Κρήτη η ...μοναδική!

Παρακαλώ -αν έχει κανείς τα μέσα- αύριο να ξαναείναι Κυριακή! Μόλις γύρισα από την Κρήτη και είναι τόσα που έζησα, ένιωσα, μύρισα, γεύτηκα που δεν προλαβαίνω να τα γράψω καθώς βραδιάζει στην Αθήνα και σκέφτομαι την αυριανή Δευτέρα, που το σύμπαν όλο συνωμοτεί για να μου ...σπάσει τα νεύρα!
Τι να κάνω; Να αρχίσω ανάποδα; Από τα γλυκά του κουταλιού που έφαγα στο Καμάρι (Μαλεβιζίου) της Κρήτης;

Αυτό θα κάνω! Για να καταλάβετε τι είναι να έχεις Κρητικούς φίλους: Έγραψα στο facebook για πέρσι που είχα πάει στο Καμάρι και ήπια ρακή με ελιές, χοχλιούς κλπ. Τι ήταν αν το πω; Με το που πάτησα το πόδι μου στο Ηράκλειο με περίμενε πρόσκληση από την κυρία Αγάπη Μαυρακάκη για Κυριακή μεσημέρι στο Καμάρι.

Στο καφενείο του χωριού είχαμε γευστική πανδαισία

Κάναμε και τις βόλτες μας

Είδαμε το Γιάννη και του συστήσαμε τον Τζέι τον Πορτοκαλάδα

Μοναδική ένσταση που αφήνουν αμάζευτη την κάπαρη. Νομίζω θα στείλω συνταγή!

Στο τέλος αφήσαμε δυο Μαγικές τράπουλες στο καφενείο για αν φτιάξουν τα παιδιά μόνα τους παραμύθια. (αυτό είναι πονηρία για να με ξανακαλέσουν!)

Τα γλυκά του κουταλιού (και ειδικά το τριαντάφυλλο) ήταν το κλου (και η ρακή καλή ήταν!)

ΥΓ. Για τη Μαρία Μαρκάκη, τη Χριστίνα Μαρκουλάκη, το Γιάννη Φαρσάρη, τις Creta mums, την πρώτη εμφάνιση του Τζέι Πορτοκαλάδα και τους ξεχωριστούς ανθρώπους που γνώρισα θα γράψω στη συνέχεια....