Ένα ποίημα για τη Γάζα

Νύχτες της Γάζας
ή
Το δελτίο των οκτώ

Σκιά κραδαίνω
Υψώνομαι καραδοκώ
Απ’ τα πτερύγια πιασμένος μεγατόνων
θεριεύω
κι αφού σκοπεύσω
ερέβοντας μεσουρανώ
θάνατος
σπλάχνο πυρπολημένο
καυτό μολύβι ακέφαλο
στο προσκεφάλι των παιδιών σας

Απόψε
Με την ανατριχίλα σας ζωσμένος
Θα λάμψω
Θα στάξω φόβο
Θα τιναχτώ
Στην αγκαλιά των πεπρωμένων σας
Θάνατος
Σπλάχνο πυρπολημένο
Καυτό μολύβι ακέφαλο
Στο προσκεφάλι των παιδιών σας

Και θα καγχάσω
Ακολουθώντας τη σφαίρα
Με το θλιμμένο πρόσωπο
Τον ήχο των άστρων
Και το θρυμμάτισμα της σιωπής
α
θάνατος
σπλάχνο πυρπολημένο
καυτό μολύβι ακέφαλο
στο προσκεφάλι των παιδιών σας

Εσείς
δεν έχετε παρά να αλλάξετε πλευρό
πατώντας το κουμπί της αδιαφορίας σας
στο στέρνο ενός μικρού ζώου

4.1.2009
Την ώρα που συνεχίζεται η σφαγή.

Από την ποιητική συλλογή του Νίκου Καραγεώργου Αίσιμον ήμαρ