Οι σχέσεις των παιδιών μου με τη σαλάτα δεν είναι κι οι καλύτερες! Χθες όμως μια φαεινή ιδέα που ξεκίνησε από τον Μεγάλο, οδήγησε σε κατανάλωση μαρουλιού τόσο από τον ίδιο, όσο και από τη Μικρή.Ήρθε λοιπόν στο σπίτι και μου είπε πως έφαγε -καλεσμένος σε κάποιο εστιατόριο- μαρούλι με... μέλι και του άρεσε. Ως οικιακός σεφ άρπαξα την ευκαιρία στον αέρα.
Εγκατασταθήκαμε μαζί στη κουζίνα και φτιάξαμε μια σος με μέλι.
Ο Μεγάλος ανέλαβε το ανακάτεμα.
Να ποιά ήταν τα συστατικά:
-Ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι
-Λίγο ξύδι
-Χυμός μισού πορτοκαλιού
-Μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
-Αλάτι & πιπέρι
Στη συνέχεια κόψαμε μαρούλι και προσθέσαμε λίγες ψιλοκομένες φράουλες.
Και -ω του θαύματος- έφαγε ο Μεγάλος μαρούλι. Κι από δίπλα η Μικρή που θέλει πάντοτε να τον μιμείται έφαγε λίγο κι αυτή.
Θα συνεχίσουμε λοιπόν τους πειραματισμούς μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου