Είναι κάτι στιγμές, που δεν χρειάζεται να πεις σχεδόν τίποτα. Όταν μια ηλιαχτίδα περνάει από το παράθυρο και γεμίζει μαγεία τη σκηνή -στην περίπτωσή μας τα παρασκήνια...
Καθώς εμείς ανύποπτοι ζωντανεύαμε το παραμύθι μας στο κουκλοθέατρο, εκείνη τρύπωσε παιχνιδιάρα και έκλεψε την παράσταση...
Δίνω ραντεβού το άλλο Σάββατο στην ίδια ηλιαχτίδα. Ελπίζω να περάσει και πάλι από το Θησείο κατά το μεσημεράκι να φωτίσει το θέταρο που θα παίζουμε -από ε΄να παραμύθι που δεν υπάρχει ακόμα...
(Σάββατο 12- 2 στο "Τέχνης Βήματα")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου