Διακοπές!

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Οι παπαρουνοπριγκίπισσες


Ετοιμάζοντας ένα άρθρο για τα παιδιά και τα λουλούδια, ζήτησα τη βοήθεια της ζωγράφου Στεφανίας Βελδεμίρη. Όπως θα έχετε καταλάβει όσοι διαβάζετε αυτό το μπλογκ, η έκπληξη μου ήταν μεγάλη και ευχάριστη όταν πήρα την απάντησή της. Πιο κάτω ακολουθεί ένα απόσπασμα από το άρθρο που ετοίμασα -όπου βοήθησε και η σχολική ψυχολόγος Μαρία Σιμπερά.
Η Μαρία εντός των ημερών παντρεύεται, οπότε και της αφιερώνω αυτή την ανάρτηση για βίο... ανθόσπαρτο. Εσείς μη βιαστείτε να φτάσετε στο τέλος. Απολαύστε τις ιδέες και οι φωτογραφίες της Στεφανίας σας περιμένουν!

Παίζοντας με τα λουλούδια
Ένα παιχνίδι που αρέσει πολύ στα μικρά παιδιά και έχει πλάκα κυρίως για τις αλλεπάλληλες λάθος απαντήσεις του, είναι να ξεχωρίζουμε τα λουλούδια με κλειστά μάτια, με μοναδικό βοηθό τη μύτη μας. Ένα ακόμη υπέροχο παιχνίδι, είναι το «ακούω» το λουλούδι μου. Παίζεται σε στιγμές γαλήνης και ανεξήγητης ησυχίας κυρίως μεσημέρια. Πηγαίνουμε κοντά στο αγαπημένο μας λουλούδι ή φυτό, βάζουμε το αυτί μας όσο πιο κοντά του μπορούμε και ακούμε τι έχει να μας «πει». Θα ξαφνιαστείτε από το τι «λένε» τα λουλούδια στα παιδιά σας. Άλλες φορές λένε, ότι τα παιδιά μας ίσως διστάζουν ή φοβούνται να μας πουν και άλλες πάλι φορές, τις πιο απίθανες και αστείες ιστορίες. Σίγουρα βάζουν τα παιδιά σε μια διαδικασία σκέψης και παραμυθιού που αφήνει πανέμορφες αναμνήσεις. Μια φορά θυμάμαι –μας λέει η Στεφανία Βελδεμίρη- οργανώσαμε γιορτή στο σπίτι στα καλά καθούμενα, γιατί μας το ζήτησε η μανταρινιά μας! Και περάσαμε τέλεια!!! (κι εμείς και η μανταρινιά).
Εννοείτε πως αφού τα «ακούμε», τους μιλάμε κιόλας, κι ας μας κοιτάνε περίεργα οι απέναντι γείτονες. Είμαστε σίγουροι πως μας ακούν, πως τους αρέσουν τα παραμύθια που διαβάζουμε κοντά τους και πως γίνονται πιο όμορφα και πιο γερά έτσι!
 Το μπαλκόνι μας όσο μικρό κι αν είναι, σίγουρα μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες μικρές γλάστρες με λουλούδια. Και το περβάζι σε ένα παράθυρο ακόμη, μπορεί να είναι αρκετό. Το μεράκι για τα φυτά και λουλούδια κάνει θαύματα και  όπως πολλά από εκείνα που μας αρέσουν, συχνά «κληρονομείται» στα παιδιά μας.
Ας μη φοβηθούμε κι ας μη σκεφτούμε «λερώματα» και άλλα τέτοια. Ας αφήσουμε τα παιδιά μας, να «χορτάσουν» όλες τους τις αισθήσεις τους με τα φυτά  στο μπαλκόνι ή στον κήπο μας. Το πρώτο που θέλουν συνήθως είναι να πιάσουν τα λουλούδια με συχνά… καταστροφικές συνέπειες. Μπορούμε να του δείξουμε πως να τα χαϊδεύουν και να δούμε τη θετική πλευρά: Οι ζημιές μπορεί να είναι εποικοδομητικές: Τα κομμένα φύλλα και οι βλαστοί μπορεί να γίνουν καλό λίπασμα! Πάντως σταδιακά και αν δεν μας πιάσει… υστερία θα διαπιστώσουμε ότι οι κινήσεις τους γίνονται σταδιακά απαλές και ήρεμες.  

....................


Καλή ιδέα είναι να φυτεύουμε μαζί με τα παιδιά σπόρους από φυτά που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στη μαγειρική (π.χ. μαϊντανό, άνηθο, δυόσμο, μέντα κ.λ.π.)  και να τους αναθέσουμε το πότισμα μέχρι να μεγαλώσει το φυτό. Αν το φαγητό ή η σαλάτα έχει μέσα τον μαϊντανό που καλλιέργησε ένα παιδί, «μόνο του»,  τρώει με περισσότερη όρεξη και περίσσεια περηφάνια.
 Τα φυτά που αρρωσταίνουν, μπορεί με την κατάλληλη φροντίδα να γίνουν καλά ή να μην τα καταφέρουν. Ένα μάθημα ζωής πολύτιμο... Όπως μας λέει η Στεφανία Βελδεμίρη που είναι και μητέρα δυο παιδιών, αυτό τη βοήθησε πολύ με τα παιδιά: «Όταν χάσαμε τον προπάππο μας, μια και τα μικρά τον παρομοίωσαν μόνα, κάποια φορά, με γερασμένο δεντράκι, που ξεράθηκε, τόσο φυσικά το πήραν... τι να πεις, παιδιά-σοφά....»
Εργαλεία κηπουρικής; Μην ψάξετε μακριά. Ανοίξτε το συρτάρι με τα μαχαιροπίρουνα. Τα μικρά παιδιά σκάβουν και σκαλίζουν ωραιότατα με παλιά κουτάλια ενώ τα λίγο μεγαλύτερα μπορούν να «οργώσουν» κιόλας με πιρούνια......

Οι παπαρουνοπριγκίπισσες και το βασίλειο τους!
...Το παραδοσιακό φυτολόγιο έχει πάντοτε τη γοητεία του. Μαζεύουμε φύλλα ή λουλούδια, που βάζοντάς τα ανάμεσα στις σελίδες βιβλίων, μπορούμε να αποξηράνουμε και να φτιάξουμε ένα ωραίο φυτολόγιο. Αυτό αρέσει πολύ σε όσα παιδιά έχουν το «μικρόβιο» του εξερευνητή (στα περισσότερα δηλαδή). Οξύνει την παρατηρητικότητα μια και μας χρειάζεται μόνο ένα φύλλο ή άνθος από κάθε είδος. Με το πέρασμα του χρόνου, μας απασχολούν όλο και "σπανιότερες" ποικιλίες και ίσως πρέπει να πάμε εκδρομή σε άλλο μέρος για να βρούμε καινούρια ενδιαφέροντα λουλούδια ή φυτά.
Η πιο απλή κατασκευή και το καλύτερο στολίδι είναι φυσικά το στεφάνι από λουλούδια. Η συνταγή απλή. Όσο πιο πολύχρωμο, τόσο πιο πετυχημένο. Γι’ αυτό βάζουμε όλα τα λουλούδια που βρίσκουμε μπροστά μας. Δεν χρειάζεται να είναι Πρωτομαγιά!
Μπορούμε όμως να φτιάξουμε και …πολύτιμα στολίδια, πλάθοντας ολόκληρο παραμύθι γύρω από αυτά. Με τις φρέσκες πευκοβελόνες φτιάχνουμε κολιέ και βραχιόλια, ακόμη και … στέμματα. Μια άγρια μολόχα χαρίζει τον στημώνα της στην παλάμη μας και μετά μπορούμε να μετράμε μέχρι να πέσει. Φυσάμε «κλέφτες» και κάνουμε ευχές στον αέρα. Όμως -και για να κλείσουμε- αυτό που μοιάζει να είναι η απόλυτη μαγεία είναι οι παπαρουνοπριγκίπισσες. Μας χρειάζονται μόνο δυο μπουμπούκια για να κατασκευάσουμε μια εύθραυστη κόκκινη πριγκίπισσα. Δείτε τις εικόνες και ακολουθείστε τα απλά στάδια κατασκευής: Το παιχνίδι με αυτήν είναι ατελείωτο...





Σπιτάκι της καλύτερο, η παιδικές χουφτίτσες.


Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο άρθρο στο Παιδί & Νέοι Γονείς που κυκλοφορεί

3 σχόλια:

Στεφανία Βελδεμίρη είπε...

Να είμαστε καλά και να παίζουμε Κώστα! Μαρία, με το καλό εύχομαι κι εγώ μια λουλουδιασμένη ζωή γεμάτη όνειρα που πραγματοποιούνται!!!

Christina Markoulaki είπε...

Εκπληκτικές ιδέες, Κώστα! Έτσι, πρέπει να βοηθήσουμε τη νέα γενιά να αξιοποιήσει τη φαντασία της (γονείς και εκπαιδευτικοί), από την οποία έχει μεγάλα αποθέματα που πρέπει να ξοδευτούν γενναιόδωρα!

kostasst είπε...

...Και οι δυο είσαστε από τους ανθρώπους που προσφέρουν απλόχερα στα παιδιά... και με δημιουργική φαντασία!