Διακοπές!

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Εικόνες και σκέψεις από την εκδήλωση του Μετώπου στο Σπόρτιγκ


Βρέθηκα κι εγώ χθες στο Σπόρτιγκ στην εκδήλωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής... Στην αρχή ο κόσμος μου φάνηκε λίγος, αλλά ευτυχώς κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης το γήπεδο γέμισε...
Την ίδια ώρα, κάποια στελέχη του Συνασπισμού, με επικεφαλής το Φώτη Κουβέλη, θεώρησαν καλό να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι με την υπουργό (παρα) Παιδείας της Κατοχικής Κυβέρνησης Άννα Διαμαντοπούλου για να... τιμήσουν τη μνήμη του Μιχάη Παπαγιαννάκη... Τι να πει κανείς; Μάλιστα η Αννούλα των κουρτινών, των υπερωριών, των 46 συμβούλων και κυρίως η Αννούλα της διάλυσης της Παιδείας, βρήκε την ευκαιρία να συμπαρασταθεί στον κύριο Κουβέλη, που -όπως είπε- «υφίσταται ανθρωποφαγία από το κόμμα του»! Δεν έχει παρά να τον πάρει στο δικό της και να τον σώσει...
Αυτή όμως ήταν μόνο μια παρένθεση!

Άρχισαν λοιπόν οι ομιλίες και να πω ότι έτεινα μάλλον να απογοητευθώ... Θα μου πείτε δεν μπορεί να έχουν όλοι στο μυαλό τους ό,τι σκέφτεσαι εσύ, όταν μιλάς για "Μέτωπο".
Που να είναι ταυτόχρονα ευρύ, αλλά και αρκετά "στενό". Να οριοθετείται πλήρως και ξεκάθαρα από την Κατοχική Κυβέρνηση, αλλά να μην αφορά ένα στενό πυρήνα της Αριστεράς. Να μπορεί να αγκαλιάζει και να δίνει εναλλακτική πρόταση σε μεγάλες μάζες ανθρώπων που τα έχουν χαμένα...
Σιγά -σιγά, όταν ανέβηκε στο βήμα ο Χρήστος Κατσούλας, άρχισα να βρίσκω νόημα στην εκεί παρουσία μου, καθώς έδινε σχήμα σε εκείνα που πάνω- κάτω σκεφτόμουνα κι εγώ.
Στη συνέχεια μίλησε ο Αλέκος Αλαβάνος. Η ομιλία του ήταν πραγματικά εμπνευσμένη και πιστεύω ότι στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, ανοίγοντας διεξόδους. Μπορείτε να διαβάσετε τα βασικά σημεία σε σχετικό άρθρο της Ελευθεροτυπίας.

Πάντως είναι εντελώς λάθος να εμφανίζεται όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται ως "Μέτωπο Αλαβάνου", όπως επιχειρεί άλλωστε το σύνολο των ΜΜΕ.
Το βασικό πρόβλημα πάντως είναι το πως θα συνομιλήσεις με ανθρώπους εκτός του συνηθισμένου ακροατηρίου. Ναι, πολύ ωραία. Όλοι εμείς μέσα στο γήπεδο συμφωνούσαμε. Τι γίνεται όμως με τα εκατομμύρια που έιναι "εκτός γηπέδου";
Τι γίνεται με τη νεολαία που είχε απολύτως αναιμική παρουσία στην εκδήλωση; Ευτυχώς που κάποια στιγμή, όταν έψαχνα κάποιον κάτω των 40 με τα κυάλια, εμφανίστηκε ένα μεγάλο γκρουπ και πήρα λίγο κουράγιο...


Δεν ξέρω μέσα από ποιούς δρόμους θα ξεφύγουμε από το "εμείς & εμείς". Κι εγώ που γράφω αυτές τις γραμμές αναζητώ απαντήσεις. Ψάχνω καινούργιους δρόμους. Θα τους βρούμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: