αναλγησία χωρίς όρια. Ο τσαμπουκάς του βολεμένου όπως ο Σαμαράς που ποτέ δεν δούλεψε στη ζωή του. Τα παχύδερμα Κουβάλης και Βενιζέλος. Μια συμμορία που φιμώνει την ΕΡΤ...
Συνάντησα γνωστούς που δουλεύουν εκεί. Ζευγάρια με παιδιά. Από αύριο στο δρόμο. Με μια απόφαση που μόνο χούντα μπορεί να θυμίσει.
Νομίζουν πως κοιμόμαστε. Πως όλα μπορύν να τα κάνουν....
"Υπεροψία και μέθην είχεν ο Δαρείος" 
Κι όμως, κάτι δεν λογάριασαν σωστά. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (κοντά δυο μετά τα μεσάνυχτα χιλιάδες κόσμος βρίσκεται στο Ραδιομέγαρο της Μεσογείων. Φτάνουν ακόμα. Από παντού. Κόσμος μέχρι την παλτέια της Αγίας Παρασκευής.
Λίγες εικόνες... Αν χαθεί κι αυτή η μάχη την πατήσαμε!

Παραμυθένιες στιγμές στο Ηράκλειο!

Συμβουλές για δημιουργία παραμυθιών από τον Κώστα Στοφόρο from Maria Markaki School of Foreign Languages

Δέκα (καλά) ελληνικά βιβλία για το καλοκαίρι!

Τα όνειρά σου μάζεψα με μια απόχη, τα ξεκαθάρισα από την άμμο και τα κοχύλια, τα φύλαξα να μη χαθούν, σ' τα φύλαξα
Πόπη Γκερούση, Ψυχή σαν θάλασσα

Πολύ συχνά συζητάω για βιβλία. Και πολύ συχνά ακούω την ίδια απαξιωτική φράση: "Έλληνες συγγραφείς; Μπα! Δεν ασχολούμαι"
Μάταια προσπαθώ να αποδείξω πως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Βεβαίως αν ως μέτρο σύγκρισης βάζεις τον Ντοστογιέφσκι, τον Προυστ ή δεν ξέρω ποιόν άλλο, τότε θα πω εντάξει.
Όταν όμως μου τα λες αυτά κλείνοντας για λίγο το "τούβλο" σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας που διαβάζεις ή την 68η απόχρωση του λαχανί, τότε νευριάζω!
Γιατί ούτε φαντάζεσαι τι πλούτο περιφρονείς και αγνοείς.
Αποφάσισα λοιπόν κι εγώ να προτείνω για το καλοκαίρι  Έλληνες συγγραφείς. Βιβλία αξιόλογα, με διαφορετικά είδη γραφής, με προσεγγίσεις ενδιαφέρουσες που θα σας κρατήσουν καλή συντροφιά ακόμη και κάτω από τον ήλιο.
Με τους περισσότερους συγγραφείς με αφορμή τα βιβλία τους έχω γνωριστεί, έχω συζητήσει, αρκετοί από αυτούς μου έχουν παραχωρήσει συνεντεύξεις για το "Δρόμο της Αριστεράς". Πρόκειται για δημιουργικούς ανθρώπους, με πλούσιο υλικό στις αποσκευές τους.
Η σειρά είναι τυχαία και όχι βάσει κάποιας αξιολόγησης. Άλλωστε σύντομα θα σας προτείνω κι άλλα βιβλία και περιμένω τις ... κριτικές σας! (σύντομα ακολουθούν άλλα δέκα βιβλία)

-Μαρία Γιαγιάννου, Μελανίππη (Σμίλη)
Η παράξενη ιστορία μιας γυναίκας -Κενταύρου. Ένας εξαιρετικός μονόλογος


-Ζέφη Κόλια, Λώρα Μαρξ (Μεταίχμιο)
Μια θαυμάσια δουλειά, μια μυθιστορηματική βιογραφία για τη Λώρα Μαρξ και τον Πολ Λαφάργκ

-Τάσος Μελιτης, Το κέρασμα που άργησε (Παρουσία)
Διηγήματα για την Ελλάδα του Μνημονίου. Υπαινικτικά, με χιούμορ και...ολοζώντανα!

-Βαγγέλης Μπέκας, Οι αισιόδοξοι (Γαβριηλίδης) 
Συναρπαστικό νουάρ μυθιστόρημα που ανατέμνει την Ελλάδα του σήμερα και αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της ακροδεξιάς

-Πόπη Γκερούση, Ψυχή σαν θάλασσα (Άνεμος)
Ένα μυθιστόρημα- μαγικό ταξίδι στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ιστορία γεμάτο από τη μυρωδιά και την ουσία της θάλασσας

-Μαρία Ουζούνη, Αγία Πετρούπολη -Κάτω Πατήσια (Εκδόσεις των Συναδέλφων)
Η προεπαναστατική Ρωσία και η Ελλάδα του σήμερα. Ένας κόσμος ζωντανεύει με συνδετικό κρίκο ένα πιάνο

-Μαρία Πετρίτση, Μιράντα (Κέδρος)
Το Ελληνικό καλοκαίρι μιας παρέας. Οι δύσκολες σχέσεις. Η αλήθεια που κρύβεται κα΄τω από την επιφάνεια.

-Βασιλική Πέτσα, Όλα τα χαμένα (Πόλις)
Μια σειρά αριστουργηματικών διηγημάτων για την Ελλάδα του σήμερα. 

-Σοφία Νικολαΐδου, Χορεύουν οι ελέφαντες (Μεταίχμιο) 
Πώς ένας μαθητής ανακαλύπτει την ιστορία και αλλάζει τη ζωή του μέσα στη δίνη των εξετάσεων

-Δώρα Κασκάλη, Κάτω (Γαβριηλίδης)
Ένα μυθιστόρημα που διαβάζει με το δικό του τρόπο τη σημερινή κρίση μέσα από τις ιστορίες διαφροετικών γυανικών

"Του νεκρού αδερφού- 41 Γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου" - Β' έκδοση

 Από σήμερα, το βιβλίο "Του νεκρού αδερφού -41 Γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου" κυκλοφορεί σε β' έκδοση. 

Καθώς ήταν δύσκολο να ανταποκριθώ σε όσους ψάχνουν και αναζητούν το βιβλίο, συνεργάστηκα με τις εκδόσεις Andy's Publishers και προχωρήσαμε σε μια νέα έκδοση που μπορείτε να τη βρείτε πλέον πιο εύκολα σε βιβλιοπωλεία καισ το διαδίκτυο. Για πληροφορίες:

 Andy's Publishers

Σόλωνος 54 - Κολωνάκι 106 72

Τηλ.: 210 36 000 24, 210 36 28 288
e-mail: info@andyspublishers.com

Επίσης το βιβλίο υπάρχει πάντοτε στο Βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων των Συναδέλφων (Ερεσσού 35 - Εξάρχεια)

 

Σε βρίσκει η ποίηση

Μια μικρή γεύση από το βιβλίο του Τίτου Πατρίκιου. Αξίζει να το πάρετε και να διαβάσετε με προσοχή κάθε στίχο του...

V

 Εκεί που σκάβεις μέσα σου γι’ άλλη μια φορά

τώρα χωρίς να σταματάς στη δεύτερη βαθμίδα

     της καθόδου

που ψάχνεις για τη χαμένη βαθιά στη μνήμη αρχή

που αποστρέφεις το βλέμμα από την εκκρεμότητα

    του τέλους

που ανακαλύπτεις πως δεν είσαι όσο αθώος νόμιζες

πως είχες και συ διπλά λόγια και φερσίματα

πως καταδίκαζες τη βία των άλλων δικαιώνοντας

    τη δική σου

εκεί που παραδέχεσαι πως κάποιων θέλησες τον χαμό

που υποψιάζεσαι ότι και κοντινοί σου θέλησαν τον δικό σου

που μάταια προσπαθείς να θεραπεύσεις παραλείψεις

που τις επαναφέρεις συνεχώς πιο ενοχικές, πιο

    αγκαθωμένες

εκεί που γελάς με την απόπειρά σου να εξαγνιστείς

κι έπειτα την παίρνεις πιο σοβαρά και λες

πως κάποτε αντίκρισες στ’ αληθινά τον θάνατο

πως τίποτα δεν αποκάλυψες σε καμιάν ανάκριση

πως δεν έστειλες απόκρυφες εκθέσεις, δεν θεοποίησες

    ηγέτες

δεν εγκωμίασες έναν ισχυρό για να σε πάρει στην αυλή του

εκεί που νομίζεις ότι βρήκες απάντηση σε όλα

κι ύστερα βλέπεις τι πρόβλημα έχουν οι απαντήσεις

πόσο γρήγορα γεννούν χιλιάδες νέα ερωτήματα...

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση

V I

Εκεί που ξανασκέφτεσαι αν γίνεται οι άνθρωποι

  να σμίξουν

όχι μόνο την ώρα μιας επικείμενης καταστροφής
αλλά και μέσα στη βολή των ήσυχων ημερών τους
αν γίνεται να συναντηθούν οι φίλοι που έχουνε ξεκόψει
όχι μόνο στην έξαρση των λυτρωτικών τους οραμάτων
αλλά και μέσα στην τριβή ατομικών επιδιώξεων
αν γίνεται οι άλλοι να χωρέσουν στον προσωπικό σου

  χρόνο

μαζί τους να μονοιάσεις μες στον απόρρητό σου χώρο
αν γίνεται μονάχος σου να βρεις έναν καινούργιο φίλο
ανάμεσα σ’ επιθετικούς γνωστούς και προσηνείς

  αγνώστους

αν γίνεται να συμπορευτείς με τους παντοτινούς χορτάτους
που τώρα κόπτονται για εκείνους που πεινούν
εκεί που αναλογίζεσαι αν μπορείς ακόμα ν’ απευθύνεσαι
σε όσους απορρίπτουν πριν καν ακούσουνε τα λόγια σου
να μην σιωπάς μπροστά σ’ αυτούς που δεν θέλουνε να ξέρουν
πως όλοι μαζί βαδίζουμε προς τον θάνατο
εκεί που προσπαθείς να μεταπείσεις όσους αρνιούνται
πως η ζωή είναι από μόνη της ένα θαύμα...

Εκεί απάνω σε βρίσκει η ποίηση.

Τίτος Πατρίκιος, Σε βρίσκει η ποίηση,  εκδόσεις Κίχλη, 2012

Όχι και το Σκοπευτήριο!

Πωλείται Ιστορική Μνήμη...

Χθες το βράδυ, γυρίζοντας πολύ αργά από τη δουλειά, άνοιξα το ραδιόφωνο: Ήταν η φωνή του Μανώλη Γλέζου. Μιλούσε για την ιστορία ενός 14χρονου ανταρτόπουλου που το πήγαιναν για εκτέλεση μαζί με 30 συντρόφους του. Κντούλης λόγω ηλικίας διαπίστωσε ότι το μυδράλλιο των Γερμανών δεν θα τον πετύχαινε. Έτσι σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών για να συμμεριστεί την τύχη των συντρόφων του. Να γίνει κι αυτός θυσία στον κοινό αγώνα...

Ήταν από εκδήλωση στην Καισαριανή. Στο Σκοπευτήριο. Στον τόπο μαρτυρίου αλλά και σύμβολο αγώνα στην Κατοχή.
Αυτό που θέλουν να πουλήσουν τα ανδρείκελα της τρόικας. Χωρίς περίσκεψη. Χωρίς αιδώ. Θέλοντας να εξαφανίσουν τις μνήμες αυτής της χώρας. Ελπίζοντας πως ελέγχοντας το παρελθόν, σβήνοντάς το, θα ελέγχουν το παρόν και το μέλλον μας.
Οργουελικά γουρούνια. Ανθρωπάκια....
Στο έργο τους έχουν βρει άξιους συμπαραστάτες συγγραφείς και ιστορικούς που παραχαράζουν / αναθεωρούν συστηματικά την Ιστορία.

Εμείς ας κάνουμε πάλι την Καισαριανή και το Σκοπευτήριο της σύμβολα αντίστασης και μνήμης.

Ο αγώνας μας ενάντια στην τρόικα και το Μνημόνιο είναι και αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη!

Άνθρωποι σαν τον Μανώλη Γλέζο μας δείχνουν -εκτός των άλλων- πόσο πολιτικοί νάνοι είναι κάτι Σαμαράδες, Κουβέληδες και Βενιζέλοι...

Κρήτη η ...μοναδική!

Παρακαλώ -αν έχει κανείς τα μέσα- αύριο να ξαναείναι Κυριακή! Μόλις γύρισα από την Κρήτη και είναι τόσα που έζησα, ένιωσα, μύρισα, γεύτηκα που δεν προλαβαίνω να τα γράψω καθώς βραδιάζει στην Αθήνα και σκέφτομαι την αυριανή Δευτέρα, που το σύμπαν όλο συνωμοτεί για να μου ...σπάσει τα νεύρα!
Τι να κάνω; Να αρχίσω ανάποδα; Από τα γλυκά του κουταλιού που έφαγα στο Καμάρι (Μαλεβιζίου) της Κρήτης;

Αυτό θα κάνω! Για να καταλάβετε τι είναι να έχεις Κρητικούς φίλους: Έγραψα στο facebook για πέρσι που είχα πάει στο Καμάρι και ήπια ρακή με ελιές, χοχλιούς κλπ. Τι ήταν αν το πω; Με το που πάτησα το πόδι μου στο Ηράκλειο με περίμενε πρόσκληση από την κυρία Αγάπη Μαυρακάκη για Κυριακή μεσημέρι στο Καμάρι.

Στο καφενείο του χωριού είχαμε γευστική πανδαισία

Κάναμε και τις βόλτες μας

Είδαμε το Γιάννη και του συστήσαμε τον Τζέι τον Πορτοκαλάδα

Μοναδική ένσταση που αφήνουν αμάζευτη την κάπαρη. Νομίζω θα στείλω συνταγή!

Στο τέλος αφήσαμε δυο Μαγικές τράπουλες στο καφενείο για αν φτιάξουν τα παιδιά μόνα τους παραμύθια. (αυτό είναι πονηρία για να με ξανακαλέσουν!)

Τα γλυκά του κουταλιού (και ειδικά το τριαντάφυλλο) ήταν το κλου (και η ρακή καλή ήταν!)

ΥΓ. Για τη Μαρία Μαρκάκη, τη Χριστίνα Μαρκουλάκη, το Γιάννη Φαρσάρη, τις Creta mums, την πρώτη εμφάνιση του Τζέι Πορτοκαλάδα και τους ξεχωριστούς ανθρώπους που γνώρισα θα γράψω στη συνέχεια....