...στη Χρυσοψαρούπολη...

...το Λευκό Παραμύθι με τις ιδέες των παιδιών που βρέθηκαν στο Καλλιτεχνικό Καφενείο Αχαρνέων και τις ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη, συνεχίζεται. Να πω πως την Παρασκευή το βράδυ, στο Καφενείο θα είναι οι Mirror Way που θα σας προσφέρουν εναλλακτικές μουσικές γεύσεις μέσα από διασκευές γνωστών ελληνικών και ξένων κομματιών... Θα έχετε λοιπόν την ευκαιρία να δείτε την έκθεση, να ακούσετε μουσική και να γνωρίσετε από κοντά την υπέροχη παρέα του Καφενείου!



...η συνέχεια:

Ο Ίσον έκλεισε την πόρτα πίσω του και τα δυο παιδιά έμειναν μόνα τους στο βαγόνι. Δεν πρόλαβαν ούτε να μιλήσουν για την παράξενη κατάσταση κι ένιωσαν πως το τρένο προσγειωνόταν. Πήγαν να κοιτάξουν από το παράθυρο. Κάτω τους απλώνονταν λιβάδια με κατάλευκα λουλούδια, σα να ήταν χιονισμένα. Στη μέση μόνο του ένα κόκκινο σπιτάκι. Από την καμινάδα του έβγαινε αντί για καπνό, παγωτό χωνάκι…
-Πραγματικός «πύραυλος», είπε ο Σοκοφλής, καθώς είδε το παγωτό χωνάκι να υψώνεται στον ουρανό και να περνά με ταχύτητα μπροστά από το παράθυρο του τρένου.
Η Σελίνα πάλι είχε απορροφηθεί να κοιτάζει κάτι παράξενα φτερωτά χρυσόψαρα που πετούσαν στον ουρανό.
-Επόμενη στάση, Χρυσοψαρούπολη. Παρακαλούνται οι κύριοι επιβάτες να αποβιβαστούν για πικ νικ. Ο συρμός θα παραμείνει στο σταθμό για την επόμενη ώρα. Ο μηχανοδηγός και το πλήρωμα του τρένου σας εύχονται μια ευχάριστη διαμονή…
Το τρένο προσγειώθηκε δίπλα στο κόκκινο σπίτι, που όπως φαίνεται ήταν ο σταθμός. Μόλις κατέβηκαν βρήκαν να τους περιμένει ένα μεγάλο καλάθι. Επάνω υπήρχε μια ταμπελίτσα: Καλάθι για πικ νικ. Προσοχή κατά τη μεταφορά.
Ο Σοκοφλής και η Σελίνα το έπιασαν από τα δυο χερούλια και πήγαν για το λιβάδι. Κάθισαν ανάμεσα στα κατάλευκα λουλούδια και το άνοιξαν. Πάνω –πάνω υπήρχε ένα άσπρο τραπεζομάντιλο που η Σελίνα το πήρε και το άπλωσε κάτω.


Ο Σοκοφλής που πεινούσε πολύ πήρε ένα παγωτό βανίλια και το εξαφάνισε στο λεπτό.
Μέσα στο καλάθι υπήρχαν όλα τα καλά σε άσπρο χρώμα:
Μυρωδάτος πουρές, μακαρόνια με κρέμα γάλακτος, μπουκάλια με γάλα και ξινόγαλα, γιαούρτι και τζατζίκι, σουβλάκια κοτόπουλου με χαλούμι, κομμάτια τυρί φέτα, ρύζι στον ατμό…
Τα άπλωσαν στο τραπεζομάντιλο και ρίχτηκαν στο φαγητό με απίστευτη όρεξη.
Τα χρυσόψαρα πετούσαν χαρούμενα γύρω τους. Τα τάιζαν με κομματάκια άσπρου ψωμιού, που πολύ τους άρεσαν…



Όταν τα παιδιά μάζεψαν τα πράγματα, τα χρυσόψαρα ήρθαν κουβαλώντας ένα τεράστιο λευκό γαρίφαλο που το πρόσφεραν στο Σοκοφλή. Η μυρωδιά του ήταν κα-τα-πλη-κτι-κή.
Τότε το τρένο σφύριξε μια φορά και τα παιδιά βιάστηκαν να πάνε στο Σταθμό. Η ώρα είχε περάσει.
Όταν ανέβηκαν στο βαγόνι η πόρτα έκλεισε μόνη πίσω τους και από το μεγάφωνο ακούστηκε:
-Επόμενη στάση Χώρα των Πεταλούδαν. Παρακαλούνται οι κύριοι επιβάτες να ξεκουραστούν…. Τους θέλουμε φρέσκους –φρέσκους στο ταξίδι μας! Ο μηχανοδηγός και το πλήρωμα σας εύχονται έναν ύπνο γεμάτο όμορφα όνειρα. Τα φώτα θα χαμηλώσουν…
Τα φώτα χαμήλωσαν και μια όμορφη νανουριστική μουσική άρχισε ν’ ακούγεται. Τα παιδιά ξάπλωσαν στους μαλακούς καναπέδες και σιγά- σιγά αποκοιμήθηκαν….

…συνεχίζεται…