Ένας πατέρας τριών παιδιών περιγράφει τις οικογενειακές εμπειρίες και όχι μόνον.
Διακοπές!
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011
Ένα παιδί μετράει τ' άστρα στη Θεσσαλονίκη
Δυστυχώς δεν το πρόλαβα. Θα ήμουνα ικανός να μείνω κι άλλο στη Θεσσαλονίκη, μόνο και μόνο για να το δω. Μιλάω για το εμβληματικό "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Μενέλαου Λουντέμη, που σήμερα, 1η Νοεμβρίου κάνει πρεμιέρα ως θεατρικό έργο στη Μονή Λαζαριστών.
Αντιγράφω από το Δελτίο Τύπου:
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο "Ένα παιδί μετράει τ’άστρα", το γνωστό και αγαπημένο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη, που μεταφέρεται για πρώτη φορά στη σκηνή, σε θεατρική διασκευή Λάκη Λαζόπουλου και σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα.
Ένα ταξίδι προς την ενηλικίωση. Ένα ταξίδι προς τη γνώση. Ένα παιδί που συγκρούεται με την κοινωνική πραγματικότητα για να επιτύχει τους στόχους του, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, με όπλο το πείσμα του και το πάθος του για μάθηση.
Το έργο «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» υποστηρίζει το δικαίωμα των παιδιών για ίση ευκαιρία στην εκπαίδευση και αγγίζει την καρδιά μικρών και μεγάλων, καθώς αφορά κάθε άνθρωπο που, και σήμερα και σε όλες τις εποχές, παρά τις αντιξοότητες, θα κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει τη δίψα του για γνώση και για μάθηση.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΛΑΚΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ
“Ήταν πάντοτε βαθιά μου επιθυμία να μεταφέρω στο θέατρο, διασκευάζοντάς τα, σπουδαία λογοτεχνικά κείμενα που μας σημάδεψαν, που με σημάδεψαν.
Το «Ένα παιδί μετράει τ’άστρα» είναι η αρχή.
Οι χαρακτήρες είναι τόσο διάφανοι, ο λόγος τόσο εξαιρετικός.
Τίποτα δεν πείραξα. Κράτησα την καρδιά του έργου, την πορεία της υπόθεσης, τους κεντρικούς χαρακτήρες, εντάσσοντάς τους απλώς σε θεατρικά χρονικά πλαίσια.
Διάλεξα αυτό το έργο επειδή ήταν το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που έπιασα στα χέρια μου μικρός κι ακόμα έχω την αίσθηση του πόσο όμορφα είχα χαθεί στις σελίδες του εκείνο το βράδυ. Πώς είχα αφεθεί σ´ αυτόν το χειμαρρώδη λόγο του Λουντέμη βλέποντας ανάγλυφα εποχή, ανθρώπους, αισθήματα, σκέψεις.
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή έχει ανάγκη ο άνθρωπος να αγαπήσει, να ξαναγαπήσει τα γράμματα. Να ξαναβρεί τη σκέψη. Τη χαμένη του σκέψη και να επιστρέψει μέσα από την αληθινή γνώση στο δίκιο της καρδιάς.
Και πάνω απ´ όλα να πιστέψει ότι ακόμα κι αν μας αποβάλλουν απ´ όλα τα σχολεία της ζωής, η καθαρή ψυχή οδηγεί αλάνθαστα.
Το «Ένα παιδί μετράει τ´ άστρα» είναι αναμφίβολα από τα πλέον σημαντικά βιβλία της λογοτεχνίας μας. Με τον απόλυτο σεβασμό στον δημιουργό Μενέλαο Λουντέμη, σας αφήνω να χαθείτε στον ουρανό του Μέλιου για να μετρήσετε μαζί τα άστρα!
«Ένα παιδί μετράει τ´ άστρα» την ίδια ώρα που η Ελλάδα ολόκληρη μετράει τις πληγές της”.
ΑΝΤΙ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Αγαπημένε μου Μέλιο,
Διάβασα την ιστορία σου με μεγάλη προσοχή και δε στο κρύβω, συγκινήθηκα. Ο γυμνασιάρχης, ο μαθηματικός, η γυμνάστρια, ο παπάς, η δασκάλα της μουσικής, ο αγαπημένος σου δάσκαλος, αλλά και οι άλλοι ήταν και δικοί μου δάσκαλοι ή τέλος πάντων, έμοιαζαν τόσο πολύ με τους δικούς μου δασκάλους. Με άλλα ονόματα. Εσένα λεγόταν Σκαμβουράς, εμένα Αντωνίου και Γανωτής. Τον γυμνασιάρχη μου τον φωνάζαμε «Μάουκα» , γιατί του άρεζε να χορεύει εκείνο το νησιώτικο «θα πάω να βρω το Μάουκα...». Και τα παιδιά, οι συμμαθητές σου, είναι ίδιοι με τους δικούς μου. Στη θέση του Δακρυτζίκου εγώ είχα το «Μπιτς» και το «Κω», γιατί κι εμείς δίναμε παρατσούκλια στους συμμαθητές μας. Και στη θέση της Αγράμπελης τη Βαγγελίτσα - εγώ δεν της ’ξομολογήθηκα ποτέ τον έρωτά μου. Ο δικός μου μπάρμπα – Ανέστης λεγόταν μπάρμπα – Γιάννης και κάθε απόγευμα γύριζε από το καφενείο και μου έφερνε λουκούμια, τυλιγμένα στο χαρτί, που κέρδιζε στη πρέφα. Και με μεγάλη υπομονή καθόταν κι άκουγε τις ιστορίες μου. Θαύμαζε την απορία μου, το πάθος μου να καταλάβω και να κατακτήσω τον κόσμο.
Θυμάμαι τις θείες μου, τη Στυλιανή και τη Νίνα. Η Νίνα με ανάγκαζε να πλένομαι στη σκάφη και για να με πείσει με κυνηγούσε με τη βίτσα. Θυμάμαι μια φορά, που ήρθαν οι βασιλιάδες στο χωριό και μας έβαλαν όλους να χειροκροτάμε με το ζόρι και να φαινόμαστε χαρούμενοι και χορτασμένοι κι εκείνοι μας κουνούσαν το χέρι σαν κούκλες. Και θυμάμαι τη γιαγιά – Μαρία να μασουλάει ευτυχισμένη τα λίγα άγρια χόρτα που είχαμε για μεσημεριανό και να μονολογεί «τέτοια χόρτα ούτε ο βασίλιος», εννοώντας το βασιλιά φυσικά.
Θυμάμαι όσα γράφεις. Σαν να μεγαλώσαμε μαζί.
Από τότε, φυσικά, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Εμείς μεγαλώσαμε, φωνάξαμε, παλέψαμε, ματώσαμε στους δρόμους, σπουδάσαμε, ερωτευθήκαμε, οι βασιλιάδες φύγανε, οι συνταγματάρχες φύγανε, οι λαοπρόβλητοι ηγέτες φύγανε κι αυτοί...
Κι έχω την εντύπωση Μέλιο, ότι απομείναμε σε μια στάση να περιμένουμε το επόμενο όνειρο.
Δεν άλλαξε τίποτα; Κάναμε λάθος; Κουβαλήσαμε, μια ζωή, ένα άδειο κιβώτιο; Φταίει το κεφάλι το ξερό μας;
Λυπάμαι Μέλιο και ζητώ συγγνώμη για όλα αυτά.
Σου δίνω μια υπόσχεση πάντως: θα συνεχίσουμε να μετράμε τ’ άστρα όσο κι αν μεγαλώσουμε, όσο κι αν κοστίσει, όσο χρόνο κι αν πάρει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΗΓΑΣ
Έναρξη παραστάσεων: Τρίτη 01/11/2011
Παραστάσεις:
Τρίτη - Παρασκευή: 10.30 (για σχολεία), Κυριακή 11:00 (για το κοινό)
Τιμές Εισιτηρίων
Γενική Είσοδος : Κυριακές 10 €, Τιμή σχολικού εισιτηρίου: Τρίτη – Παρασκευή 8 €
Συντελεστές:
Θεατρική διασκευή: Λάκης Λαζόπουλος
Σκηνοθεσία- Σκηνικός χώρος: Γιάννης Ρήγας
Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Κίνηση- Χορογραφία: Αλεξάνδρα Τσοτανίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιορδάνης Αϊβάζογλου
Οργάνωση Παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου
ΔΙΑΝΟΜΗ ( με αλφαβητική σειρά): Μαριάννα Αβραμάκη (Ευανθία Μούσχουρα, Ντουντού, Ζουμπουλία, Ματούλα, Καλλιόπη Καλλιοντζή), Ιορδάνης Αϊβάζογλου (Τσέλιγκας, Κωνσταντίνος Καρλάφτης, Σταμάτης Χαμωλιάς), Παύλος Ελευθεριάδης ( Επιθεωρητής), Χρύσα Ζαφειριάδου (Αγλαϊα, Νιόνια Λιάγκουρα, Μάνα, Καλλιόπη Βουραχμάνη), Γιάννης Καραμφίλης (Γυμνασιάρχης, Μπίθρος, Βρασίδας Χατζηαστερίου), Γιάννης Καραούλης (Μέλιος Καδράς), Ματίνα Κουλουριώτη (Βελίκω Πρινολά, Ευτέρπη Ξυπολύτου), Δημήτρης Μορφακίδης (Δάσκαλος, Αλμπέρ Αναχωρίδης, Δακρυτζίκος), Ρούλα Παντελίδου (Αρετή, Στρίγκω, Ερασμία, Κυρία Ραούλ), Χάρης Παπαδόπουλος (Δημήτριος Σταμίρης, Μπάμπης Σίκαλος), Σάκηςhttp://www.blogger.com/img/blank.gif Πετκίδης
(Ανέστης), Μιχάλης Σιώνας (Παπάς, Χριστόφορος Αποσπερίτης), Γιώργος Σφυρίδης (Μπάρμπα - Θόδος), Αμαλία Ταταρέα (Ουράνα, Αγράμπελη Σταμίρη), Γιάννης Χαρίσης (Σωτήριος Σκαμβουράς).
Μαθητές, Καθηγητές, Χωρικοί, Στρατιώτες, Εργάτες, Περαστικοί:
Τρυφωνία Αγγελίδου, Αδαμάντιος Αδαμαντίδης, Λίλα Βλαχοπούλου, Νικόλαος Κεπεσίδης, Ελένη Κιλινκαρίδου, Γιάννης Σαμψαλάκης, Ορέστης Χαλκιάς – Αλεξανδρόπουλος
Ακούστε εδώ μουσική από την παράσταση
ΥΓ Ένα μυθιστόρημα που μας διαμόρφωσε και μας έκανε να βλέπουμε αλλιώς τον κόσμο. Ένα μυθιστόρημα απολύτως επέικαιρο που έχει πολλά να μάθει ακόμη σε μας και στα παιδά μας. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους κι ακόμη περισσότερο στους εργαζόμενους του ΚΘΒΕ που δουλεύουν 2 μήνες απλήρωτοι...
Παραμύθια, ζωγραφιές κι ένα ηλιοβασίλεμμα από τη Θεσσαλονίκη
Μόλις γύρισα από τη Θεσσαλονίκη όπου είχαμε οικογενειακό ...μίτινγκ με την Στεφανία Βελδεμίρη. Δεν σας λέω τώρα πως περάσαμε, τι είδαμε, τι φάγαμε (!!!) και πόσες ατέλειωτες ώρες έπαιζαν τα παιδιά, αλλά βρίσκω την ευκαρία να σας πω για όσα ετοιμάζουμε και θα τα βρίσκετε πια στο νέο μπλογκ της Παραμυθοκουζίνας
Από εκεί αντιγράφω τη σχετική ανάρτηση:
Η μαγική τράπουλα με τις εικόνες της Στεφανίας Βελδεμίρη είναι πια έτοιμη για το ταξίδι της!
21 τραπουλόχαρτα που σας βοηθούν να φτιάξετε τα δικά σας παραμύθια με την παρέα ή με την οικογένειά σας. Κατάλληλη για παιδιά κάθε ηλικίας...
Μέχρι να βγει επισήμως στο εμπόριο, μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας ηλεκτρονικά:
stoforos@yahoo.com
stefi.veldemiri@gmail.com
Να σας πω ακόμη πως δημιουργήθηκε το πρώτο παραμύθι της Παραμυθοκουζίνας, μέσα σε μυρωδιές από μύδια που μαγειρεύονταν σε ένα σπίτι κάτω από τα Κάστρα της Θεσσαλονίκης.
Το παραμυθάκι έχει τον τίτλο "Τακ" κι είναι φτιαγμένο για μια γλυκύτατη μικρή μας φίλη...
Για να το εμπνευστούμε, χρειάστηκε να ανεβούμε ψηλά και να δούμε το ηλιοβασίλεμμα:
ΥΓ Να σας πω ότι στην πόλη επικρατούσε πανηγυρική ατμόσφαιρα για την ματαίωση της παρέλασης. Η Θεσσαλονίκη που πλήτετται ιδιαίτερα από τα Μνημονιακά μέτρα διαδήλωσε μαζικά και γιόρτασε το δικό της "Όχι".
...Ό,τι και να λένε τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ...
Από εκεί αντιγράφω τη σχετική ανάρτηση:
Η μαγική τράπουλα με τις εικόνες της Στεφανίας Βελδεμίρη είναι πια έτοιμη για το ταξίδι της!
21 τραπουλόχαρτα που σας βοηθούν να φτιάξετε τα δικά σας παραμύθια με την παρέα ή με την οικογένειά σας. Κατάλληλη για παιδιά κάθε ηλικίας...
Μέχρι να βγει επισήμως στο εμπόριο, μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας ηλεκτρονικά:
stoforos@yahoo.com
stefi.veldemiri@gmail.com
Να σας πω ακόμη πως δημιουργήθηκε το πρώτο παραμύθι της Παραμυθοκουζίνας, μέσα σε μυρωδιές από μύδια που μαγειρεύονταν σε ένα σπίτι κάτω από τα Κάστρα της Θεσσαλονίκης.
Το παραμυθάκι έχει τον τίτλο "Τακ" κι είναι φτιαγμένο για μια γλυκύτατη μικρή μας φίλη...
Για να το εμπνευστούμε, χρειάστηκε να ανεβούμε ψηλά και να δούμε το ηλιοβασίλεμμα:
ΥΓ Να σας πω ότι στην πόλη επικρατούσε πανηγυρική ατμόσφαιρα για την ματαίωση της παρέλασης. Η Θεσσαλονίκη που πλήτετται ιδιαίτερα από τα Μνημονιακά μέτρα διαδήλωσε μαζικά και γιόρτασε το δικό της "Όχι".
...Ό,τι και να λένε τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ...
Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011
Μια απολαυστική λογοτεχνική γάτα και η αυθεντική συνταγή για Κερκυραϊκό σοφρίτο!
Η συνέντευξη αυτή δημοσιεύτηκε στο Δρόμο πριν από λίγες ημέρες, όμως θέλω να τη μοιραστώ και μαζί σας, προσθέτοντας μια γευστική έκπληξη στο τέλος. Το μοναδικό Κερκυραϊκό σοφρίτο!
Είχα καιρό να απολαύσω τόσο βαθιά ένα βιβλίο με όλες τις αισθήσεις μου. Η Γάτα του Πορτοβέκιο της Μαρίας Στράνη–Ποτς (Κέδρος) είναι ένα αναπάντεχο βιβλίο, που καταφέρνει να σε κερδίσει από πολλές πλευρές…
Πρώτα απ’ όλα είναι οι ιστορίες και οι χαρακτήρες που ζωντανεύουν στις σελίδες του, μετά είναι η σε βάθος καταγραφή της κοινωνίας στην Ελλάδα του ’50, είναι οι γεύσεις της Κέρκυρας. Τα αρώματα, οι εικόνες. Η ζωή η ίδια. Διαβάζω πως η Μαρία Στράνη-Ποτς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1946. Αποφοίτησε από τη Σχολή Σλαβικών και Ανατολικοευρωπαϊκών σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ταξίδεψε πολύ σε όλον τον κόσμο και σε αρκετά μεγάλη ηλικία κυκλοφόρησε στα αγγλικά τη Γάτα του Πορτοβέκιο, με τον υπότιτλο Ιστορίες της Κέρκυρας. Πρωταγωνιστές βασικοί στην ιστορία είναι ένα μικρό κορίτσι, η Λουίζα, που χάνει νωρίς τη μητέρα της και προσπαθεί στην ουσία μόνη να μπορέσει να αναμετρηθεί με την απώλεια. Είναι ο φιλήδονος και καταδότης παπά-Αντώνης, που δεν διστάζει να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα τον κομμουνιστή ερωτικό αντίζηλο, να κλέψει, να βιάσει. Καθόλου ειδυλλιακή, αλλά μάλλον ακριβής εικόνα της εκκλησίας και του ρόλου της στην κρίσιμη δεκαετία. Τέλος, είναι η Γάτα του Πορτοβέκιο. Παρατημένη από τα αφεντικά της, είναι η γάτα όλου του χωριού. Ζει «κλέβοντας», αλλά και αγαπώντας. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα πλήθος χαρακτήρων που εκφράζουν την εποχή. Και δυο σημεία-σύμβολα: Το σφαγείο του χωριού, όπου μέρα παρά μέρα γίνεται η σφαγή των ζώων και η θάλασσα γίνεται κόκκινη από το αίμα τους, και το νησί Λαζαρέτο, όπου κάθε τόσο ακούγονται οι τουφεκιές από τις εκτελέσεις κομμουνιστών… Χωρίς να υιοθετεί αριστερή οπτική, κριτικάροντας σε κάποια σημεία σκληρά και τους κομμουνιστές, καταφέρνει με τον τρόπο της να παραμείνει «αντικειμενική», όσο μπορεί να γίνει αυτό. Η ίδια θεωρεί πως η συμπεριφορά των δυο πλευρών του εμφυλίου, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο της, δεν είναι μοναδική, αλλά «διαχρονική και διεθνής, παντού και πάντα».
Και η ζωή πίσω από τις πόρτες των σπιτιών, τα μικρά και μεγάλα δράματα, οι αταίριαστοι γάμοι, η κόλαση και η χαρά των παιδιών, αλλά και η αγάπη. Αν και προσδιορισμένη σε τόπο και χρόνο, αν και περιγράφει έθιμα και τοπικές συνταγές, το βιβλίο απέχει πολύ από το να είναι μια «ηθογραφία».
Τι είναι αυτό που σας έκανε να γυρίσετε πίσω στην Κέρκυρα του ’50, μετά από τόσα χρόνια με περιπλανήσεις σε όλον τον κόσμο; Είναι μόνον η νοσταλγία;
Αν θέλετε να μάθετε ποια είναι ακριβώς τα αισθήματά μου και ποια η νοσταλγία μου για την Κέρκυρα, διαβάστε το άλλο μου βιβλίο Το πούλημα της Πανωραίας (2008).
Ποτέ δεν άφησα την Κέρκυρα, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το πέρασα εκτός Ελλάδας. Πάντα είχα το νησί μου στη σκέψη μου. Η ιστορία της γάτας δεν είναι νοσταλγική ιστορία. Μου αρέσει να λέω ιστορίες, παραμύθια κ.λπ. Αλλά όχι άσκοπα. Είναι μερικά θέματα που με απασχολούσαν πάντα και ήθελα να τα εκφράσω: Π.χ. ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν φέρνει την ευτυχία. Ή πως η φυσική ομορφιά γύρω μας επηρεάζει τον τρόπο σκέψης μας επομένως και το πώς αντιδρούμε. Επίσης ότι η εκκλησία και η πολιτική είναι παγίδες. Ή πως το φαγητό είναι καθημερινή ανάγκη – η προετοιμασία του έχει ατελείωτες πιθανότητες.
Συχνά μοιάζει να βλέπετε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών. Είναι κάπως έτσι τα πράγματα;
Όχι καθόλου. Μόνο σε τούτη την ιστορία το κάνω αυτό. Στη Γάτα, η Λουίζα (ένα μικρό κοριτσάκι) είναι κάπως ο κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας. Η Θεοδώρα είναι σχετικά μικρή και αυτή. Θέλω να πω ότι τα παιδιά βλέπουν τα πράγματα τελείως διαφορετικά. Τα παιδιά είναι πιο δυνατά από τους μεγάλους. Η προσαρμογή τους είναι εντυπωσιακή. Όμως αυτή η παιδική ικανότητα, δύναμη αν θέλετε, όπως μεγαλώνει κανείς φεύγει λόγω εμπειριών. Όταν είμαστε μικροί έχουμε όλοι μεγάλες ελπίδες λόγω άγνοιας που μας δίνουν απέραντη δύναμη. Όσο μεγαλώνουμε η ελπίδα χάνεται, και η δύναμη κάπως χαλαρώνει.
Η γάτα είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας σας, ωστόσο οι απόψεις σας για κάποια είδη «ζωοφιλίας» μοιάζουν μάλλον αρνητικές. Ποια είναι τα όρια της υγιούς αγάπης για τα ζώα;
Πρέπει να σεβόμαστε τα ζώα όπως πρέπει να σεβόμαστε τον άνθρωπο, τη φύση, το περιβάλλον. Όμως «ζωοφιλία» που εξυπηρετεί μόνο εμάς, που ξεχνάμε ότι το ζώο είναι ζώο και έχει άλλο τρόπο ζωής και ανάγκες από εμάς, ανήκει στην κατηγορία των βασανιστηρίων. Π.χ. αγαπάμε τα πουλιά πολύ, έτσι από την τρομερή αγάπη αποφασίζουμε να βάλουμε ένα καναρίνι στο κλουβί στο μπαλκόνι μας και να το ταΐζουμε και να το ποτίζουμε καθημερινά. Άλλο παράδειγμα είναι φίδια, χελώνες κ.λπ. στα κλουβιά ή στους ζωολογικούς κήπους. Αυτό κάθε άλλο παρά ζωοφιλικό συναίσθημα είναι.
Καταφέρνετε να «δέσετε» την κουζίνα της Κέρκυρας και τις γεύσεις της με την καθημερινότητα, χωρίς αυτό να ξενίζει. Τα αρώματα της κουζίνας διατρέχουν τις σελίδες σας… Τι θα λέγατε για τη μόδα που μας κατακλύζει με τις συνταγές;
Νομίζω ότι αυτή η μόδα είναι καλή. Εξάλλου καλύτερα να ασχολούμεθα με τη μαγειρική και τις συνταγές παρά με το πότε και πώς θα επιτεθούμε στον δίπλα μας. Έχω όμως την εντύπωση πως, όταν και η μαγειρική βρίσκεται στο δρόμο της πολυτέλειας και της απερίσκεπτης αφθονίας, γίνεται επικίνδυνη.
Είσαστε αρκετά επικριτική σε ό,τι αφορά την εκκλησία και τους «επί της γης» εκπροσώπους της. Πιστεύετε πως και σήμερα περισσεύει η υποκρισία;
Το πιστεύω ακράδαντα. Η εκκλησία γενικά καταστρέφει τον χριστιανισμό. Έχει φθάσει στα άκρα και αν δεν αλλάξει πορεία ο χριστιανισμός θα εξαφανισθεί. Φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο παπάς του Πορτοβέκιο δεν είναι η εξαίρεση, αλλά φυσικά ούτε και ο κανόνας.
Πολλοί λένε πως η Ελλάδα γυρίζει πίσω και το σήμερα έχει πολλές ομοιότητες με τη δεκαετία του ’50. Συμφωνείτε;
Όχι καθόλου. Συμφωνώ με τον Ηράκλειτο και το γνωστό του: «τα πάντα ρει».
Για περισσότερα:
www.mariapotts.com
www.mariapotts.blogspot.com
Σοφρίτο
Συνταγή από τη Γάτα του Πορτοβέκιο
Φέτες βοδινού που τις χτυπάμε για να γίνουν όσο το δυνατό πιο λεπτές... Αλευρώνουμε κι αλατοπιπερώνουμε τις φέτες και τις ρίχνουμε σε καυτό λάδι...
και...http://www.blogger.com/img/blank.gif
"...μόλις πήραν ένα όμορφο χρυσαφένιο χρώμα, τις έβγαλε μια μια και τις τοποθέτησε τη μια πάνω στην άλλη σε μια ρηχή κατσαρόλα. Ύστερα κοπάνησε ΄ξι σκελίδες σκόρδο, τις οποίες έβαλε να τσιγαριστούν σε χαμηλή φωτιά στο τηγάνι. Χαμήλωσε δυο σκάλες τη φωτιά και πρόσθεσε τρεις χούφτες ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό, ένα φλιτζάνι ξίδι και λίγο ακόμη αλατοπίπερο. Το ανακάτεψε για λίγα λεπτά κι ύστερα περιέχυσε με τη σάλτσα το κρέας. Έβαλε την κατσαρόλα με το σοφρίτο πάνω στη φωτιά και το μαγείρεψε για μισή ώρα περίπου, μέχρι που το κρέας έγινε μαλακό και τρυφερό και η σάλτσα έπηξε. Έβρασε πατάτες και τις έλιωσε. Πρόσθεσε βούτυρο, γάλα, αλάτι και πιπέρι. Μετά τα ανακάτεψε όλα μαζί και πρόσθεσε μια χούφτα παρμεζάνα στον πουρέ..."
ΥΓ Με τους μαθητές (και ταυτόχρονα δασκάλους) μου στη δημιουργική γραφή θα ετοιμάσουμε και τέτοιου είδους παραμυθένια πιάτα. Περισσότερα, προσεχώς!
Είχα καιρό να απολαύσω τόσο βαθιά ένα βιβλίο με όλες τις αισθήσεις μου. Η Γάτα του Πορτοβέκιο της Μαρίας Στράνη–Ποτς (Κέδρος) είναι ένα αναπάντεχο βιβλίο, που καταφέρνει να σε κερδίσει από πολλές πλευρές…
Πρώτα απ’ όλα είναι οι ιστορίες και οι χαρακτήρες που ζωντανεύουν στις σελίδες του, μετά είναι η σε βάθος καταγραφή της κοινωνίας στην Ελλάδα του ’50, είναι οι γεύσεις της Κέρκυρας. Τα αρώματα, οι εικόνες. Η ζωή η ίδια. Διαβάζω πως η Μαρία Στράνη-Ποτς γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1946. Αποφοίτησε από τη Σχολή Σλαβικών και Ανατολικοευρωπαϊκών σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ταξίδεψε πολύ σε όλον τον κόσμο και σε αρκετά μεγάλη ηλικία κυκλοφόρησε στα αγγλικά τη Γάτα του Πορτοβέκιο, με τον υπότιτλο Ιστορίες της Κέρκυρας. Πρωταγωνιστές βασικοί στην ιστορία είναι ένα μικρό κορίτσι, η Λουίζα, που χάνει νωρίς τη μητέρα της και προσπαθεί στην ουσία μόνη να μπορέσει να αναμετρηθεί με την απώλεια. Είναι ο φιλήδονος και καταδότης παπά-Αντώνης, που δεν διστάζει να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα τον κομμουνιστή ερωτικό αντίζηλο, να κλέψει, να βιάσει. Καθόλου ειδυλλιακή, αλλά μάλλον ακριβής εικόνα της εκκλησίας και του ρόλου της στην κρίσιμη δεκαετία. Τέλος, είναι η Γάτα του Πορτοβέκιο. Παρατημένη από τα αφεντικά της, είναι η γάτα όλου του χωριού. Ζει «κλέβοντας», αλλά και αγαπώντας. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα πλήθος χαρακτήρων που εκφράζουν την εποχή. Και δυο σημεία-σύμβολα: Το σφαγείο του χωριού, όπου μέρα παρά μέρα γίνεται η σφαγή των ζώων και η θάλασσα γίνεται κόκκινη από το αίμα τους, και το νησί Λαζαρέτο, όπου κάθε τόσο ακούγονται οι τουφεκιές από τις εκτελέσεις κομμουνιστών… Χωρίς να υιοθετεί αριστερή οπτική, κριτικάροντας σε κάποια σημεία σκληρά και τους κομμουνιστές, καταφέρνει με τον τρόπο της να παραμείνει «αντικειμενική», όσο μπορεί να γίνει αυτό. Η ίδια θεωρεί πως η συμπεριφορά των δυο πλευρών του εμφυλίου, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο της, δεν είναι μοναδική, αλλά «διαχρονική και διεθνής, παντού και πάντα».
Και η ζωή πίσω από τις πόρτες των σπιτιών, τα μικρά και μεγάλα δράματα, οι αταίριαστοι γάμοι, η κόλαση και η χαρά των παιδιών, αλλά και η αγάπη. Αν και προσδιορισμένη σε τόπο και χρόνο, αν και περιγράφει έθιμα και τοπικές συνταγές, το βιβλίο απέχει πολύ από το να είναι μια «ηθογραφία».
Τι είναι αυτό που σας έκανε να γυρίσετε πίσω στην Κέρκυρα του ’50, μετά από τόσα χρόνια με περιπλανήσεις σε όλον τον κόσμο; Είναι μόνον η νοσταλγία;
Αν θέλετε να μάθετε ποια είναι ακριβώς τα αισθήματά μου και ποια η νοσταλγία μου για την Κέρκυρα, διαβάστε το άλλο μου βιβλίο Το πούλημα της Πανωραίας (2008).
Ποτέ δεν άφησα την Κέρκυρα, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το πέρασα εκτός Ελλάδας. Πάντα είχα το νησί μου στη σκέψη μου. Η ιστορία της γάτας δεν είναι νοσταλγική ιστορία. Μου αρέσει να λέω ιστορίες, παραμύθια κ.λπ. Αλλά όχι άσκοπα. Είναι μερικά θέματα που με απασχολούσαν πάντα και ήθελα να τα εκφράσω: Π.χ. ότι η οικονομική ανάπτυξη δεν φέρνει την ευτυχία. Ή πως η φυσική ομορφιά γύρω μας επηρεάζει τον τρόπο σκέψης μας επομένως και το πώς αντιδρούμε. Επίσης ότι η εκκλησία και η πολιτική είναι παγίδες. Ή πως το φαγητό είναι καθημερινή ανάγκη – η προετοιμασία του έχει ατελείωτες πιθανότητες.
Συχνά μοιάζει να βλέπετε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών. Είναι κάπως έτσι τα πράγματα;
Όχι καθόλου. Μόνο σε τούτη την ιστορία το κάνω αυτό. Στη Γάτα, η Λουίζα (ένα μικρό κοριτσάκι) είναι κάπως ο κεντρικός χαρακτήρας της ιστορίας. Η Θεοδώρα είναι σχετικά μικρή και αυτή. Θέλω να πω ότι τα παιδιά βλέπουν τα πράγματα τελείως διαφορετικά. Τα παιδιά είναι πιο δυνατά από τους μεγάλους. Η προσαρμογή τους είναι εντυπωσιακή. Όμως αυτή η παιδική ικανότητα, δύναμη αν θέλετε, όπως μεγαλώνει κανείς φεύγει λόγω εμπειριών. Όταν είμαστε μικροί έχουμε όλοι μεγάλες ελπίδες λόγω άγνοιας που μας δίνουν απέραντη δύναμη. Όσο μεγαλώνουμε η ελπίδα χάνεται, και η δύναμη κάπως χαλαρώνει.
Η γάτα είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας σας, ωστόσο οι απόψεις σας για κάποια είδη «ζωοφιλίας» μοιάζουν μάλλον αρνητικές. Ποια είναι τα όρια της υγιούς αγάπης για τα ζώα;
Πρέπει να σεβόμαστε τα ζώα όπως πρέπει να σεβόμαστε τον άνθρωπο, τη φύση, το περιβάλλον. Όμως «ζωοφιλία» που εξυπηρετεί μόνο εμάς, που ξεχνάμε ότι το ζώο είναι ζώο και έχει άλλο τρόπο ζωής και ανάγκες από εμάς, ανήκει στην κατηγορία των βασανιστηρίων. Π.χ. αγαπάμε τα πουλιά πολύ, έτσι από την τρομερή αγάπη αποφασίζουμε να βάλουμε ένα καναρίνι στο κλουβί στο μπαλκόνι μας και να το ταΐζουμε και να το ποτίζουμε καθημερινά. Άλλο παράδειγμα είναι φίδια, χελώνες κ.λπ. στα κλουβιά ή στους ζωολογικούς κήπους. Αυτό κάθε άλλο παρά ζωοφιλικό συναίσθημα είναι.
Καταφέρνετε να «δέσετε» την κουζίνα της Κέρκυρας και τις γεύσεις της με την καθημερινότητα, χωρίς αυτό να ξενίζει. Τα αρώματα της κουζίνας διατρέχουν τις σελίδες σας… Τι θα λέγατε για τη μόδα που μας κατακλύζει με τις συνταγές;
Νομίζω ότι αυτή η μόδα είναι καλή. Εξάλλου καλύτερα να ασχολούμεθα με τη μαγειρική και τις συνταγές παρά με το πότε και πώς θα επιτεθούμε στον δίπλα μας. Έχω όμως την εντύπωση πως, όταν και η μαγειρική βρίσκεται στο δρόμο της πολυτέλειας και της απερίσκεπτης αφθονίας, γίνεται επικίνδυνη.
Είσαστε αρκετά επικριτική σε ό,τι αφορά την εκκλησία και τους «επί της γης» εκπροσώπους της. Πιστεύετε πως και σήμερα περισσεύει η υποκρισία;
Το πιστεύω ακράδαντα. Η εκκλησία γενικά καταστρέφει τον χριστιανισμό. Έχει φθάσει στα άκρα και αν δεν αλλάξει πορεία ο χριστιανισμός θα εξαφανισθεί. Φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο παπάς του Πορτοβέκιο δεν είναι η εξαίρεση, αλλά φυσικά ούτε και ο κανόνας.
Πολλοί λένε πως η Ελλάδα γυρίζει πίσω και το σήμερα έχει πολλές ομοιότητες με τη δεκαετία του ’50. Συμφωνείτε;
Όχι καθόλου. Συμφωνώ με τον Ηράκλειτο και το γνωστό του: «τα πάντα ρει».
Για περισσότερα:
www.mariapotts.com
www.mariapotts.blogspot.com
Σοφρίτο
Συνταγή από τη Γάτα του Πορτοβέκιο
Φέτες βοδινού που τις χτυπάμε για να γίνουν όσο το δυνατό πιο λεπτές... Αλευρώνουμε κι αλατοπιπερώνουμε τις φέτες και τις ρίχνουμε σε καυτό λάδι...
και...http://www.blogger.com/img/blank.gif
"...μόλις πήραν ένα όμορφο χρυσαφένιο χρώμα, τις έβγαλε μια μια και τις τοποθέτησε τη μια πάνω στην άλλη σε μια ρηχή κατσαρόλα. Ύστερα κοπάνησε ΄ξι σκελίδες σκόρδο, τις οποίες έβαλε να τσιγαριστούν σε χαμηλή φωτιά στο τηγάνι. Χαμήλωσε δυο σκάλες τη φωτιά και πρόσθεσε τρεις χούφτες ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό, ένα φλιτζάνι ξίδι και λίγο ακόμη αλατοπίπερο. Το ανακάτεψε για λίγα λεπτά κι ύστερα περιέχυσε με τη σάλτσα το κρέας. Έβαλε την κατσαρόλα με το σοφρίτο πάνω στη φωτιά και το μαγείρεψε για μισή ώρα περίπου, μέχρι που το κρέας έγινε μαλακό και τρυφερό και η σάλτσα έπηξε. Έβρασε πατάτες και τις έλιωσε. Πρόσθεσε βούτυρο, γάλα, αλάτι και πιπέρι. Μετά τα ανακάτεψε όλα μαζί και πρόσθεσε μια χούφτα παρμεζάνα στον πουρέ..."
ΥΓ Με τους μαθητές (και ταυτόχρονα δασκάλους) μου στη δημιουργική γραφή θα ετοιμάσουμε και τέτοιου είδους παραμυθένια πιάτα. Περισσότερα, προσεχώς!
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
Όταν η αναλγησία συναντά τη βλακεία: Αστυνομία και διαιτητής εναντίον φιλάθλων του Παναθηναϊκού!
Για πρώτη φορά στη ζωή μου, δηλώνω αλληλέγγυος στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Ο ...ιός της αντίστασης έχει πια "μολύνει" και τα γήπεδα και αντί των ρατσιστικών, σεξιστικών, υβριστικών συνθημάτων, τα συνθήματα πάιρνουν πολιτική χροιά.
Κι ενώ όλα αυτά τα εμετικά που ακούγονταν κατά καιρούς στα γήπεδα ουδέποτε προκάλεσαν παρενέργειες ή διακοπή αγώνα, τώρα για ένα πανό που έγραφε "Πολιτικοί λαμόγια βουλή των βολεμένων, θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων" , ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα του ΠΑΟ με τον Εργοτέλη, η αστυνομία -που συνήθως πιάνεται στον ύπνο από χούλιγκαν που καταστρέφουν ό,τι βρουν μπροστά τους- αυτή τη φορά έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο και συνέλαβε τους... "εγκληματίες".
Δεν καταλαβαίνουν οι ανεγκέφαλοι που διέταξαν αυτή την ασχήμια, πως όλα αυτά γίνονται μπούμεραγκ;
Σχετικό ρεπορτάζ:
"Παρατράγουδα σημειώθηκαν έξω από το ΟΑΚΑ ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, καθώς ύστερα από... άνωθεν εντολή σταματούσαν τα αυτοκίνητα, προκειμένου να πάρουν το... επίμαχο πανό που αναφερόταν στους πολιτικούς!
Το πανό που ανέφερε: "Πολιτικοί λαμόγια βουλή των βολεμένων, θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων", δεν ενόχλησε μόνο τον διαιτητή Μήτσιο, ο οποίος διέκοψε 7 λεπτά το παιχνίδι στη διάρκεια του πρώτου μέρους, αλλά και την... κυβέρνηση, καθώς σύμφωνα με εντολή που δόθηκε μετά το τέλος της αναμέτρησης στην Αστυνομία έγινε έλεγχος σε αυτοκίνητα οπαδών του Παναθηναϊκού, προκειμένου να βρεθεί!
Αστυνομικές δυνάμεις σταμάτησαν αυτοκίνητο, κατέβασαν τον κόσμο και τους ζητούσαν να δείξουν το πανό που είχαν για να δουν τι έγραφε, ενώ παράλληλα είχαν προσεγγίσει το Στάδιο διμοιρίες των ΜΑΤ. Η αστυνομία ξεκίνησε να βαράει απροκάλυπτα τον κόσμο του Τριφυλλιού που ήταν γύρω από το αμάξι προκειμένου να απομακρυνθούν και έτσι δημιουργήθηκε ένταση!
Σύμφωνα με πληροφορίες έγιναν δύο συλλήψεις για το... επίμαχο πανό, με τον Τάσο Τεντζέρη (υπεύθυνος συνδέσμων στην ΠΑΕ) να σπεύδει στην ΓΑΔΑ για να δει τι ακριβώς έχει συμβεί και να δώσει λύση στο θέμα."
Πηγή: Sport.gr
Στη φωτογραφία πανό φιλάθλων του ΟΦΗ
Κι ενώ όλα αυτά τα εμετικά που ακούγονταν κατά καιρούς στα γήπεδα ουδέποτε προκάλεσαν παρενέργειες ή διακοπή αγώνα, τώρα για ένα πανό που έγραφε "Πολιτικοί λαμόγια βουλή των βολεμένων, θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων" , ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα του ΠΑΟ με τον Εργοτέλη, η αστυνομία -που συνήθως πιάνεται στον ύπνο από χούλιγκαν που καταστρέφουν ό,τι βρουν μπροστά τους- αυτή τη φορά έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο και συνέλαβε τους... "εγκληματίες".
Δεν καταλαβαίνουν οι ανεγκέφαλοι που διέταξαν αυτή την ασχήμια, πως όλα αυτά γίνονται μπούμεραγκ;
Σχετικό ρεπορτάζ:
"Παρατράγουδα σημειώθηκαν έξω από το ΟΑΚΑ ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, καθώς ύστερα από... άνωθεν εντολή σταματούσαν τα αυτοκίνητα, προκειμένου να πάρουν το... επίμαχο πανό που αναφερόταν στους πολιτικούς!
Το πανό που ανέφερε: "Πολιτικοί λαμόγια βουλή των βολεμένων, θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων", δεν ενόχλησε μόνο τον διαιτητή Μήτσιο, ο οποίος διέκοψε 7 λεπτά το παιχνίδι στη διάρκεια του πρώτου μέρους, αλλά και την... κυβέρνηση, καθώς σύμφωνα με εντολή που δόθηκε μετά το τέλος της αναμέτρησης στην Αστυνομία έγινε έλεγχος σε αυτοκίνητα οπαδών του Παναθηναϊκού, προκειμένου να βρεθεί!
Αστυνομικές δυνάμεις σταμάτησαν αυτοκίνητο, κατέβασαν τον κόσμο και τους ζητούσαν να δείξουν το πανό που είχαν για να δουν τι έγραφε, ενώ παράλληλα είχαν προσεγγίσει το Στάδιο διμοιρίες των ΜΑΤ. Η αστυνομία ξεκίνησε να βαράει απροκάλυπτα τον κόσμο του Τριφυλλιού που ήταν γύρω από το αμάξι προκειμένου να απομακρυνθούν και έτσι δημιουργήθηκε ένταση!
Σύμφωνα με πληροφορίες έγιναν δύο συλλήψεις για το... επίμαχο πανό, με τον Τάσο Τεντζέρη (υπεύθυνος συνδέσμων στην ΠΑΕ) να σπεύδει στην ΓΑΔΑ για να δει τι ακριβώς έχει συμβεί και να δώσει λύση στο θέμα."
Πηγή: Sport.gr
Στη φωτογραφία πανό φιλάθλων του ΟΦΗ
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Το γράψιμο είναι διασκέδαση!
Σήμερα είχαμε μια πρώτη ενημερωτική συνάντηση με παιδιά για ένα πρόγραμμα που ετοιμάζουμε με την ομάδα του Τέχνης Βήματα
Κατέβηκα με το μετρό και περπάτησα από το Μοναστηράκι ως το Θησείο. Ο όμορφα ανακαινισμένος χώρος στην οδό Ηρακλειδών 54
είναι πια έτοιμος να υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους φίλους. Εκεί συνάντησα μια καταπληκτική παρέα και τα λέγαμε για ώρα. Φτιάξαμε απίστευτες ιστορίες. Εμπνευσθήκαμε (όχι εγώ) ειδικό παπούτσι που θα φορούσε ο Αχιλλέας για να μην τον σκοτώσει ο Πάρης, φανταστήκαμε τη σύζυγο του Παπουτσωμένου Γάτου (τη Γάτα με Τακούνια), συνομιλήσαμε με τον Περικλή, πλάσαμε ιστορίες με ντετέκτιβ, μάγους και φαντάσματα. Είπαμε ποιά ιστορικά πρόσωπα αντιπαθούμε (δύο ψήφοι στο Θεοδόσιο το Μέγα, ένας στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, ένας στον ... Απόστολο Παύλο, ένας στον Πάρη -ελπίζω να μην ξεχνάω κάποιον!)
Αυτή ήταν μόνο μια μικρή γεύση από τα όσα πρόκειται να κάνουμε στους μήνες που ακολουθούν στο Σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής για Παιδιά.
Το Σάββατο 5 Νοεμβρίου, μετά τις 12, μπορείτε να έρθετε κι εσείς με τα παιδιά για να γνωριστούμε, να φτιάξουμε ιστορίες και να ενημερωθείτε για το τι πρόκειται να γίνει στη συνέχεια.
Τα Σεμιναριο-παιχνίδια μας ξεκινούν επισήμως στις 12 Νοεμβρίου...
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο 210- 522 9339 ή να στείλετε μειλ στο:
info@seminart.info
Να τι γράψαμε γι' αυτό:
Το γράψιμο είναι διασκέδαση!
Μαθήματα δημιουργικής γραφής για παιδιά
Όλο και περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να εκφραστούν κι ακόμη περισσότερο να γράψουν. Κι όμως η γραφή θα μπορούσε να γίνει ένα δημιουργικό ταξίδι, αρκεί να δώσουμε το χώρο στα παιδιά να αξιοποιήσουν τη φαντασία τους. Σκεφτήκαμε λοιπόν να τους δώσουμε τα κατάλληλα ερεθίσματα μέσα από ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής που θα τα κατευθύνει στα πρώτα τους βήματα. Ο συγγραφέας Κώστας Στοφόρος χρησιμοποιώντας ζωγραφιές, ήχους, λέξεις, αντικείμενα, αλλά και μια μαγική τράπουλα βοηθάει τα παιδιά να αποτυπώσουν τις ιδέες, τις σκέψεις και τη φαντασία τους στο χαρτί και να φτιάξουν τις δικές τους ιστορίες.
Το σεμινάριο απευθύνεται σε παιδιά 9- 14 ετών.
Να σημειώσουμε ότι παιδί που αναπτύσσει δημιουργικά τη γραφή του και μπορεί να ταξινομήσει και να εκφράσει τις σκέψεις του βελτιώνει σημαντικά και τις σχολικές του επιδόσεις.
Και προσθέτω:
«Έχω γράψει οκτώ βιβλία, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Μια νουβέλα, δυο συλλογές διηγημάτων, ένα παραμύθι, τέσσερα βιβλία για γονείς. Τα καλύτερα μου όμως τα έχω γραμμένα στο μυαλό μου! Τα σκέφτομαι καθώς περπατάω, καθώς κολυμπάω, όταν μαγειρεύω, όταν κάθομαι και χαζεύω τον ουρανό… Πολλές ιστορίες γεννιούνται εκείνη τη στιγμή που μιλάω και τις λέω στα παιδιά μου. Καμιά φορά και στους φίλους τους. Μου αρέσει να μιμούμαι τις φωνές των ηρώων.
Με έμπνευση ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη, έγραψα ένα παραμύθι για κάθε εποχή. Το Κόκκινο, το Κίτρινο, το Πορτοκαλί και το Λευκό. Τα άφησα να κυκλοφορούν και να διαβάζονται ελεύθερα στο διαδίκτυο…»
Κατέβηκα με το μετρό και περπάτησα από το Μοναστηράκι ως το Θησείο. Ο όμορφα ανακαινισμένος χώρος στην οδό Ηρακλειδών 54
είναι πια έτοιμος να υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους φίλους. Εκεί συνάντησα μια καταπληκτική παρέα και τα λέγαμε για ώρα. Φτιάξαμε απίστευτες ιστορίες. Εμπνευσθήκαμε (όχι εγώ) ειδικό παπούτσι που θα φορούσε ο Αχιλλέας για να μην τον σκοτώσει ο Πάρης, φανταστήκαμε τη σύζυγο του Παπουτσωμένου Γάτου (τη Γάτα με Τακούνια), συνομιλήσαμε με τον Περικλή, πλάσαμε ιστορίες με ντετέκτιβ, μάγους και φαντάσματα. Είπαμε ποιά ιστορικά πρόσωπα αντιπαθούμε (δύο ψήφοι στο Θεοδόσιο το Μέγα, ένας στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, ένας στον ... Απόστολο Παύλο, ένας στον Πάρη -ελπίζω να μην ξεχνάω κάποιον!)
Αυτή ήταν μόνο μια μικρή γεύση από τα όσα πρόκειται να κάνουμε στους μήνες που ακολουθούν στο Σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής για Παιδιά.
Το Σάββατο 5 Νοεμβρίου, μετά τις 12, μπορείτε να έρθετε κι εσείς με τα παιδιά για να γνωριστούμε, να φτιάξουμε ιστορίες και να ενημερωθείτε για το τι πρόκειται να γίνει στη συνέχεια.
Τα Σεμιναριο-παιχνίδια μας ξεκινούν επισήμως στις 12 Νοεμβρίου...
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο 210- 522 9339 ή να στείλετε μειλ στο:
info@seminart.info
Να τι γράψαμε γι' αυτό:
Το γράψιμο είναι διασκέδαση!
Μαθήματα δημιουργικής γραφής για παιδιά
Όλο και περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να εκφραστούν κι ακόμη περισσότερο να γράψουν. Κι όμως η γραφή θα μπορούσε να γίνει ένα δημιουργικό ταξίδι, αρκεί να δώσουμε το χώρο στα παιδιά να αξιοποιήσουν τη φαντασία τους. Σκεφτήκαμε λοιπόν να τους δώσουμε τα κατάλληλα ερεθίσματα μέσα από ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής που θα τα κατευθύνει στα πρώτα τους βήματα. Ο συγγραφέας Κώστας Στοφόρος χρησιμοποιώντας ζωγραφιές, ήχους, λέξεις, αντικείμενα, αλλά και μια μαγική τράπουλα βοηθάει τα παιδιά να αποτυπώσουν τις ιδέες, τις σκέψεις και τη φαντασία τους στο χαρτί και να φτιάξουν τις δικές τους ιστορίες.
Το σεμινάριο απευθύνεται σε παιδιά 9- 14 ετών.
Να σημειώσουμε ότι παιδί που αναπτύσσει δημιουργικά τη γραφή του και μπορεί να ταξινομήσει και να εκφράσει τις σκέψεις του βελτιώνει σημαντικά και τις σχολικές του επιδόσεις.
Και προσθέτω:
«Έχω γράψει οκτώ βιβλία, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Μια νουβέλα, δυο συλλογές διηγημάτων, ένα παραμύθι, τέσσερα βιβλία για γονείς. Τα καλύτερα μου όμως τα έχω γραμμένα στο μυαλό μου! Τα σκέφτομαι καθώς περπατάω, καθώς κολυμπάω, όταν μαγειρεύω, όταν κάθομαι και χαζεύω τον ουρανό… Πολλές ιστορίες γεννιούνται εκείνη τη στιγμή που μιλάω και τις λέω στα παιδιά μου. Καμιά φορά και στους φίλους τους. Μου αρέσει να μιμούμαι τις φωνές των ηρώων.
Με έμπνευση ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη, έγραψα ένα παραμύθι για κάθε εποχή. Το Κόκκινο, το Κίτρινο, το Πορτοκαλί και το Λευκό. Τα άφησα να κυκλοφορούν και να διαβάζονται ελεύθερα στο διαδίκτυο…»
Αυτόπτης μάρτυρας της επίθεσης στο ΠΑΜΕ καταγράφει
Φίλος που φροντίζει να με ενημερώνει για δεκάδες πράγματα που μου ξεφεύγουν και οι πάντα έγκυρες πληροφορίες του ήταν η βάση πολλών αναρτήσεων, αυτή τη φορά παίρνει ο ίδιος το λόγο και μας περιγράφει το τι ακριβώς συνέβη στο Σύνταγμα στις 20/10...
Η περιγραφή
Ευτυχώς ή δυστυχώς, παρακολούθησα από κοντά και από την αρχή, την επίθεση που έγινε στο ΠΑΜΕ μπροστά στην πλ. Συντάγματος. Καμιά φορά το να διαμορφώνεις άποψη είναι λίγο επικίνδυνο, αλλά είναι καλύτερα από το να αναπαράγεις, εκ των υστέρων, στερεότυπα για ευθύνες και πρακτικές, ενώ είσαι μακριά τα γεγονότα.
Από την οδό Όθωνος και Φιλελλήνων που το "μαύρο" blog αναπαυόταν, κινήθηκε γρήγορα και αθόρυβα, όταν διαπίστωσαν το κενό στην Γεωργίου. Βάδισα παράλληλα, σχεδόν δίπλα τους, υποψιασμένος ότι κάτι θα γίνει.
Ταυτόχρονα μαζί τους (όχι απαραίτητα συντονισμένα και για τον ίδιο λόγο) κινήθηκαν από την κάτω πλατεία, άλλες ομάδες και άσχετοι, καθώς και σκόρπιοι από την Σταδίου, που βιαστικά φορούσαν μάσκες.
Ο όγκος που συγκεντρώθηκε με το που έφτασε επάνω, κατευθείαν συγκρούσθηκε και στο πρώτο λεπτό έριξαν μολότοφ και καπνογόνα (ή ότι άλλο ήταν) καταπάνω στην περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Στα αμέσως επόμενα λεπτά, μετά την πρώτη υποχώρηση, παρότι δεν τους κυνήγησαν αρχικά, εκσφενδόνιζαν μεγάλα κομμάτια μάρμαρα, όχι απλώς κατά των ομάδων της περιφρούρησης, αλλά κατευθείαν μέσα στο πλήθος, που λόγω της πυκνότητας ήταν αρκετά στριμωγμένο. Φανταζόμουν την εικόνα να βλέπεις ενα κομμάτι τσακισμένο μάρμαρο να έρχεται από τον ουρανό καταπάνω σου και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα, γιατί δεν μπορούσες ούτε να κουνηθείς.
Σε λίγο πέταγαν μάρμαρα και προς την πλατεία, κοντά στην είσοδο του Μετρό.
Οι "άνθρωποι" που τα πέταγαν βροχή τα μάρμαρα, αποκλείεται να ήταν "φυσιολογικοί", αποκλείεται σε 2-3 λεπτά συγκρούσεων να έχεις αποκτήσει αυτό το μίσος και την δολοφονική επιθετικότητα.
Ήταν μια αρρωστημένη επιθετικότητα. Ένα μίσος που τύφλωνε. Εβλεπα πιτσιρικάδες με πρόσωπα σαν αγριμιού, να "ορμάνε" λυσσασμένα, απλώς για να χτυπήσουν κάποιον. Μίσος χωρίς όριο, χωρίς διάκριση.
Είχα παγώσει τόσο πολύ που ούτε καν άνοιξα την φωτογραφική μηχανή.
Κατά βάθος, παρέμενα και έβλεπα, γιατί ήθελα να τους διώξει η περιφρούρηση μια και έξω κι ας μην ήμουν με το ΠΑΜΕ.
Να τους κυνηγήσουν επιτέλους μέχρι να εξαφανιστούν. Να καθαρίσει η διαδήλωση από αυτούς τους αρρωστημένους μικρομεγαλους "εκδικητές", που με δειλία κρύβονται πάντα ανάμεσα σε άλλους, που παίζουν με τη ζωή των άλλων.
Ότι και να είναι αυτοί, από όπου κι αν είναι ή τους βάζουν.
Να πάρει κάποιος εκδίκηση για τη στημένη διάλυση της χθεσινής τεράστιας διαδήλωσης, ρε γαμώτο!
Δίπλα μου περνούσαν ματωμένοι συνέχεια σαν από μάχη, ενώ όλο και περισσότερα μάρμαρα έφευγαν ανεξέλεγκτα οπουδήποτε. Όσο όμως έβλεπα ότι το κακό συνεχίζεται, τόσο συνειδητοποιούσα ότι αυτό δεν σταματά έτσι απλά με μια δυνατή σύγκρουση.
Μεγάλο μέρος των "κουκουλοφόρων" εμοιαζαν αφιονισμένοι και σα να μην καταλαβαίνουν τι γίνεται, λειτουργούσαν -δεν είναι υπερβολή- σαν υπνωτισμένοι. Ορισμένα πρόσωπα έμοιαζαν σαν από το Mad Max.
Δεν ξέρω αν μπορείς να νικήσεις ανθρώπους που δεν νιώθουν τι κάνουν και τι συμβαίνει.
Όταν πια το ΠΑΜΕ υποχώρησε -αυτή είναι η ακριβής λέξη- πίσω στην Αμαλίας απελπίστικα ακόμη περισσότερο.
Καταλαβαίνοντας ότι οι κουκουλοφόροι εν μέρει "κέρδισαν", η συγκέντρωση διαλύθηκε, το ΠΑΜΕ θα έψαχνε αλλού την ευθύνη και τέρμα πια η ελπίδα που είχε ανάψει για κοινό μέτωπο αγώνων και κινητοποιήσεων.
Πιο άσχημα αισθάνθηκα όταν πήγα κι εγώ αργότερα στην Αμαλίας και έβλεπα τις αντεγκλήσεις μεταξύ άλλων διαδηλωτών και διαδηλωτών του ΠΑΜΕ ή όταν άκουγα κάποιους να τους βρίζουν χωρίς να έχουν δει τίποτα από ότι συνέβη. Μια αγωνιώδη προσπάθεια αυτοπροστασίας από τη μια -ακόμη και με απομονωτισμό και σφιχτά μπλοκ- και μια εύκολη ειρωνεία, περιφρόνηση και ανίδεος καταλογισμός ευθυνών, από την άλλη.
Και μετά, όταν πια έφυγαν τα ΠΑΜΕ, οι αριστεροί και κάθε είδους συγκροτημένοι και φυσιολογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, έγινε το χατήρι του Γιωργάκη και του Βενιζελου.
Χάος παντού...
Το χειρότερο όλων, ένας άνθρωπος είχε ήδη πεθάνει, εξαιτίας αυτής της σύγκρουσης! Δεκάδες είχαν τσακιστεί και ήταν στο νοσοκομείο, η πλατεία και οι γύρω δρόμοι άδειασαν και στη βουλή ο "υπουργός" έκανε τον μάγκα γιατί είχε δουλοπρεπώς προυπογράψει εν κρυπτώ στο ΔΝΤ, ότι θα ψηφισθεί από τους βολευτές του η σφαγή του πολυνομοσχεδίου.
Κανείς, ή σχεδόν κανείς, δεν μιλούσε για το μισό εκατομμύριο που είχε γεμίσει τους δρόμους για δυο μέρες ... Το "σχέδιο" είχε πετύχει...(;
Παρόλα αυτά και όπως βάζει τίτλο το Ημερολόγιο ενός Πατέρα : "ΠΑΜΕ γιά άλλα !" πιο μεγάλα.
Δεν έχουμε κι άλλη επιλογή. Απλώς, ας είμαστε όλοι σοφότεροι και ας αναλογιστούμε ότι το ΠΑΜΕ εντέλει υπεράσπισε την διαδήλωση και τους συγκεντρωμένους γύρω του, αλλά τελικά τις μαζικές και πάνδημες συγκεντρώσεις δεν μπορούν να τις "σώνουν" μόνο οι ισχυρές περιφρουρήσεις.
ΣτΚ
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
Χαμόγελα και θλίψη... ΠΑΜΕ γι' άλλα!
Ήμουν εκεί. Και χθες και προχθές. Πηγαίνω σε διαδηλώσεις περισσότερες από τρεις δεκαετίες... Ήδη από τη μέρα υπήρχε η απίστευτη εικόνα ενός πολύχρωμου, αγανακτισμένου και αποφασισμένου πλήθους. Δεν ήταν μια μάζα. Ήταν ο καθένας με τον εαυτό του. Στο σωματείο, στο κόμμα, στο σύλλογο ή μόνος του. Έβλεπες τα πάντα: Από την καλοντυμένη κοπέλα με τα τακούνια, βγαλμένη λες από τις σελίδες μόδας περιοδικού μέχρι τον ράστα με το σκισμένο τζιν. Γιατροί, εργάτες, ψυχολόγοι, καθηγητές, ταξιτζήδες, λιμενεργάτες, δικηγόροι, σκουπιδιάρηδες, δημοσιογράφοι, οικοδόμοι, φοιτητές, πολλοί άνεργοι...
Το χαμόγελο έβγαινε αυθόρμητα στο στόμα, όπως ο ήλιος που τύλιγε την πόλη με αυτό το μοναδικό Αθηναϊκό φως...
...Είχαμε πια σηκωθεί από τους καναπέδες... Κι όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά σε όλη την Ελλάδα: Στο Μεσολόγγι, στη Χίο, στο Ρέθυμνο, στη Θεσσαλονίκη...
...Τα επεισόδια του τέλους, που έγιναν με το σαφή στόχο να αποτρέψουν όσους ήθελαν να κατέβουν και την επόμενη μέρα, έπεσαν στο κενό...
...Πέμπτη πρωί. Περίμενα τον αποκλεισμό της Βουλής που είχε υποσχεθεί το ΚΚΕ. Κατέβηκα στο Μέγαρο Μουσικής και κατηφόρισα προς το Σύνταγμα. παντού ερημιά, μέχρι που συνάντησα τις κλούβες και τον φράχτη που φύλαγε τη Βουλή. Πουθενά ΠΑΜΕ. Πήγα από το Κολωνάκι
Στο Σύνταγμα, μπροστά στη Βουλή και πάλι χιλιάδες κόσμου. Από τα μεγάφωνα συνθήματα εκτός τόπου, με βαρεμα΄ρα τα επανελάμβαναν κάποιοι από το μπλοκ του ΠΑΜΕ που στεκόταν εκεί. Το διέσχισα κι έφτασα στην κάτω μεριά της πλατείας. Φίλοι και γνωστοί, αλλά και χιλιάδες Αθηναίοι που (ξανα)κατέβαιναν στους δρόμους.
Συζητήσεις πλούσιες, χαμόγελα παρά τη δύσκολη κατάσταση...
Μέχρι που άρχισαν τα γνωστά μπαμ -μπουμ. Βρισκόμουν στην Όθωνος, χωρίς να έχω καταλάβει τι έγινε και ξαφνικά ο κόσμος σπρωχνόταν προς τους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Είμαι με μια παρέα μαζί με το "Ενήμερο Θηρίο" Ειρήνη Προμπονά και βλέπουμε μια εικόνα που μοιάζει σουρεαλιστική. Αλυσίδα του ΠΑΜΕ απέναντι από τον Συνασπισμό! Γύρω κόσμος περνά πέρα δώθε. Αδύνατον να καταλάβω τι γίνεται.
Συναντώ τη δημοσιογράφο της Αυγής Δάφνη Σφέτσα και μας ενημερώνει για όσα είχαν γίενι πριν. Για την απίστευτη και δολοφονική επίθεση. Εναντίον του ΠΑΜΕ.
Όσο κι αν βαρύνονται για διάφορα η κατάσταση αυτή ήταν πλήρως αδικαιολόγητη. Οι πράκτορες, οι δολοφόνοι και οι ανεγκέφαλοι δεν μπορούν αν ανήκουν σε κανενός είδους "κίνημα"...
Οι συνάδελφοι τους των ΜΑΤ, τους άφησαν να δράσουν. Αν ήταν τίποτε συνταξιούχοι αθ είχαν εξαντλήσει τη ...δύναμη και τα χημικά τους.
Την άλλη μέρα διάβασα ένα άρθρο που νομίζω τα λέει όλα:
Ε, ΑI ΣΙΧΤΙΡ… ΠΑΜΕ !
Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Εκατό φορές μέχρι σήμερα τα καλόπαιδα με τις κουκούλες διέλυσαν με τις μολότοφ και τις αγριότητες ειρηνικά συλλαλητήρια. Προσκάλεσαν και προκάλεσαν με κρυμμένα πρόσωπα, τα άλλα καλόπαιδα, της αστυνομίας, με επίσης κρυμμένα πρόσωπα, σε ένα τσαμπουκά θύματα του οποίου υπήρξαν συχνά ειρηνικοί διαδηλωτές –ποιος ξεχνάει τη Marfin;-και πάντα οι ειρηνικές διαδηλώσεις. Και δεκάδες φορές μέχρι σήμερα είτε πιάστηκαν στα πράσα με επαναστατική κουκούλα και ασφαλίτικη ταυτότητα, είτε αποθανατίστηκαν σε βίντεο τη στιγμή που κρύβονται πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ.
Προχτές σε συνεργασία με τους κουκουλοφόρους του Παπουτσή έσπασαν, ρήμαξαν, έκαψαν, δυσφήμισαν και τελικά διέλυσαν μια πρωτοφανή σε όγκο και παλμό συγκέντρωση. Παρέδωσαν το Σύνταγμα, πλατεία ειρηνικής διαμαρτυρίας, στη βαναυσότητα των δυνάμεων καταστολής. Με αποτέλεσμα ακόμα και το MEGA να ανακαλύψει το «κόμμα της βίας», παραλείποντας φυσικά να θυμίσει ότι στο κόμμα αυτό ανήκουν όχι μόνο οι κουκούλες της βλακείας και της προβοκάτσιας, αλλά και οι κουκούλες της αστυνομίας και της κρατικής καταστολής.
Για τι πράγμα ακριβώς μιλάμε εδώ; Για ιδέες; Για επανάσταση; Ή για μια βία διορατική στην τυφλότητά της και στοχοπροσηλωμένη στη γενικότητά της, που υπηρετεί τα σχέδια της κρατικής βίας, και χέρι-χέρι πηδάνε καλές προθέσεις και πολιτικούς στόχους; Διότι αν ξέρουμε για τι μιλάμε, τότε θα ρωτήσουμε: τι θες εσύ, οπαδός της μολότοφ και του ανταρτοπόλεμου με τους μπάτσους στη δική μας ειρηνική εκδήλωση;
Γιατί χρησιμοποιείς παιδιά, γυναίκες, διαδηλωτές, ως ασπίδα για τον πόλεμό σου; Είμαστε αναλώσιμοι, μαλάκες, τούβλα, και μας αναθέτεις ρόλο αναχώματος;
Ε, χτες τα καλόπαιδα βρήκαν το μάστορά τους. Αυτή τη φορά κάποιοι αποφάσισαν να τους δώσουν την κουκούλα στο χέρι. Κάποιοι αντιστάθηκαν με βία στη βία τους εν ονόματι μιας διαδήλωσης ειρηνικής, με ειρηνικούς διοργανωτές χωρίς κουκούλα.
Μπορεί η εικόνα να ξένισε πολλούς και άλλοι να γκρίνιαζαν ότι το Σύνταγμα δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ. Φυσικά το Σύνταγμα δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ.
Χτες όμως ανήκε στους ειρηνικούς διαδηλωτές και δεν θα κατηγορήσουμε κανένα ΠΑΜΕ γιατί προσπάθησε να το διαφυλάξει από τη βία της κουκούλας.
Στο κάτω-κάτω, όταν η αστυνομία συνεργάζεται προκλητικά με την κουκούλα, είναι δουλειά των διαδηλωτών (και του ΠΑΜΕ φυσικά) να υπερασπίζονται και τον κόσμο που διαδηλώνει και τις κινητοποιήσεις τους. Ή όχι;
*Δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 21/10
ΥΓ Όλα αυτά δεν δικαιολογούν κατά κανένα τρόπο τις άθλιες δηλώσεις της κ. Παπαρήγα. Η γραμματέας του ΚΚΕ σε πείσμα των καιρών και των περιστάσεων επιμένει να θέλει την Αριστερά διασπασμένη. τι να πει κανείς;
Το χαμόγελο έβγαινε αυθόρμητα στο στόμα, όπως ο ήλιος που τύλιγε την πόλη με αυτό το μοναδικό Αθηναϊκό φως...
...Είχαμε πια σηκωθεί από τους καναπέδες... Κι όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά σε όλη την Ελλάδα: Στο Μεσολόγγι, στη Χίο, στο Ρέθυμνο, στη Θεσσαλονίκη...
...Τα επεισόδια του τέλους, που έγιναν με το σαφή στόχο να αποτρέψουν όσους ήθελαν να κατέβουν και την επόμενη μέρα, έπεσαν στο κενό...
...Πέμπτη πρωί. Περίμενα τον αποκλεισμό της Βουλής που είχε υποσχεθεί το ΚΚΕ. Κατέβηκα στο Μέγαρο Μουσικής και κατηφόρισα προς το Σύνταγμα. παντού ερημιά, μέχρι που συνάντησα τις κλούβες και τον φράχτη που φύλαγε τη Βουλή. Πουθενά ΠΑΜΕ. Πήγα από το Κολωνάκι
Στο Σύνταγμα, μπροστά στη Βουλή και πάλι χιλιάδες κόσμου. Από τα μεγάφωνα συνθήματα εκτός τόπου, με βαρεμα΄ρα τα επανελάμβαναν κάποιοι από το μπλοκ του ΠΑΜΕ που στεκόταν εκεί. Το διέσχισα κι έφτασα στην κάτω μεριά της πλατείας. Φίλοι και γνωστοί, αλλά και χιλιάδες Αθηναίοι που (ξανα)κατέβαιναν στους δρόμους.
Συζητήσεις πλούσιες, χαμόγελα παρά τη δύσκολη κατάσταση...
Μέχρι που άρχισαν τα γνωστά μπαμ -μπουμ. Βρισκόμουν στην Όθωνος, χωρίς να έχω καταλάβει τι έγινε και ξαφνικά ο κόσμος σπρωχνόταν προς τους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Είμαι με μια παρέα μαζί με το "Ενήμερο Θηρίο" Ειρήνη Προμπονά και βλέπουμε μια εικόνα που μοιάζει σουρεαλιστική. Αλυσίδα του ΠΑΜΕ απέναντι από τον Συνασπισμό! Γύρω κόσμος περνά πέρα δώθε. Αδύνατον να καταλάβω τι γίνεται.
Συναντώ τη δημοσιογράφο της Αυγής Δάφνη Σφέτσα και μας ενημερώνει για όσα είχαν γίενι πριν. Για την απίστευτη και δολοφονική επίθεση. Εναντίον του ΠΑΜΕ.
Όσο κι αν βαρύνονται για διάφορα η κατάσταση αυτή ήταν πλήρως αδικαιολόγητη. Οι πράκτορες, οι δολοφόνοι και οι ανεγκέφαλοι δεν μπορούν αν ανήκουν σε κανενός είδους "κίνημα"...
Οι συνάδελφοι τους των ΜΑΤ, τους άφησαν να δράσουν. Αν ήταν τίποτε συνταξιούχοι αθ είχαν εξαντλήσει τη ...δύναμη και τα χημικά τους.
Την άλλη μέρα διάβασα ένα άρθρο που νομίζω τα λέει όλα:
Ε, ΑI ΣΙΧΤΙΡ… ΠΑΜΕ !
Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Εκατό φορές μέχρι σήμερα τα καλόπαιδα με τις κουκούλες διέλυσαν με τις μολότοφ και τις αγριότητες ειρηνικά συλλαλητήρια. Προσκάλεσαν και προκάλεσαν με κρυμμένα πρόσωπα, τα άλλα καλόπαιδα, της αστυνομίας, με επίσης κρυμμένα πρόσωπα, σε ένα τσαμπουκά θύματα του οποίου υπήρξαν συχνά ειρηνικοί διαδηλωτές –ποιος ξεχνάει τη Marfin;-και πάντα οι ειρηνικές διαδηλώσεις. Και δεκάδες φορές μέχρι σήμερα είτε πιάστηκαν στα πράσα με επαναστατική κουκούλα και ασφαλίτικη ταυτότητα, είτε αποθανατίστηκαν σε βίντεο τη στιγμή που κρύβονται πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ.
Προχτές σε συνεργασία με τους κουκουλοφόρους του Παπουτσή έσπασαν, ρήμαξαν, έκαψαν, δυσφήμισαν και τελικά διέλυσαν μια πρωτοφανή σε όγκο και παλμό συγκέντρωση. Παρέδωσαν το Σύνταγμα, πλατεία ειρηνικής διαμαρτυρίας, στη βαναυσότητα των δυνάμεων καταστολής. Με αποτέλεσμα ακόμα και το MEGA να ανακαλύψει το «κόμμα της βίας», παραλείποντας φυσικά να θυμίσει ότι στο κόμμα αυτό ανήκουν όχι μόνο οι κουκούλες της βλακείας και της προβοκάτσιας, αλλά και οι κουκούλες της αστυνομίας και της κρατικής καταστολής.
Για τι πράγμα ακριβώς μιλάμε εδώ; Για ιδέες; Για επανάσταση; Ή για μια βία διορατική στην τυφλότητά της και στοχοπροσηλωμένη στη γενικότητά της, που υπηρετεί τα σχέδια της κρατικής βίας, και χέρι-χέρι πηδάνε καλές προθέσεις και πολιτικούς στόχους; Διότι αν ξέρουμε για τι μιλάμε, τότε θα ρωτήσουμε: τι θες εσύ, οπαδός της μολότοφ και του ανταρτοπόλεμου με τους μπάτσους στη δική μας ειρηνική εκδήλωση;
Γιατί χρησιμοποιείς παιδιά, γυναίκες, διαδηλωτές, ως ασπίδα για τον πόλεμό σου; Είμαστε αναλώσιμοι, μαλάκες, τούβλα, και μας αναθέτεις ρόλο αναχώματος;
Ε, χτες τα καλόπαιδα βρήκαν το μάστορά τους. Αυτή τη φορά κάποιοι αποφάσισαν να τους δώσουν την κουκούλα στο χέρι. Κάποιοι αντιστάθηκαν με βία στη βία τους εν ονόματι μιας διαδήλωσης ειρηνικής, με ειρηνικούς διοργανωτές χωρίς κουκούλα.
Μπορεί η εικόνα να ξένισε πολλούς και άλλοι να γκρίνιαζαν ότι το Σύνταγμα δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ. Φυσικά το Σύνταγμα δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ.
Χτες όμως ανήκε στους ειρηνικούς διαδηλωτές και δεν θα κατηγορήσουμε κανένα ΠΑΜΕ γιατί προσπάθησε να το διαφυλάξει από τη βία της κουκούλας.
Στο κάτω-κάτω, όταν η αστυνομία συνεργάζεται προκλητικά με την κουκούλα, είναι δουλειά των διαδηλωτών (και του ΠΑΜΕ φυσικά) να υπερασπίζονται και τον κόσμο που διαδηλώνει και τις κινητοποιήσεις τους. Ή όχι;
*Δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 21/10
ΥΓ Όλα αυτά δεν δικαιολογούν κατά κανένα τρόπο τις άθλιες δηλώσεις της κ. Παπαρήγα. Η γραμματέας του ΚΚΕ σε πείσμα των καιρών και των περιστάσεων επιμένει να θέλει την Αριστερά διασπασμένη. τι να πει κανείς;
Πως (δεν) θα πληρώσουμε το χαράτσι της ΔΕΗ
Από το:
http://www.alithinapsemata.gr/home/sections/awakening/1831-pos-plirono-deh-oxi-xaratsi.html
(αναπαράγω αποσπάσματα, θεωρώντας εξαιρετικά χρήσιμες τις οδηγίες)
Φίλοι που εργάζονται σε τράπεζες μας έστειλαν οδηγίες για τον τρόπο πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ, χωρίς να πληρωθεί το τέλος ακινήτων και χωρίς να κινδυνέψουμε να μείνουμε χωρίς ρεύμα. 'Εχουμε και λέμε λοιπόν:ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΔΕΗ, στον οποίο έχει ενσωματωθεί το....τέλος «ΜΟΝΙΜΗΣ» εισφοράς (παράνομο και, το βασικότερο, ΑΝΗΘΙΚΟ, λόγω της επιχειρούμενης «συγκεκαλυμμένης» αλητείας).
1. Δεν χρειάζεται να ταλαιπωρηθείτε, καταθέτοντας στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τη νόμιμη οφειλή σας. Ως νόμιμη οφειλή ορίζεται, αυτό που πληρώνατε μέχρι σήμερα στη ΔΕΗ. Ειδικότερα,
το «Α» = αυτό που οφείλετε στη ΔΕΗ, για το ρεύμα που καταναλώσατε +
το «Β» = χρεώσεις προς τρίτους (ΔΤ, ΔΦ, ΤΑΠ, ΕΤ).
2. Πάτε σε ΑΤΜ «μεγάλης» τράπεζας (μεγάλη = που θα είναι συμβεβλημένη με τις ΔΕΚΟ), με το λογαριασμό της ΔΕΗ ή με τον 12 ψήφιο κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής, ο οποίος αναφέρεται στο λογαριασμό του ρεύματος (στη σελίδα 2/2). Εννοείται, ότι στην τράπεζα που θα επιλέξετε, διατηρείτε τραπεζικό λογαριασμό «συνδεδεμένο» με την κάρτα σας.
3. Ακολουθείτε τις οδηγίες του μηχανήματος, δηλαδή: συνδέεστε με το ΑΤΜ, επιλέγετε «άλλες συναλλαγές», «πληρωμές ΔΕΚΟ», «ΔΕΗ», πληκτρολογείτε τον «κωδικό ηλεκτρονικής συναλλαγής» κι' εκεί, που θα σας ζητηθεί, να ορίσετε το ποσόν πληρωμής, πληκτρολογείτε μόνον το άθροισμα «Α Β» του λογαριασμού. Παίρνετε την απόδειξή σας κι' έτσι, έχετε τακτοποιήσει την οικονομική σας υποχρέωση προς τη ΔΕΗ, η οποία, δεν δικαιούται, σε καμία περίπτωση να κόψει το ρεύμα. Το μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ, «βλέπει», ότι εξοφλήσατε τη νόμιμη, προς τη ΔΕΗ, οφειλή σας.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Θα εξοφλήσετε το λογαριασμό μόνο μέσω ΑΤΜ και όχι «εισπρακτικής μηχανής». Γιατί το υπογραμμίζω αυτό? στα ΕΛΤΑ π.χ. υπάρχει εισπρακτική μηχανή, όπου εξοφλούνται οι λογαριασμοί ΔΕΚΟ. Όμως, η φιλοσοφία της εν λόγω μηχανής, που «σκανάρει-διαβάζει» το λογαριασμό, δεν επιτρέπει «μερική» εξόφληση του λογαριασμού, δηλαδή, ή θα πληρωθεί το σύνολο του λογαριασμού (άρα και το χαράτσι) ή τίποτα. Επιπλέον, όσοι εξοφλείτε τη ΔΕΗ με πάγια εντολή χρέωσης τραπεζικού λογαριασμού σας, θα πρέπει να την ανακαλέσετε, προσωρινά τουλάχιστον, μέχρι να ξεκαθαρίσει η «βρώμα» με το χαράτσι.
4. Σε περίπτωση που έχετε κατοικία, την οποία εκμισθώνετε σε τρίτο, ανεξάρτητα από το εάν η παροχή του ρεύματος είναι στο δικό σας όνομα ή σε αυτό του μισθωτή (ενοικιαστή), κάνετε το εξής:
α) επισημαίνετε εγκαίρως στον ενοικιαστή σας, να μην πληρώσει κανένα λογαριασμό της ΔΕΗ, που θα περιέχει το χαράτσι,
β) του ζητάτε να σας δώσει τον κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής καθώς και το ποσόν που αφορά τις χρεώσεις «Α» και «Β» του λογαριασμού. Εξοφλείτε κανονικά το λογαριασμό, όπως αναφέρθηκε παραπάνω (βλ. 2 & 3) και ζητάτε από τον ενοικιαστή σας, να σας καταβάλει με το επόμενο μίσθωμα και το ποσόν που καταβάλατε εσείς, για δικό του λογαριασμό, στη ΔΕΗ.
........................................
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
Και δυό λόγια, για τους πιο επιφυλακτικούς και «φοβισμένους»:
i. Ο συνήθης τρόπος, για να διακοπεί η οικιακή ηλεκτρική παροχή, είναι η αφαίρεση μίας ασφάλειας ή το κατέβασμα ενός μικρο-αυτόματου διακόπτη στο μετρητή του ρεύματος (σιγά, μη χρησιμοποιήσει η ΔΕΗ καλαθοφόρο όχημα, για να κόψει την παροχή του ρεύματος από την κολώνα, σε μονοκατοικίες. Χρειάζεται πολύ ... θάρρος από τους υπαλλήλους της, που θα τολμήσουν κάτι τέτοιο). Στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων (για λόγους προστασίας, καλαισθησίας, κλπ.), ο εν λόγω μετρητής ευρίσκεται σε κάποιο ερμάριο (κουτί-ντουλάπι).
ii. Ως γνωστόν, ο λογαριασμός της ΔΕΗ εκδίδεται ανά δίμηνο («έναντι» & «εκκαθαριστικός»). Ο εκκαθαριστικός λογαριασμός εκδίδεται μετά την καταγραφή της ένδειξης του μετρητή, από κάποιο συμβεβλημένο με τη ΔΕΗ εργολάβο, μία φορά το 4-μηνο (δηλαδή, τρεις φορές το χρόνο). Επιπλέον, σε κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ, στο κάτω μέρος, υπάρχει σαφής αναγραφή της ημερομηνίας, που θα γίνει η εν λόγω μέτρηση, στη συνέχεια της οποίας εκδίδεται ο εκκαθαριστικός λογαριασμός (συγκεκριμένα αναγράφεται: «επόμενη μέτρηση π.χ. στις 20.12.2011»). Ετσι, ο κάθε ένοικος, γνωρίζει πάντα την ακριβή ημερομηνία, που θα έρθει ο καταμετρητής (πιτσιρικάς συνήθως), για να καταγράψει τη μέτρηση της ηλεκτρικής κατανάλωσης.
iii. Σε πολλές μονοκατοικίες και ειδικότερα στις παλαιές, το ερμάριο του μετρητή ευρίσκεται εντός του οικοπέδου του σπιτιού, οπότε, κατά κανόνα, η πρόσβαση σε αυτό, είναι δυνατή, μόνο με τη συναίνεση του ιδιοκτήτη του σπιτιού (δηλαδή, θα πρέπει να έχει ξεκλείδωτη την εξώπορτα, κ.ο.κ.). Οπότε, σ' αυτή την περίπτωση, για να κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα, θα πρέπει να εφοδιαστεί ... με εισαγγελικό ένταλμα, για να μπει στο σπίτι σας! Συνεχίζω. Σε πιο σύγχρονες όμως μονοκατοικίες, συχνά το ερμάριο του μετρητή ευρίσκεται στο πεζοδρόμιο, π.χ. δίπλα στην εξώπορτα του σπιτιού. Σε αυτή την περίπτωση, βάζετε ένα γερό λουκέτο, κι' έτσι διασφαλίζετε, ότι κανένας δεν θα έχει πρόσβαση στο μετρητή, χωρίς τη συναίνεσή σας. Τέλος, στις πολυκατοικίες-διαμερίσματα, όλοι οι μετρητές ευρίσκονται σε κοινό ερμάριο, το οποίο συνήθως ευρίσκεται σε εξωτερικό κοινόχρηστο χώρο, για να έχει ανεμπόδιστη πρόσβαση ο καταμετρητής. Ισχύει το ίδιο, με την προηγούμενη περίπτωση: βάζετε ένα λουκέτο στο ερμάριο, κρατάει π.χ. το κλειδί ο διαχειριστής ή ο αντικαταστάτης του και οι μετρητές είναι προσβάσιμοι μόνο με τη συναίνεση των ενοίκων.
Κι' επειδή, όπως ανέφερα στο (ii) παραπάνω, η ημερομηνία καταγραφής της ένδειξης του μετρητή γίνεται ανά τετράμηνο, σε συγκεκριμένη ημερομηνία, μεριμνάτε, τη συγκεκριμένη ημέρα (σημειώστε τη στο ημερολόγιό σας), να είναι προσβάσιμος ο μετρητής, για να καταστεί δυνατή η καταμέτρηση. Αλλά ακόμα και αν ξεχάσετε ν' ανοίξετε την εξώπορτα ή να ξεκλειδώσετε το ερμάριο των μετρητών, με αποτέλεσμα, να μην μπορέσει ο καταμετρητής να κάνει τη δουλειά του, ουδέν πρόβλημα. Διαβάζετε μόνος σας την ένδειξη στο μετρητή σας, τηλεφωνείτε στο 10500 (ΔΕΗ) και τους την λέτε.
iv. Τέλος, ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που αποφασίσει/καταφέρει η ΔΕΗ να σας κόψει το ρεύμα, ουδέν πρόβλημα. Φωνάζετε τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς, σας αντικαθιστά/σηκώνει την ασφάλεια, και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Και την επόμενη φορά, ... φροντίστε όμως, να είστε πιο προσεκτικοί, δηλαδή, εν τη απουσία σας, να μην έχει κανένας πρόσβαση στο μετρητή σας.
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
Αν ο Ολυμπιακός ήταν ο Γιωργάκης ...
...τότε θα είχε διαπραγματευθεί σκληρά και ...πατριωτικά για το ύψος τον γκολ που θα δεχόταν και θα καμάρωνε:
"Πετύχαμε η Ντόρτμουντ να συμφωνήσει να πετύχει μόνο 9 γκολ. Τρία στο Καραϊσκάκη κι έξι στη Γερμανία. Δεν είναι αυτό επιτυχία;"
Επειδή όμως ο Ολυμπιακός δεν είναι Γιωργάκης, νίκησε με 3-1, πυροδοτώντας θύελλα αντιδράσεων.
Η τρόϊκα αποχώρησε από την Αθήνα, αφήνοντας να εννοηθεί πως η νίκη του Ολυμπιακού δημιουργεί προβλήματα στην εκταμίευση της 6ης δόσης.
Ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος, σε έκτακτη συνέντευξη τύπου δήλωσε πως θα φορολογηθούν τα τρία γκολ του Ολυμπιακού. Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, απάντησε ότι το νέο "Ολυμπιακό" φορολογικό νομοσχέδιο θα έχει αναδρομική ισχύ και θα φορολογηθούν και τα έξι γκολ που είχε βάλει στη Λεβερκούζεν. Επιπλεόν κάθε φίλαθλος του Ολυμπιακού θα κληθεί να πληρώσει μια έκτακτη εισφορά 300 ευρώ, η οποία θα αυξηθεί σε ενδεχόμενη νέα καλή εμφάνιση της ομάδας.
Ο Αλέξης Παπαχελάς στο κύριο άρθρο της Καθημερινής με τον τίτλο "Δυο πόρτες έχει η ζωή", επισημαίνει:
"Δυο δρόμοι ανοίγονται τώρ μπροστά στον Ολυμπιακό: Μια νίκη που θα οδηγήσει σε κρίση τις σχέσεις μας με τους παραδοσιακούς Γερμανούς συμμάχους μας ή μια ήττα με σκορ 4-1 που θα δώσει ώθηση στις σχέσεις φιλίας και θα οδηγήσει σε γερμανικές επενδύσεις στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης"
Οι 32 διανοούμενοι καλούν τους παίκτες του Ολυμπιακού να "τολμήσουν να χάσουν για την πατρίδα".
Σε νέα παρέμβαση τους, οι Ραγκούσης, Λοβέρδος και Διαμαντοπούλου καλούν την Κυβέρνηση να τσακίσει τη συντεχνία του Ολυμπιακού. "Κι εγώ είμαι Ολυμπιακός", δήλωσε ο κ. Λοβέρδος, "αλλά υπάρχουν και όρια: Δεν μπορείς σε αυτή την κρίσιμη φάση να νικάς μια γερμανική ομάδα"
Το περιοδικό Focus τα βάζει με τον Χολέμπας, που τον αποκαλεί "γενίτσαρο". "...Ας αποφασίσει επιτέλους αυτός ο "κύριος" που έμαθε ποδόσφαιρο με τα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων, με ποιούς είναι!" Στο εξώφυλλο του περιοδικού με κύριο τίτλο "Εμείς τον ταΐσαμε, αυτός μας πρόδωσε -Το γκολ της ντροπής" εικονίζεται ο παίκτης του Ολυμπιακού ως Ιούδας που φιλά τη Μέρκελ στο μάγουλο (μπλιάχ!)
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε τον Ερνέστο Βαλβέρδε για εξηγήσεις.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης σε πύρινο άρθρο του στην Καθημερινή καταγγέλει:
"...Το χειροκρότημα των φιλάθλων του Ολυμπιακού για τη νίκη επί της Ντόρτμουν είναι το τελευταίο βήμα αποσύνθεσης του συμβολαίου που διέπει όλες τις κοινωνίες. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης οι κοινωνίες οργανώνονται με κανόνες. Δεν είναι δυνατόν να ακούγονται στο γήπεδο συνθήματα όπως "έτσι γ... αυτοί που σας χρωστάνε"! Οταν οι φίλαθλοι φτάνουν να επικροτούν μαζικά αυτή την αντίληψη μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος που έχει η κοινωνία..."
Από τη συχνότητα του Σκάι, ο Άρης Πορτοσάλτε ξεκινά Μαραθώνιο για να διορθώσει το πλήγμα που δέχτηκε ο τουρισμός της χώρας από τη νίκη του Ολυμπιακού: "Δεν είναι δυνατόν να τους ρεζιλεύεις στο γήπεδο και μετά να τους ζητάς να επισκεφθούν τη χώρα. Για να μη μιλήσουμε για τα εμπρηστικά συνθήματα που στρέφονται εναντίον ενός λαού που πάντα στάθηκε δίπλα μας!"
Η Άνγκελα Μέρκελ από την πλευρά της έκανε οργισμένες δηλώσεις, καταλήγοντας: "...Απορώ πως οι δήθεν δεινοπαθούντες Έλληνες κατάφεραν να χορέψουν στο ταψί την πρωταθλήτριά μας επί 90 λεπτά. Σας έδωσαν αυτοί οι παίκτες την εικόνα πεινασμένων ανθρώπων; Νομίζω ότι η Κυβέρνηση θα πρέπει να τους σφίξει και άλλο το ζωνάρι..."
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συμφώνησαν και με αίτημα τους στην Καγκελάριο (τους) ζήτησαν να φέρει προς ψήφιση νόμο που θα απαγορεύει στις Ελληνικές ομάδες να κερδίζουν τις Γερμανικές. Η Λούκα Κατσέλη διαφοροποιήθηκε δηλώνοντας πως πρέπει να εξαιρεθούν οι ομάδες Γ και Δ Εθνικής...
ΥΓ. Πάντως, σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας που επιβεβαιώθηεκ και από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega, ο Ολυμπιακός δεν νίκησε, αλλά έχασε με 3-1....
"Πετύχαμε η Ντόρτμουντ να συμφωνήσει να πετύχει μόνο 9 γκολ. Τρία στο Καραϊσκάκη κι έξι στη Γερμανία. Δεν είναι αυτό επιτυχία;"
Επειδή όμως ο Ολυμπιακός δεν είναι Γιωργάκης, νίκησε με 3-1, πυροδοτώντας θύελλα αντιδράσεων.
Η τρόϊκα αποχώρησε από την Αθήνα, αφήνοντας να εννοηθεί πως η νίκη του Ολυμπιακού δημιουργεί προβλήματα στην εκταμίευση της 6ης δόσης.
Ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος, σε έκτακτη συνέντευξη τύπου δήλωσε πως θα φορολογηθούν τα τρία γκολ του Ολυμπιακού. Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, απάντησε ότι το νέο "Ολυμπιακό" φορολογικό νομοσχέδιο θα έχει αναδρομική ισχύ και θα φορολογηθούν και τα έξι γκολ που είχε βάλει στη Λεβερκούζεν. Επιπλεόν κάθε φίλαθλος του Ολυμπιακού θα κληθεί να πληρώσει μια έκτακτη εισφορά 300 ευρώ, η οποία θα αυξηθεί σε ενδεχόμενη νέα καλή εμφάνιση της ομάδας.
Ο Αλέξης Παπαχελάς στο κύριο άρθρο της Καθημερινής με τον τίτλο "Δυο πόρτες έχει η ζωή", επισημαίνει:
"Δυο δρόμοι ανοίγονται τώρ μπροστά στον Ολυμπιακό: Μια νίκη που θα οδηγήσει σε κρίση τις σχέσεις μας με τους παραδοσιακούς Γερμανούς συμμάχους μας ή μια ήττα με σκορ 4-1 που θα δώσει ώθηση στις σχέσεις φιλίας και θα οδηγήσει σε γερμανικές επενδύσεις στην κατεύθυνση της πράσινης ανάπτυξης"
Οι 32 διανοούμενοι καλούν τους παίκτες του Ολυμπιακού να "τολμήσουν να χάσουν για την πατρίδα".
Σε νέα παρέμβαση τους, οι Ραγκούσης, Λοβέρδος και Διαμαντοπούλου καλούν την Κυβέρνηση να τσακίσει τη συντεχνία του Ολυμπιακού. "Κι εγώ είμαι Ολυμπιακός", δήλωσε ο κ. Λοβέρδος, "αλλά υπάρχουν και όρια: Δεν μπορείς σε αυτή την κρίσιμη φάση να νικάς μια γερμανική ομάδα"
Το περιοδικό Focus τα βάζει με τον Χολέμπας, που τον αποκαλεί "γενίτσαρο". "...Ας αποφασίσει επιτέλους αυτός ο "κύριος" που έμαθε ποδόσφαιρο με τα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων, με ποιούς είναι!" Στο εξώφυλλο του περιοδικού με κύριο τίτλο "Εμείς τον ταΐσαμε, αυτός μας πρόδωσε -Το γκολ της ντροπής" εικονίζεται ο παίκτης του Ολυμπιακού ως Ιούδας που φιλά τη Μέρκελ στο μάγουλο (μπλιάχ!)
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε τον Ερνέστο Βαλβέρδε για εξηγήσεις.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης σε πύρινο άρθρο του στην Καθημερινή καταγγέλει:
"...Το χειροκρότημα των φιλάθλων του Ολυμπιακού για τη νίκη επί της Ντόρτμουν είναι το τελευταίο βήμα αποσύνθεσης του συμβολαίου που διέπει όλες τις κοινωνίες. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης οι κοινωνίες οργανώνονται με κανόνες. Δεν είναι δυνατόν να ακούγονται στο γήπεδο συνθήματα όπως "έτσι γ... αυτοί που σας χρωστάνε"! Οταν οι φίλαθλοι φτάνουν να επικροτούν μαζικά αυτή την αντίληψη μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος που έχει η κοινωνία..."
Από τη συχνότητα του Σκάι, ο Άρης Πορτοσάλτε ξεκινά Μαραθώνιο για να διορθώσει το πλήγμα που δέχτηκε ο τουρισμός της χώρας από τη νίκη του Ολυμπιακού: "Δεν είναι δυνατόν να τους ρεζιλεύεις στο γήπεδο και μετά να τους ζητάς να επισκεφθούν τη χώρα. Για να μη μιλήσουμε για τα εμπρηστικά συνθήματα που στρέφονται εναντίον ενός λαού που πάντα στάθηκε δίπλα μας!"
Η Άνγκελα Μέρκελ από την πλευρά της έκανε οργισμένες δηλώσεις, καταλήγοντας: "...Απορώ πως οι δήθεν δεινοπαθούντες Έλληνες κατάφεραν να χορέψουν στο ταψί την πρωταθλήτριά μας επί 90 λεπτά. Σας έδωσαν αυτοί οι παίκτες την εικόνα πεινασμένων ανθρώπων; Νομίζω ότι η Κυβέρνηση θα πρέπει να τους σφίξει και άλλο το ζωνάρι..."
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συμφώνησαν και με αίτημα τους στην Καγκελάριο (τους) ζήτησαν να φέρει προς ψήφιση νόμο που θα απαγορεύει στις Ελληνικές ομάδες να κερδίζουν τις Γερμανικές. Η Λούκα Κατσέλη διαφοροποιήθηκε δηλώνοντας πως πρέπει να εξαιρεθούν οι ομάδες Γ και Δ Εθνικής...
ΥΓ. Πάντως, σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας που επιβεβαιώθηεκ και από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega, ο Ολυμπιακός δεν νίκησε, αλλά έχασε με 3-1....
Όλη η Ελλάδα φωνάζει: Ούστ!!!! (και η Διαμαντοπούλου καμαρώνει)
Μια απίστευτη συγκέντρωση. Η μεγαλύτερη της Μεταπολίτευσης. Όλοι οι δρόμοι της Αθήνας γεμάτοι κόσμο. Από την ΑΣΟΕΕ μέχρι το Σύνταγμα, στην Πανεπιστημίου, στην Ακαδημίας, στη Σταδίου.
Όλοι με μια φωνή: "Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω"...
Μια Κυβέρνηση που θα είχε ίχνος αυτοσεβασμού θα είχε πια παραιτηθεί. Είναι σαφές ότι κυβερνά ερήμην του λαού με το 85% πλέον εναντίον της...
Αύριο ας είμαστε όλοι στο κέντρο της πόλης. Καιρός η Ελλάδα να γυρίσει σελίδα...
ΥΓ1. Οι κουτοπονηριές με το κλείσιμο των σταθμών σε Σύνταγμα και Ευαγγελισμό, πέρα από την ταλαιπωρία των επιβατών, δεν πρόσφεραν τίποτε στην ετοιμόρροπη Κυβέρνηση...
ΥΓ2. Δεν μπορώ να μην αναδημοσιεύσω το θέμα που αφορά την κυρία DVDπούλου Καθώς φαίνεται μπορεί τα ΜΜΕ στην Ελλάδα να μην... ενημερώνονται, αλλά έξω φροντίζουν να μαθαίνουν...
Το αφιερώνω στους εκατοντάδες συναδέλφους που έστειλε και στέλνει στην ανεργία...
New York Times: Η Άννα Διαμαντοπούλου δίνει το κακό παράδειγμα
Ως παράδειγμα συνέχισης φαινομένων ευνοιοκρατίας και που οδηγούν στη διόγκωση του δημόσιου τομέα, παρά τις περικοπές και τη δύσκολη προσπάθεια «συμμαζέματός» του, χρησιμοποιούν οι New York Times, την υπουργό Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, σε σχετικό άρθρο που είχαν δημοσιεύσει την Τρίτη.
Στην τελευταία του παράγραφο, το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας καταλήγει, συμπεραίνοντας ότι είναι αμφίβολο, το αν η ελληνική πελατειακή κουλτούρα της ευνοιοκρατίας θα μπορέσει να εξαλειφθεί, προσθέτοντας ότι «για παράδειγμα, τον περασμένο μήνα, η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, πρότεινε τον διορισμό 150 νέων υποστηρικτών του ΠΑΣΟΚ, στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, του υπουργείου της, αλλά η κριτική των Μέσων Ενημέρωσης ματαίωσαν την κίνηση αυτή. Το δημοσίευμα σημειώνει ότι εκπρόσωπος της κ. Διαμαντοπούλου ανέφερε ότι τα κονδύλια των προσλήψεων θα προέρχονταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά έπειτα από αναθεώρηση του προϋπολογισμού δεν προχώρησαν.
Σίγουρα δεν είναι και το πλέον τιμητικό, για την υπουργό Παιδείας το να χρησιμοποιείται, σε μία από τις κορυφαίες εφημερίδες του κόσμου, ως παράδειγμα προς... αποφυγή, που δεν πτοείται από την υπάρχουσα δύσκολη συγκυρία, συνεχίζοντας τις «παραδοσιακές πρακτικές» που κατά μεγάλο ποσοστό έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011
Η συγκέντρωση κι ένα απίστευτο άρθρο του Reuters
Τι προβοκάτσια θα κάνουν σήμερα;
Το γράφω λίγο πριν πάω στη συγκέντρωση, σίγουρος πως για μια ακόμη φορά θα υπάρξει προβοκάτσια ανάλογη του πλήθους των συγκεντρωμένων...
Η χώρα υπό Κατοχή;
Όσοι το θεωρείτε υπερβολικό, διαβάστε τι γράφει το εγκυρότaτο Reuters
Αντιγράφω ένα απόσπασμα:
"...Some euro zone countries want a European Commission task force to be given extra powers to oversee the sale of Greek state assets and the country's civil service under a far-reaching plan to tighten supervision of Athens, EU sources told Reuters.
The radical proposal, dismissed by some officials as a form of colonialism and which may be shot down in the face of such criticism, underscores mounting pressure for stricter policing of Athens, with some ready to demand its sovereignty be clipped...
..."The scale of the intervention is unparalleled," said the euro zone source. "If there was a track record of responsible management, such as in Ireland, things would be different. But that track record is lacking in Greece.
"It is a matter of authority," he said. "There will be a lot of resistance. The formal authority is not in their hands -- Greeks must accept that."..."
Τι έχετε να πείτε για τις αγνές προθέσεις της Ε.Ε.;
Φοβάμαι πως η 20η Οκτωβρίου του 2011 θα γίνει μια μαύρη επέτειος του ΝΑΙ
...κοινωνικός αυτοματισμός...
Τον προωθεί με κάθε τρόπο η Κατοχική Κυβέρνηση. Σκεφτείτε για μια στιγμή ποιούς έχει κατηγορήσει και καταγγείλει κατά καιρούς. Όσοι χειροκροτήσατε, διαβάστε τη λίστα:
Γιατροί, σκουπιδιάρηδες, δικηγόροι, λιμενεργάτες, ταξιτζήδες, δικαστικοί, δημοσιογράφοι, εφοριακοί, φορτηγατζήδες, σιδηροδρομικοί, τελωνειακοί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, νοσηλευτές, φοιτητές, καθηγητές, δάσκαλοι, πανεπιστημιακοί, νηπιαγωγοί, μαθητές, συνταξιούχοι, στρατιωτικοί, ναυτικοί, αρχαιολόγοι, συμβασιούχοι, φύλακες, οδηγοί του μετρό, μαγαζάτορες...
Για σκεφτείτε λίγο...
...και κατόπιν όλων αυτών:
Φοβούνται να αφήσουν τους μαθητές να παρελάσουν... (με πρόσχημα να μην χάσουν ώρες)
Το Υπ. Παιδείας απαγορεύει στους καταληψίες να παρελάσουν! Έγγραφο - Ντοκουμέντο
Προκειμένου να μη χαθούν περαιτέρω διδακτικές ώρες για τις πρόβες που απαιτούνται καθημερινά ενόψει των μαθητικών παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου, τα σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη για περισσότερες από 4 ημέρες δεν θα συμμετάσχουν στις μαθητικές παρελάσεις αναφέρει το έγγραφο του Υπ.Παιδείας.
Τα συγκεκριμένα σχολεία δύνανται να συμμετάσχουν στις μαθητικές παρελάσεις μόνο εφόσον αυτό κρίνεται απαραίτητο για την ομαλή διεξαγωγή της παρέλασης και έπειτα από απόφαση του οικείου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης, αναφέρει στην επιστολή του ο ειδικός γραμματέας του Υπ. Παιδείας, Μιχάλης Κοντογιάννης....
Ποιός φοβάται τους μαθητές; Ποιός μας φοβάται όλους;
Μη φοβηθείτε να θελήσετε αυτό που επιθυμείτε!
"Το μόνο πράγμα που φοβάμαι είναι ότι κάποια στιγμή θα πάμε στα σπίτια μας και μετά από ένα χρόνο θα αναπολούμε νοσταλγικά πίνοντας μπίρα: "Τι ωραία που ήταν τότε!" Υποσχεθείτε ότι δεν θα γίνει έτσι. Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι συχνά επιθυμούν κάτι, αλλά δεν το θέλουν πραγματικά. Μη φοβηθείτε να θελήσετε αυτό που επιθυμείτε!"
Από την ομιλία του Σλάβοϊ Ζίζεκ στην κατάληψη της Γουόλ Στριτ
Αποσπάσματα της ομιλίας αυτής επέλεξε και μετέφρασε η Αριάδνη Αλαβάνου στο Δρόμο του περασμένου Σαββάτου, χαρίζοντάς μας άφθονη τροφή για σκέψη:
"Θυμηθείτε: Το πρόβλημα δεν είναι η διαφθορά και η απληστία. Είναι το σύστημα. Σε αναγκάζει να διαφθαρείς"
Ο διακεκριμένος Σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ βρέθηκε πέρσι στην Αθήνα καλεσμένος από το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης, και έδωσε διάλεξη με θέμα «Ζώντας στην εποχή των τεράτων- Η κρίση, η Ευρώπη, ο κομμουνισμός».
Τον είχε προλογίσει ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λονδίνου και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών Μπίρκμπεκ, Κώστας Δουζίνας.
Σημειωνόταν τότε:
"...Με σημεία αναφοράς το μαρξισμό και τη λακανική σχολή της ψυχανάλυσης, ο Ζίζεκ απέκτησε παγκόσμια φήμη με το εξέχον φιλοσοφικό του έργο «Το υψηλό αντικείμενο της ιδεολογίας» (στην Ελλάδα εκδόθηκε από τις εκδόσεις Scripta, το 2006). Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία, πολλά εκ των οποίων έγιναν διεθνή μπεστ σέλερ (συμπεριλαμβανομένου του βιβλίου του «Βία- Έξι λοξοί στοχασμοί» που εκδόθηκε φέτος στην Ελλάδα). Συναρπαστικός ρήτορας, συνδυάζει τον φιλοσοφικό στοχασμό με την πολιτική επικαιρότητα, την κριτική της τέχνης και της μαζικής κουλτούρας, το χιούμορ και την ψυχανάλυση..."
Από την ομιλία του Σλάβοϊ Ζίζεκ στην κατάληψη της Γουόλ Στριτ
Αποσπάσματα της ομιλίας αυτής επέλεξε και μετέφρασε η Αριάδνη Αλαβάνου στο Δρόμο του περασμένου Σαββάτου, χαρίζοντάς μας άφθονη τροφή για σκέψη:
"Θυμηθείτε: Το πρόβλημα δεν είναι η διαφθορά και η απληστία. Είναι το σύστημα. Σε αναγκάζει να διαφθαρείς"
Ο διακεκριμένος Σλοβένος φιλόσοφος Σλάβοϊ Ζίζεκ βρέθηκε πέρσι στην Αθήνα καλεσμένος από το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης, και έδωσε διάλεξη με θέμα «Ζώντας στην εποχή των τεράτων- Η κρίση, η Ευρώπη, ο κομμουνισμός».
Τον είχε προλογίσει ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Λονδίνου και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών Μπίρκμπεκ, Κώστας Δουζίνας.
Σημειωνόταν τότε:
"...Με σημεία αναφοράς το μαρξισμό και τη λακανική σχολή της ψυχανάλυσης, ο Ζίζεκ απέκτησε παγκόσμια φήμη με το εξέχον φιλοσοφικό του έργο «Το υψηλό αντικείμενο της ιδεολογίας» (στην Ελλάδα εκδόθηκε από τις εκδόσεις Scripta, το 2006). Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία, πολλά εκ των οποίων έγιναν διεθνή μπεστ σέλερ (συμπεριλαμβανομένου του βιβλίου του «Βία- Έξι λοξοί στοχασμοί» που εκδόθηκε φέτος στην Ελλάδα). Συναρπαστικός ρήτορας, συνδυάζει τον φιλοσοφικό στοχασμό με την πολιτική επικαιρότητα, την κριτική της τέχνης και της μαζικής κουλτούρας, το χιούμορ και την ψυχανάλυση..."
Οι μεγαλοεκδότες, τα "δωράκια" και ο Ευάγγελος
Η είδηση από την Ελευθεροτυπία:
"Χθες, λίγο πριν τις 10 το βράδυ, ο Γ. Παπανδρέου συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου με δύο από τους μεγαλομετόχους του τηλεοπτικου σταθμού Mega Channel, τους: Στ. Ψυχάρη και Γ. Μπόμπολα, οι οποίοι τυγχάνουν και ιδιοκτήτες δύο μεγάλων φυλοκυβερνητικών εφημερίδων.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, στη συνάντηση επρόκειτο να παρευρεθεί και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, επίσης μεγαλομέτοχος του ίδιου καναλιού, ο οποίος όμως δεν παρέστη.
Στη συνάντηση ο Γ. Παπανδρέου ενημέρωσε τους δύο επιχειρηματίες για την κατάσταση που διαμορφώνεται ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε και ζήτησε υποστήριξη, στο πλαίσιο του "αρραγούς μετώπου" , για το οποίο έκανε λόγο, μετά την έκτακτη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας..."
(Οι υπογραμμίσεις δικές μου)
Πολύ θα ήθελα να μάθω τι πραγματικά ειπώθηκε στη συνάντηση που είχε ο Γιωργάκης με τους μεγαλοεκδότες Μπόμπολα και Ψυχάρη, χθες το βράδυ στου Μαξίμου. Ζήτησε, λέει την υποστήριξή τους... Το ρεπορτάζ δεν μας είπε με ποιό αντάλλαγμα. Διότι οι συγκεκριμένοι κύριοι ποτέ δεν δουλεύουν με το αζημίωτο...
Ήδη το μήνυμα δόθηκε με την ατιμωρησία του κ. Λαυρεντιάδη και τα "δωράκια" εκατομμυρίων προς την Proton Bank, από τον Ευάγγελο Βενιζέλο...
...και πάλι αντιγράφω από την Ελευθεροτυπία:
"...Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος, για το θέμα της αμαρτωλής “Proton Bank”. Με τηλεφωνική παρέμβασή του, στην εκπομπή «Πρόσωπο με πρόσωπο» του Ν. Χατζηνικολάου, στον τηλεοπτικό σταθμό «Alter», ο κ. Βενιζέλος θέλησε να απαντήσει στα όσα ανέφερε ο εκ των καλεσμένων της εκπομπής, δημοσιογράφος Κ. Βαξεβάνης, για «βουλευτές εκατομμυριούχους» που «έχουν το ακαταδίωκτο», θεωρώντας ότι κάποιες αναφορές του δημοσιογράφου, εμπεριείχαν και προσωπικές αιχμές εναντίον του.
Η συζήτηση ξεκίνησε από το «πόθεν έσχες» και στο σημείο αυτό ο κ. Βενιζέλος δικαιολόγησε την οικονομική του κατάσταση, επικαλούμενος τα περιουσιακά στοιχεία της συζύγου του.
Ο κ. Βαξεβάνης αναφέρθηκε τόσο στη χαριστική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία το Δημόσιο αναλαμβάνει να καλύψει «μαύρη τρύπα» 863 εκατ. ευρώ για τη διάσωση της τράπεζας Proton , παρά την αντίθετη άποψη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, όσο και στη σκανδαλώδη τροπολογία, για αναδρομική (και μάλιστα από το 1997!) κάλυψη υπουργικών αποφάσεων, ως προς τη χορήγηση χρηματικών ποσών προς Τράπεζες, από τα διαθέσιμα του κράτους, «αν συντρέχουν λόγοι απειλής του τραπεζικού συστήματος».
Απαντώντας στην (επίσης εκ των καλεσμένων) Χριστίνα Κοραή, η οποία επισήμανε στον κ. Βενιζέλο, ότι επρόκειτο για θέμα που είχε αποκαλύψει στην «Ελευθεροτυπία» η Αριστέα Μπουγάτσου, ο κ. υπουργός αιφνιδίασε, χαρακτηρίζοντας την απόφαση του Γενικού Λογιστηρίου «παράνομη»! Και αιτιολόγησε τον χαρακτηρισμό αυτό, με τον εκπληκτικό ισχυρισμό ότι: «Είναι παράνομη, επειδή δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία, αν και επρόκειτο για απόρρητο έγγραφο»!
Όπως είναι φυσικό οι παρευρισκόμενοι έμειναν άφωνοι και ο κ. Βενιζέλος έκλεισε την παρέμβασή του, αφού προηγουμένως είχε αναγγείλει την πρόθεσή του να φέρει ρύθμιση με την οποία το «πόθεν έσχες» πολιτικών και δημοσιογράφων θα αναρτάται στο διαδίκτυο… "
Την απάντηση σε όλη αυτή την κοροϊδία πρέπει να τη δώσουμε αύριο και μεθαύριο στους δρόμους...
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Η Άννα- γούλα, ο Πελεκουδάκης και τα σκουπίδια
Για τη Διαμαντοπούλου , το Λοβέρδο και τον Ραγκούση μιλάω. Τα τρία πρωτοπάλικαρα του ΔΝΤ που ανέλαβαν τη διάλυση της υγείας, της παιδείας και του κοινωνικού κράτους. Σήμερα ξεσπαθώνουν με κοινό τους άρθρο. Αρνούμαι να σχολιάσω έστω και μια γραμμή. Νιώθω μόνο απέραντη αηδία...
...Σήμερα πήγαμε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και απολαύσαμε τη μοναδική παραμυθού Σάσσα Βούλγαρη. Πραγματικά αξίζει να περάσετε εκεί ένα Κυριακάτικο μεσημέρι, ακούγοντας την να ζωντανεύει παραμύθια απ' όλο τον κόσμο.
Τώρα τι σας τα λέω αυτά; Οι συνειρμοί είναι παράξενοι... Ένα από τα πιο διασκεδαστικά παραμύθια που ακούσαμε σήμερα (η κόρη μου κόντεψε να πέσει κάτω από τα γέλια), ήταν αυτό με τον Πελεκουδάκη.
Ένας γέρος και μια γριά ζούσαν ευτυχισμένοι, αλλά δεν είχαν παιδιά κι η γριά παραπονιόταν. Έτσι μια μέρα ο γέρος έφτιαξε από ένα κομμάτι ξύλο ένα μωρό και η γριά το έβαλε στην κούνια, το έντυσε με ρουχαλάκια και το κανάκευε...
Ένα μεσημέρι κάθισαν να φάνε, όταν ακούστηκε μια αγριοφωνάρα:
"Πεινάωωωω!!!"
Το ξύλινο μωρό είχε ζωντανέψει. Η γριά του έβαλε με χαρά να φάει, όμως εκείνο -που το είχαν ονομάσει Πελεκουδάκη- αφού απόφαγε, συνέχισε να πεινάει κι έτσι έφαγε και τη γριά και το γέρο...
Να μη σας τα πολυλογώ, έφαγε κατά σειρά τους γείτονες και τα παιδιά τους, ένα βοσκό μαζί με τα σαράντα του πρόβατα και τον βασιλιά μαζί με την άμαξα του...
Στο τέλος φτάνει σε μια λιπόσαρκη γριά. Της λέει πως τους έφαγε όλους και τώρα ήρθε η σειρά της. Αυτή του απάντάει:
"Πριτς!!!" και του ρίχνει μια με τη μαγγούρα της. Τότε ο Πελεκουδάκης αρχίζει να συρρικνώνεται και γίνεται πάλι ένα κομμάτι ξύλο. Τα μάγια λύνονται κια όσοι είχαν φαγωθεί είναι πια ελεύθεροι!
Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό της η αγαπημένη μας παραμυθού, όμως εγώ σκέφτηκα την κατάσταση που ζούμε σήμερα. Που το αδηφάγο τέρας και οι τοπικοί υπάλληλοι του, τρώνε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε...
Μήπως να πάρουμε μάθημα από το θάρρος της γριάς του παραμυθιού;
Τα σκέφτομαι όλα αυτά καθώς ανηφορίζω τη βροχερή Πειραιώς... Φτάνω σπίτι και διαβάζω διάφορα σχόλια για τους απεργούς υπάλληλους καθαριότητας. Ακούω πως ο ...αριστερός και ...οικολόγος Καμίνης θέλει να τους κάνει μήνυση και δεν ξέρω τι άλλο...
Θυμάμαι την εποχή που στην τηλεόραση κάναμε ακόμη ρεπορτάζ και δεν κυριαρχούσαν τα παράθυρα και τα τηλεοπτικά σκουπίδια (που είναι πολύ πιο δύσοσμα και επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία).
Τότε λοιπόν, μια νύχτα, ανέβηκα στο σκουπιδιάρικο και ακολουθήσαμε με την κάμερα τη διαδρομή του στο Κολωνάκι. Απίστευτη εμπειρία. Μεροκάματο του τρόμου. Πέρα από τα σκουπίδια που ήταν παντού σκορπισμένα, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα σε κάθε γωνιά εμπόδιζαν τη διέλευση του απορριματοφόρου. Οι εργάτες μαζί με τον οδηγό αναγκάζονταν κάθε τόσο να σηκώνουν στα χέρια τα αυτοκίνητα και να τα μετακινούν. Όπως είχα μάθει κανείς δεν γλίτωνε από τη δισκοπάθεια...
Μετά πήγαμε στη χωματερή. Δεν ξέρω αν έχετε πάει ποτέ... Νομίζω πως δεν μπορείτε να διανοηθείτε τη μυρωδιά. Δεν αντέχεις πάνω από λίγα λεπτά. Νιώθεις μια αναγούλα, σα να διάβασες άρθρο της Διαμαντοπούλου!
Αυτή η δουλειά είναι που απαξιώνεται από παπαγαλάκια -"συναδέλφους"...
Και κάτι ακόμη: Τα σκουπίδια είναι μεγάλη "μπίζνα". Μαζί με τα ναρκωτικά και τα όπλα. Στη Νάπολη σκεφτείτε τι έγινε με το θέμα και τη Μαφία...
Θα σας γράψω κάποια άλλη φορά για γνωστό Δήμο της Αττικής και το μεγάλο πάρτι εκατομμυρίων που είχε στήσει ο δήμαρχος με τα σκουπίδια. Είχαμε μάθει απίστευτα πράγματα. Η δικαιοσύνη που είχε σπεύσει να κυνηγήσει τους απεργούς, τότε όπως και τώρα κοιμόταν...
Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011
Ένας Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη: Ακούστε το ραδιοφωνικό μήνυμα
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΔΥΣΣΕΑΣ!!!
Ένας Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη!
Ποιοι και γιατί τερματίζουν ένα πρόγραμμα που εκπαίδευσε με επιτυχία 17,5 χιλιάδες μετανάστες διδάσκοντάς τους την ελληνική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό;
Ποιοι και γιατί πετάνε στο δρόμο δεκάδες εργαζόμενους που δούλευαν με αυταπάρνηση
Ποιοι και γιατί σε δύσκολους καιρούς πετάνε από το παράθυρο εκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκών κονδυλίων;
Ποιοι και γιατί σταματάνε ένα έργο που είχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση μέχρι το 2013;
Ποιοι οδηγούν χιλιάδες μετανάστες σε απόγνωση;
Ποιοι και γιατί δεν πραγματοποιούν τις εξετάσεις πιστοποίησης Ελληνομάθειας;
Υπάρχει απάντηση με ονοματεπώνυμο:
Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και οι συνεργάτες της
Ζούμε τον πόνο και την προσπάθεια εκατοντάδων αλλοδαπών που συμμετέχουν στο πρόγραμμά μας!
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ !
Ζητάμε την παράταση του προγράμματος και των συμβάσεων των εργαζομένων μέχρι την ανάληψη της δράσης αυτής από την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Ζητάμε τον άμεσο ορισμό εξετάσεων πιστοποίησης ελληνομάθειας
Θα σταθούμε εμπόδιο σε όσους προσπαθούν να παραδώσουν τη Διά Βίου Μάθηση και τα Ευρωπαϊκά Κονδύλια σε άνομα συμφέροντα.
Οι εργαζόμενοι του προγράμματος Οδυσσέας σε όλη την Ελλάδα ήταν, είναι και θα παραμείνουν στο πλευρό των μεταναστών.
Με τον αγώνα τους θα εξασφαλίσουν την απορρόφηση των κονδυλίων προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες του υπουργείου Παιδείας είναι μοιραίο να νικηθούν!
Ακούστε το ραδιοφωνικό μήνυμα- διαδώστε το όπου μπορείτε:
Ένας Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη!
Ποιοι και γιατί τερματίζουν ένα πρόγραμμα που εκπαίδευσε με επιτυχία 17,5 χιλιάδες μετανάστες διδάσκοντάς τους την ελληνική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό;
Ποιοι και γιατί πετάνε στο δρόμο δεκάδες εργαζόμενους που δούλευαν με αυταπάρνηση
Ποιοι και γιατί σε δύσκολους καιρούς πετάνε από το παράθυρο εκατομμύρια ευρώ ευρωπαϊκών κονδυλίων;
Ποιοι και γιατί σταματάνε ένα έργο που είχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση μέχρι το 2013;
Ποιοι οδηγούν χιλιάδες μετανάστες σε απόγνωση;
Ποιοι και γιατί δεν πραγματοποιούν τις εξετάσεις πιστοποίησης Ελληνομάθειας;
Υπάρχει απάντηση με ονοματεπώνυμο:
Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και οι συνεργάτες της
Ζούμε τον πόνο και την προσπάθεια εκατοντάδων αλλοδαπών που συμμετέχουν στο πρόγραμμά μας!
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ !
Ζητάμε την παράταση του προγράμματος και των συμβάσεων των εργαζομένων μέχρι την ανάληψη της δράσης αυτής από την Τοπική Αυτοδιοίκηση
Ζητάμε τον άμεσο ορισμό εξετάσεων πιστοποίησης ελληνομάθειας
Θα σταθούμε εμπόδιο σε όσους προσπαθούν να παραδώσουν τη Διά Βίου Μάθηση και τα Ευρωπαϊκά Κονδύλια σε άνομα συμφέροντα.
Οι εργαζόμενοι του προγράμματος Οδυσσέας σε όλη την Ελλάδα ήταν, είναι και θα παραμείνουν στο πλευρό των μεταναστών.
Με τον αγώνα τους θα εξασφαλίσουν την απορρόφηση των κονδυλίων προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες του υπουργείου Παιδείας είναι μοιραίο να νικηθούν!
Ακούστε το ραδιοφωνικό μήνυμα- διαδώστε το όπου μπορείτε:
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011
Οι γονείς οργανώνονται, αντιδρούν, αγωνίζονται
Ήδη υπήρξε συγκέντρωση γονέων αυτή την εβδομάδα στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής. Το Σάββατο παίρνουν τη σκυτάλη οι γονείς του Χαλανδρίου...
Προσυπογράφοντας όλα τα όσα λένε, αντιγράφω:
ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
Επί πολλά χρόνια παρακολουθούμε τη συνεχή υποβάθμιση της Δημόσιας παιδείας με την υποχρηματοδότησή της, με μια σειρά μέτρων που καταργούν το δωρεάν χαρακτήρα της και την πρόσβαση όλων των παιδιών σε μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση από το προνήπιο ως και το πανεπιστήμιο με σύγχρονο περιεχόμενο και υψηλή ποιότητα έτσι όπως το απαιτούμε οι γονείς και η κοινωνία.
Οι γονείς βάζαμε όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, εξωσχολικές δραστηριότητες, μεταπτυχιακά, προσπαθώντας να προσφέρουμε στα παιδιά μας καλύτερη μόρφωση και συνειδητοποιώντας με τον πιο σκληρό τρόπο ότι η παιδεία απείχε πολύ από το να είναι δημόσια και δωρεάν για όλους.
Φέτος όμως και μετά το πρώτο κύμα των συγχωνεύσεων σχολείων, για δεύτερη φορά μετά την Κατοχή, τα σχολεία άνοιξαν χωρίς βιβλία, γεγονός με πολύ αρνητικό συμβολισμό καθώς το βιβλίο είναι αναντικατάστατο. Με το μικρότερο αριθμό διορισμών εκπαιδευτικών παρά τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις, με ελαχιστοποίηση των προνηπίων που μπορούν να φοιτήσουν στα δημόσια νηπιαγωγεία, με 400 περίπου παιδιά εκτός δημοτικών παιδικών σταθμών, με την κατάργηση των βρεφονηπιακών σταθμών, με τα σχολεία να μην έχουν χρήματα για να εξυπηρετήσουν βασικές λειτουργικές ανάγκες, με κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια.
Κι όλα αυτά σε ένα ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον, με ακρίβεια , ανεργία, εξαφάνιση εργασιακών δικαιωμάτων, απολύσεις, εφεδρεία, κλείσιμο καταστημάτων και επιχειρήσεων.
Φέτος μπαίνουν ακόμη πιο επιτακτικά διλήμματα στους γονείς. Να αγοράσουν βιβλία; Να πληρώσουν φωτοτυπίες; Να δώσουν χρήματα για το πετρέλαιο του σχολείου; Να ψάξουν χορηγούς για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες των σχολείων; Απαντάμε κατηγορηματικά ΟΧΙ. Κι αυτό γιατί αφενός δε μπορούμε να υποκαταστήσουμε τη δημόσια χρηματοδότηση την οποία ήδη έχουμε πληρώσει οι ίδιοι κι αφετέρου για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αντέχει η τσέπη μας. Η δημόσια παιδεία δεν μπορεί να λειτουργήσει με αγαθοεργίες και ελεημοσύνες. ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ.
Όπως είναι φανερό, δεν αρκεί η διαπίστωση των προβλημάτων αλλά θα πρέπει οι γονείς να διεκδικήσουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε και να υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Διεκδικούμε και Απαιτούμε :
•Παιδεία κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Στην παιδεία δε χωράει κανένα μνημόνιο.
•Ενιαίο, 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Όχι στην ανήλικη εργασία.
•Δίχρονη δημόσια και δωρεάν προσχολική αγωγή. Δημόσιους και δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς.
•Δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όχι στην ιδιωτικοποίηση
•Αποσύνδεση του λυκείου από την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
•Σύγχρονο, ποιοτικό και ολοκληρωμένο περιεχόμενο της εκπαίδευσης.
•Πιστοποίηση στις ξένες γλώσσες και την πληροφορική και ελεύθερη επιλογή της δεύτερης γλώσσας
•Εκπαιδευτικούς και λοιπό προσωπικό των σχολείων ( καθαρίστριες, φύλακες , τραπεζοκόμους κλπ) με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας. Ασφαλή σχολεία Όχι στους συμβασιούχους, ωρομίσθιους και προσωπικό με ελαστικές σχέσεις εργασίας
•Αύξηση της χρηματοδότησης για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων. Όχι στους χορηγούς και στους ιδιώτες στα σχολεία
•Αύξηση της χρηματοδότησης για τη συντήρηση των σχολείων. Μητρώο συντήρησης και υπεύθυνος συντήρησης για κάθε σχολείο.
•Ασφαλή και δωρεάν μετακίνηση των μαθητών
•20 μαθητές ανά τάξη
•Να έρθουν άμεσα όλα τα βιβλία στα σχολεία
•Άμεση κάλυψη όλων των κενών σε εκπαιδευτικούς
•Με κύριο άξονα αυτά τα αιτήματα για την παιδεία και σε συνδυασμό με τους αγώνες όλων των εργαζομένων
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ :
1.Τη διοργάνωση από τους Συλλόγους γονέων Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα σχολεία
2.Τη διοργάνωση Συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στην Κεντρική Πλατεία του Χαλανδρίου το Σάββατο 15 Οκτωβρίου στις 11πμ σε συνεργασία με τις Ενώσεις γονέων των γειτονικών δήμων και τους Συλλόγους εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ παιδιά πεθαίνουν από την πείνα!
Ό,τι και να πούμε είναι λίγο. Η είδηση μιλάει μόνη της και δεν χρειάζεται ούτε σχόλια, ούτε εικονογράφηση. Η αλήθεια της υπό ξένη κατοχή Ελλάδας:
Η πείνα σήμερα
Ένα παιδί λιποθύμησε τη Δευτέρα στο σχολείο του.
Οι δάσκαλοι το μετέφεραν στο νοσοκομείο και η διάγνωση μας έστειλε όχι στο 2004, που λέει ο καλοθρεμμένος υπουργός Οικονομικών, αλλά στο 1944: υ-πο-σι-τι-σμός.
Το είπε και το παιδάκι, όταν το πίεσαν οι γιατροί, με κατεβασμένο το κεφάλι από την ντροπή: δεν είχαν κάτι στο σπίτι για να φάει.
Σοκ προκάλεσε η καταγγελία εκπαιδευτικών ότι μικροί μαθητές λιποθυμούν πλέον στα σχολεία επειδή πεινάνε. Η καταγγελία έγινε κατά τη διάρκεια σύσκεψης σωματείων και φορέων της εκπαίδευσης του 7ου Διαμερίσματος Αθηνών. Πείνα, ποιος θα το φανταζόταν ότι αυτός ο εφιάλτης θα επανέκαμπτε για να χτυπήσει μαθητές από σχολεία των υποβαθμισμένων γειτονιών του 6ου Διαμερίσματος. Λιποθυμούν επειδή πάσχουν από ασιτία, γιατί οι γονείς είναι άνεργοι, τα τελευταία λεφτά φαγώθηκαν από καιρό και το ψυγείο είναι άδειο. Ποιος να αντέξει αυτή την είδηση. Ποιος μπορεί να αντέξει την είδηση, που ειπώθηκε και πάλι στη σύσκεψη, ότι γονιός μαθητή από σχολείο του 7ου Διαμερίσματος αυτοκτόνησε γιατί δεν μπορούσε να θρέψει την οικογένειά του."
Από το alfavita
ΥΓ1 Χθες μόλις έμαθα πως σε σχολείο της Αγίας Παρασκευής (!) υπάρχει ανάλογο κρούσμα και γίνεται προσεκτική προσέγγιση προς τους άνεργους γονείς για να βοηθηθούν. Σε αντίθεση με την ...Ελληνική Κυβέρνηση και τους 154 χειροκροτητές της, ακόμη και πεινασμένοι Έλληνες δείχνουν αξιοπρέπεια...
ΥΓ Αυτός ο κύριος που θέλει αν λέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι περήφανος για όσα γίνονται; (θα μπορούσε αύριο με μια κίνηση να μας απαλλάξει από την Κυβέρνηση)
Η πείνα σήμερα
Ένα παιδί λιποθύμησε τη Δευτέρα στο σχολείο του.
Οι δάσκαλοι το μετέφεραν στο νοσοκομείο και η διάγνωση μας έστειλε όχι στο 2004, που λέει ο καλοθρεμμένος υπουργός Οικονομικών, αλλά στο 1944: υ-πο-σι-τι-σμός.
Το είπε και το παιδάκι, όταν το πίεσαν οι γιατροί, με κατεβασμένο το κεφάλι από την ντροπή: δεν είχαν κάτι στο σπίτι για να φάει.
Σοκ προκάλεσε η καταγγελία εκπαιδευτικών ότι μικροί μαθητές λιποθυμούν πλέον στα σχολεία επειδή πεινάνε. Η καταγγελία έγινε κατά τη διάρκεια σύσκεψης σωματείων και φορέων της εκπαίδευσης του 7ου Διαμερίσματος Αθηνών. Πείνα, ποιος θα το φανταζόταν ότι αυτός ο εφιάλτης θα επανέκαμπτε για να χτυπήσει μαθητές από σχολεία των υποβαθμισμένων γειτονιών του 6ου Διαμερίσματος. Λιποθυμούν επειδή πάσχουν από ασιτία, γιατί οι γονείς είναι άνεργοι, τα τελευταία λεφτά φαγώθηκαν από καιρό και το ψυγείο είναι άδειο. Ποιος να αντέξει αυτή την είδηση. Ποιος μπορεί να αντέξει την είδηση, που ειπώθηκε και πάλι στη σύσκεψη, ότι γονιός μαθητή από σχολείο του 7ου Διαμερίσματος αυτοκτόνησε γιατί δεν μπορούσε να θρέψει την οικογένειά του."
Από το alfavita
ΥΓ1 Χθες μόλις έμαθα πως σε σχολείο της Αγίας Παρασκευής (!) υπάρχει ανάλογο κρούσμα και γίνεται προσεκτική προσέγγιση προς τους άνεργους γονείς για να βοηθηθούν. Σε αντίθεση με την ...Ελληνική Κυβέρνηση και τους 154 χειροκροτητές της, ακόμη και πεινασμένοι Έλληνες δείχνουν αξιοπρέπεια...
ΥΓ Αυτός ο κύριος που θέλει αν λέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι περήφανος για όσα γίνονται; (θα μπορούσε αύριο με μια κίνηση να μας απαλλάξει από την Κυβέρνηση)
Ο λογαριαμός της ΔΕΗ ήρθε...
....όπως το είδε η Ένωση Εκπαιδευτικων Εικαστικών Μαθημάτων
Απόσπασμα από σχετικό ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας:
"...Ήδη η ΔΕΗ έχει ετοιμάσει τα σχετικά έντυπα (η χρέωση του ειδικού τέλους στο λογαριασμό θα είναι διακριτή) και περιμένει τη δημοσίευση της σχετικής υπουργικής απόφασης ώστε να ξεκινήσει να τα ταχυδρομεί από το ερχόμενο Σάββατο. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου αναμένεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η αποστολή τους και στους περίπου 5,5 εκατ. υπόχρεους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι από την ημερομηνία έκδοσης των λογαριασμών τους θα έχουν περιθώριο μόλις 40 ημερών για να πληρώσουν το συνολικό οφειλόμενο ποσό ώστε να μην τους διακοπεί το ρεύμα.
Από το κείμενο της υπουργικής απόφασης που παρουσιάζει σήμερα η «Ε» και αναμένεται να υπογραφεί και να δημοσιευθεί από μέρα σε μέρα, επιβεβαιώνεται ότι το σύστημα είσπραξης του τέλους ακινήτων είναι πολύπλοκο και προβληματικό, ενώ εκτιμάται ότι θα ταλαιπωρήσει στις ουρές των εφοριών χιλιάδες πολίτες που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες ώστε να αποδείξουν ότι δικαιούνται να απαλλαγούν ή να πληρώσουν μειωμένο τέλος.
Πληρωμή ή διακοπή ρεύματος
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, οι καταναλωτές θα πρέπει να πληρώσουν εντός 40 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του λογαριασμού (ουσιαστικά 30 ημέρες από τη μέρα που θα παραδοθεί ο λογαριασμός) το σύνολο του οφειλόμενου ποσού (τέλος συν λογαριασμό ρεύματος).
* Για τους περίπου 300.000 καταναλωτές που λόγω οικονομικών προβλημάτων βρίσκονται σε διακανονισμό με τη ΔΕΗ (δόσεις) για συσσωρευμένες οφειλές τους, δεν προβλέπεται καμία μέριμνα. Θα πρέπει να πληρώσουν τον τρέχοντα λογαριασμό, το ειδικό τέλος και τη δόση του διακανονισμού τους.
Απόσπασμα από σχετικό ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας:
"...Ήδη η ΔΕΗ έχει ετοιμάσει τα σχετικά έντυπα (η χρέωση του ειδικού τέλους στο λογαριασμό θα είναι διακριτή) και περιμένει τη δημοσίευση της σχετικής υπουργικής απόφασης ώστε να ξεκινήσει να τα ταχυδρομεί από το ερχόμενο Σάββατο. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου αναμένεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η αποστολή τους και στους περίπου 5,5 εκατ. υπόχρεους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι από την ημερομηνία έκδοσης των λογαριασμών τους θα έχουν περιθώριο μόλις 40 ημερών για να πληρώσουν το συνολικό οφειλόμενο ποσό ώστε να μην τους διακοπεί το ρεύμα.
Από το κείμενο της υπουργικής απόφασης που παρουσιάζει σήμερα η «Ε» και αναμένεται να υπογραφεί και να δημοσιευθεί από μέρα σε μέρα, επιβεβαιώνεται ότι το σύστημα είσπραξης του τέλους ακινήτων είναι πολύπλοκο και προβληματικό, ενώ εκτιμάται ότι θα ταλαιπωρήσει στις ουρές των εφοριών χιλιάδες πολίτες που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες ώστε να αποδείξουν ότι δικαιούνται να απαλλαγούν ή να πληρώσουν μειωμένο τέλος.
Πληρωμή ή διακοπή ρεύματος
Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, οι καταναλωτές θα πρέπει να πληρώσουν εντός 40 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του λογαριασμού (ουσιαστικά 30 ημέρες από τη μέρα που θα παραδοθεί ο λογαριασμός) το σύνολο του οφειλόμενου ποσού (τέλος συν λογαριασμό ρεύματος).
* Για τους περίπου 300.000 καταναλωτές που λόγω οικονομικών προβλημάτων βρίσκονται σε διακανονισμό με τη ΔΕΗ (δόσεις) για συσσωρευμένες οφειλές τους, δεν προβλέπεται καμία μέριμνα. Θα πρέπει να πληρώσουν τον τρέχοντα λογαριασμό, το ειδικό τέλος και τη δόση του διακανονισμού τους.
Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011
Γυμνό σχολείο!
Κυριακή, 25 Σεπτεμβρίου 2011 (από τη Lifo)
"...Το παράδειγμα των αθλητών, των ανέργων και πολλών άλλων γυμνών διαμαρτυρομένων, ακολούθησαν στη Γαλλία 15 καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης, προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή πάνω στην απαξίωση και την ...απογύμνωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Στο Μανιφέστο που κυκλοφόρησαν, καταγγέλουν ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία κρύβουν μία κοντόφθαλμη λογιστική και τεχνοκρατική λογική που δυναμιτίζει τις βάσεις της δημοκρατικής εκπαίδευσης. "Δηλώνουμε ότι σήμερα το σχολείο είναι γυμνό, όχι μόνο γιατί του στερούν τα οικονομικά μέσα, αλλά κυρίως γιατί έχει χάσει βαθμηδόν το νοημά το, καθώς και το ανθρωπιστικό του ιδεώδες, που από την εποχή των Ελλήνων του έδωσε το όνομα του "σχολείου"...."
Μετά τους νέους μισθούς και γενικώς τα νέα μέτρα, δεν θα χρειαστεί κάποιο ημερολόγιο, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι με αυτή την αμφίεση θα πηγαίνουν για μάθημα (το ίδιο και οι μαθητές)
"...Το παράδειγμα των αθλητών, των ανέργων και πολλών άλλων γυμνών διαμαρτυρομένων, ακολούθησαν στη Γαλλία 15 καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης, προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή πάνω στην απαξίωση και την ...απογύμνωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Στο Μανιφέστο που κυκλοφόρησαν, καταγγέλουν ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία κρύβουν μία κοντόφθαλμη λογιστική και τεχνοκρατική λογική που δυναμιτίζει τις βάσεις της δημοκρατικής εκπαίδευσης. "Δηλώνουμε ότι σήμερα το σχολείο είναι γυμνό, όχι μόνο γιατί του στερούν τα οικονομικά μέσα, αλλά κυρίως γιατί έχει χάσει βαθμηδόν το νοημά το, καθώς και το ανθρωπιστικό του ιδεώδες, που από την εποχή των Ελλήνων του έδωσε το όνομα του "σχολείου"...."
Μετά τους νέους μισθούς και γενικώς τα νέα μέτρα, δεν θα χρειαστεί κάποιο ημερολόγιο, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι με αυτή την αμφίεση θα πηγαίνουν για μάθημα (το ίδιο και οι μαθητές)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)