Ο "Τελευταίος Κινέζος Σεφ" της Νικόλ Μόουνς είναι ένα πραγματικά απολαυστικό βιβλίο. Είχα την τύχη να το διαβάσω σε περίοδο διακοπών και κυριολεκτικά χάθηκα στις ιστορίες και στις γεύσεις του. Πέρα από την ενδιαφέρουσα πλοκή ήταν ένα γοητευτικό μάθημα για τα μυστικά της κινέζικης κουζίνας και του πολιτισμού. Ένα μάθημα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ένα ποίημα μετατρέπεται σε πιάτο κι ένα πιάτο σε ποίημα. Το φανταζόσασταν αυτό; Κι όμως συμβαίνει στην κυριολεξία. Έτσι μας έμαθε η κυρία Μόουνς...
Ήταν φυσικό να θελήσω να γνωρίσω τη συγγραφέα. Της έστειλα ένα e-mail μην περιμένοντας και πολλά. Θα απαντούσε έτσι, χωρίς μεσολάβηση μια διάσημη συγγραφέας με μεγάλα βραβεία και best seller; Δεν θα χρειαζόταν να περάσω από μια σειρά "παρατρεχάμενων" όπως συμβαίνει με "διασημότητες" της χώρας μας;
Μου απάντησε την επόμενη μέρα καθιερώνοντας μάλιστα ένα είδος ενικού μεταξύ μας. Ενώ βρισκόταν σε διακοπές δεν είχε κανένα πρόβλημα να απαντήσει στις ερωτήσεις μου και να στείλει όποιο υλικό χρειαζόμουν!
-Πώς επιλέξατε ως θέμα του βιβλίου σας να γράψετε για την κινέζικη κουζίνα, για τον "Τελευταίο Κινέζο Σεφ";
Ταξίδεψα και έζησα στην Κίνα για πολλά χρόνια και συχνά είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω εκπληκτικά δείγματα της κουζίνας της. Πάντοτε γκρίνιαζα κι έλεγα πως οι περισσότεροι Δυτικοί δεν θα δοκίμαζαν ποτέ το κινέζικο φαγητό όπως το τρώνε στην Κίνα. Παράλληλα, άρχισα από το 1999 να συνεργάζομαι με το περιοδικό Gourmet, γράφοντας για την κινέζικη κουζίνα και συγκεντρώνοντας σταδιακά πολλές γνώσεις, που δεν θα χωρούσαν ποτέ σε ένα άρθρο.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν δεκάδες βιβλία για την κινέζικη κουζίνα, κανένα μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με πτυχές όπως η φιλοσοφία, η αισθητική, η διανοητική λειτουργία της. Έτσι θέλησα, ξεφεύγοντας από τη δημοσιογραφική προσέγγιση, να κάνω γνωστό το πνεύμα της κινέζικης κουζίνας σε ένα ευρύτερο κοινό.
Ξεκίνησα από τον τίτλο "Ο Τελευταίος Κινέζος Σεφ" -μια που ιδέα ξεπετάχτηκε ξαφνικά από το μυαλό μου μια ωραία μέρα των διακοπών! Στη συνεχεία σκέφτηκα πως αυτός δεν θα ήταν απλώς ο τίτλος του μυθιστορήματος, αλλά και "ένα βιβλίο μέσα στο βιβλίο". Θα ήταν ο τίτλος ενός βιβλίου που υποτίθεται ότι γράφτηκε πολλές γενιές παλιότερα και θα λειτουργούσε κάπως σαν οδηγός στον αναγνώστη του μυθιστορήματος. Ένας οδηγός για την κινέζικη γαστρονομική παράδοση.
-Τι αγαπάτε και τι μισείτε στην Κίνα;
Αυτό που πάνω απ' όλα αγαπώ στην Κίνα είναι το βάθος και η συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε μια χώρα όπου τον πολιτισμό τον συναντάς στο κάθε σου βήμα, τον νιώθεις, τον ακούς ακόμη και στις καθημερινές κουβέντες που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Ίσως επειδή είμαι αμερικανίδα και η ιστορία μας είναι τόσο μικρή γοητεύομαι που το "ποτάμι του πολιτισμού" είναι τόσο μακρύ εκεί.
Αυτό που μισώ είναι η ρύπανση που μαστίζει όλες τις μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα το Πεκίνο. Είναι ανυπόφορη!
Εκείνο που θα ήθελα να αλλάξει είναι να αρχίσουν να εφαρμόζονται οι διάφοροι νόμοι που υποτίθται ότι ισχύουν, αλλά στην πράξη δεν εφαρμόζονται ποτέ. Υπάρχει μια γενικευμένη διαφθορά και το σύστημα εγκυμονεί πολλούς κινδύνους κατά τη μετάβαση του στην ελεύθερη αγορά...
Πώς σας φάνηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες;
Νομίζω ότι τα κατάφεραν πολύ καλά. Μου άρεσε και η τελετή έναρξης διότι ανάδειξε το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας: Την δύναμη των ανθρώπων της. Ο σκηνοθέτης Ζανγκ Γιμού χορογράφησε όπως και στις ταινίες του, με εκπληκτικό τρόπο μια μεγάλη μάζα ανθρώπων. Και δεν συμφωνώ καθόλου με όσους τον επέκριναν θεωρώντας ότι αυτό ήταν κατά κάποιον τρόπο η λατρεία προς ένα ολοκληρωτικό καθεστώς.
Σας αρέσει να μαγειρεύετε; έχετε κάποια σπεσιαλιτέ;
Στην πραγματικότητα δεν μαγειρεύω καθόλου. Εγώ ψωνίζω και πλένω τα πιάτα! Ο σύζυγος μου είναι ένας εκπληκτικός ερασιτέχνης σεφ, και παρόλο που δεν είναι Κινέζος, έμαθε να μαγειρεύει κινέζικα, συμφωνώντας να πλένει δωρεάν τα πιάτα για ένα ολόκληρο καλοκαίρι σε ένα κινέζικο εστιατόριο στη Νέα Υόρκη, όταν ήταν στην εφηβεία, με αντάλλαγμα να παρακολουθεί πως δούλευε ο Κινέζος σεφ. Το μαγείρεμα είναι γι΄αυτόν καθημερινή ευχαρίστηση, και έχει ενθουσιώδες κοινό: Τους δυο γιους μας που είναι στηνεφηβεία, αλλά και όλους τους φίλους μας, που λατρεύουν τη μαγειρική του. Έτσι έχω περιοριστεί σε έναν βοηθητικό ρόλο.
Αρχίσατε να γράφετε σχετικά αργά...
Στην πραγματικότητα γράφω από 16 χρονών, αλλά μέχρι που πέρασα, δεν είχα δείξει ποτέ τίποτα σε κανέναν! Εκείνη την εποχή, άφησα το σύζυγό μου να δει τα χειρόγραφά μου. Αυτός ενθουσιάστηκε και με έπεισε να γράψω μυθιστόρημα, κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ στο παρελθόν. Έτσι γεννήθηκε το "Χαμένοι στη μετάφραση".
Ο σύζυγός σας -απ' ότι καταλαβαίνω είναι πάντοτε στο πλάι σας. Εσείς τι πιστεύετε γενικότερα για το γάμο και τα παιδιά;
Ο κόσμος με ταυτίζει με τη Maggie McElroy την ηρωίδα του βιβλίου μου, που επιμένει από την αρχή μέχρι το τέλος ότι δεν θέλει να κάνει παιδιά και προτιμά να ζει ανεξάρτητη. Στην πραγματικότητα είμαι το εντελώς αντίθετο. Έχω -όπως είπα- δυο γιους και είμαι άνθρωπος της οικογένειας.
Γνωρίζετε κάτι για την Ελληνική Κουζίνα. Θα γράφατε ποτέ τον "Τελευταίο Έλληνα Σεφ";
Νομίζω πως αυτό το έργο θα πρέπει να το αφήσω σε κάποιον άλλο! Θα ήθελα να ξέρω πιο πολλά για την κουζίνα σας, αλλά ομολογώ πως οι γνώσεις μου είναι φτωχές. Τα λίγα που γνωρίζω είναι από κάποια Ελληνικά εστιατόρια που έχω επισκεφθεί στις ΗΠΑ.
Είναι αλήθεια πως το βιβλίο σας "Χαμένοι στη Μετάφραση" δεν έχει καμια σχέση με την ταινία;
Δεν υπάρχει καμία σχέση, αν και ο κόσμος πιστεύει στο αντίθετο. Στην πραγματικότητα το βιβλίο μου είχε γίνει best seller πολλά χρόνια πριν από την ταινία. Η Σοφία Κόπολα δανείστηκε απλώς τον τίτλο -ο οποίος δεν προστατεύεται από τους νόμους που αφορούν στο copyright.
Εδώ ίσως αξίζει να αναφέρω ότι ένας Κινέζος σκηνοθέτης έχει πάρει τα δικαιώματα του "Σεφ" και σύντομα θα τον δείτε και στον κινηματογράφο...
Μερικά πράγματα που αξίζει να γνωρίσετε για τη Νικόλ Μόουνς
-Είναι δημοσιογράφος του περιοδικού Gourmet.
-Από το 1977 και για 18 χρόνια είχε επιχείρηση υφασμάτων στη Κίνα.
-Κάθε χρόνο επισκέπτεται την Κίνα για 4-6 εβδομάδες
-Ζει στο Πόρτλαντ του Όρεγκον
-Στην ιστοσελίδα της www.nicolemones.com, θα βρείτε εκπληκτικές συνταγές κινέζικης κουζίνας κι έτσι θα μπορέσετε να απολαύσετε τα φαγητά που αναφέρονται και στο βιβλίο. Ακόμη λίστες με τα καλύτερα κινέζικα εστιατόρια.
-Έχει γράψει ακόμη τα μυθιστόρηματα "Lost in Translation"- έχει τιμηθεί με το "Janet Heidinger Kafka Prize" -για το καλύτερο μυθιστόρημα γραμμένο από Αμερικανίδα- καθώς
και το "A Cup of Light"
-Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 18 γλώσσες
-Έχει συνεργαστεί με τους Los Angeles Times, την Washington Post, το New York Times Magazine και το L'Uomo Vogue (Italy).
-Ο Τελευταίος Κινέζος Σεφ ήταν Finalist για το Kiriyama Prize και κέρδισε την πρώτη θέση στις ΗΠΑ και την τρίτη στον κόσμο ως το καλύτερο βιβλίο του 2007 για την Κινέζικη Μαγειρική (World Gourmand Cookbook Award )
Το βιβλίο
Στον "Τελευταίο Κινέζο Σεφ", παρακολουθούμε τις περιπέτειες της Μάγκι Μακ Ελρόι, μιας δημοσιογράφου γαστρονομικού περιοδικού που ταξιδεύει στην Κίνα για να ανακαλύψει κατά πόσο ισχύει το αίτημα για αναγνώριση πατρότητας που έχει υποβάλλει μια Κινέζα κατά του συζύγου της που χάθηκε πρόσφατα σε ένα τροχαίο. Το περιοδικό της αναθέτει να πάρει συνέντευξη από έναν Κινεζό-Αμερικανό σεφ που θα λάβει μέρος σε ένα διαγωνισμό ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Θα ξεκινήσει μια μοναδική φιλία κι ένα ταξίδι στις γεύσεις και τον πολιτισμό της Κίνας.
(Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο Votre Beaute που κυκλοφορεί)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου