Ζήσε το μύθο σου στις ακτές της Αττικής: Το βασίλειο της γόπας

Θα θυμόσαστε ίσως την ανάρτηση με τον τίτλο "Ζήσε το μύθο σου στο Πόρτο Ράφτη" που αναδημοσιεύτηκε σε πολλά μπλογκ, ιστοσελίδες και σε εφημερίδες (συχνά χωρίς αναφορά στην πηγή...)
Αφορούσε την απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στην παραλία "Πανόραμα". Οι Νεοέλληνες καπνιστές, παρά το γεγονός ότι ο Σύλλογος της περιοχής έχει τοποθετήσει ειδικούς κάδους για τις γόπες, προτιμούν να χρησιμοποιούν την παραλία ως τασάκι. Αν τους πεις το παραμικρό παρεξηγούνται κιόλας. Θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμα τους να πετάνε τις γόπες τους όπου βρουν.
Μερικές ωραίες εικόνες του καλοκαιριού. Απορώ πως περιμένουμε τουρίστες...


Το "Πανόραμα" ωστόσο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά θλιβερό κανόνα για τη χώρα μας: τα σκουπίδια που σχετίζονται με το κάπνισμα αντιστοιχούν στο 45% του συνόλου των θαλάσσιων απορριμμάτων της χώρας μας, όπως αποκαλύπτει σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε την Κυριακή στην Ελευθεροτυπία...
Εκεί παρουσιάζοντια τα πορίσματα έρευνας στις παραλίες της Αττικής, όπου η κατάσταση είναι πραγματικά θλιβερή. Περισσότερες γόπες παρά βότσαλα υπάρχουν στις ακτές μας.
Μετά είναι αστείο να μιλάμε για πολιτισμό.
Οι Δήμοι της κάθε περιοχής αδιαφορούν πλήρως, εκτός από την περίπτωση όπου έχουν οικονομικό συμφέρον: Οι λιγότερες γόπες βρέθηκαν στην πλαζ στο Αυλάκι, όπου όμως πρέπει αν δώσεις 6 ευρώ (!!!) στο Δήμο Μαρκόπουλου για να κάνεις το μπάνιο σου. Ο Δήμος της περιοχής γράφοντας το Σύνταγμα στα παλαιότερα των υποδημάτων του (δεν μπορείς να απαγορεύεις την πρόσβαση στην ακτή σε κανένα πολίτη)θησαυρίζει και καθαρίζει!
Στο Πανόραμα, 2-3 λεπτά με τα πόδια από το Αυλάκι δεν έχει στείλει ποτέ κανέναν για καθάρισμα...

Βεβαίως τη βασική ευθύνη την έχουν όλοι αυτοί που πετάνε τα τσιγάρα τους όπου βρουν: Δυστυχώς νέοι άνθρωποι, που συχνά διαβάζουν και βιβλία, μπαμπάδες και μαμάδες που τα παιδιά τους παίζουν δίπλα, άνθρωποι μάλλον ανώτερης μόρφωσης κλπ...
Εμένα αυτό μου δείχνει πως όσο και να καυχιόμαστε, ο Πολιτισμός πέρασε και δεν μας άγγιξε ποτέ.


Το άρθρο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας:
Γόπα εναντίον γόπας
Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

Σώστε τα ψάρια από το τσιγάρο! Χερσαία και θαλάσσια πανίδα κινδυνεύουν από τα χιλιάδες αποτσίγαρα, στις παραλίες και τις θάλασσες.
Ολη η χώρα είναι ένα απέραντο σταχτοδοχείο, υποστηρίζει η επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας και Περιβαλλοντικής Ερευνας Αιγαίου, «Αρχιπέλαγος».

Υπερβολές; Μάλλον όχι. Οι άνθρωποι της περιβαλλοντικής οργάνωσης μας ενημερώνουν ότι τα σκουπίδια που σχετίζονται με το κάπνισμα αντιστοιχούν στο 45% του συνόλου των θαλάσσιων απορριμμάτων της χώρας μας για την περίοδο 2002-2006, όταν ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 28%.
Η πρόσφατη έρευνα του «Αρχιπελάγους» για τα αποτσίγαρα σε 14 παραλίες της Αττικής έδειξε ότι σε αρκετές από αυτές οι γόπες είναι περισσότερες από τα βότσαλα και τα κοχύλια.

«Σταχτοδοχείο» ο Μπάτης

Το αρνητικό ρεκόρ κατέχουν ο Μπάτης (με μέσο όρο 48 αποτσίγαρα ανά τετραγωνικό) και το Λαγονήσι (45 ανά τ.μ.) και ακολουθούν το Θυμάρι και η Βουλιαγμένη, όπου ο μέσος όρος είναι 39 γόπες ανά τ.μ. Επονται Φλοίσβος και Καβούρι. Στις καθαρότερες συγκαταλέγονται το Μαύρο Λιθάρι, η Ερωτοσπηλιά, το Αυλάκι και η Αγία Μαρίνα.

*«Οι χημικές ουσίες που εκχύνονται από τα αποτσίγαρα είναι τοξικές για τη θαλάσσια πανίδα», μας λέει η Αναστασία Μήλιου, υδροβιολόγος και συντονίστρια επιστημονικής έρευνας της οργάνωσης. Και εξηγεί: «Αν εισέλθει το φίλτρο του τσιγάρου στον οργανισμό ενός ζώου, οι υπάρχουσες τοξίνες εκχύνονται στο αίμα και ερεθίζουν το πεπτικό του σύστημα. Σε αντίθεση με το χαρτί και τον καπνό που βιοδιασπώνται, το φίλτρο αποτελείται από 95% συνθετικό πολυμερές οξικής κυτταρίνης. Πρόκειται για μία ουσία η οποία διασπάται με πολύ αργούς ρυθμούς. Ενα αποτσίγαρο μπορεί να χρειαστεί και πέντε χρόνια για να διασπαστεί σε θαλασσινό νερό, ενώ παράλληλα εκχύνει στο περιβάλλον κι άλλες δηλητηριώδεις χημικές ουσίες όπως κάδμιο, αρσενικό και μόλυβδο».

*Η κυρία Μήλιου θα μας πει επίσης ότι τα αποτσίγαρα δυστυχώς αποτελούν ακούσια τροφή για μεγάλο μέρος της θαλάσσιας πανίδας (φάλαινες, δελφίνια, ψάρια, θαλασσοπούλια και χελώνες).

Φουγάρα εν πλω

«Οποιαδήποτε κατάποση, κυρίως από τα μικρότερα είδη, μπορεί κατ' αρχήν να οδηγήσει σε εσφαλμένη αίσθηση κορεσμού της πείνας, με αποτέλεσμα το ζώο να λιμοκτονήσει, σε τραυματισμό του στόματος, του οισοφάγου και του στομαχιού, ακόμα και σε κλείσιμο ολόκληρου του πεπτικού συστήματος».

*Σ' αυτό συνεισφέρουμε τα μέγιστα, ειδικά την περίοδο του καλοκαιριού, όπου τα γεμάτα καταστρώματα των πλοίων αποτελούν το τελευταίο «άσυλο» των καπνιστών: «Δυστυχώς, τα επιβατηγά πλοία αποτελούν σημαντική πηγή ρύπανσης των θαλασσών. Μία προσεκτική ματιά αρκεί για να δει κανείς την περισσή ευκολία με την οποία ρίχνονται τα αποτσίγαρα στο πέλαγος», λέει ο Γιάννης Κουτελίδας, υπεύθυνος επικοινωνίας του «Αρχιπελάγους».
*Ο κ. Κουτελίδας θεωρεί ότι απλές κινήσεις από τους ταξιδιώτες αλλά κυρίως από τις πλοιοκτήτριες εταιρείες, μπορούν να αποτρέψουν τη ρίψη χιλιάδων αποτσίγαρων στη θάλασσα:
«Απαιτείται ενημέρωση για τις βλαβερές συνέπειες του συγκεκριμένου είδους ρύπανσης, και αλλαγή νοοτροπίας. Το "Αρχιπέλαγος" μπορεί να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση μέσα από τις εκστρατείες περιβαλλοντικής ενημέρωσης που υλοποιεί».