Όλοι το συζητούσαμε από μέρες, με απόλυτη βεβαιότητα: Το ζήτημα δεν ήταν αν θα γίνει προβοκάτσια, αλλά ο τρόπος που θα επιλεγεί. Ο φόβος ήταν για μια νέα Marfin...
"Ευτυχώς" αυτή τη φορά επελέγη η μέθοδος "κουκουλοφόροι", "πέτρες", "μολότοφ" και στη συνέχεια καταιγίδα χημικών, που μας έκαναν να κλαίμε ακόμη και μακριά.
Το ζήτημα είναι ότι πια ο κόσμος δεν "τσιμπάει" και το Σύνταγμα είναι και θα είναι γεμάτο, μέχρι να φύγουν...
Σύμμαχοι της Κυβέρνησης και διάφοροι ανεγκέφαλοι, φασιστοειδείς "αντεξουσιαστές". Οι υποτιθέμενοι λάτρεις του "αυθόρμητου", όταν το αυθόρμητο δεν είναι στα μέτρα τους, δεν διστάζουν να του επιτεθούν.
Μαζί τους χαρούμενοι "αριστεροί" (;) που μου είπαν κατά λέξη: "Καλό ήταν το μάθημα που πήραν σήμερα όλοι αυτοί οι απολιτίκ στο Σύνταγμα! Τι νόμιζαν, πως θα τους άφηναν έτσι; Ας μαθαίνουν κι αυτοί" (!!!)
Αξιέπαινη και η προσπάθεια από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ να σκορπίσουν τον τρόμο. Αφού είδαν πως αυτό δεν πιάνει, ακούσαμε από τον Σκάι το αμίμητο: "Ε, θα πλακώσουν οι ζέστες και θα φύγουν από το Σύνταγμα!"
Ενδιαφέρον μια Κυβέρνηση να εναποθέτει τις ελπίδες της στον ...καιρό.
Το ζήτημα είναι, όσες τρίπλες και όσες γελοιότητες να κάνει ακόμη ο ΓΑΠ, ότι έχει χάσει κάθε πολιτική και ηθική νομιμοποίηση. Έχει καθίσει στην καρέκλα και δεν φεύγει με τίποτα.
Όταν κυβερνάς με το 85% του λαού εναντίον σου, νομίζω ότι το ήπιο είναι να πούμε πως έχουμε δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα...
Με σιδερένιο φράχτη στο δρόμο προστατεύουν τους πατέρες του έθνους...
Αλήθεια αυτός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν βλέπει καμιά δυσαρμονία της Βουλής με το λαϊκό αίσθημα; Ρωτάω για να μαθαίνω...
...και μερικές εικόνες από χθες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου