Διακοπές!

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Η παιδική θλίψη και η σιωπή του Δημάρχου Αγίας Παρασκευής


Προσοχή. Τα φαινόμενα απατούν! Στη φωτογραφία δεν είναι ο δήμαρχος Αγίας Παρασκευής.
Αυτός βρίσκεται στο γραφείο του και είναι... κουφός. Οι γαϊδαροι έχουν μεγάλα αυτιά και απαντούν έστω και με ένα γκάρισμα σε όσους τους απευθύνονται. Ο Δήμαρχος 2 1/2 μήνες τώρα απαξιεί να απαντήσει σε έναν πολίτη- πατέρα τριων παιδιών. Λες και δεν είναι υποχρέωσή του να ακούει τους κατοίκους. Λες και δεν έχει καμία σχέση με τη συντήρηση των παιδικών χαρών...

Από τις 17 Ιουνίου, έστειλα την επιστολή που ακολουθεί στο Δήμο Αγίας Παρασκευής (αριθμός πρωτοκόλου 15631/17-6-09). Δυόμισι μήνες μετά, άκρα του τάφου σιωπή στο δήμο βασιλεύει. Ήδη ερευνώ κατά πόσον δικαιούμαι αποζημίωσης για το γεγονός ότι δεν έχω πάρει απάντηση μέσα σε διάστημα 60 ημερών.
Στην περίπτωση που τη δικαιούμαι θα τη διεκδικήσω και τα χρήματα θα τα διαθέσω για την παιδική χαρά της γειτονιάς μου. (ίσως για να αγοράσω ένα λουκέτο για τον πίνακα του ηλεκτρικού)
Σημειώνω για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει την υπόθεση, ότι για το θέμα αυτό ήδη κινεί διαδικασίες ο Συνήγορος του Παιδιού (έλαβε την επιστολή μου της ίδια μέρα με το Δήμο Αγίας Παρασκευής). Το θέμα με τον τίτλο "Η παιδική θλίψη της Αγίας Παρασκευής" δημοσιεύτηκε σε πολλές ιστοσελίδες, αντιγράφηκε σε ρεπορτάζ της "Καθημερινής" (χωρίς αναφορά στην πηγή/ ούτε αυτοί έχουν απαντήσει στις αιτιάσεις μου)
Πρόσφατα ο τίτλος έδωσε έμπνευση και στο in.gr που ξεκίνησε μια σειρά θεμάτων για τις "παιδικές χαρές της θλίψης".

Το σιντριβάνι κομψοτέχνημα της παιδικής χαράς

Ιδού η επιστολή:
"Υποτίθεται πως μένω σε ένα από τα «προνομιούχα» προάστια. Πολύ κοντά στο σπίτι μου υπάρχει μια παιδική χαρά που την επισκεπτόμαστε συχνά- πυκνά. Τα παιχνίδια ελάχιστα, η συντήρηση ανύπαρκτη. Ούτε νερό δεν μπορείς να πιεις. Ένα παιχνίδι είχε χαλάσει και ένα μεταλλικό ελατήριο εξείχε από το χώμα επί μήνες. Παρά τις ενοχλήσεις μας προς το Δήμο, δεν γινόταν τίποτε, μέχρι που αποφάσισα να δημοσιεύσω φωτογραφίες στο διαδίκτυο και να εμφανιστούν οι… δημοσιογράφοι! Τότε μέσα σε μια νύχτα το επικίνδυνο ελατήριο απομακρύνθηκε και ένα νέο παιχνίδι εμφανίστηκε…

Αποφάσισα να ξεκινήσω μια δημοσκόπηση στο blog μου (stoforos.blogspot.com- μπείτε κι εσείς να ψηφίσετε ή απλώς για να δείτε τα αποτελέσματα). Το ερώτημα ένα:
Είσαστε ικανοποιημένοι από την παιδική χαρά της γειτονιάς σας;
Τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι «επιστημονικά» αλλά είναι… σαρωτικά:
Το 81% δηλώνει καθόλου και το 12% λίγο ικανοποιημένο. Μόλις το 4% δηλώνει πολύ ικανοποιημένο από τις παιδικές χαρές… (σημείωση τα αποτελέσματα αλλάζουν, ανάλογα με τις ψήφους- το ποσοστό απραμ ένει συντριπτικό)

Ο Υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος σε δηλώσεις του, με αφορμή τη δημοσίευση υπουργικής απόφασης στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, ανέφερε:
«…Μια από τις πρώτες διαπιστώσεις που κάναμε με την ανάληψη των καθηκόντων μας στο Υπουργείο Εσωτερικών είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι παιδικές χαρές λειτουργούσαν, δυστυχώς, χωρίς επαρκείς προδιαγραφές ασφαλείας και χωρίς υποχρεωτικές διαδικασίες ελέγχου για την καταλληλότητά τους.
…θα ήθελα να επισημάνω και πάλι ότι, δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δεν υπήρχε θεσμικό πλαίσιο και, άρα, κανόνες λειτουργίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Παιδικού Ατυχήματος, κατά τη διάρκεια ενός και μόνο έτους καταγράφηκαν 777 περιστατικά τραυματισμών παιδιών, ηλικίας έως και 14 ετών, κατά τη διάρκεια παιχνιδιού στις παιδικές χαρές της Αττικής. Σ’ αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι, λόγω των συχνών καταστροφών που γίνονται στις παιδικές χαρές, υπάρχει αυξημένη ανάγκη επισκευών και συντήρησης, ώστε να διατηρηθούν σε κατάσταση που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια.
Για ν’ αντιμετωπισθεί αυτή η κατάσταση και να γίνουν οι παιδικές χαρές πραγματικά φιλικές για τα παιδιά μας, αλλά και να είναι ξέγνοιαστοι οι γονείς προχωρήσαμε στην έκδοση της υπ’ αριθμ. 28492/18.5.2009 (ΦΕΚ 931 Β΄) υπουργικής απόφασης «Καθορισμός των προϋποθέσεων και των τεχνικών προδιαγραφών για την κατασκευή και τη λειτουργία των παιδικών χαρών των Δήμων και των Κοινοτήτων, τα όργανα και τη διαδικασία αδειοδότησης και ελέγχου τους». Βασικοί άξονες των ρυθμίσεων αυτών είναι οι ακόλουθοι:
Προβλέπεται πότε ένας χώρος κρίνεται κατάλληλος, ώστε να δημιουργηθεί μια παιδική χαρά (π.χ. να μη γειτνιάζει με εγκαταστάσεις ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας ή να μη βρίσκεται κοντά σε εστίες μολύνσεων κλπ.).
Ορίζεται πώς πρέπει να σχεδιάζεται μία παιδική χαρά, ακολουθώντας τις αρχές του αειφόρου σχεδιασμού (ηλιακά φωτιστικά, κάδοι ανακύκλωσης, ανακύκλωση του νερού για την άρδευση των φυτών κλπ.), καθώς επίσης και τι πρέπει να διαθέτει μία παιδική χαρά (π.χ. ζώνες πρασίνου, πόσιμο νερό, καθίσματα για συνοδούς κλπ.).
Τίθενται σύγχρονα πρότυπα ασφαλείας για τον εξοπλισμό, τα όργανα και τις κατασκευές της παιδικής χαράς, τα οποία πιστοποιούνται από τον ΕΛΟΤ, μέσω διενέργειας τακτικών, ανά διετία, ελέγχων και έκδοσης αντίστοιχων πιστοποιητικών…
Πιστοποιείται η καταλληλότητα, με ειδικό σήμα. Λαμβάνεται ειδική μέριμνα για τα παιδιά με αναπηρίες. Καθιερώνεται υποχρεωτικός ορισμός υπευθύνου από τη δημοτική αρχή για τη σωστή λειτουργία και συντήρηση της παιδικής χαράς.
Προβλέπεται λειτουργία τριμελούς Επιτροπής Ελέγχου Παιδικών Χαρών σε κάθε νομό, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας. Η Επιτροπή αυτή χορηγεί και ανανεώνει το πιστοποιητικό καταλληλότητας.
Όλες οι δημοτικές και κοινοτικές αρχές υποχρεούνται να προσαρμόσουν στις νέες συνθήκες τις παιδικές χαρές που ήδη λειτουργούν ως τις 31.12.2012…»

Το πρόβλημα είναι τι γίνεται μέχρι τις 31/ 12/ 2012… Στη γειτονιά μου, στον Παράδεισο Αγίας Παρασκευής, ανάμεσα στις οδούς Σικελιανού και Δημοκρατίας, λειτουργεί παιδική χαρά, χωρίς να τηρούνται στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας:
- Η συντήρηση των παιχνιδιών είναι ανύπαρκτη
-Οι πίνακες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος ακλείδωτοι και προσβάσιμοι από τα παιδιά
-Εδώ και μήνες υπάρχει διαρροή νερού χωρίς κανείς να την επιδιορθώνει, με αποτέλεσμα μεγάλη σπατάλη νερού
-Σπατάλη γίνεται και στο ηλεκτρικό ρεύμα καθώς κανείς δεν ελέγχει πότε ανάβουν οι λάμπες της παιδικής χαράς και του πάρκου
-Γυμνά καλώδια βρίσκονται μέσα στο νερό
-Το σιντριβάνι, με ανύπαρκτη συντήρηση είναι εστία μόλυνσης, ενώ χωρίς προστατευτικό κιγκλίδωμα είναι επιπλέον επικίνδυνο για τα μικρά παιδιά
[Photo]
-Δεν υπάρχει χημική τουαλέτα με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται ο γύρω χώρος για αυτό το σκοπό με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την υγεία των παιδιών
-Η φύλαξη είναι ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα συνεχείς βανδαλισμούς
-Δεν υπάρχει πόσιμο νερό
-Δεν υπάρχει καμία προστασία από τον ήλιο στην παιδική χαρά
-Η πρόσβαση σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας είναι ελεύθερη χωρίς κάγκελα ούτε στο πεζοδρόμιο, ούτε στο πάρκο.
-Η πόρτα που υποτίθεται ότι κλείνει την παιδική χαρά είναι χαλασμένη σχεδόν από τη μέρα που τοποθετήθηκε
-Η καθαριότητα είναι από ανύπαρκτη έως υποτυπώδης
-Σπασμένα μάρμαρα και παγκάκια, καρφιά που εξέχουν εδώ και χρόνια είναι εικόνες που αποδεικνύουν ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος
-Όλος ο σχεδιασμός του πάρκου και της παιδικής χαράς έχει γίνει με προχειρότητα και έχουν χρησιμοποιηθεί ακατάλληλα υλικά.
Μια απλή βόλτα αρκεί για να τα διαπιστώσει κανείς όλα αυτά κι όμως ούτε η παρούσα, ούτε η προηγούμενη δημοτική αρχή έχουν κάνει το παραμικρό.
Γι’ αυτό, ως πατέρας τριών παιδιών, προσφεύγω σε εσάς, με την ελπίδα ότι η δική σας παρέμβαση θα βοηθήσει ώστε να μη θρηνήσουμε κάποια στιγμή θύματα, εξαιτίας της ανεπάρκειας της Δημοτικής Αρχής στην άσκηση των καθηκόντων της.

Μετά τιμής,

Κώστας Στοφόρος - δημοσιογράφος "

...και το θέμα που δημοσιεύτηκε στο in.gr για τη Ζαγορά:

19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009
"Αγανακτήσαμε και στεναχωρεθήκαμε κατά τις καλοκαιρινές μας διακοπές στην αγαπημένη μας Ζαγορά -σε αυτό το ιστορικό και πανέμορφο χωριό του ανατολικού Πηλίου- με την κατάσταση των παιδικών χαρών στις συνοικίες του χωριού.
Στην Αγία Κυριακή, στον Άγιο Γεώργιο αλλά μέχρι και στην εκκλησία της Μεταμόφωσης, οι κούνιες, οι τσουλήθρες και τα άλλα λιγοστά παιχνίδια ήταν σε άθλια κατάσταση. Είδαμε μεταξύ άλλων:

Σπασμένες και σκουριασμένες τσουλήθρες σε ένα χωριό που μαθήτευσαν μεταξύ άλλων ο Ρήγας Φεραίος και ο Ανθιμος Γαζής.
Επικίνδυνα καρφιά και βίδες στις ξεχαρβαλωμένες ξύλινες και μεταλλικές κατασκευές πίσω από τον Αγιο Γεώργιο, πρότυπο Πηλιορείτικης τρίκλιτης εκκλησίας του 18ου αι.
Σκουπίδια, πεταμένες πλάκες και ένα σπασμένο παγκάκι δίπλα στην ιστορική βιβλιοθήκη της Ζαγοράς η οποία ιδρύθηκε το 1762, και στην οποία υπάρχουν χειρόγραφα και σπάνιες εκδόσεις του 18ου αιώνα.
Στραβές κούνιες και τραμπάλες χωρίς χερούλια σε ένα πλούσιο τόπο, όπου καλλιεργείται το περίφημο Ζαγοριανό μήλο και όπου δραστηριοποιείται ένας από τους πρώτους συνεταιρισμούς της Ελλάδας.
Τι να πει κανείς στα παιδιά των κατοίκων που δεν έχουν που να παίξουν; Εμείς δεν ξέραμε τι να πούμε στο Ζαγοριανό κορίτσι που, ενώ έπαιζε με τους φίλους της, έσκισε το παντελόνι της σε ένα καρφί που προεξείχε.

Για ποιον "Κήπο Μαθητών και Μαθητριών Ζαγοράς" μιλάμε λοιπόν; Αν ο βρεφονηπιακός σταθμός της Ζαγοράς δεν επαναλειτουργήσει από το Σεπτέμβριο -όπως πολλοί ελπίζουν- αλλοίμονο στους γονείς που θα ψάχνουν είτε για φύλαξη για τα παιδιά τους, ή για χώρους απασχόλησης των παιδιών τους!"
Ξένια Π. Παπασταύρου (19 Αυγούστου 2009)

Στη φωτογραφία η τσουλήθρα... φάντασμα της Ζαγοράς:

2 σχόλια:

bkaounas είπε...

Αν μιλήσεις με έναν απλό κάτοικο της Ζαγοράς (αγρότη κατά κανόνα), θα γελάει που ασχολούνται με την παιδική χαρά. Έχουν τόσα άλυτα ζητήματα στο χωριό που δεν ασχολούνται με τέτοια θέματα. Έχουν αναγκη από έργα πνοής όπως θα μπορούσαμε να πούμε. Είναι όντως πίσω από το βουνό και ξεχασμένοι.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε και με τέτοια ζητήματα, αλλά τέτοιοι που είμαστε, έτσι μας φέρονται.
Αγάπη στα παιδιά? Τί είναι αυτό? Που να παίξουν τα παιδιά? Στα χωράφια.....
Μάλλον έτσι σκέφτονται οι άρχοντες του χωριού.
Δυστυχώς πρέπει να γινει το κακό και να καταστραφεί κάποια οικογένεια για να παρθούν μέτρα κατόπιν εορτής.
Λυπάμαι πολύ γιατί εγώ πρόλαβα και έπαιξα λίγο σε αυτές τις παιδικές χαρές και τώρα τις λίγες φορές που πάω τα παιδιά μου στο χωριό δεν τις επισκεπτόμαστε.

kostasst είπε...

Όλα μαζί δημιουργούν μια κατάσταση που διώχνει τον κόσμο από τα χωριά μας, που ερημώνουν. Κάθε μικρό λιθαράκι, θα μπορούσε να κάνει τη ζωή καλύτερη, όμως όπως το είπατε οι άρχοντες του τόπου με άλλα ασχολούνται. και στα χωριά τουλάχιστον υπάρχει ο χώρος αν παίξουν τα παιδιά. Στις πόλεις η κατάσταση είναι απελπιστική...