Εμείς και ο χρόνος 9: Επιστροφή στη Λαμία ΙΙ

...Η βόλτα μου ξεκίνησε από την πλατεία με το άγαλμα του Βελουχιώτη. Θυμήθηκα τις αφηγήσεις του πατέρα μου, όταν είδε τον Άρη να μπαίνει στο χωριό του, τα Καστέλλια, έφιππος, μαζί με τους μαυροσκούφηδες, τραγουδώντας "Έλληνες ακολουθείτε των ανταρτών τη φωνή..." Του είχε φανεί θεόρατος!

Θα ήταν όλα κάπως μελαγχολικά, αν δεν φρόντιζε να με κάνει να γελάσω ο ευφάνταστος τοπικός παράγων, που ισχυρίζεται ότι το 1929, έφερε τον Γοργοπόταμο στη Λαμία! Για του λόγου το αληθές, δείτε τι γράφει στην -όμορφη- βρύση με τα βατραχάκια.

Η διάθεση μου ανέβηκε ακόμη, όταν με τύλιξαν οι θεσπέσιες μυρωδιές από ψητό αρνί, κοκορέτσι, κοντοσούβλι και σπληνάντερο. Η ποιητική διάθεση με εγκατέλειψε και το στομάχι μου άρχισε να γουργουρίζει. Αντιστάθηκα στον πειρασμό με ένα σουβλάκι. Δεν ήθελα να βαρύνω, βλέπετε!

Πώς να αντισταθείς όμως στα λουκούμια του "Ανωγειανάκη"; Μυρωδάτα και γεμιστά με αμύγδαλο, με καλούσαν να τα δοκιμάσω (μούστος, μαστίχα, τριαντάφυλλο οι γεύσεις)
Εγκατέλιψα την περιχή για΄τι αντί να μιλάω για τις σωστές διατροφικές συνήθειες των παιδιών, ήμουν έτοιμος να παραδοθώ σε διατροφικές απολαύσεις!

Έτσι συνέχισα τη βόλτα μου στις πλατείες της Λαμίας. Είδα το μέρος, όπου γκρεμίστηκε ο τελευταίος θερινός κινηματογράφος της πόλης (το ρεπορτάζ που έκανα τότε, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καταστροφή...) Πιό κάτω η καφετέρια που με φιλοξένησε το πρωί, μέτα το πρώτο μεθύσι της ζωής μου. Λίγο πιο πέρα ξεκινούσε ο δρόμος για το μέος όπου μας συνέλαβαν οι γονείς μας (μαζί με τα ξαδέρφια μου0 να καπνίζουμε... Και πόσα και πόσα ακόμα; Ξεχασμένες εικόνες, πρόσωπα και λόγια ξανάρχονταν ολοζώνταν στη μνήμη μου... Και έχουν περάσει τόσα χρόνια!

Η λιακάδα με βρήκε σε ένα παγκάκι μπροστά στο άγαλμα του Διάκου, να διαβάζω το κταπληκτικό "Ιμαρέτ" του Γιάννη Καλπούζου, που κουβαλούσα μαζί μου...
Και μετά ενάς ωραίος καπουτσίνο και η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει...
Είμασταν καλεσμένοι στο Star Κεντρικής Ελλάδος, μαζί με τη διατροφολόγο, την Ασημένια Κούσουλα. Η Ρούλα Τυλιγάδα κάνει μια εξαιρετική απογευματινή εκπομπή, όπου δίνεται βάρος και στο βιβλίο (τι λένε οι διάσημες παρουσιάστριες της απογευματινής ζώνης;)Οι εύστοχες ερωτήσεις της κι η δυνατότητα που έδινε να ολοκληρώνουμε τη σκέψη μας, βοήθησαν στη σφαιρική προσέγγιση του θέματος και στην ενημέρωση των γονιών...

Και μετά νάμαστε στον "Οιωνό" όπου ο κόσμος άρχισε να καταφθάνει.
Πολύ καλές οι εισηγήσεις, αλλά και οι τοποθετήσεις όσων βρέθηκαν εκεί. Δεν έλειψε και το χιούμορ, αλλά και οι εξομολογήσεις.


Μετά πήγαμε σε μια ταβέρνα με τα ξαδέρφια μου και φάγαμε καταπληκτικά ψαρικά...
Νέες εικόνες γέμισαν τον φάκελο με το όνομα "Λαμία" που έχω κρατήσει στη μνήμη μου. Να λοιπόν που ο χρόνος μπορεί και να ξανακερδηθεί...