Διακοπές!

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Είμαι ένας... ομορφούλης!

Πριν από λίγες μέρες, υποψήφιος δήμαρχος Χαλανδρίου (προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ) έβγαλε δελτίο τύπου, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας έλεγε πως "με την παρουσία του και τις τοποθετήσεις του κέρδισε τις εντυπώσεις και την εκτίμηση των γυναικών του Χαλανδρίου"
Εγώ τώρα ως ένας ταπεινός υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου, δεν θα μπορούσα βεβαίως να κάνω τόση... θραύση. Ό,τι όμως χάνω σε ποσότητα, το κερδίζω σε ποιότητα. Διότι έχω μια θαυμάστρια απίθανη, γοητευτική, μοναδική: Την κόρη μου!
Της έλεγα λοιπόν το τραγούδι "Ό,τι μου λείπει το έχεις εσύ" και της εξηγούσα:
"Να εσύ έχεις μακριά ξανθά μαλλιά. Τα δικά μου είναι κοντά και σκούρα"
"Είσαι μικρή ενώ εγώ είμαι μεγάλος"

"Είσαι ομορφούλα, κι εγώ..."

-Μα κι εσύ είσαι ομορφούλης, μπαμπά! Πετάχτηκε και με αποστόμωσε...
Από εκείνη τη μέρα νιώθω κάτι μεταξύ Μπραντ Πιτ και Τζορτζ Κλούνι.

Στη φωτογραφία: Έκθαμβη από τη ...γοητεία μου αγελάς εκ Καστελλίων με κοιτά άναυδη. Είναι να μη γελάς;

2 σχόλια:

Στεφανία Βελδεμίρη είπε...

Μπαμπάδες και κόρες. Δεν είναι μύθος, είναι αλήθεια, μιλάμε για κόλλημα. Μιλώ κι εγώ σαν κόρη, που βλέπω τον μπαμπά μου ακόμη σαν τον Αλέν Ντελόν, και τον Γκάντι μαζί! :)))

kostasst είπε...

...παράξενος συνδυασμός! την καλημέρα μου σε όλη την οικογένεια!