Όταν βλέπω στα κανάλια να μιλάνε για το Σύνταγμα, άνθρωποι που δεν τολμούν ούτε απέξω να περάσουν, όταν ακούω τα άλλα παπαγαλάκια -όπως τους ανεκδιήγητους του Σκάϊ- να λένε πως θα πρέπει η Κυβέρνηση να μας ενημερώσει (λες και είμαστε ηλίθιοι όλοι εμείς οι δεκάδες χιλιάδες που γεμίζουμε τις παλτείες και δεν ακταλαβαίνουμε τι πάει να πει Μνημόνιο), τότε σκέφτομαι πάλι και πάλι τις εικόνες που είδαμε χθες που κατεβήκαμε με το γιο μου...
Δεν ξέρω αν μπορώ να σας μεταφέρω έτσι λίγο το κλίμα (αν και φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είσασταν εκεί)
Αυτό που δεν βλέπετε είναι η εθελοντική προσφορά από εκατοντάδες αθνρώπους όλων των ηλικιών, που πρόσθεταν το όνομά τους σε κάθε είδους καταλόγους...
Ούτε η κυρία, άνω των εβδομήντα, σα να είχε βγει από ελληνική ταινία, που πλησίασε έναν άνδρα των ΜΑΤ και του είπε:
-Αγόρι μου, σε παρακαλώ να μη δέρνεις τον κόσμο!
Αυτός προσπάθησε να ψελίσει κάτι αμήχανα, αλλά η γιαγιά επέμενε... Έφυγα χωρίς αν ακούσω τη συνέχεια...
Τα υπόλοιπα είναι γιορτή και εξέγερση.
Και για τους δημοσιογράφους που δεν κατάλαβαν, κοινό αίτημα είναι ένα: Να φύγει το Μνημόνιο κι όσοι το έφεραν...
Προσοχή! Είναι αληθινό παπαγαλάκι, μπροστά στη Βουλή. Δεν είναι δημοσιογράφος του Mega ή του Σκάι σε αποστολή!
2 σχόλια:
Τόσες μέρες στην πλατεία και το κουτί για τα βιβλία που προσφέρονται δεν το είχα δει!...
Theorema
Τώρα σε βρήκα και γω!!! Δημήτρης Τ.
Δημοσίευση σχολίου