Διακοπές!

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Έγινα δυο ετών!

Μάλιστα κυρίες και κύριοι! Σήμερα κλείνουν ακριβώς δυο χρόνια, που με την προτροπή ενός συναδέλφου του Δημήτρη Α. ξεκίνησα το ταξίδι στο χώρο των μπλογκ. Η πρώτη ανάρτηση ξεκινούσε με ένα κομμάτι που τελικά περιελήφθηκε και στο "Μπαμπά τι είναι το σεξ;" και αρχίζει έτσι:
ΙΜΑΙΡΟΛΟΓΙΟ ΑΙΝΟΣ ΠΑΤΑΙΡΑ - (Μάλων το έγραψα λάθως)
"Ήμουν περήφανος που πάντοτε τηρούσα τις προθεσμίες. Αντίθετα από αυτό που συνηθίζεται, παρέδιδα τα άρθρα μου πριν από το περίφημο "dead line". Κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει στην ερώτησή μου "πότε το θέλεις το άρθρο;", "χθες", διότι εγώ όντως χθες το είχα ήδη παραδώσει!
Και τώρα; Τώρα είναι Κυριακή, το "dead line" έληξε προχθές κι εγώ προσπαθώ γράψω τις πρώτες γραμμές του "Ημερολογίου", κάνοντας συνεχώς ορθογραφικά και συντακτικά λάθη, μπερδεύοντας τα ελληνικά με τα αγγλικά, ξεχνώντας όχι μόνον τι σχεδίαζα να γράψω, αλλά και τι έγραψα στην μόλις προηγούμενη γραμμή.
Το σπίτι είναι χωρισμένο σε εμπόλεμες ζώνες:
Το Παιδί ή Μεγάλος, γράφει αύριο διαγώνισμα στα ελληνικά και έχει πάθει γενικό μπλακ άουτ. Γράφει "δυώροφο", "ειπάρχει", "άλος", "εισόγιο", "αρηθμιτηκή", "επεικίνδινος", "ειπάρχει", "χτηπάω", "υπέφθυνος", "ανάγνοση" και άλλα τέτοια μαργαριτάρια. Η Μαμά κοντεύει να πάθει νευρική κρίση. Να σημειώσω ότι όση ώρα γίνεται ο έλεγχος της ορθογραφίας ο Μεγάλος κάνει δεκάδες αταξίες, κινείται διαρκώς και κάνει διαγωνισμό "καλύτερου ψεύτικου κλάματος" με τη Μικρή. . Το Μωρό αποφασίζει να παρέμβει δυναμικά και με ένα γοερό κλάμα ανεβαίνει στην κορυφαία θέση του βάθρου. Είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής του διαγωνισμού!
Στο μεταξύ ο Μεγάλος καταφέρνει με άγνωστη ουσία και με μεγάλη μαεστρία να βάψει κόκκινα τα άσπρα πλακάκια. Όπως καταλαβαίνετε, για να τα καθαρίσει ξεσπά ένας ακόμη πόλεμος
Την ίδια ώρα η Μικρή με ανακαλύπτει μπροστά στον υπολογιστή καθώς προσπαθώ να γράψω αυτές τις γραμμές και -χωρίς να ξέρω γιατί- κοιτάζοντας την οθόνη ξεσπά σε γέλια.
"Μπαμπά ντελέλα" (που παει να πει "μπαμπά θέλω να καθήσω δίπλα σου, βάλε με στη καρέκλα" -είδατε πόσο λακωνικά εκφράζουν τις επιθυμίες τους τα μικρά παιδιά)
Τι να κάνω κι εγώ, σηκώνομαι, φέρνω μια καρέκλα δίπλα μου και τη βάζω επάνω. Για λίγη ώρα κάθεται ήσυχη και με παρατηρεί.
Όταν περνά η "ενός λεπτού σιγή για τον εργαζόμενο πατέρα", αποφασίζει ότι θέλει να έρθουμε πιο κοντά.
"Μπαμπά, νταλιά" (που πάει να πει "μπαμπά θέλω τώρα αμέσως να με πάρεις αγκαλιά")
Παίρνω αγκαλιά τη μικρή και κερδίζω άλλο ενάμισι λεπτό.
Και τότε... ζξηχξξξδτρυσι;848ακσξρει,κεκδλδορ9φαγ;19,γωιρ
(Που σημαίνει ότι δοκίμασε την τύχη της στο πληκτρολόγιο, όχι μόνο γράφοντας αυτό τον ... κώδικα που μόλις διαβάσατε, αλλά σβήνοντας και τα εξαιρετικής εξυπνάδας σχόλια που είχα γράψει και τώρα πια δεν τα θυμάμαι- αυτό είναι και λίγο ψέμα)
Την κατεβάζω κάτω για να αποφύγουμε τα χειρότερα, ενώ ο εκνευρισμός μου αρχίζει να γίνεται φανερός και τότε μου λεει "Μπαμπά, καλό" και μου χαϊδεύει το μάγουλο. Μετά με φιλάει και με κοιτάζει με το πιο γλυκό βλέμμα του κόσμου.
Δεν ξέρω αν είναι μια μεγάλη εκκολαπτόμενη ηθοποιός, που θα κάνει "διεθνή καριέρα" όπως κι άλλοι Έλληνες σταρ. Αυτό που ξέρω είναι ότι μου φεύγει κάθε διάθεση να τη μαλώσω.
Κι εκεί που ετοιμαζόμουνα να κάνω επίκληση στον "Άγιο Ηρώδη το βρεφοκτόνο", τώρα ανακαλύπτω και πάλι την ευτυχία του να έχεις "ένα και δυο και τρια παιδιά", ακόμη κι αν η κυβέρνηση τελικώς δεν δώσει τα όσα είχε υποσχεθεί στους "τρίτεκνους"...."

Έκτοτε πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι, πολλούς φίλους απέκτησα και ακόμη πιο πολλοί βρήκαν έστω και κάτι μικρό σε αυτό το ιστολόγιο:

13.200 επισκέψεις την πρώτη χρονιά
57.460 επισκέψεις τη δεύτερη
Το σύνολο ξεπερνά τις 70.000!

Οι επισκέπτες έρχονται από 52 διαφορετικές χώρες (από το σεπτέμβριο που άρχισα να το μετράω). Εκτός από την Ελλάδα έρχονται από τις ΗΠΑ, τη Κύπρο, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία, αλλά και από αναπάντεχες περιοχές όπως το Βιετνάμ, τα κατεχόμενα της Παλαιστίνης και άλλες μακρινές περιοχές του πλανήτη...
Παράλληλα οι "μόνιμοι" αναγνώστες έφτασαν αισίως τους 100.
Η alexa τοποθετεί το Ημερολόγιο στην 8η χιλιάδα των ελληνικών ιστολογίων και στην 900η χιλιάδα του κόσμου.

Οι αναρτήσεις πλεόν έχουν φθάσει στον αριθμό 490!

Αυτά... Σβήνω τα κεριά!

7 σχόλια:

Penelope είπε...

Να ζήσετε "σαν τα ψηλά βουνά".

Να μου την φέρετε την μικρή να κάνει παρέα με τον δικό μου μικρό... έτσι για να έχουν κάτι να ασχολιούνται και τα δύο :-)), μπας και βρούμε χρόνο και εμείς να κάνουμε άλλα πράγματα.

kostasst είπε...

Ευχαριστώ και πάλι!

Π.Κ Πετραλώνων και Θησείου του ΣΥΝ είπε...

Αντε και να γίνεις ποντικο-δεικτούμενος...σε όλο το διαδίκτυο...
Πολλά φιλιά ....

kostasst είπε...

Ευχαριστώ!

Phivos Nicolaides είπε...

Συγχαρητήρια και κάθε πρόοδο και καλό!

Στεφανία Βελδεμίρη είπε...

Χρόνια πολλά!!! Πάντα δημιουργικά και δραστήρια. Να πω και χρωματιστά ή θα γίνω βαρετή;

kostasst είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές. Και ναι: Τις θέλω χρωματιστές!