Όταν μια αξιόλογη και βραβευμένη ποιήτρια της νεώτερης γενιάς -όπως είναι η Κασσάνδρα Αλογοσκούφι- σου αφιερώνει ένα ολόκληρο ποίημα, τότε τα σχόλια είναι περιττά. Η Κασσάνδρα, μεταξύ άλλων, εκπροσώπησε τη χώρα μας στον τομέα της λογοτεχνίας, μαζί με την Αντιγόνη Κατσαδήμα στη 14η Biennale Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου που πραγματοποιήθηκε στα Σκόπια από τις 3 έως τις 12 Σεπτεμβρίου του 2009.
Αναδημοσιεύω το ποίημα και το διανθίζω με φωτογραφίες της (πλην της πρώτης είναι από τη Φινλανδία του 2007)
Τάδε έφη Κασσάνδρα
Ζωοδόχου πηγής, Τι κρίμα;
Άδεια ταξί περιπολούν την ερχόμενη φτώχια
Περιπολικά γεμάτα διαδηλωτές τους γυρνάν στα σπίτια
Χάλασε η χώρα. Γέμισε κλέφτες υποκριτές και ψεύτες
Αν ο καθένας μας ήταν σωστός. Μακάρι!
Δε θα πούλαγε ο φούρναρης χαλασμένο ψωμί
Δε θα πούλαγε ο δάσκαλος λάθος γνώση
Και τι άλλο συνέβη παρά ετούτο:
Ζηλέψαμε τη διαφθορά του πολιτικού. Τα γρήγορα πλούτη
Κλεμμένα λεφτά στο ασκί τους
Γρήγορες συναλλαγές σε κρυφούς λογαριασμούς
Σήμερα η δωροδοκία γρικιέται για προώθηση προεκλογικής εκστρατείας
Τι άλλο παρά λεφτά ήταν που θα δινόντουσαν στους κάμπους
Να ξεπουλήσει ο αγρότης και ο επαρχιώτης την ψήφο του*
Εκλέχθηκαν οι άκυροι γνώμονες.
200.000 μάρκα πέσανε σ’ αυτόν τον αγώνα.
Και συ Κώστα που τραβολογιέσαι σε ομιλίες για να μάθεις κάθε αλήθεια
Για να διασταυρώσεις το κακό και το απρόοπτο
Σου λέγω τούτο μονάχα
Η διέξοδος του κεφαλαίου είτε με πόλεμο λύνεται
Είτε με χώρα τύπου ελλαδίτσα και αργεντινή
Να χρεώνεται ο κόσμος με ενυπόθηκα δάνεια
Χρεωμένα από γενιά σε γενιά
Για να έχει να συντηρείται η Marfin και η απατεώνισσα η alfabank
Ποίημα είναι τούτο που σου γράφω Κώστα κι ωστόσο
Μανιφέστο φαίνεται να τυγχάνει
Κάποιοι από μας αρχίζουν να σκέφτονται περίεργα:
«Ας ξεκινήσει ο πόλεμος στο iran
Να σφάξουν δυο χώρες πάρα κει
Για να έχει να χαίρεται ετούτη εδώ
Μια γενιά ή δυο γενιές χρόνο λίγη καλή ζωή.»
Έτσι Κώστα μην αποθαρρύνεσαι από τα λόγια της Κασσάνδρας
Γράφε και διαμόρφωσε εσύ την γνώμη του κόσμου
Και ότι βρέξει ας κατεβάσει
Κάλλιο εμείς να χτυπηθούμε παρά να σφαχτούνε μανδαρίνοι για δικό μας καλό
Άλλωστε η ελπίδα είναι κάτι πιο απλό
Είναι τα παιδάκια σου που παίζουν ανυποψίαστα στην αυλή
Αυτό είναι η ελπίδα και για αυτό πρέπει να διατηρηθούμε
Μέσα σε κάθε απαισιοδοξία: Αισιόδοξοι και Καλοί.
*Στον νομό Άμφισσας αγοράστηκε η ευρωψήφος προς 100 ευρώ ανά κεφαλή και η κοινοβουλευτική έναντι 150
υ.γ. επιτρέπεται η αναδημοσίευση από τον φίλτατο Κ. Στοφόρο
Όλες οι φωτογραφίες είναι της Κασσάνδρας
4 σχόλια:
Υπέροχο. Θαυμάζω τους ποιητές και υποκλίνομαι στους ανθρώπους, τις στιγμές, τους ήχους, τις εικόνες, τις μυρωδιές, το κάθε τι, που τους κάνει να γράφουν ποιήματα. Εξαίσιο να είσαι κάποιου η έμπνευση.
...και πολύ συγκινητικό...
Important issue, but most people seem to be concerned on corruption in banks or politics only. Money doesn't have fatherland, and it's understandable that bankers and stock market meclars are trying to make as big profits as possible - it's their job after all, and it's easy to be hypocritical.
However, it's not right to focus on those two sectors only: corruption is streching its tentacles to evry sectors of life, and cultural people aren't more resistant its effects than politics/banks are. It's same thing in academic world: it's common that when there's a need for an assistant in uni, the professor wont put it publicly open for evryone to apply for, but gives the job for his/hers favorite student. It's the same thing with grants & stipends (even when foundations are donating researchers).
Corruption is not a phenomen that'd touch only the highest elite. It can touch "average-Joe" as well. I'll give an example how easily one can be judged as corrupted, and everyone can estimate if there's a danger of corruption in this case...
(continues)
(continues)
...Mr. Stoforos, I visited your another blog, "Mikres Istories" and I found out that you're organizing a writing competition with some other people. You seem to be a member of the jury which will select rewarded stories for anthology. It seems there were 94 competitors, and 60th is someone who is using pseudonyme "Κασσάνδρα Αλογοσκούφι". Now we've seen the same pseudonyme has written a poem for you, and you're publishing it on your blog and you're advertising it and telling how touching it is. Now the questions are: Are you doing the same with the other competitors? What they'll think about you and this competition, if this writer will be rewarded and his/hers story will be selected to the anthology? I bet those who'll not be granted will think something like this: "Okey, this was again one of those s***ty competitions... I wouldn't have participated, if I'd knew that the idea was just to give glory, laptop and free publicity to organizator's friend." Rewarded would be happy, naturally, but rest competitors might spread bad rumors, which could ruin the competition's reputation in future.
Now you can say that we can't know yet whether or not this is the same person, because the winners haven't been selected yet, and jury doesn't know their real ID's. And you can say also, that if there will be some friend of some jury member among the competitors in the end, that specific person can stay out of room while rest of the jury will valuate that candidate's work. But in that case, the question would be: what's the relationship of those jury members to each others? If one jury member has an authority status over others, then it didn't change a thing even if he/she left the room while others voted, because other's wouldn't act against him/her anyway. So, it's good to think what'll be your policy in situations like this in the future. It's not how you're feeling the situation, but how others are seeing it! We're living in the era of sensations & rumors.
One may say that I'm taking idea of corruption to the extremities, but I just wanted to show that corruption isn't just something faceless, abstract and distant, but it's small acts in one's everyday life, and cultural people aren't free of these issues either. Finally, fair play is everyone's benefit.
The third photo of this posting is representing an art installation, which name is "Hiljainen kansa" ('silent people'). It's showing the silent people of countryside, and it's an opinion to the discussion of the fact that countryside is getting empty, 'coz people are moving to the cities in order to search for jobs & better life from there. Photo fits perfectly to the discussion about corruption, because all we've heard this famous quote from Bondarchuk's film adaptation of Tolstoy's War and Peace:
"All that is necessary for evil to triumph is for good men to do nothing."
Δημοσίευση σχολίου