«Είµαστε µια οικογένεια κοµµουνιστών «παλαιού τύπου» όπως µας λένε µερικοί δήθεν «κοµµουνιστές» ειρωνικά. Και δεν ξέρουν οι ανόητοι πώς εµείς θέλουµε να είµαστε έτσι παλαιού τύπου, αφού ό κοµµουνισµός είναι ένας ανέκαθεν και δεν πρόκειται ν' αλλάξει στους αιώνες των αιώνων. Οπότε τι θα πει παλαιού τύπου; Λέτε και υπάρχουν πολλοί κοµµουνισµοί και µάλιστα και κοµµουνισµός νέου τύπου. Δηλαδή είναι να τραβάς τα µαλλιά σου με το τι ανοησίες λέγονται από τούς απανταχού και τόσων προσώπων ρεβιζιονιστές. Γιατί περιττό να πούµε πώς ό ρεβιζιονισµός και βέβαια πού αυτός είναι και πολλών τύπων και πολλών προσώπων, προσωπείων το πιο σωστό. Ή οικογένειά µας ανήκει στόν ανέκαθεν καθαρό, αδιαίρετο και µονολιθικό κοµµουνισµό. Μπορεί κι άλλοι να διατείνονται πώς ανήκουν σε µονολιθικά καί µοναδικά κοµµουνιστικά κόµµατα, αλλά αυτό είναι δικό τους θέµα. Γιατί στό κάτω-κάτω ένας πραγµατικός κοµµουνιστής εαν θέλει να δει τα πράγµατα καθαρά δεν µπορεί παρά να έρθει στο δικό µας κόµµα τό µόνο πού κρατάει τις αρχές –αρχές των µεγάλων του Μαρξισµού όπως ό Μάρξ ό Λένιν ό Στάλιν και άλλων µικρότερων µά άξιων σύντροφων βετεράνων αρχηγών της εργατικής τάξης, στο κόµµα πού είναι το κουκούτσι-κουκούτσικουκούτσι του πιο βέρου, του µόνου βέρου κοµµουνισµού. Εµείς - δηλαδή για να σας το πω έτσι - είµαστε οι µόνοι κοµµουνιστές πιό κοµµουνιστές απ' όλους όσους λένε ότι είναι κοµµουνιστές. Κι ας είναι πιο πολλοί αυτό δεν έχει καµιά σημασία…»
Απόσπασμα από το (σπαρταριστό) βιβλίο του Γιάννη Νεγρεπόντη, «Ένας Μπόμπος πολύ αριστερός». Αφιέρωμα στο Γιάννη Νεγρεπόντη έκανε ο
Αλέξης Βάκης στο "Κόκκινο" κι έτσι θυμήθηκα κι εγώ τον ... Μπόμπο.
Τώρα αν σας θυμίζει κάτι από το σήμερα, δεν φταίω εγώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου