Συγκλονιστική. Ο Παβλόφ είναι ο άστεγο τρελός(;) του θεατρικού του 9.58 fm |Δεν αντέχω άλλο έρχονται συνέχεια". Μόλις είδα την εικόνα, τον θυμήθηκα. Τον αγαπήσαμε πολύ τον Παβλόφ... "ΠΑΒΛΟΦ: Λένε!... ...Το άκουσα στο ραδιόφωνο!... Τεμαχισμένο πτώμα βρέθηκε σε κάδο ανακύκλωσης γυαλιού! Ευχάριστη είδηση! Υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης! Τι άλλο άκουσα; Α! Ότι πτώμα εθεάθη να σουλατσάρει στην πόλη! Αυτό δεν είναι είδηση! Γεμάτη η πόλη πτώματα! Γιατί με κοιτάν συνέχεια; Δε φαίνεται ότι περιμένω το Θεό; Γέμισε ο δρόμος κάμερες! Έχει ζαζέψει ο κόσμος! Τρέχουν πέρα δώθε σαν τρελοί! Ευτυχώς, ο ποδηλατόδρομος θα έχει και ανισόπεδους κόμβους! Το άκουσα στο ραδιόφωνο! Και αστυνόμους με ποδήλατα! Της δημοτικής αστυνομίας! Βέβαια! Τέτοιος που ειν’ ο δήμαρχος τέτοιοι κι οι ψηφοφόροι! Είμαι κι εγώ τρελός! Τ’ ομολογώ! Παβλόφ, το καλλιτεχνικό μου! Δικό σας είναι το χέρι, κυρία μου; Είστε καλά; Δε σας βλέπω καλά! Ούτε κι εγώ είμαι καλά! Μ’ ενοχλούν οι κρυφές σας σκέψεις! Έρχονται συνέχεια! Πως θα τα καταφέρω να τις καταλάβω! Είναι σαν τις γυναίκες! Μια γρια κλαίει και λέει για μια χρυσή αλογόμυγα... Θ’ ανάψω ένα τσιγαράκι και θα την πέσω στο κρεβάτι μου! Ο Άλκης έγινε βασιλιάς! Θα έρθει ο σεκιουριτάς και θα μου πει «απαγορεύεται!»… Τι είναι χειρότερο από την αχαριστία των ανθρώπων; Τα πουλιά δεν ξανάρχονται, οι μέλισσες χάνονται, το φως λιγοστεύει! Τι κρίμα! Χάνω το σήμα του σταθμού! Τα τραγούδια, κύριε, ανήκουν σ’ αυτούς που τα ακούν! Ας γελάσω σαν τρελός! Ένα τσιγάρο φυλακή με βλέπει απ’ την γωνία…"
1 σχόλιο:
Συγκλονιστική.
Ο Παβλόφ είναι ο άστεγο τρελός(;) του θεατρικού του 9.58 fm |Δεν αντέχω άλλο έρχονται συνέχεια". Μόλις είδα την εικόνα, τον θυμήθηκα. Τον αγαπήσαμε πολύ τον Παβλόφ...
"ΠΑΒΛΟΦ: Λένε!...
...Το άκουσα στο ραδιόφωνο!... Τεμαχισμένο πτώμα βρέθηκε σε κάδο ανακύκλωσης γυαλιού! Ευχάριστη είδηση! Υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης! Τι άλλο άκουσα; Α! Ότι πτώμα εθεάθη να σουλατσάρει στην πόλη! Αυτό δεν είναι είδηση! Γεμάτη η πόλη πτώματα! Γιατί με κοιτάν συνέχεια; Δε φαίνεται ότι περιμένω το Θεό; Γέμισε ο δρόμος κάμερες! Έχει ζαζέψει ο κόσμος! Τρέχουν πέρα δώθε σαν τρελοί! Ευτυχώς, ο ποδηλατόδρομος θα έχει και ανισόπεδους κόμβους! Το άκουσα στο ραδιόφωνο! Και αστυνόμους με ποδήλατα! Της δημοτικής αστυνομίας! Βέβαια! Τέτοιος που ειν’ ο δήμαρχος τέτοιοι κι οι ψηφοφόροι! Είμαι κι εγώ τρελός! Τ’ ομολογώ! Παβλόφ, το καλλιτεχνικό μου! Δικό σας είναι το χέρι, κυρία μου; Είστε καλά; Δε σας βλέπω καλά! Ούτε κι εγώ είμαι καλά! Μ’ ενοχλούν οι κρυφές σας σκέψεις! Έρχονται συνέχεια! Πως θα τα καταφέρω να τις καταλάβω! Είναι σαν τις γυναίκες! Μια γρια κλαίει και λέει για μια χρυσή αλογόμυγα... Θ’ ανάψω ένα τσιγαράκι και θα την πέσω στο κρεβάτι μου! Ο Άλκης έγινε βασιλιάς! Θα έρθει ο σεκιουριτάς και θα μου πει «απαγορεύεται!»… Τι είναι χειρότερο από την αχαριστία των ανθρώπων; Τα πουλιά δεν ξανάρχονται, οι μέλισσες χάνονται, το φως λιγοστεύει! Τι κρίμα! Χάνω το σήμα του σταθμού! Τα τραγούδια, κύριε, ανήκουν σ’ αυτούς που τα ακούν! Ας γελάσω σαν τρελός! Ένα τσιγάρο φυλακή με βλέπει απ’ την γωνία…"
Δημοσίευση σχολίου