"Αυτή η φράση ήταν γραμμένη από τον μάγειρα της Eurodisney του Παρισιού, στην επιστολή που εξηγούσε γιατί έδωσε τέλος στη ζωή του, παρά το ότι δούλευε στη “χώρα της χαράς, του γέλιου και της παιδικής αθωότητας”...
Η σκοτεινή πλευρά της Disneyland είναι γνωστή μόνο ανάμεσα στους 14.500 εργαζόμενους, που καθημερινά υποδέχονται χιλιάδες παιδιά και γονείς και έχουν αναλάβει να τους διασκεδάζουν κάθε λεπτό της ώρας: “Πουλάμε χαμόγελα. Πουλάμε ευτυχία. Αγαπάμε όλοι τη δουλειά μας, ή εν πάσει περιπτώσει αυτό που θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει αυτή η δουλειά. Όμως, τα τελευταία χρόνια, η διεύθυνση της Disneyland έχει διαφορετική προσέγγιση από εμάς. Και αυτό κάνει τη ζωή μας αφόρητη”, δηλώνει ο 37χρονος Ερβέ Σομάντ.
Από την αρχή του 2010, δύο εργαζόμενοι έχουν αυτοκτονήσει. Ο ένας ήταν ο μάγειρας, ο οποίος αυτοκτόνησε μια ημέρα πριν γυρίσει στη δουλειά, μετά από άδεια ασθενείας.
Σύμφωνα με το οικογενειακό του περιβάλλον, ένιωθε πολύ πιεσμένος από τις περικοπές στο προσωπικό και από το γεγονός ότι υποχρεώθηκε να μην χρησιμοποιεί πλέον φρέσκα υλικά στην κουζίνα του αλλά κατεψυγμένα. Ο άλλος εργαζόμενος αυτοκτόνησε τον Φλεβάρη και σύμφωνα με το συνδικάτο των εργαζομένων είχε υποστεί «ταπεινωτική μεταχείριση» στη δουλειά του. “Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Eurodisney", υποστηρίζουν τα συνδικάτα.
Τα τελευταία χρόνια οι θέσεις εργασίας στα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία μειώνονται, ενώ περικοπές έχουν επιβληθεί στο εποχικό προσωπικό. Την ίδια ώρα, ο αριθμός των επισκεπτών αυξάνεται χάρη στα πακέτα προσφορών. Επειτα, πολλά μεσαία στελέχη της διοίκησης «έχουν υποβαθμιστεί σε ρόλο γραμματέα» με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι δεν αναγνωρίζεται η εργασία τους. Η διοίκηση απαιτεί, επίσης, από το προσωπικό να εργάζεται περισσότερες ώρες και επί έξι ημέρες την εβδομάδα. Από τον κανόνα αυτόν δεν εξαιρούνται ούτε καν οι υπάλληλοι που πληρώνονται κάτι παραπάνω από τον βασικό μισθό για να υποδύονται τον Γκούφι ή τον Ντόναλντ Ντακ. Ένα άλλο ανησυχητικό στοιχείο της σκοτεινής πλευράς της Ντίσνεϊλαντ είναι ότι έχει αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων. Τον περασμένο χρόνο σημειώθηκαν 1.500 τέτοια ατυχήματα - δηλαδή ένα ανά δέκα υπαλλήλους..."
Σημείωση: Πολλά και ενδιαφέροντα για το βίο και την πολιτεία της Disney θα βρείτε στο βιβλίο Ντόναλντ ο Απατεώνας -Ή η διήγηση του ιμπεριαλισμού στα παιδιά, των Ariel Dorfman - Armand Mattelart (εκδόσεις Ύψιλον)Το βιβλίο γράφτηκε κατά παραγγελία της Κυβέρνησης Αλλιέντε. Η Λατινική Αμερική είχε δεινοπαθήσει από την προπαγάνδα που γινόταν μέσω των ηρώων της Disney και αναζητήθηκε μια επιστημονικά τεκμηριωμένη ανάλυση... Θα δείτε πως δεν είναι καθόλου αθώοι ο Μίκυ, ο Ντόναλντ και τα άλλα παιδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου