Εκλογές, γυναίκες και... "γκόμενες"! (και ένα ανέκδοτο)

Δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει το εκπληκτικό "Γυναίκες και Πολιτική" της Ροσάνα Ροσάντα (δυσεύρετο πλέον -εκδόσεις Οδυσσέας)...
Εκεί πήγε ο νους μου όταν κατέφθασε ένα e-mail με διάφορες υποψήφιες που καθώς φαίνεται προσπαθούν να εκλεγούν αναδεικνύοντας τα φυσικά τους προσόντα. Στην ουσία, αναπαράγοντας ένα σεξιστικό πρότυπο που συνδυάζει τη βουλευτίνα με την playmate, μάλλον μας στέλνουν απελπιστικά πίσω.
Νομίζω πως ούτε οι γυναίκες θέλουν τέτοια σχέση με την πολιτική, όπου το ανορθωμένο με πλαστική ή φτιαγμένο στο photoshop στήθος μιας υποψήφιας βουλευτίνας, της προθέτει σταυρούς, πετώντας έξω από το κοινοβούλιο άξιους και άξιες συνεδέλφους τους...

Για γέλια ή για κλάματα είναι λοιπόν η διαμάχη ΝΔ και ΛάΟΣ προκειμένου να εντάξουν στα ψηφοδέλτια τους τη γνωστή ...ακτιβίστρια Μαρίνα Τσιντικίδου και άλλες καλλονές;

Τι θέλει να μας πει το κορίτσι από την Κρήτη που παίρνει όπλο και σουτιέν για να μπει στη βουλή;

Σε αντίθεση με αυτή την κυριαρχία της εικόνας, υπάρχουν άλλες, άξιες γυναίκες που δίνουν τη μάχη τους χωρίς να παίρνουν πόζες...
Θα ήθελα να μιλήσω γι' αυτές, ανεξάρτητα με τον πολιτικό χώρο όπου ανήκουν. Μπορεί να διαφωνώ με τις κομματικές επιλογές, υποκλίνομαι όμως στις ικανότητες, το ήθος και τη μαχητικότητα τους.
Προσοχή: Μιλάω για υποψήφιες που έχω λίγο πολύ γνωρίσει και εκτιμήσει
Ξεχωριστή θέση ανάμεσα τους έχει η κυρία Μαρία Πίνιου- Καλλή, επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας των Οικολόγων - Πράσινων.

Λίγα αποσπάσματα από το βιογραφικό της:
"Γεννήθηκε στη Θάσο και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συνελήφθηκε και εξορίστηκε στη Γυάρο. Σπούδασε γιατρός με ειδικότητα δερματολόγου. Οι σπουδές της αυτές της έδωσαν τη δυνατότητα να εξετάζει θύματα βασανιστηρίων όταν ήταν μέλος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας και συγχρόνως συντονίστρια των ιατρικών ομάδων της.
Το 1989 ίδρυσε στην Αθήνα το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων. Το 1993, ως μέλος του προεδρείου του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάσταση Θυμάτων Βασανιστηρίων, εκπροσωπώντας σε αυτό το προεδρείο την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ήταν υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης. Το 1993 ήταν υποψήφια για το βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Γαλλικής Δημοκρατίας.
...Από το 1998 έως το 2003 υπήρξε η πρώτη εκλεγείσα πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κέντρων Αποκατάσταση Θυμάτων Βασανιστηρίων, με συμβουλευτικό στάτους στα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά τη δράση της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο συνελήφθηκε 5 φορές και την τελευταία όταν επισκέφθηκε τον Αραφάτ τις τελευταίες μέρες και προσπάθησε να εξετάσει θύματα από τη σφαγή στην Τζενίν και θεωρήθηκε ανεπιθύμητο πρόσωπο από το Ισραήλ..."
Την γνώρισα κατά τη διάρκεια ρεπορτάζ για τα βασανιστήρια στη δεκαετία του 90. Καταλάβαινες αμέσως με τι σημαντική και δυναμική προσωπικότητα είχες να κάνεις...
Κατά πάσα πιθανότητα (εκτός αν υπάρξουν τεράστιες εκπλήξεις) η γυναίκα αυτή θα μείνει εκτός Βουλής. Στη θέση της θα μπει η κάθε... "Μπάρμπι"...

Δεν έχω γνωρίσει την ίδια την Αλέκα Παπαρήγα, αλλά τον πρόωρα χαμένο σύζυγό της, άνθρωπο χαμηλών τόνων και μεγάλης ευρυμάθειας. Παρά τις ενστάσεις μου, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω την ξεχωριστή και διακριτή παρουσία της στην πολιτική σκηνή.

Το βιογραφικό της από τη "Βικιπαίδεια":
" Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Νοεμβρίου του 1945. Γονείς της ήταν ο Νίκος και η Κική Δρόσου. Σπούδασε στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατόπιν εργάστηκε ως υπάλληλος σε επιχειρήσεις και ως εκπαιδευτικός. Το 1961 συμμετείχε στο Κίνημα Ειρήνης. Ήταν μέλος του γραφείου οργάνωσης της νεολαίας της Ε.Δ.Α. και γραμματέας του γραφείου Σπουδάζουσας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Το 1968 εντάχτηκε στο Κ.Κ.Ε. Το 1974 έγινε μέλος του γραφείου της Επιτροπής Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Αθηνών και ασχολήθηκε με το γυναικείο κίνημα. Υπήρξε μεταξύ των ιδρυτικών μελών της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας και συμμετείχε στη διοργάνωση εκδηλώσεων για το Διεθνές Έτος της Γυναίκας. Το 1978 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και το 1986 μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Στις 27 Φεβρουαρίου 1991 εξελέγη γενική γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, θέση στην οποία επανεξελέγη και από το επόμενο συνέδριο του κόμματος στις 26 Μαΐου 1996. Στο συνέδριο του 2009 που ολοκληρώθηκε στις 22 Φεβρουαρίου, εξελέγη για άλλη μια φορά γραμματέας του κόμματος. [2] Ήταν η πρώτη γυναίκα γενική γραμματέας του Κ.Κ.Ε. και η πρώτη γυναίκα αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα. Εκλέγεται βουλευτής Β΄ Αθηνών με το Κ.Κ.Ε. από τις εκλογές του 1993 μέχρι σήμερα."


Στη Α' Αθήνας, η δημοσιογράφος Φωτεινή Πιπιλή τιμά με τη συμμετοχή της το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας...
Ότι και να πω είναι λίγο για μια γυναίκα με την οποία συνεργάστηκα για αρκετά χρόνια και έμαθα ό,τι έμαθα από τηλεόραση. Δυναμική και με βαθιά μόρφωση, χωρίς να σηκώνει μύγα στο σπαθί της, χωρίς να υποκύπτει σε κανένα, προχωρούσε πάντοτε το ρεπορτάζ σε βάθος. Την είδα και να διοικεί με μεγάλη επιτυχία την επιχείρηση Διαφημίσεων και Τουρισμού του Δήμου Αθηναίων. Λίγα στοιχεία από το βιογραφικό της:
"...Πρώτη γυναίκα ρεπόρτερ στην ελληνική τηλεόραση (1973).Οι συνεχείς της πτήσεις με στρατιωτικά και πολιτικά ελικόπτερα και αεροπλάνα για την κάλυψη ,επί σειρά ετών, επικίνδυνων αποστολών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ,της έδωσαν το προσωνύμιο «Ιπτάμενη Ρεπόρτερ» Πρώτη -με πολύ μεγάλη διαφορά από το δεύτερο εκλεγμένο -Δημοτική Σύμβουλος στην Ελλάδα, επί τρεις συνεχείς τετραετίες (1994-1998-2002). Πρώτη ως δημοσιογράφος -από το 1976- ασχολήθηκε με τα ζώα και την προστασία τους, καθιερώνοντας ειδική στήλη με το τίτλο «Μόνο για φιλόζωους» στο γυναικείο περιοδικό Πάνθεον (1976).Πρώτη αυτή ως Δημοτική Σύμβουλος ,ασχολήθηκε με την προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (1994). Πρώτη ως τηλεοπτική δημοσιογράφος ξεκίνησε από τον Antenna με την εκπομπή της «Αυτά και Άλλα» -1991-1994 ειδικά αφιερώματα που αναδείκνυαν τις φυσικές ομορφιές της Ελλάδας, με έμφαση στα πολιτιστικά στοιχεία του παρελθόντος και στον υδάτινο πλούτο της χώρας...
...Η πλέον γνωστή πρωτοποριακή δράση της Φωτεινής Πιπιλή ως Δημοτική Σύμβουλος Αθηναίων- με διεθνή εμβέλεια- είναι το εθνικό πρόγραμμα «Καθαρές θάλασσες και ακτές» που δημιούργησε για λογαριασμό του ΥΠΕΧΩΔΕ από το 1994 έως και το 2004. Κορωνίδα αυτής της δραστηριότητας -για την οποία έλαβε τα επίσημα συγχαρητήρια της πολιτικής και πνευματικής ηγεσίας του τόπου αλλά και της Επιτρόπου Περιβάλλοντος της Ε.Ε. Margaret Walstrom- είναι η δημιουργία της ιστοσελίδας www.thalassa.gr . Το www.thalassa.gr ανακηρύχθηκε ως μία από της δέκα καλύτερες ελληνικές ιστοσελίδες με ‘επισκεψιμότητα εκατοντάδων χιλιάδων επισκεπτών έως και σήμερα ,από όλον τον κόσμο.Έχει ήδη εκδώσει δύο βιβλία με δικές της φωτογραφίες :“Τα καλλίτερά μου Σαββατοκύριακα» Εκδόσεις Λιβάνη, και«Ολυμπιακή Γη» -2004..."

Η Ελένη Πορτάλιου, υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Αθήνας.

Με την Ελένη έχουμε βρεθεί δίπλα- δίπλα σε κοινούς αγώνες για μια πόλη που ονειρευόμαστε. Μαχητική και με μεγάλη γνώση των θεμάτων που αφορούν στην πόλη, το περιβάλλον και την οικολογία, μας βοήθησε ιδιαίτερα στον αγώνα μας να σώσουμε τη Ρεματιά στο Χαλάνδρι. Αγώνας που στέφθηκε από επιτυχία.
Είναι καθηγήτρια στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και δημοτική σύμβουλος δήμου Αθηναίων με την Ανοιχτή Πόλη. Σταθερά παρούσα στο χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς από τη δικτατορία μέχρι σήμερα. Είναι γνωστή και από το πανεπιστημιακό κίνημα... Μετέχει, επίσης, στο φεμινιστικό κίνημα. Αγωνίζεται για ένα ΣΥΡΙΖΑ με ισότιμη και δημοκρατική συμμετοχή στις αποφάσεις όλων των μελών του. Ως δημοτική σύμβουλος έχει συμβάλλει τα μέγιστα για τη σωτηρία της Αθήνας από τον... δήμαρχό της!

Η Μάγια Τσόκλη, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι μόνο μια δεινή ταξιδεύτρια, αλλά και μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Έχουμε συναντηθεί σε πολυ διαφορετικές στιγμές και υπήρξαμε παρ' ολίγον συνεργάτες στο Passport. Έχει προφανώς εξασφαλισμένη την είσοδο της στην επόμενη βουλή, όπου ελπίζω να δώσει κάτι από την πολύτιμη πείρα των ταξιδιών της

Αντί βιογραφικού, απόσπασμα από συνέντευξή της στο Γιάννη Θεοδωράκη:

"...Η Μάγια Τσόκλη γεννήθηκε στο Παρίσι. Μετά ακολούθησε τον πατέρα της στη Γερμανία, το χαμόγελο της όμως προδίδει ότι έζησε όλα τα καλοκαίρια της στη λευκή και χαρούμενη Ύδρα. Σπούδασε Κοινωνιολογία, δούλεψε στη μόδα (στην αρχή κοντά στον Τσεκλένη) και το 1999 άρχισε μαζί με τον σκηνοθέτη Χρόνη Πεχλιβανίδη την ταξιδιωτική εκπομπή «Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα». Έπειτα από μερικά χρόνια μελαγχόλησε και άρχισε να ταξιδεύει στο εξωτερικό.

Πέρασες ωραία χρόνια ταξιδεύοντας στην Ελλάδα;
Κοίταξε, όταν πριν από 11 χρόνια ξεκινήσαμε την εκπομπή ανακάλυψα κι εγώ την Ελλάδα. Τα πρώτα χρόνια είχα τον ενθουσιασμό του εξερευνητή, μετά το κριτικό βλέμμα του γνώστη και στο τέλος μελαγχόλησα. Δεν καταλάβαινα πώς μπορεί κανείς να περιφρονεί τέτοια ομορφιά. Κυρίως με εξαγρίωναν οι οικιστικοί σκουπιδότοποι.

Δεν υπήρχαν εξαιρέσεις; Φροντισμένα μέρη, ευτυχισμένοι άνθρωποι;Η Ελλάδα είναι διάσπαρτη από μικρούς παραδείσους. Η Ύδρα παραμένει ένα φωτεινό παράδειγμα, το Καστελλόριζο, η ενδοχώρα της Τήνου που κι αυτή βιάζει σιγά σιγά τα παράλιά της, τα Ζαγοροχώρια φυσικά, που είναι ένα παράδειγμα του πώς ένας τόπος μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς να χάσει την ομορφιά του.

Αντίστοιχα προβλήματα δεν δημιουργεί η ανάπτυξη και στην υπόλοιπη Ευρώπη;
Προφανώς και δημιουργεί. Υπάρχουν όμως και αμέτρητα παραδείγματα προς μίμηση. Τελευταία στην Ισπανία ζήλεψα μια ενδιαφέρουσα κρατική επιχείρηση. Το υπουργείο Τουρισμού έχει αγοράσει ιστορικά μνημεία- το Ιμαρέτ, ας πούμε, στην Καβάλα- τα έχει αναστηλώσει και έχει κάνει μία αλυσίδα από εξαιρετικά ξενοδοχεία, τα «Ρaradores». Εδώ δείτε πώς κατάντησαν τα «Ξενία».

Η Ισπανία,θα σου πουν,είναι μια ευρωπαϊκή υπερδύναμη.
Πάμε λοιπόν στην Αφρική. Η Μποτσουάνα, την οποία συνήθως σατιρίζουν οι πολιτικοί μας, είναι ένα θαύμα. Έχει καταφέρει να έχει μέση τάξη, πηγαίνουν όλοι στο σχολείο και έχει τουρισμό υψηλότατου επιπέδου. Υπάρχουν lodges υπερπολυτελείας για πελάτες που πληρώνουν 15.000 δολάρια για μια βραδιά. Περιττό να σου πω ότι είναι καλύτερη από εμάς στη διαφάνεια: είναι Νο 36, εμείς είμαστε Νο 57.

Ας γίνουμε λοιπόν Μποτσουάνα.
Δεν θα ήταν άσχημα. Αλλά εμάς μας χαρίστηκε ένα από τα πιο προνομιούχα «οικόπεδα» του κόσμου και εμείς το έχουμε εγκαταλείψει..."

...Και ένα επίκαιρο ανέκδοτο:
"Μια μέρα σκοτώθηκε μια γυναίκα που ήταν μεγάλη πολιτικός και μεγαλοστέλεχος στο κόμμα της, με υπουργεία και πολλές περγαμηνές.
Όταν έφτασε στον άλλο κόσμο, την υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος και της λέει:

- "Που θα ήθελες να περάσεις την αιωνιότητα σου, στην Κόλαση ή στον Παράδεισο;" Εκείνη το σκέφτεται λίγο και λέει:
- "Δεν είμαι σίγουρη."
- "Τότε", λέει ο Άγιος Πέτρος, "θα κάνουμε το εξής, θα περάσεις 24 ώρες στην Κόλαση και 24 ώρες στον Παράδεισο και μετά αποφασίζεις."

Η πολιτικός συμφωνεί. Πάνε λοιπόν, στην Κόλαση.

Εκεί η πολιτικός βλέπει όλους τους πολιτικούς φίλους της που είχαν πεθάνει να παίζουν γκολφ, να ποντάρουν στο καζίνο, να πίνουν σαμπάνια, να φλερτάρουν με ωραίους άντρες και πανέμορφες γυναίκες και γενικά να διασκεδάζουν πολύ..
Ακόμα και ο Διάβολος ήταν μαζί τους και κάνανε παρέα, λέγοντάς τους τα καλύτερα και πικάντικα ανέκδοτα.
Όλα πολύ ωραία και η πολιτικός περνούσε υπέροχα.
Πριν όμως να το καταλάβει, πέρασαν οι 24 ώρες και ήρθε ο Άγιος Πέτρος να την πάρει να πάνε στον Παράδεισο.

Ο Παράδεισος ήταν ένα πολύ ήσυχο μέρος με ήρεμη ατμόσφαιρα, οι άγγελοι έπαιζαν γαλήνια μουσική με τις άρπες και τις λύρες τους, οι φιλόσοφοι μιλάγαν για τη ζωή και το θάνατο και όλοι μαζί συζητούσαν με τον Θεό που ήταν πολύ γλυκός κι ευχάριστος τύπος.

Η πολιτικός αισθανόταν πολύ όμορφα και πριν να το καταλάβει, πέρασαν και αυτές οι 24 ώρες, ώσπου ήρθε ο Άγιος Πέτρος να τι ρωτήσει τι αποφάσισε τώρα που είδε και τα δύο μέρη.
Η πολιτικός το σκέφτεται λίγο και του λέει:
- "Ο Παράδεισος ήταν πολύ ωραίος και γαλήνιος, αλλά στην Κόλαση ήταν όλοι οι φίλοι μου και διασκέδαζαν πιο πολύ, οπότε θα προτιμήσω την Κόλαση." *
Ο Άγιος Πέτρος σέβεται την επιθυμία της και την στέλνει στην Κόλαση.*

Όμως, η Κόλαση ήταν λίγο διαφορετική τώρα, ένα διαλυμένο μέρος με αποπνικτική ατμόσφαιρα και όλοι οι φίλοι της πολιτικού δούλευαν στα κάτεργα και κουβαλούσαν τεράστιες πέτρες, ενώ και ο Διάβολος ήταν πάνω από τα κεφάλια τους και τους διέταζε συνεχώς.

Η πολιτικός δυσαρεστημένη πάει και τον ρωτά:

- "Τι έγινε εδώ; Προχθές όλα ήταν τόσο ωραία και όλοι διασκέδαζαν."

Και ο Διάβολος της απαντά:
"Τότε είχαμε προεκλογική εκστρατεία. Σήμερα μας ψήφισες!!!"

Διαμαρτυρία 118 κατοίκων της Αγίας Παρασκευής για δρόμο- καρμανιόλα

Σχεδόν το σύνολο των κατοίκων της οδού Σικελιανού έχουν υπογράψει το κείμενο που ακολουθεί. Ελπίζω ο δήμαρχος να μη μας γράψει στα παλιά του τα παπούτσια κατά την προσφιλή του τακτική και αυτή τη φορά να απαντήσει.
(Εδώ και 3 1/2 μήνες δεν έχει δώσει καμία απάντηση σε ό,τι αφορά στην παιδική χαρά, που βρίσκεται στον ίδιο δρόμο. Σημειώνω ότι η πρόσβαση των παιδιών στο δρόμο -καρμανιόλα δεν εμποδίζεται από ...τίποτε. Οι γονείς πρέπει να έχουν τα μάτια τους "δεκατέσσερα")
Ακολουθεί το κείμενο των κατοίκων:

Διαμαρτυρία κατοίκων Οδού Σικελιανού

Εμείς οι κάτοικοι της οδού Σικελιανού, στον Παράδεισο Αγίας Παρασκευής, που υπογράφουμε το πιο κάτω κείμενο διαμαρτυρόμαστε προς το Δήμο Αγίας Παρασκευής και κάθε αρμόδιο φορέα για τον κυκλοφοριακό φόρτο που δέχεται ο δρόμος μας, μετά την κατασκευή της Αττικής Οδού και τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που την ακολούθησαν.
Η κατάσταση σήμερα είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη με τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που περνούν καθημερινά από το δρόμο μας και συχνά με μεγάλη ταχύτητα.
Τα πεζοδρόμια είναι πρακτικά ανύπαρκτα και έτσι γονείς με μωρά στο καρότσι, μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι, εμποδιζόμενα άτομα και άτομα με αναπηρία αναγκάζονται να κινούνται στη μέση του δρόμου με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα.
Πριν θρηνήσουμε θύματα προτείνουμε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα ώστε αν περιοριστούν στο ελάχιστο οι κίνδυνοι.
Ως πρώτο μέτρο προτείνουμε τη μετατροπή της οδού Σικελιανού σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας, με πρασιές και πεζοδρόμια που να επιτρέπουν στους πεζούς να κινηθούν με ασφάλεια και να αναγκάζουν τους οδηγούς να μειώνουν την ταχύτητά τους.

Ακολουθούν 118 υπογραφές κατοίκων της οδού Σικελιανού

Αυτές είναι οι πρώτες δυο σελίδες...

Με τη διατροφή στη μάχη κατά της νέας γρίπης

Το διάβασα στην ιστοσελίδα http://www.medidiatrofi.gr/ και το βρήκα εξαιρετικά χρήσιμο για τις μέρες γρίπης που ζούμε:

ΘΩΡΑΚΙΣΤΕΙΤΕ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΓΡΙΠΗ
Γράφει :
Αδαμίδου Ιωάννα
Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος , MS , RD


Οι περισσότεροι από εμάς ενημερωνόμαστε σε καθημερινή βάση για τις εξελίξεις που αφορούν στη νέα γρίπη, εν μέρει όμως πανικοβαλλόμαστε διερωτώμενοι τι θα μπορούσαμε να κάνουμε προκειμένου να προστατευθούμε όσον το δυνατόν καλύτερα από τούτη τη νέα ίωση προτού έρθει ο χειμώνας.
Παράλληλα, καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες τροφών οι οποίες όμως δεν διαθέτουν πάντα όλα εκείνα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που θα δυναμώσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Το καλύτερο λοιπόν που έχουμε να κάνουμε πέρα από το να φροντίζουμε την υγεία μας και να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, είναι να προσθέσουμε ορισμένες τροφές στο διαιτολόγιό μας οι οποίες θα θωρακίσουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα ενάντια στη νέα αυτή μορφή γρίπης.

Τροφές και συστατικά που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού είναι τα εξής:
* Πρωτεΐνη – απαραίτητη για την αναδόμηση των κυττάρων και ιστών του σώματος.
Καλές πηγές πρωτεΐνης αποτελούν το κρέας (κατά προτίμηση δίχως πολύ λίπος), τα όσπρια, τα αυγά και η σόγια.

* Όλες οι αντιοξειδωτικές ουσίες, με πρωτοπόρο την βιταμίνη C – μια από τις ισχυρότερες αντιοξειδωτικές ουσίες που συμμετέχει σε πολλές διεργασίες στον ανθρώπινο οργανισμό. Εντοπίζεται σε ιδιαίτερα μεγάλες συγκεντρώσεις στα μάτια και σε μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων που ονομάζονται ουδετερόφιλα, για προστασία ενάντια στο επιβλαβές για τον οργανισμό μας οξειδωτικό στρες.
Όλα τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν βιταμίνη C, ωστόσο τα εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέιπ φρούτ) και τα ακτινίδια περιέχουν πολύ περισσότερο. Επίσης καλές πηγές είναι οι πιπεριές, η πατάτα, η τομάτα, το λάχανο, ο μαϊντανός και η ρόκα.

* Βιταμίνη Α – ενισχύει την άμυνα του οργανισμού.
Αξιόλογες πηγές βιταμίνης Α είναι η κολοκύθα, η γλυκοπατάτα και το καρότο.

* Ψευδάργυρος – συμβάλλει στην παραγωγή αντισωμάτων και είναι το ιχνοστοιχείο-κλειδί για την εύρυθμη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος σύμφωνα με αμέτρητες ερευνητικές ενδείξεις.
Εμπεριέχεται στο κρέας και το ψάρι, όπως επίσης και στους ξηρούς καρπούς, τα όσπρια και τα προϊόντα ολικής αλέσεως.

* Σκόρδο – αντιμικροβιακό, αντιιικό και αντιπαρασιτικό. Τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Κυκλοφορεί και σε μορφή σκευάσματος για όσους δεν συμπαθούν την γεύση του ή την δυσάρεστη οσμή που αφήνει στο στόμα.

* Προβιοτικά – συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος. 60% του ανοσοποιητικού μας συστήματος εδρεύει στην γαστρεντερική κοιλότητα, άρα ένα υγιές γαστρεντερικό συνεπάγεται και ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Η κατάχρηση αντιβιοτικών όμως καταστρέφει σταδιακά την φυσική χλωρίδα του εντέρου, η οποία μπορεί να αναζωογονηθεί με την κατανάλωση γιαουρτιού, που είναι πλούσιο σε προβιοτικά.

Αναμφισβήτητα, οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας κάνουν τον οργανισμό μας πιο ευαίσθητο και επιρρεπή σε κρυολογήματα και ιώσεις, ενώ ο συνωστισμός που δημιουργείται στους εσωτερικούς χώρους τους κρύους μήνες αποτελεί πρόσφορο έδαφος για τη μετάδοση τους. Η φροντίδα της υγείας και η τήρηση των κανόνων υγιεινής είναι απαραίτητες, σε συνδυασμό με μια διατροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, η οποία θα θωρακίσει τον οργανισμό μας ενάντια σε κάθε είδους ίωση.

Πηγές:
~ Adamidou J. (2001) Effect of oxygen metabolites on acetylcholinesterase – role in asthma?
~ American Dietetic Association (Αμερικανικός Σύλλογος Διαιτολόγων): http://www.eatright.org
~ Holford P. (2004) The Optimum Nutrition Bible. Piatkus.
~ Wardlaw G.M., Hampl J.S., DiSilvestro R.A. (2004), Perspectives in Nutrition. McGraw-Hill. 6th edition.

Η Στυλιάνα Γκαλινίκη και το μαγικό της ρολόι...

…«Τι είναι αυτό που είναι πιο κόκκινο από τα κόκκινα;» Αυτή ήταν μια από τις ερωτήσεις που κανείς στον κόσμο δεν μπορούσε να απαντήσει, έλεγε η Ρόρη. Όμως ο Αριστάκος δεν είχε τέτοιες έγνοιες. Δεν είχε ερωτήσεις. Ή μάλλον είχε πολλές κι ήταν ανόητο να θέτει καινούριες. Ωστόσο έπαιζε πάντα «το παιχνίδι των μάταιων ερωτήσεων» στο οποίο είχε μυήσει τη Ρόρη η μαμά της η Αλγερία, σε χώρους αναμονής «για να περνάει η ώρα και το μυαλό αν μην κάθεται άπραγο»…

Είναι μερικά βιβλία, που καταλαβαίνεις ότι θα αποκτήσεις μαζί τους μια ξεχωριστή σχέση, ήδη από τις πρώτες γραμμές. Και αυτή είναι η περίπτωση του μυθιστορήματος της Στυλιάνας Γκαλινίκη «Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν)». Μαζί με το «Ιμαρέτ» του Γιάννη Καλπούζου και τον «Ανάμιση Ντενεκέ» του Γιάννη Μακριδάκη, είναι τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει την τελευταία διετία.
Αν όμως ο Μακριδάκης μας ταξιδεύει στην πραγματική Χίο, σε ένα μυθιστόρημα- ντοκουμέντο κι αν ο Καλπούζος παρουσιάζει μια εκπληκτική τοιχογραφία της Άρτας του 19ου αιώνα, η Στυλιάνα Γκαλινίκη μας ταξιδεύει στη φανταστική (;) και εμβληματική Σεωρή. Διαβάζοντας ανάποδα το όνομα της αόρατης αυτής πόλης, βρίσκεις τη λέξη «Ήρωες».
Η ελληνική επαρχία σε όλο της το …μεγαλείο και τη μιζέρια. Κουτσομπολιό ατελείωτο και προκρούστεια λογική. Ό,τι ξεχωρίζει πρέπει να το κόβουμε. Ό,τι δεν φτάνει στο ύψος των περιστάσεων το τεντώνουμε μέχρι να σπάσει.
Η σάτιρα δένει με το δράμα. Όπως στην περίπτωση του εκπληκτικού «Ηρώου των Εμπόρων» που παίζει καθοριστικό ρόλο σε όλη την ιστορία. Πλήθος τα ευρήματα της συγγραφέως, που δεν στοχεύουν όμως στον εντυπωσιασμό, αλλά στηρίζουν το μύθο της και κάνουν ακόμη πιο ελκυστική την αφήγησή της.
Όλα τα πρόσωπα, σε μικρούς ή μεγάλους ρόλους παρουσιάζονται με δυνατές πινελιές. Από τον παπά του χωριού που συνομιλεί με το θεό, μέχρι τον καφετζή, τον μπακάλη, τον έμπορο λευκών ειδών, τον καλό αλλά αδύναμο γιατρό, μέχρι το ζευγάρι του πάθους, την Αλγερία και το Μηνά, όλο το φανταστικό χωριό στήνεται με απίστευτη αληθοφάνεια, παρά τα όσα παράξενα συμβαίνουν….
Και από την αρχή μέχρι το τέλος, όλα τα σκεπάζει το χιόνι. Αν προσπαθούσα να σας διηγηθώ απλά την ιστορία μάλλον θα την φτώχαινα. Θα προσπαθήσω να κάνω μια σύντομη περίληψη….
Η Ρόρη, η κεντρική ηρωίδα, μια κινηματογραφίστρια που ζει στο Παρίσι, καλείται να παραστεί στην εκταφή των οστών των γονιών της, στον τόπο καταγωγής της μια μικρή πόλη της Μακεδονίας. Σιγά- σιγά ξετυλίγεται με τη μορφή ενός παζλ το κουβάρι της ιστορίας που οδήγησε στο θάνατο και την κοινή ταφή των γονιών της, στην αποστροφή του χωριού και στη δική της τραυματική φυγή. Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, προσφέροντας ένα είδος λύτρωσης σε όλους.
Τα γεγονότα περιστρέφονται γύρω από ένα κόκκινο, «ισπανικό», σπίτι που θα γίνει το κέντρο του δράματος και του ξεσπάσματος της επαρχιακής πόλης με τα πιο σκοτεινά ένστικτά της. Στο τέλος το σπίτι θα ισοπεδωθεί στην προσπάθεια να εξαφανιστεί η ιστορία.
Ένα ρολόι και ο χρόνος που κυλά, γίνεται βασικό μοτίβο στις σελίδες του βιβλίου:
«Τα ρολόγια μετρούν τον ατέρμονο χρόνο, ενώ ο ατομικός χρόνος είναι πεπερασμένος. Τα ρολόγια είναι μια ωραία επινόηση ελέγχου, ένα μέτρο για το αμέτρητο, ένα ξόρκι για το θάνατο. Τα ρολόγια δεν είναι όπως τα φύλλα ενός ημερολογίου, που τα γυρίζεις στο τέλος της ημέρας. Μετρούν τον χρόνο σαν να μην υπάρχει χρόνος. Οι λεπτοδείκτες περιστρέφονται σαν πλανήτες στο σύμπαν, αέναα και εσαεί (αρκεί αν μη σκαλώσουν, στον φόβο, την αμφιβολία, τη ματαίωση» (συνέντευξη της συγγραφέως στη Γωγώ Καρκάνη, στη FAQ)


Η συγγραφέας φωτογραφημένη από την κόρη της Δήμητρα Ευαγγέλου (δημοσιεύτηκε στη FAQ)

(Στυλιάνα Γκαλινίκη, Όλα πάνε ρολόι (ή σχεδόν), εκδόσεις Μελάνι, σελ. 316)

Παιδικές θλίψεις: Και όμως οι παρεμβάσεις των πολιτών φέρνουν αποτελέσματα

Είδα ένα έντυπο που εκδίδει ο Δήμος Αγίας Παρασκευής, που νομίζω πως πρέπει να προταθεί για το ρεκόρ Γκίνες. Ποτέ σε τόσες σελίδες δεν χώρεσαν τόσες πολλές φωτογραφίες δημάρχου. Μέτρησα πάνω από ...είκοσι (!!!) μέχρι που βαρέθηκα. Προφανώς εμείς πληρώνουμε για την προσωπική του προβολή.
Ο δήμαρχος που έχει όλο το χρόνο να φωτογραφίζεται, δεν έχει το χρόνο να απαντήσει σε έναν πατέρα τριών παιδιών που μένει στο Δήμο του και εδώ και 3 1/2 μήνες έχει θέσει κάποια ερωτήματα για τις παιδικές χαρές.
Ωστόσο η παρέμβαση του Συνήγορου του Παιδιού, που ακολούθησε το φωτορεπορτάζ αυτού εδώ του μπλογκ, έχει δώσει τους καρπούς της έστω και με καθυστέρηση.
Για του λόγου το αληθές να οι φωτογραφίες "Πριν & Μετά" (όλες οι φωτογραφίες "μετά" τραβήχθηκαν χθες το απόγευμα -28/9/09)

Πριν: Το συντριβάνι σε άθλια κατάσταση, εστία μόλυνσης

Μετά: Το συντριβάνι καθαρίστηκε και βάφτηκε!


Πριν: Ο Δήμος αδιαφορώντας πλήρως για την ασφάλεια των παιδιών, αφήνει στο... έλεος τους τον πίνακα του ηλεκτρικού. Από τύχη δεν είχαμε κάποιο θύμα.

Μετά: Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια, να γίνει η παρέμβαση μας, για να δεήσει ο Δήμος να βάλει δυο λουκέτα στον πίνακα του ηλεκτρικού...


Πριν: Επί χρόνια τα σαπισμένα παγκάκια, με τα καρφιά να εξέχουν, έμεναν στη θέση τους παρά τις διαμαρτυρίες.
Μετά: Τα παγκάκια μέσα στην παιδική χαρά αλλάχτηκαν. Δείτε πιο κάτω τι έγινε με τα υπόλοιπα...
Πριν: Συνεχής διαρροή νερού επί μήνες, καλώδια γυμνά που εξέχουν μέσα στο νερό που λιμνάζει. Κανείς δεν δίνει σημασία
Μετά: Ξαφνικά βρέθηκε ο τρόπος αν φτιαχτεί η βρύση, να στρωθεί χαλίκι, να καλυφθούν τα καλώδια. Μα πρέπει να γίνει ολόκληρη φασρία για να κάνουν το αυτονόητο;


Βεβαίως οι αλλαγές αυτές έγιναν με το ...ζόρι. Ακόμη ο χώρος έχει πολλά προβλήματα. Μια βρύσαη για να πιείς νερό δεν υπάρχει, ούτε τουαλέτα. Η συντήρηση του πάρκου είναι ανύπαρκτη. Δείτε αυτό το παγκάκι που μένει διαλυμμένο εδώ και τέσσερις μήνες και ακόμη δεν έχει -έστω- μετακινηθεί:

Αλλά και τα υπόλοιπα παγκάκια έχουν σαπίσει και είναι επικίνδυνα

Τα μάρμαρα μένουν σπασμένα. Το διαλυμμένο δάπεδο της παιδικής χαράς δεν έχει αντικατασταθεί. Το γαρμπίλι παραμένει στη θέση του. Η πόρτα της παιδικής χαράς είναι χαλασμένη (σχεδόν από τότε που φτιάχτηκε!). Σκιά δεν υπάρχει πουθενά...

Παρ' όλα αυτά η παρέμβαση μας έδειξε ότι μπορείς να πετύχεις έστω και λίγα πράγματα, αν δεν παραμείνεις αδρανής. Μόνο η δράση των πολιτών μπορέι να φέρει την όποια αλλαγή. Όσοι ανεβαίνουν στην εξουσία έχουν την τάση να γίνονται... κουφοί.

Ευχαριστώ τον Συνήγορο του Παιιδιού, το troktiko, το elamazi, τον Γιώργο Λάϊο και όλους εκείνους που δίνοντας δημοσιότητα στο θέμα βοήθησαν ώστε να ληφθούν κάποια μέτρα.
Πάντως δνε σταματάμε εδώ. Έχω και άλλες εκπλήξεις για τον ...πολυφωτογραφημένο μας δήμαρχο.

Ποιός ήταν ο ...τρελο- Καμπέρος;

Όταν λέω την κόρη μου "Τρελοκαμπέρο", δεν φαντάστηκα ποτέ ότι την παρομοιάζω με ένα μουστακαλή αεροπόρο. Κι όμως το ανακάλυψα σήμερα με ένα mail της φίλης μου της Θεοδοσίας.
Για του λόγου το αληθές:

Βάφτιση ή γάμος; Κάνε μια ευχή!

Το έμαθα πρόσφατα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Το "Κάνε μια ευχή" (www.makeawish.gr)ανάμεσα στις άλλες του δραστηριότητες, αναλαμβάνει να φτιάξει προκλητήρια και μπομπονιέρες για γάμους και βαφτίσεις. Τα έσοδα χρησιμοποιούνται για καλό σκοπό. Αξίζει νομίζω η δική μας χαρά να δώσει χαρά και σε άλλους ανθρώπους, κι ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για παιδιά.

Διαβάζω:
"Είναι στ' αλήθεια πολύ όμορφο την ημέρα της χαράς σας, την ημέρα του γάμου σας ή της βάφτισης του παιδιού σας, να έχετε την ευκαιρία να δώσετε χαρά σε παιδιά που έχουν ανάγκη να πιστέψουν πως και τα δικά τους όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα!
Μπορείτε να δημιουργήσετε προσκλήσεις και μπομπονιέρες, ακόμη και να προτείνετε στους καλεσμένους σας να κάνουν δωρεά αντί δώρου. Για κάθε δωρεά στέλνουμε ευχαριστήρια επιστολή στους καλεσμένους σας. Εναλλακτικά, μαζί με ή αντί για τις μπουμπουνιέρες μπορείτε να προσφέρετε ευχαριστήριο πάπυρο.
Εσείς επιλέγετε και οι εθελοντές του Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος), στο μαγικό τους εργαστήριο, ετοιμάζουν για σας χειροποίητες μπουμπουνιέρες ή τυλίγουν τους πάπυρους με κορδέλα!"

Τι είναι το Κάνε μια ευχή;
To Make-A-Wish (Κάνε-Mια-Ευχή Ελλάδος) είναι ένας φιλανθρωπικός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που εκπληρώνει τις πιο βαθιές επιθυμίες παιδιών ηλικίας από 3 έως 18 ετών που πάσχουν από σοβαρές αρρώστιες, απειλητικές για τη ζωή τους. To Kάνε-Mια-Eυχή ασχολείται αποκλειστικά με τον ψυχικό κόσμο του άρρωστου παιδιού και όχι με την ίδια την αρρώστια του. Μέσα από τη διαδικασία της ευχής, δημιουργούμε αλησμόνητες εμπειρίες για τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους, με ένα σκοπό: να γεμίσουν δύναμη, να πιστέψουν στη ζωή και να την ξανακερδίσουν! Όταν ένα παιδί δει την επιθυμία του να εκπληρώνεται, ξεχνά πως είναι άρρωστο, καταλαβαίνει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο να συμβεί και αντλεί δύναμη κι ελπίδα για να συνεχίσει να παλεύει για τη ζωή του

Πήρα τηλέφωνο και μια ευγενέστατη υπάλληλος μου είπε για τις δυνατότητες που υπάρχουν. Δείγματα μπορέιτε να δείτε στην ιστοσελίδα της οργάνωσης. Να μερικά:

Το δωμάτιο του μαθητή: Οδηγίες χρήσης

Να σας πω την αλήθεια, εγώ ετοιμάζομαι για Σαββατοκύριακο στα Καστέλλια. Εσείς που μένετε εδώ ίσως βρείτε ενδιαφέρον ένα θέμα που έχω ετοιμάσει για το δωμάτιο του (καλού) μαθητή, με τη βοήθεια της σχολικής ψυχολόγου Μαρίας Σιμπερά και της εκπαιδευτικού Κατερίνας Παγουρτζή
Ίσως από τις πρώτες μέρες του σχολείου να εντοπίσατε κάποια προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί και υπάρχει η πιθανότητα να σχετίζονται και με την -κακή- διαρρύθμιση του χώρου του.
Τώρα το Σαββατοκύριακο ίσως ήρθε η στιγμή να πάρετε κάποιες αποφάσεις και να αλλάξετε τα πράγματα. Μπορεί να εκπλαγείτε από τα αποτελέσματα μικρών παρεμβάσεων και... εκκαθαρίσεων!

Από τη μέρα που το παιδί περνάει για πρώτη φορά το κατώφλι του σχολείου και αρχίσουν οι καθημερινές μαθησιακές υποχρεώσεις του, το παιδικό δωμάτιο αποκτά ένα νέο ρόλο. Από χώρος παιχνιδιού και χαλάρωσης γίνεται πια και χώρος μελέτης. Η κατάλληλη διαμόρφωσή του θα βοηθήσει αποτελεσματικά το παιδί, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις καινούργιες υποχρεώσεις .
Τα σημερινά παιδικά δωμάτια θυμίζουν μικρογραφία πολυκαταστήματος , έτσι που είναι εξοπλισμένα με τηλεόραση, dvd player, videogames, computer ,μουσικά όργανα και άπειρα παιγνίδια.
Μέσα σ' ένα τέτοιο περιβάλλον ,όπως θα διαπιστώσετε σύντομα, είναι πολύ δύσκολο για ένα παιδί να συγκεντρωθεί στα μαθήματά του…

Τήρηση της τάξης στο παιδικό δωμάτιο
Είναι σημαντικό οι γονείς να εξηγήσουν στο παιδί και να του μάθουν να τακτοποιεί τα πράγματά του. Στην αρχή, η τακτοποίηση μπορεί να γίνει με συμμετοχή τόσο του γονιού, όσο και του παιδιού. Θα πετύχουμε πολύ περισσότερα αν παρουσιαστεί σαν παιχνίδι. Μέσω της διαδικασίας της μίμησης, το παιδί θα μάθει σιγά- σιγά από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει. Επιπλέον, σημαντικό είναι να καλλιεργηθεί στο παιδί ένα εσωτερικό κίνητρο για την τακτοποίηση των πραγμάτων του (να συνειδητοποιήσει π.χ. ότι το να τακτοποιεί τα πράγματά του θα έχει πρωταρχικά όφελος για το ίδιο, καθώς θα ξέρει πού μπορεί να τα βρει την επόμενη φορά που θα τα χρειαστεί).
Είναι βασικό ακόμα να υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στους δύο γονείς σχετικά με την αναγκαιότητα κινητοποίησης του παιδιού για την τακτοποίηση του δωματίου του. Αν ο ένας γονιός ενθαρρύνει και θέτει οργανωτικούς κανόνες, τους οποίους ο άλλος αγνοεί η ακυρώνει, το παιδί είναι πιθανό να δυσκολευτεί να ακολουθήσει. Τέλος, σε ό,τι αφορά την τάξη και την καθαριότητα, είναι καθοριστικής σημασίας, οι ίδιοι οι γονείς να δίνουν το καλό παράδειγμα με τη δική τους συμπεριφορά.

Διαρρύθμιση παιδικού δωματίου
Το παιδικό δωμάτιο είναι σημαντικό να αποτελεί χώρο λειτουργικό, αλλά και ελκυστικό για το παιδί.
Κρίνεται σκόπιμο να υπάρχει σαφής διαχωρισμός του χώρου παιχνιδιού, της γωνιάς μελέτης και του χώρου ξεκούρασης. Στο χώρο του παιχνιδιού ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η ελευθερία κίνησης. Στη γωνιά μελέτης, βασικός στόχος είναι να διευκολύνεται η συγκέντρωση του παιδιού, ενώ στο χώρο ύπνου να δίνεται η δυνατότητα ξεκούρασης και χαλάρωσης.
Τα παιγνίδια που υπάρχουν στο παιδικό δωμάτιο, καλό είναι να οργανωθούν σε κλειστά πλαστικά κουτιά, ανάλογα το είδος τους , ώστε να είναι εύκολη η χρήση και η αποθήκευσή τους καθώς και η μεταφορά τους σε άλλο δωμάτιο.
Σκόρπια παιγνίδια δεν είναι καλή ιδέα να κυκλοφορούν στα παιδικά δωμάτια , επειδή παρασύρουν εύκολα το παιδί και το αποπροσανατολίζουν.
Αν δύο ή περισσότερα παιδιά μοιράζονται το ίδιο δωμάτιο, είναι σημαντικό το καθένα να έχει τον προσωπικό του χώρο και το γραφείο του.
Επίσης, κατά τη διαρρύθμιση του παιδικού δωματίου είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη και η γνώμη του παιδιού και συνακόλουθα η προσωπικότητά του, καθώς πρόκειται για έναν προσωπικό χώρο, όπου το παιδί περνά αρκετές ώρες.

Ο χώρος της μελέτης / Γραφείο
Καθώς ο χώρος του γραφείου προορίζεται για τη μελέτη, είναι σημαντικό να μην έχει ερεθίσματα που δεν έχουν σχέση με το διάβασμα και το γράψιμό του, ώστε να μη διασπάται η προσοχή του παιδιού.
Το γραφείο πρώτα απ’ όλα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στις διαστάσεις του παιδιού. Πρέπει να είναι εφοδιασμένο με μια καλή λάμπα κατάλληλου φωτισμού στην αριστερή πλευρά, και μια μολυβοθήκη με 2-3 καλοξυσμένα μολύβια απλά, όχι μηχανικά (αυτά είναι κατάλληλα για σχεδιαστές όχι για μαθητές!!), έναν χάρακα, μια επιτραπέζια ξύστρα, ένα κουτάκι με 2-3 γόμες και ένα πρόχειρο σημειωματάριο.
Κανένα παιχνίδι ή διακοσμητικό αντικείμενο δεν έχει θέση πάνω στο γραφείο, επειδή αποσπά την προσοχή του παιδιού.
Στο συρτάρι πρέπει να υπάρχει ένα σετ με γεωμετρικά όργανα, ένας διαβήτης, εφεδρικοί μαρκαδόροι, ξυλομπογιές και συνδετήρες .
Μεγάλη προσοχή χρειάζεται στην επιλογή καθίσματος. Είναι προτιμότερα τα σταθερά καθίσματα από τα περιστρεφόμενα, ειδικότερα στους μικρούς μαθητές για καλύτερη προσήλωση.
Επιπλέον, βασικό είναι να υπάρχει ένα ρολόι είτε στο γραφείο του παιδιού, είτε σε κοντινό σημείο, ώστε να διευκολύνεται η εξοικείωση με την έννοια και τη διαχείριση του χρόνου.
Ανάλογα με την τάξη του παιδιού, πολύ χρήσιμο είναι το «εποπτικό υλικό» που μπορεί να αναρτηθεί στους τοίχους και να βοηθήσει το παιδί στη μελέτη του.
Π.χ ένας πίνακας ανακοινώσεων: Εκεί το παιδί μπορεί να καρφιτσώνει μικρά σημειώματα-υπενθυμίσεις σχετικά με εκκρεμότητες που έχει. Στον ίδιο πίνακα, μπροστά του, είναι σημαντικό να έχει το πρόγραμμα των μαθημάτων του, ώστε να έχει άμεση πρόσβαση σε αυτό, τόσο κατά την οργάνωση της μελέτης του, όσο και κατά την προετοιμασία της σχολικής του τσάντας. Τέλος, ο πίνακας αυτός θα μπορούσε να περιέχει και καρτέλες με επιλεγμένα μαθησιακά ερεθίσματα (π.χ. πίνακες προπαίδειας, συγκεκριμένους γραμματικούς κανόνες) παρουσιασμένα με τρόπο ελκυστικό και εύσχημο (χρήση χρωμάτων, κατάλληλο μέγεθος) . Με τον τρόπο αυτό, η πολλαπλή οπτική πρόσβαση που θα έχει το παιδί στα μαθησιακά αυτά ερεθίσματα είναι δυνατό να συμβάλλει ιδιαίτερα στην αφομοίωση των αντίστοιχων πληροφοριών.
Μπορεί να υπάρχει ακόμη ένας πολιτικός χάρτης της Ελλάδας , της Ευρώπης ή παγκόσμιος για να επεκτείνει το παιδί τις γνώσεις του στη Γεωγραφία, αλλά και να καρφιτσώνει σημαιάκια για τα μέρη που επισκέπτεται σε διάφορα ταξίδια δίνει μια νότα παιγνιδιού.
Η βιβλιοθήκη του πρέπει να είναι εφοδιασμένη με λεξικά, λογοτεχνικά βιβλία, ντοσιέ με εργασίες, με καλλιτεχνικές δημιουργίες, καθώς και τόμους εγκυκλοπαιδικών γνώσεων ,καθώς και άτλαντες, που εύκολα το παιδί να μπορεί να ανατρέχει και να βρίσκει αυτό που χρειάζεται κάθε φορά.
Σ ένα τέτοιο περιβάλλον ευνοείται η όρεξη για μάθηση, αφού υπάρχει οργάνωση και το παιδί δεν μπορεί να βρει δικαιολογίες να περιφέρεται μέσα στο σπίτι, επειδή έχασε το τετράδιο, το βιβλίο, το μολύβι κλπ.

Τηλεόραση και ηλεκτρονικός υπολογιστής

«Υπάρχει ένας μπαμπούλας που έχει θρονιαστεί για τα καλά στα δωμάτια των παιδιών όλου του κόσμου, δυστυχώς με τη συγκατάθεση των γονιών», γράφει στο βιβλίο της «Τοξική παιδική ηλικία» η παιδαγωγός και σύμβουλος του Βρετανικού Υπουργείου Παιδείας Sue Palmer. Η τηλεόραση μπορεί να είναι κατάλληλη για την ψυχαγωγία της οικογένειας, δεν έχει όμως καμία θέση στην παιδική κρεβατοκάμαρα, σύμφωνα με τους ειδικούς. Το ίδιο και τα διάφορα βιντεοπαιχνίδια Playstation κλπ, για πολύ ευνόητους λόγους, όπως απόσπαση συγκέντρωσης, απομόνωση, ο ανεξέλεγκτος χρόνος τηλεθέασης και η επιλογή πιθανώς ακατάλληλων εκπομπών… Αντί να χαλαρώνουν πριν κοιμηθούν, τα παιδιά ξαπλώνουν στο κρεβάτι με συντροφιά δυνατά φώτα που αναβοσβήνουν και τον εκνευριστικό ήχο της τηλεόρασης.
Οι αρνητικές συνέπειες από την τοποθέτηση τηλεοράσεων στα παιδικά υπνοδωμάτια είναι γνωστές από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν διαπιστώθηκε ότι οι διαταραχές ύπνου στις ηλικίες πέντε ως εννέα χρόνων είναι συχνότερες στα παιδιά που παρακολουθούν πολλή τηλεόραση πριν κοιμηθούν.
Οι αμερικανοί επιστήμονες έχουν ενδείξεις ότι το δυνατό φως της τηλεόρασης και των υπολογιστών μπορεί να απορρυθμίσει το βιολογικό ρολόι των παιδιών, αλλάζοντας τον κύκλο ύπνου- αφύπνισης.
Όμως και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές έχουν παρόμοια αποτελέσματα. Βέλγος ερευνητής ανακάλυψε ότι ο ύπνος των μαθητών διαταράσσεται από τα μηνύματα που έρχονται στα κινητά τους, ενώ δεν κοιμούνται βαθιά επειδή έχουν διαρκώς το νου τους στο κινητό και στην επικοινωνία με τους φίλους τους (περισσότερα από τα μισά παιδιά προεφηβικής ηλικίας στη Βρετανία έχουν δικό τους κινητό)
Σε, ό,τι αφορά τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν αυτός τοποθετηθεί στο δωμάτιο του παιδιού, είναι σημαντικό να υπάρχει επίβλεψη ως προς τη χρήση του από τους γονείς. Τίθεται και πάλι το ζήτημα της υπερβολικής χρήσης, με κίνδυνο την απομόνωση του παιδιού. Ακόμα, οι γονείς είναι σημαντικό να ελέγχουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο (π.χ. με τη χρήση συγκεκριμένων κωδικών). Σημαντικό είναι επίσης να εξηγηθούν στο παιδί οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από υπηρεσίες αμφιβόλου προέλευσης στο διαδίκτυο, καθώς και οι τρόποι προστασίας. Τέλος, αναφορικά με την τοποθέτηση του ηλεκτρονικού υπολογιστή στο παιδικό δωμάτιο, τίθεται το θέμα της από κοινού χρήσης του και από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, όταν δεν υπάρχει άλλος Η/Υ στο σπίτι. Σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν ίσως προτιμότερο να βρίσκεται σε μέρος, όπου θα μπορούν να έχουν πρόσβαση και τα άλλα μέλη της οικογένειας.

Πόρτα κλειστή ή ανοιχτή;
Η πόρτα στο παιδικό δωμάτιο είναι σημαντικό να είναι ανοιχτή, ώστε να περνά στο παιδί το μήνυμα ότι οι γονείς είναι διαθέσιμοι για επικοινωνία και παροχή βοήθειας. Ενδεχομένως κάποιες φορές μπορεί να κλείνει ελαφρώς, προκειμένου να αποτραπεί η διάσπαση προσοχής από εξωτερικά ερεθίσματα. Παράλληλα, το παιδί είναι σημαντικό να έχει την αίσθηση του ιδιωτικού χώρου στο δωμάτιό του και οι γονείς να σέβονται κάτι τέτοιο (π.χ να χτυπούν πριν μπουν στο δωμάτιο ή να σέβονται το γεγονός ότι κάποιες φορές το παιδί μπορεί να επιθυμεί να μείνει μόνο του. Ενδεχομένως ενίοτε το παιδί να ζητά να είναι κλειστή η πόρτα. Είναι όμως σημαντικό οι γονείς να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το παιδί και να δρουν κατά περίπτωση. Είναι βασικό όμως η κλειστή πόρτα να μην είναι ο κανόνας, καθώς κάτι τέτοιο σηματοδοτεί αποκοπή της επικοινωνίας με τα άλλα μέλη της οικογένειας.)

Επίλογος
Σε γενικές γραμμές για να υπάρξει καλή οργάνωση στη μελέτη, χρειάζεται τάξη , η οποία βοηθάει το παιδί να ηρεμεί και να μεθοδεύει την εργασία του.
Αν αυτό το ξεκινήσετε με το πρώτο σας παιδί, τότε και τα επόμενα θα έχουν ένα σωστό πρότυπο μίμησης και θα διευκολυνθεί η λειτουργία της οικογένειας.

Το κείμενο αυτό στην πρώτη του μορφή δημοσιεύτηκε στο "Παιδί & Νέοι Γονείς"

Krisis? What krisis? Go Shell, Go To Hell!

Για κάποιους δεν υπάρχει οικονομική κρίση, καθώς φαίνεται... Η οικογένεια Βαρδινογιάννη, γίνεται ακόμη πιο ισχυρή. Φοβάμαι ότι η Γκιώνα και η Οίτη θα γίνουν... πεδιάδα. Υπενθυμίζω ότι η ΕΛΜΙΝ ετοιμάζεται με τις ευλογίες των αρχών για εκτεταμένες εξορύξεις στην περιοχή της Φωκίδας και της Φθιώτιδας...
Μιλάω για την αγορά έναντι 219 εκατομμυρίων ευρώ (μεσούσης της οικονομικής κρίσης και λίγες μέρες πριν τις εκλογές)των εγκαταστάσεων της πολυεθνικής Shell από την Μότορ Όιλ (!!!)Είναι να αναρωτιέται κανείς...
Πέρα από αυτό το ζήτημα, νομίζω πως έχει ενδιαφέρον να θυμίσουμε για ποιά εταιρία μιλάμε. Η Shell έχει χαρακτηριστεί και ως "HELL", για λόγους που γίνονται απολύτως κατανοητοί από το ρεπορτάζ του "Εξάντα":

Ο αγώνας του Κεν Σάρα Ουίουα

"Πέντε φορές χρειάστηκε να επαναληφθεί η διαδικασία της εκτέλεσης του Κεν Σάρο-Ουίουα μέχρι να ξεψυχήσει. Στην πόλη είχε να πραγματοποιηθεί εκτέλεση από το 1960 και οι δήμιοι μεταφέρθηκαν από τον βορρά της χώρας. Τέλος, επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμη αγχόνη, οι αρχές ξύπνησαν επιτούτου το μαραγκό της φυλακής στις 3 το πρωί..."
Ασοσιέϊτιντ Πρές (12/11/95)

Το πρωινό του 10ης Νοέμβρη του 1995 γράφτηκε μια από τις πιο μαύρες σελίδες της νεότερης ιστορίας της Νιγηρίας. Ο απαγχονισμός του αγωνιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θεατρικού συγγραφέα Κεν Σάρα Ουίουα, συγκλόνισε τη διεθνή κοινή γνώμη. Και το όνομα της πετρελαϊκής εταιρείας Shell που έσφιξε την αγχόνη γύρω από το λαιμό του Ουίουα, έγινε συνώνυμο της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ρύπανσης, των δολοφονιών και της καταστροφής.

Είχαν προηγηθεί διαμαρτυρίες σε όλο τον πλανήτη. Ακτιβιστές από όλο τον κόσμο, μετά από τις καταγγελίες της οικολογικής οργάνωσης Greenpeace και της Διεθνούς Αμνηστίας, απαιτούσαν δικαιοσύνη… Για τη χούντα της Νιγηρίας όμως αυτή ήταν λέξη άγνωστη.

Ο Ουίουα ήταν εκπρόσωπος του ειρηνικού κινήματος των περίπου πεντακοσίων χιλιάδων Νιγηριανών της φυλής Ογκόνι. Από το 1990 απαιτούσαν αποζημιώσεις για την οικολογική καταστροφή που είχε δημιουργήσει η Shell με τις εξορύξεις πετρελαίου στις περιοχές τους, αναπτυξιακά έργα για τα κατεστραμμένα χωριά τους και δικαίωμα λόγου για τα όσα συνέβαιναν στα εδάφη τους. Το κίνημά τους παρέσυρε χιλιάδες ακόμη κατοίκους της περιοχής και, αν και ειρηνικό, αποτελούσε μια ορατή απειλή για τα κέρδη που αποκόμιζε η πολυεθνική πετρελαϊκή εταιρεία, οι προύχοντες της περιοχής του Δέλτα και η χούντα που διοικούσε τη χώρα.

Χίλιοι νεκροί και τριάντα χιλιάδες πρόσφυγες

Σύμφωνα με τις εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας από το 1990 έως τα τέλη του '94 εκατοντάδες αμάχων δολοφονήθηκαν στην περιοχή "άλλοι με εξωδικαστικές εκτελέσεις από τα σώματα ασφαλείας κι άλλοι σε εθνοτικές συγκρούσεις εμφανώς υποκινημένες από αυτά". Η βρετανική εφημερίδα Guardian υπολόγιζε (27/5/94) σε περισσότερους από χίλιους τους νεκρούς και σε 30.000 τους πρόσφυγες από τις παρακρατικές επιδρομές στη γη των Ογκόνι.

Των απαγχονισμών του Προέδρου της MOSOP Κεν Σάρα Ουίουα και των οκτώ συντρόφων του, προηγήθηκε μια δίκη-παρωδία με διορισμένους "δικαστές". Αφορμή για να συρθούν στη δίκη αυτή οι ακτιβιστές, υπήρξε η δολοφονία τεσσάρων φιλοκυβερνητικών πολιτών. Οι αρχές χωρίς στοιχεία -ή πιο σωστά δημιουργώντας μια σειρά χαλκευμένων αποδείξεων μέσω εκβιασμών, χρηματισμών και αποδεδειγμένων βασανισμών- πέτυχαν κατά παράβαση κάθε αρχής της δικονομίας την καταδίκη τους σε θάνατο.

Καθ' όλη τη διάρκεια της προφυλάκισης των αγωνιστών και της δίκης τους, τάγματα του στρατού και της αστυνομίας συνέχιζαν τις δολοφονίες αμάχων πολιτών στο Δέλτα του Νίγηρα. Ξένοι ανταποκριτές, δικηγόροι και ακτιβιστές που έσπευσαν στην περιοχή ξυλοκοπήθηκαν και φυλακίστηκαν και αυτοί. Ο Ουίουα βασανίστηκε από τους φρουρούς του άγρια ακόμη και στο νοσοκομείο που νοσηλεύτηκε με σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά. Τα γραφεία του MOSOP έγιναν ο αγαπημένος τόπος επιδρομής των δυνάμεων ασφαλείας και οι συγγενείς των προφυλακισμένων, συνελλήφθησαν και βασανίστηκαν και αυτοί…

"Go Shell, Go To Hell"

Κι ενώ τo παραπάνω σύνθημα δονούσε τα γραφεία και τα πρατήρια της εταιρείας τα οποία πολιορκούσαν ακτιβιστές ανά τον κόσμο, η εταιρεία αρνούνταν ότι εμπλέκονταν στη βία και τις καταστροφές στην περιοχή του Δέλτα. Σύμφωνα όμως με τα στοιχεία που παρουσίασε η Greenpeace, όποτε οι κάτοικοι της περιοχής διαδήλωναν ειρηνικά, η έκκληση της εταιρείας προς τις αστυνομικές δυνάμεις "να κινητοποιηθούν" οδηγούσε σε σφαγές.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της διαδήλωσης στο χωριό Ουμουέτσεμ το '90. Η Shell ζήτησε τότε την κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων και αυτές έκαψαν ένα ολόκληρο χωριό και δολοφόνησαν εν ψυχρώ δεκάδες κατοίκων του. Οι μετριοπαθέστερες εκτιμήσεις μιλούν για δολοφονία 15 αμάχων, ενώ κάποιες εκθέσεις ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε 80.

Κι ενώ η ημερομηνία του απαγχονισμού του Ουίουα πλησίαζε, ο υπεύθυνος της Shell δήλωνε "δεν νοείται να εμπλέκεται μια εμπορική επιχείρηση σε θέματα δικαιοσύνης", ενώ έσπευδε να συμπληρώσει ότι "το MOSOP ισχυρίζεται ότι οι μέθοδοί του δεν είναι βίαιες, η δική μας όμως εμπειρία είναι διαφορετική".

Μόνο δύο ημέρες πριν από την εκτέλεση των εννέα ακτιβιστών του MOSOP, η εταιρεία πιεσμένη από την αφύπνιση της διεθνούς κοινής γνώμης και τις διαδηλώσεις που πραγματοποιούνταν σε όλο τον κόσμο, έκανε μια δήλωση με την οποία ζητούσε "επιείκεια" για τους καταδικασμένους.

Ρεπορτάζ των εφημερίδων Observer (28/01/1996) και Independent (17/12/1996) θα έφερναν λίγο αργότερα στη δημοσιότητα αδιάσειστα στοιχεία και απόρρητα ντοκουμέντα που αποδείκνυαν αυτό που όλοι καταμαρτυρούσαν και η αμαρτωλή εταιρεία αρνούνταν. Η Shell χρηματοδοτούσε και εξόπλιζε τον Νιγηριανό στρατό και αιτούνταν τις επιθέσεις του…

Πηγές:
http://www.iospress.gr/ios1995/ios19951126a.htm
http://archive.greenpeace.org/comms/ken/state.html#shell
http://carbon.cudenver.edu/public/fwc/Issue10/Africa/ogoni-bill-1.html
- In the Shadow of a Saint: A Son's Journey to Understand His Father's Legacy by Ken Wiwa (2001),
- Ken Saro-Wiwa: (A Bio-Critical Study) by Femi Ojo-Ade (1999)
-Ken Saro-Wiwa: Writer and Political Activist, ed. by Craig W. McLuckie and Aubrey McPhail (1999)
-Before I Am Hanged: Ken Saro-Wiwa, Literature, Politics, and Dissent, ed. by Onookome Okome (1999)
-World Authors 1990-1995, ed. by Clifford Thompson (1999)
-Ogoni's Agonies: Ken Saro-Wiwa and the Crisis in Nigeria, ed. by Abdul-Rasheed Na'Allah et al (1998)
-'Death of a Writer' by William Boyd, in New Yorker (Nov. 27, 1995)
-William Boyd's introduction to A Month and a Day: A Detention Diary by Ken Saro-Wiwa (1995)
-Nigeria, Fundamental Rights Denied: Report of the Trial of Ken Saro-Wiwa and Others by Michael Birnbaum (1995)
-Critical Essays on Ken Saro-Wiwa's Sozaboy, ed. by Charles E. Nnolim (1992)
- Greenpeace, "ShelI - Shocked. The environmental and social costs of living with Shell in Nigeria" (έκθεση της Greenpeace, Ιούλιος 1994).
-Michael Birnbaum, "Nigeria. Fundamental Rights Denied. Report of the trial of Ken Saro Wiwa and others", Μάιος 1995.
-Amnesty International, "Nigeria. The Ogoni trials and detentions", 15 Σεπτεμβρίου 1995 Daniel Yergin, "The Prize · The Epic quest for oil, money and power"· (εκδ. Simon & Schuster, Νέα Υόρκη, 1991).
-Guy Nicolas, "Les nations a polarisation variable et teur etat: le cas nigerien" (στο: Em. Terray,"L' etat contemporain en Afrique", εκδ. L' Harmattan, Παρίσι 1987, σ. 157-174).
- "Shell paid Nigerian military", By Geoffrey Lean - Environment Correspondent, Independent- Geoffrey Lean -17th December 1996
-Shell signs 22 5 billion Nigerian contract, Daily Telegraph - 16th December 1995 SHELL ADMITS IMPORTING GUNS FOR NIGERIAN POLICE, OBSERVER 28.1.96. by Cameron Duodu
- Οbserver 28/1/96

Τα συγχαρητήρια μου στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, για τη συνεργασία με την εκλεκτή αυτή εταιρία...

Διαβάζω την είδηση:
Από το TVXS
Στον έλεγχο της Μότορ Όιλ περνά το δίκτυο των πρατηρίων καυσίμων της Shell, καθώς και μια σειρά περιουσιακών στοιχείων της πολυεθνικής εταιρίας στη χώρα μας, έναντι τιμήματος 219,1 εκατ. ευρώ. Η συμφωνία ανακοινώθηκε επίσημα σήμερα και προβλέπει ότι η Μότορ Όιλ εξαγοράζει από την «Shell Overseas Holding LTD»:

- τη διακίνηση και εμπορία καυσίμων μέσω του δικτύου των 700 περίπου πρατηρίων καυσίμων που φέρουν το σήμα της,
- τις συνοδευτικές ιδιόκτητες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις καυσίμων συνολικής χωρητικότητας 137.000 κ.μ. (Καλοχώρι, Αμφιλοχία, Πέραμα, Χανιά, Αλεξανδρούπολη, Ρόδος),
- την ανάμιξη και παρασκευή λιπαντικών στις εγκαταστάσεις στο Πέραμα,
- την αποθήκευση και διανομή χημικών,

- το 49% της εμπορίας αεροπορικών καυσίμων.

Η μεταβίβαση των δραστηριοτήτων αυτών θα πραγματοποιηθεί μέσω της απόκτησης του 100% των μετοχών της εταιρείας SHELL HELLAS A.E. Το υπόλοιπο 51% της εμπορίας αεροπορικών καυσίμων θα παραμείνει υπό τον έλεγχο της SHELL OVERSEAS HOLDINGS LTD. Η δραστηριότητα της εμπορίας λιπαντικών με το εμπορικό σήμα SHELL δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία.
Παράλληλα συμφωνήθηκε η διατήρηση του εμπορικού σήματος της SHELL στα πρατήρια καυσίμων που αποτελούν αντικείμενο της συναλλαγής για περίοδο τουλάχιστον 5 ετών.
Επιπλέον η Μότορ Όιλ αγοράζει από την SHELL GAS (LPG) HOLDINGS BV το 100% των μετοχών της SHELL GAS A.E.B.E. ΥΓΡΑΕΡΙΩΝ, εταιρείας μέσω της οποίας ο Όμιλος SHELL δραστηριοποιείται στον κλάδο του υγροποιημένου αερίου στην Ελλάδα. Το τίμημα για την εταιρία υγραερίου συμφωνήθηκε στα 26,5 εκατ. ευρώ.
Οι συμφωνίες τελούν υπό την έγκριση των αρμόδιων εποπτικών αρχών και των επιτροπών ανταγωνισμού. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούνιο τα Ελληνικά Πετρέλαια εξαγόρασαν το δίκτυο πρατηρίων της BP."

Interview with Cecelia Ahern, author of "P.S. I Love You"

Ο περιορισμένος χώρος συχνά μας αναγκάζει να περικόπτουμε κομμάτια από μια συνέντευξη. Επειδή κάποιοι (αγγλομαθείς) φίλοι έδειξαν ενδιαφέρον, σας παρουσιάζω το πλήρες κείμενο της συνέντευξης της Cecelia Ahern...
-Tell me ten things, that we all must know about you…1. My name is Cecelia Ahern and I’m the author of seven novels, PS I Love You, Where Rainbows End, If You Could See Me Now, There’s No Place Called Here, Thanks for the Memories and The Gift.
2. I live in Dublin, Ireland.
3. I first wrote my debut novel PS I Love You when I was twenty-one years old.
4. PS I Love You has been made into a film starring Hilary Swank, Lisa Kudrow, Kathy Bates, Gerard Butler, Jeffery Dean Morgan and Gina Gershon. It was written and directed by Richard laGravenese.
5. I have a US comedy series called Samantha Who? which stars Christina Applegate and Jean Smart. Jean Smart won an Emmy award for her role. It’s a half-hour comedy about a woman who is the victim of a hit and run incident and wakes up with retrograde amnesia which means she can’t remember anything about her life. She discovers she was a horrible person and goes about trying to start afresh.
6. I received a degree in Journalism and Media Communications in college in Dublin. I was going to do a Masters in Film Production but I left to write PS I Love You.
7. Where Rainbows End, If You Could See Me Now, There’s No Place Like Here and Thanks for the Memories have all been optioned by film companies to be adapted to film.
8. Last year I wrote my first play which was based on a novella I wrote called Mrs Whippy. It is currently touring theatres in Ireland and will soon move to the UK and the US.
9. In each of my novels we first meet the character when they have reached the lowest moments of their life. They have either suffered a tragedy or are feeling lost. I like to pick them up and bring them on a journey of self-healing and self-discovery. I believe that when we are happy we don’t question much about our lives, but when we are going through difficult times we question everything. We are constantly searching. It is during times like these that we discover our true selves and we discover that we have more strength inside us then we ever believed possible. I like to write novels about the human spirit.
10. Though my novels are about ordinary people, they each have almost magical extra-ordinary story lines. I’m intrigued by the unknown, by possibilities, I like the idea that we don’t know it all, and that when we are searching in our lives, it is easier for us to believe in things that we would never believe in when things are all going according to plan.

- You did a degree in Journalism and Media Communications how did you make the jump from that to writing novels?
The course was very broad and very practical so we studied film studies, tv production, radio broadcasting, media law, creative writing, print journalism etc. I was always more interested in the practical side of the course and always knew I didn’t want to work in print journalism as it didn’t appeal to me. I decided to study a Masters in Film production afterward but left to write PS I Love You. I had been writing ever since I was a child but never thought of it as a career. It was always something very personal that I liked to keep private. But PS I Love You was different. It moved me in ways I can’t described and I knew it was the best thing I had ever done. I wanted to send it to somebody in the publishing industry to see if I had any talent. I sent it to an agent…and this is what happened.

-What was the inspiration for There’s No Place Like Here?
It started off as a humorous idea at the beginning, about a place where all the missing things go. I found that items like socks, jewellery or keys would just vanish, practically in front of my eyes and in my imagination I toyed with the notion of a place where all of these lost things go. But then I realized that people go missing too and so the book immediately took a darker turn. I wanted to write about this in-between place where things and people who fall through the cracks in life disappear to. I created a character called Sandy Shortt who searches for missing people, a complex woman who spent most of her life running from the people who love her to find those who she doesn’t know but obsesses about. She realizes she’s missing, in this in-between place. The story is really a great big metaphor for how we can all lose ourselves. The character wakes up one day in a world she doesn’t recognize, she has wandered off the wrong path, doesn’t know who she is or where she is or how she got there and she must rediscover herself before finding her way back home again.

-You have any obsession with missing things?
Generally I don’t, but at the time of writing this book, I did. I find that with each novel I write I investigate some sort of fascination that I have with parts of life. Then when I’ve finished the story I feel “healed” as though I’ve figured it out. And so now I no longer have such a fascination about missing things but have become more interested in the serious topic of missing people and the loved ones that are left behind. I find it a heartbreaking situation and very difficult for those who just can’t give up the search, who can’t give up hope. The story deals with very serious issues but I like to balance it with humour too as it makes the pill easier to swallow.

-Your novels quite often focus on problems of relationships, particularly family and friends, why does this happen? You have anything in common with your heroes?
I focus on characters who are going through difficult times and who are learning about themselves in order to get through the darkness. I think that we are all on journeys of self-discovery and that’s what life is about. We learn about ourselves through the relationships that we have with other people. That is my journey too but I don’t share any particular story with my characters. They are all fictional but I do understand their struggles.

-Is it true that it was your mother who encouraged you to get your first book published? What was your father’ s opinion?
Yes my mother was reading the chapters of PS I Love You as I was writing them and she was enjoying them so much she encouraged me to send my work to somebody in the publishing industry. Her support was so important to me. If she hadn’t of encouraged me to take that leap I probably would never have done it and I would have kept the story to myself. She is incredibly supportive, as is my father who is so happy that I’ve found something that I adore. The success is the icing on the cake. It is more important to find something that you love.

-After P.S. I Love You, you became famous all around the World. Money, fame… How they influenced your life and relations?
PS I Love You has changed my life because when I wrote it, I was living at home with my mother. I had just finished college, I had no job, I had little savings from my part-time job that I’d just given up and I didn’t really know what to do with the rest of my life. While I was waiting to decide, I wrote PS I Love You and suddenly I had a career, I was traveling the world, I moved out to my own home, I was meeting readers, publishers, I got a film deal. Life changed for the better because it allowed me to do what I love for a living. I’m incredibly blessed and I only have the readers to thank for that because without them I’d still be living with my mother and writing stories at my kitchen table!


-Did you meet the actors of “P.S.”? What do you think about them?
Yes I met all the actors, Hilary Swank, Lisa Kudrow, Kathy Bates, Gerard Butler, Jeffery Dean Morgan and Gina Gershon. I was invited on set in Dublin and New York and I had a wonderful time talking to them and watching the film being made. I was also involved in the promotion junkets in LA and the premiere and every body was so kind to me, I really enjoyed the experience.

-What kept you away from Greece? Have you ever been here?
I’ve never been to mainland Greece but I’ve been to Crete many times. I visited King Knossos Palace and was so excited to see the place where all the legends and myths I’d learned about at school had taken place. I love the weather, I love the food, I love the people and the music. I was so excited to go to Athens but unfortunately due to my health I was unable to go. I look forward to going in the future and seeing the beautiful city of Athens and meeting my readers who I’d like to thank so so much.

Άμεση Δημοκρατία!

Και ενώ προβληματιζόμαστε σε ποιό κόμμα θα παραχωρήσουμε τα δικαιώματα μας για μια τετραετία, ώστε να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς, να που μια ενδιαφέρουσα ιδέα, φτάνει με ...λεωφορείο από τη Γερμανία στη Θεσσαλονίκη. Μεταφέρω τα όσα διάβασα σήμερα και σας παραπέμπω για περισσότερα στην ιστοσελίδα http://www.goethe.de

Διαβάζω:
Δημοκρατία εν κινήσει
Omnibus (λατ.): για όλους, με όλους, από όλους
Περιοδεία
24.+25.+26.09.2009,
10.+11.10.2009;
16.+17.10.2009
Θεσσαλονίκη, Λεπτοκαριά
Η συμμετοχή στις εκδηλώσεις είναι δωρεάν!
+30 2310 889610
info@thessaloniki.goethe.org

Το "ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ για την άμεση δημοκρατία στη Γερμανία" είναι μια πρωτοβουλία πολιτών που υποστηρίζει την διενέργεια δημοψηφισμάτων σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής.
Βασικός εμπνευστής του έργου είναι ο καλλιτέχνης Joseph Beuys, ο οποίος ίδρυσε το 1971 την «Οργάνωση για την άμεση δημοκρατία μέσω δημοψηφίσματος» με έδρα το Ντίσελντορφ. Εργαλείο της οργάνωσης είναι ένα διώροφο λεωφορείο που από το 1987 ταξιδεύει σε όλη τη Γερμανία με σκοπό τη συζήτηση γύρω από την Άμεση Δημοκρατία, το δημοψήφισμα και τις ιδέες για την αυτοπροσδιορισμό της κοινωνίας.
Το φθινόπωρο του 2009 το λεωφορείο ξεκινάει ένα ταξίδι πέρα από τα γερμανικά σύνορα με προορισμό 12 χώρες της ΝΑ Ευρώπης και θα αποτελέσει και στη Θεσσαλονίκη ένα βήμα συνάντησης και συζήτησης «για όλους, με όλους, από όλους».

Πέμπτη, 24.9.2009
Συζήτηση: Η δημοκρατία και η έννοια της τέχνης στο έργο του Γιόζεφ Μπόις ώρες 10 - 18: Goethe-Institut, Προαύλιο
Παρασκευή, 25.9.2009
Συζήτηση: Κάθε άνθρωπος είναι καλλιτέχνης ώρες 10 - 18: Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Διάλεξη: Η διευρυμένη έννοια της τέχνης, η Κοινωνική Πλαστική και το ζήτημα της δημοκρατίας στο έργο του Γιόζεφ Μπόις (Γιοχάνες Στύτγκεν) ώρα 18, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Σάββατο, 26.9.2009
Συζήτηση και φύτευση μιας ελιάς ώρες 10 - 18, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Παρασκευή, 16.10.2009
Επίσκεψη στην Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης ώρες 9.30 - 13.30, Γ.Σ.Θ.

Σάββατο, 17.10. 2009Συζήτηση: Λεωφορείο για την άμεση δημοκρατία
Κινηματογραφικές λήψεις και συνεντεύξεις: Το ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ καθοδόν στην ΝΑ Ευρώπη ώρες 10 - 18, Λευκός Πύργος, Θεσσαλονίκη!

Η μαγεία της Καστοριάς συνεχίζεται...

Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι μοιράστηκαν μαζί μου τη γοητεία της Καστοριάς. Καθώς έχω και άλλο υλικό λέω να μην σας απογοητεύσω και να το δημοσιεύσω. Και λέω να ξεκινήσω από το εκπληκτικό λαογραφικό μουσείο


Διαβάζω στην ιστοσελίδα www.kastoria.gr
" Σε έναν από τους πιο γραφικούς δρόμους της πόλης, βρίσκεται το αρχοντικό του Νεράντζη Αϊβάζη, το οποίο από το 1975 στεγάζει το Μουσείο. Εδώ βρίσκουν φιλόξενη στέγη οι υλικές μαρτυρίες του τόπου, αντικείμενα από την καθημερινή ζωή στο σπίτι και στην εργασία, αντικείμενα που σχετίζονται με τελετές και γιορτές.
Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στην επιβλητική «κρεβάτα», τον χώρο που φιλοξενούσε τις επίσημες τελετές και γιορτές, στον «καλόν οντά», καθώς και στο καλοκαιρινό καθημερινό δωμάτιο που σήμερα στεγάζει για τις ανάγκες του μουσείου την αναπαράσταση ενός εργαστηρίου γουνοποιίας.
Ξεχωριστή εντύπωση προκαλεί η τοιχογραφία που κοσμεί εσωτερικά το κτίριο, με θέμα ένα νοσταλγικό τοπίο της Κωνσταντινούπολης.

Το σπίτι ήταν ζωγραφισμένο στο μεγαλύτερο μέρος του, όμως όταν οι ιδιοκτήτες ασβέστωσαν τους τοίχους, μετά από συμβουλή των γιατρών, για να προλάβουν τη φυματίωση, χάθηκαν πολλά από τα διακοσμητικά. Στο υπόστεγο του αρχοντικού βρίσκονται το ζυμωτήριο, το κελάρι των τροφίμων και η αποθήκη των κρασιών. (τηλ. 2467028603)"

Η κύρια είσοδος του σπιτιού ήταν από την πλευρά της αυλής. Από επάνω βλέπετε το λιακωτό, που κάποτε είχε θέα στη λίμνη

Μέρος της αυλής του σπιτιού με το πηγάδι

Σε αυτή την τοιχογραφία απεικονίζονται τα νησάκια της Βενετίας. Το σπίτι ανήκε σε πλούσιους γουναράδες που είχαν στενούς εμπορικούς δεσμούς με την πόλη της Ιταλίας.

Προσέξτε το παραθυράκι στον τοίχο του σαλονιού. Πίσω βρίσκεται ο γυναικωνίτης. Από εκεί έβλεπε η νύφη τον μέλλοντα γαμπρό, όταν ερχόταν επίσκεψη στο σπίτι να ζητήσει το χέρι της






Αρχοντικά στη συνοικία Ντολτσό: