«Δεν δίνω χρόνο σε ανθρώπους που φοράνε κοστούμια. Δεν υπάρχουν για μένα όλοι αυτοί. Είναι ήδη νεκροί και χαμένοι στη λήθη. Ενας τάφος χωρίς λουλούδια».
Από τη συνέντευξη του Αλέξανδρου Βούλγαρη στο Δημήτρη Κανελλόπουλο. Τη διάβασα χθες στο 7 της Ελευθεροτυπίας και νομίζω αξίζει να της ρίξετε μια ματιά.
"Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης ξέρει να φτιάχνει μουσική και ταινίες. Ως μουσικός, γνωστός με το όνομα Boy, έγραψε τα σάουντρακ σε φιλμ και θεατρικές παραστάσεις, ενώ έχει κυκλοφορήσει σόλο δίσκους αλλά και ένα cd με το ντουέτο Mary And The Boy.
Ως σκηνοθέτης, έχει γυρίσει δύο ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού, το «Κλαις;» και το «Ροζ», που βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στην πρώτη του ταινία έπιανε τον παλμό μιας παρέας νέων παιδιών στην Αθήνα, ενώ στη δεύτερη εξιστορούσε τη σχέση μεταξύ ενός μοναχικού τύπου γύρω στα 25, με μια 11χρονη από την Ουκρανία.
Την Τετάρτη ο Αλέξανδρος, ο Boy δηλαδή, θα μας παρουσιάσει στον «Σταυρό του Νότου» (μαζί με τον Felizol) το τελευταίο του άλμπουμ «Please make me dance». «Ο τίτλος του αποτελεί, μάλλον, μια πρόσκληση» επισημαίνει. «Νομίζω ότι στην προκειμένη περίπτωση ζητούσα από κάποιον να με κάνει να χορέψω ή με άλλα λόγια να αντιδράσω, να ξανανιώσω ότι το σώμα μου μου ανήκει». Κι αν ο τίτλος του είναι πρόσκληση, το περιεχόμενό του δεν πάει πίσω. Βεβηλώνει το «Πάτερ Ημών» με μια ποστ-πανκ απαγγελία, διασκευάζει βιομηχανικά το «Της Δικαιοσύνης Ηλιε», ενώ μπερδεύει δικούς του στίχους με αποσπάσματα από ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη και του Τάσου Λειβαδίτη..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου