Συγκλονιστική μαρτυρία στο "Troktiko"

"Βγάλτου το μπουφάν, σκέπασε τον , κάντου τεχνητή αναπνοή"

"-Μην έρθεις από Ναυαρίνου.
-Τι γίνεται;
-Κυνηγιούνται εδώ και μισή ώρα.
-Πόσοι;
-Πέντε-έξι «Μεσολογγίτες» (σ.σ.: επειδή το στέκι των παιδιών είναι στη Μεσολογγίου). Μικροί είναι. Τους χώθηκαν δύο.
-Ε, δεν είμαστε καλά, έρχονται πίσω. Παιδιά, ξαναγυρίζουν πίσω.
-Πυροβόλησε; Τι κάνουν, ρε;
Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, στις εννιά παρά. «Τον πέτυχε; Πού; Παιδιά τον πέτυχε». Φωνές, ουρλιαχτά, «Ποιος ήταν;». Ο Αλέξης. Τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες έβγαινε εδώ συχνότερα. Τώρα όλοι πάνω από το κεφάλι του, φίλοι του και περαστικοί, όχι πάνω από δέκα άτομα.

-Κράτα του το κεφάλι.
-Σκέπασέ τον. Νερό, παιδιά.
-Βγάλ’ του το μπουφάν/ Σκέπασέ τον. Τεχνητή αναπνοή.
-Κράτα το κεφάλι του! Τον φάγανε!
-Πάμε ξανά τεχνητή αναπνοή.

Ο Αλέξης ήταν ξαπλωμένος στον πεζόδρομο, αλλά είχε ήδη φύγει. Ενας τρέχει προς την πλατεία - το ΕΚΑΒ μόλις έχει φτάσει . Βγάζει μια δυνατή κραυγή, σηκώνει τα χέρια στο ασθενοφόρο. «Ε! Ανοίχτε πόρτες. Ανοίχτε πόρτες! Πάει το παιδί, πέθανε». Κάνουμε στην άκρη - οι νοσοκόμοι μάς διώχνουν. Τον παίρνουν αμέσως και μένουμε μόνοι. Μια ξανθούλα μικρή, όχι πάνω από δεκαπέντε χρόνων, καταρρέει πάνω στο πεζούλι. Ενα αγόρι, ίδιας ηλικίας, κρατάει το κεφάλι του και...
κάνει κύκλους, κλαίγοντας μόνος του, πολύ τρομαγμένος - αναρωτιέται «Γιατί δεν ήμουν εγώ;». Ενας -αυτός που τον φρόντιζε- είναι πεσμένος ανάσκελα, με πάγο στο μέτωπό του. Ενας άλλος έχει ήδη τηλεφωνήσει στα κανάλια. Κι ένας άλλος μας δείχνει το βίντεο που τράβηξε με το κινητό του, τους πυροβολισμούς, το παιδί να πέφτει και τους δράστες να φεύγουν ανενόχλητοι περπατώντας. Η είδηση έχει ήδη γυρίσει όλα τα Εξάρχεια. Εχει μαζευτεί κόσμος. Η απόφαση έχει βγει: «Φύγε. Ή μείνε. Σήμερα θα τα κάψουμε όλα. Τα πάντα». Μια σειρήνα περιπολικού ακούγεται από τα παραπάνω στενά και ερεθίζει όλους όσους ήταν υπ’ ατμόν, μετά το τραγικό συμβάν. «Φύγαμε!». Σε δευτερόλεπτα εξαφανίζονται. Η Αθήνα είναι καζάνι που βράζει. Σε κάθε στενό ανάβει φωτιά. «Εχουμε πόλεμο». Φωτιά σε όλους τους σκουπιδοτενεκέδες. Αντιεξουσιαστικές ομάδες κινούνται προς το κέντρο. Μέλη της Χρυσής Αυγής συγκεντρώνονται στην πλατεία. Οι καφετέριες παραμένουν ανοιχτές, «αν κλείσουμε θα τα σπάσουν όλα. Καλύτερα μέσα». Ο «πόλεμος» έχει αρχίσει. «Είναι απάντηση σε πρόκληση και δεν θα τελειώσει έτσι. Τώρα άρχισαν όλα», λέει βγάζοντας την κουκούλα ένας νεαρός, με ανοιχτή μύτη, τσακισμένος στο ξύλο. Παραγγέλνει καφέ. Κάποιοι παίρνουν τις καρέκλες από τις καφετέριες, τις σπάνε για να τις κάνουν καδρόνια. «Μη βγείτε, γίνεται χαμός». Η περιοχή πνίγεται στα δακρυγόνα. Ομως οι παρέες των μικρών παιδιών που γυρνούσαν ως τα χαράματα της Κυριακής πάνω-κάτω τα Εξάρχεια δεν σκούπιζαν τα μάτια τους γι’ αυτό".


Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑ Αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας