Διακοπές!

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Μαριναλέντα: Ένα χωριό της Ισπανίας δείχνει το δρόμο!

Ενώ εδώ η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να εφαρμόσει το πλεόν καταστροφικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο της με τον "Καλλικράτη", η ιστορία ενός χωριού της Ισπανίας μας δείχνει τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αν τολμούσαμε...
Τέτοια φαινόμενα φοβούνται προφανώς οι κρατούντες και θέλουν να στερήσουν από τους πολίτες την οποιαδήποτε δυνατότητα ελέγχου της εξουσίας.


Ας πάμε, όμως στη Μαριναλέντα:

-Να πεις για τη μηδενική ανεργία;
-Να αναφερθείς στην εργάσιμη ημέρα των 6 1/2 ωρών;
-Να αναφερθείς στις δίκαιες αμοιβές για όλους;
-Να πεις για τα 12 ευρώ το μήνα που πληρώνουν οι γονείς για τον παιδικό σταθμό;
-Να αναφερθείς στην άμεση δημοκρατία που εφαρμόζεται;
-Να μιλήσεις για το ότι δεν υπάρχει αστυνομία;

Διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του χωριού και θα μείνετε έκπληκτοι.
Μήπως είναι ευκαιρία τώρα με τις Δημοτικές εκλογές να παρέμβουμε με ένα τέτοιο πρόγραμμα;



Marinaleda: Una Utopia Hacia la paz! Χωρίς παπάδες και χωροφύλακες... (Δόξα τω Θεώ!)

Η Μαριναλέντα (http://www.marinaleda.com), µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.
Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. «Ο δήµαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εµείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντας.
Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συ νεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.
Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισµού δεν µοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισµό για να δηµιουργηθούν δουλειές. Γι’ αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Οµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.
Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισµός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωµα. Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη, «εδώ δεν έχουµε χωροφύλακες, θα ήταν µια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήµαρχος. «Δεν έχουµε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χωριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.
«Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουµε πως οι άνθρωποι µπορούµε να δουλεύουµε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήµα».

ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ


ΥΓ. Αρχίζω εντατικά μαθήματα ισπανικών και ετοιμάζομαι για μετανάστευση. Εκτός αν το παλέψω να εφαρμόσουμε το ίδιο σύστημα στα χιλιάδες ακαλλιέργητα στρέμματα του χωριού μου. Να κάνουμε τα Καστέλλια Μαριναλέντα

Οι γνωρίζοντες ισπανικά, δείτε το βίντεο:

3 σχόλια:

Στεφανία Βελδεμίρη είπε...

Μεταναστεύουμε άνετα τώρα. Ισπανικά θα μας μάθουν τα παιδάκια μας που τα παίρνουν κι εύκολα.

She είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση! Τι μπορείς να μάθεις, τι μπορεί ένα σύνολο ανθρώπων να κάνει για να καλυτερεύσει τη ζωή του! Εξαιρετικό! Μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς, αλλά θα τρώγαμε ο ένας τον άλλο...ίσως μπορεί να γίνει αυτό σε μικρές τοπικές κοινωνίες.Μπορεί όμως κι αυτό είναι που δίνει ελπίδα για κάτι καλύτερο. Μπορούμε αρκεί να θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε, να αφοσιωθούμε σε έναν κοινό σκοπό, ενωμένοι και αγαπημένοι. Όσο δύσκολο, άλλο τόσο εύκολο.

kostasst είπε...

Ας μεταναστεύσουμε εσωτερικά, να δημιουργησουμε πολλά τέτοια χωριά, εστίες αντίστασης στη βαρβαρότητα της εποχής... Την καλημέρα μου!