Όταν το “Νησί” της Βικτόρια Χίσλοπ βρέθηκε για πρώτη φορά στα χέρια μου, αρνήθηκα να το διαβάσω. Μέσα στους επόμενους μήνες που το έβλεπα μόνιμα μέσα στην πρώτη δεκάδα των ευπώλητων, η άρνηση μου γινόταν πείσμα... Και ήρθε το δεύτερο βιβλίο της, ο “Γυρισμός”. Είχα την ευκαιρία να πάρω μια γεύση πριν κυκλοφορήσει επίσημα.
Η Βάσω Σωτηρίου από τις εκδόσεις "Διόπτρα", είχε φαίνεται βάλει στοίχημα να μου αποδείξει πως έκανα λάθος...
Οι αντιστάσεις μου κάμφθηκαν και γεμάτος επιφυλάξεις αποφάσισα να διαβάσω τελικά το “Νησί”. Είχε προκύψει βλέπετε η δυνατότητα μιας συνέντευξης με τη συγγραφέα και μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον να γνώρισω τη γυναίκα που με ένα δύσκολο θέμα -όπως είναι η ιστορία μιας αποικίας λεπρών- κατάφερε να κερδίσει χιλιάδες αναγνώστες. Ποιά να ήταν άραγε η συνταγή;
Και μετά... Βυθίστηκα στον κόσμο της Βικτόρια Χίσλοπ, διαβάζοντας μέσα σε λίγες μέρες και τα δυο της βιβλία. Και κατάλαβα ότι δεν είχα να κάνω με μια συγγραφέα best seller, αλλά με έναν άνθρωπο ευαίσθητο και ταλαντούχο που είχε να αφηγηθεί ιστορίες που τελικά μας αφορούν και μας αγγίζουν όλους. Κι ας μοιάζει μακρινός ένας εμφύλιος πόλεμος στην Ισπανία ή μια αποικία λεπρών...
Το πρωί, λίγες ώρες πριν τη συναντήσω, τέλειωσα τον “Γυρισμό” -το ομολογώ- με μάτια υγρά. Πώς να μείνεις αδιάφορος στο ξεκλήρισμα μιας ολόκληρης οικογένειας στον Ισπανικό Εμφύλιο; Πώς να μην προχωρήσεις σε παραλληλισμούς με τα δικά μας τραύματα; Εικόνες ζοφερές. Στρατόπεδα συγκέντρωσης και ένα τερατώδες έργο που αναλαμβάνουν οι κρατούμενοι για τη δόξα του... Φράνκο. Και πάνω από όλα ο Λόρκα και η εκτέλεση του.
Δυο- τρεις ώρες αφού είχα κλείσει το βιβλίο, βρέθηκα μπροστά σε αυτή τη χαμογελαστή και δραστήρια γυναίκα που ακόμη και μια μικρή κουβέντα μαζί της σε γεμίζει αισιοδοξία. Και συνειδητοποίησα ότι καταφέρνει ακόμη και στην πιο σκοτεινή εποχή να σου δώσει μια νότα αισιοδοξίας. Έτσι ήρθαν τα πράγματα, μα έτσι δεν θα πάνε! Και δεν είναι τυχαίο που οι ηρωίδες και στα δυο βιβλία της, με τη δύναμη που παίρνουν από την ίδια την ιστορία, αποφασίζουν να αλλάξουν τη ζωή και τον εαυτό τους. Να τολμήσουν το αδιανόητο για τη σιωπηλή πλειοψηφία.
Η Βικτώρια Χίσλοπ, με το που τη συναντάς εξαφανίζει την απόσταση. Χαμογελάει ζεστά και στο τέλος δεν ξέρεις ποιός παίρνει συνέντευξη από ποιόν.
Της είπα για τον δικό μας εμφύλιο. Αμέσως μου ζήτησε βιβλιογραφία. Μιλήσαμε για τον Λόρκα. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι για μας είναι ένας Έλληνας. Το κατάλαβε αμέσως. ήταν έτοιμη να ψάξει τους δίσκους του Λεοντή και του Χατζηδάκι.
Καθίσαμε και συζητούσαμε σαν παλιοί γνώριμοι, στο δωμάτιο της με θέα την Ακρόπολη, πολλή περισσότερη ώρα από όσο θα δικαιολογούσε μια συνέντευξη...
(Τα της συνέντευξης θα τα διαβάσετε στο Votre Beaute)
Το ίδιο βράδι, βρεθήκαμε στο πάρτι που έκνε προς τιμήν της ο εκδοτικός οίκος στο El Pecado. Όταν ανέβηκε να μιλήσει, μας άφησε και πάλι έκπληκτους. Μίλησε σε άπταιστα ελληνικά!
Ξαφνικά βρέθηκα κι εγώ στη σκηνή, να μιλάω για όσα πήρα από τα βιβλία της. Ανάμεσα στη Μαρία-Ελένη Σπυροπούλου από τη City Press και τον Μανόλη Πιμπλή από τα "Νέα".
Ένιωσα λίγο παράξενα που κλήθηκα να μιλήσω ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που εγκαίρως είχαν βρει τους θησαυρούς της κυρίας Χίσλοπ και είχαν ήδη παρουσιάσει συνεντεύξεις μαζί της...
Όμως ένιωσα και όμορφα που μοιράστηκα τις σκέψεις και τις επιφυλάξεις μου. Που νομίζω ότι άρεσαν και στη συγγραφέα -η οποία επίσης απεχθάνεται τα συνήθη best seller!
Αυτό που όλοι περιμένουμε τώρα, είναι ένα τρίτο βιβλίο, για το οποίο δεν αποκαλύπτει τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου