Είναι εικόνες από την Κυριακή του Πάσχα, στην αυλή του σπιτιού του παιδικού μου φίλου Γιώργου Κοντολάτη...
Μέλος της παρέας μας, όπως και ο Τριαντάφυλλος Ελευθερίου που ζωγραφισε τους πίνακες με τα αερόστατα που κοσμούν το εξώφυλλο του βιβλίου...
Είναι ένα πασχαλινό έθιμο που φέτος αναβίωσε για τα καλά... Σας περιμένουμε του χρόνου στο χωριό μας να ζήσετε κι εσείς από κοντά αυτές τις εικόνες.
Περισσότερα θα διαβάσετε στα επόμενα Καστελλιώτικα Νέα...
Το "στεφάνι" με το σταυρό, όπου θα μπει ένα σφουγγάρι ποτισμένο στο πετρέλαιο...
Τελευταία κολλήματα. Χρησιμοποιούμε κόλλες αφής, που είναι πολύ ελαφρές...
Γιώργος Κοντολάτης και υιός ετοιμάζουν το σφουγγάρι...
Τελευταίος έλεγχος...
Στο χώρο εκτόξευσης...
Όλα είναι έτοιμα...
10,9,8,7,6,5,4,3,2,1,0!!!
...στον ουρανό...
...συνεχίζεται με την εκτόξευση της Δευτέρας του Πάσχα...
4 σχόλια:
Εντυπωσιάστηκα!
Ομολογώ ότι είναι ένα έθιμο που νόμιζα υπάρχει μόνο στα δικά μας τα μέρη (Λεωνίδιο Αρκαδίας), όπου το Πάσχα ανυψώνονται χιλιάδες αερόστατα!
Εχω βάλει και σχετικό ποστ στο blog μας
http://syntageskardias.blogspot.com/2009/04/blog-post_11.html
Δεν ήξερα ότι το έθιμο υπάρχει και σε άλλα μέρη!
Και του χρόνου!!!
Το ξέρω για το Λεωνίδιο. Έλεγα μάλιστα σε μια κοπέλα που είναι μέλος του ΔΣ του Συλλόγου μας και η μαμά της είναι από το Λεωνίδιο, να κάναμε μια αδερφοποίηση Λεωνιδίου -Καστελλίων, με αφορμή τα αερόστατα. Αν υπάρχει κάποιος Σύλλογος και μπορείς να μας φέρεις σε επαφή νομίζω ότι κάτι καλό θα προκύψει!
Σύλλογοι υπάρχουν πολλοί στο Λεωνίδιο.
Εγώ δεν μένω μόνιμα εκεί, αλλά πηγαίνω πολύ συχνά μιας και υπάρχει το πατρικό του πατέρα μου.
Θα ρωτήσω και θα σου πω!
Ευχαριστώ! Ελπίζω σε μια μεγάλη γιορτή ή μάλλον σε δυο: Στο Λεωνίδιο και στα Καστέλλια!
Δημοσίευση σχολίου